Γλυκύτατα. Πρώτη φορά βλέπω. Κατά βάθος όμως δεν πρέπει να είναι γουρούνια γιατί δεν φέρουν οπλές. Μάλλον ποντικάκια κρύβουν. Σάμπως ξέρω κιόλας... Στην πόλη μας γεννήθηκαν;
Στο χωράφι με επισκέπτονται συχνά, από το πουθενά. Τ' ακούω που χρούτσου-χρούτσου τρέχουν μέσ' στα σπαρτά. Μεγάλη πάντα χαρά. Ξαφνικιά. Πολύ γλυκά και γουρουνάκια είναι.
... ζω σε ένα κόσμο γεμάτο τρυφέριους.... κλαίω όμως γιατί αναρωτιέμαι που είναι όλη αυτή η τρυφερότητα τις Δευτέρες, τις Τρίτες, τις Τετάρτες, τις Πέμπτες, τις Παρασκευές που κυκλοφορώ... που είναι;
είναι τόσο γλυκά που σχεδόν θες να τα κάνεις μια χαψιά!
ReplyDeleteκαλά τα σκατζοχοιράκια -μικρά και μεγάλα- είναι από τα γλυκύτερα πλάσματα!
ReplyDeleteτα μωρά δε... αποθέωση!
(δυστυχώς δεν έχω δει απόκοντά)
και να σκεφτείς ότι στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι καλυμμένα με αγκάθια...
Γλυκύτατα. Πρώτη φορά βλέπω. Κατά βάθος όμως δεν πρέπει να είναι γουρούνια γιατί δεν φέρουν οπλές. Μάλλον ποντικάκια κρύβουν. Σάμπως ξέρω κιόλας... Στην πόλη μας γεννήθηκαν;
ReplyDeleteτι όμορφα μωρουδάκια!!! Εχεις και τη μαμά τους? Πρόσεχέ τα μόνο...μερικοί τα τρώνε..δεν κάνω πλάκα, αλήθεια είναι..
ReplyDeleteσας ορκίζομαι, δεν είμαι ένας από αυτούς...
ReplyDeleteΈχω δει πολλές φορές, αλλά όχι τόσο μικρούλια. Να σου ζήσουν! Να τα εκπαιδεύσεις να μην τσιμπάνε τον κόσμο!
ReplyDeleteάχου!!!
ReplyDeleteείναι κουκλίνια! σαν ψεύτικα!
έχω δει αρκετά, αλλά αυτά είναι πολύ νινάκια!
και τώρα η απορία της χαζής είναι η εξής: ...πως γεννιούνται τα σκατζοχοιράκια?
οκ, το ξέρω ότι είναι χαζό, αλλά η pic σου με έκανε να αναρωτηθώ...
από ότι φαίνεται δεν είναι δικά σου, έτσι? ;)
ReplyDeleteγια να μην μπερδευόμαστε :D
Τα σκατζοχοιράκια τα φέρνει ο πελαργός. Αλλιώς θα τσιμπούσαν τη μαμά τους και θα είχε γεμίσει ο κόσμος πληγωμένους σκαντζόχοιρους. Elementary.
ReplyDeleteΣτο χωράφι με επισκέπτονται συχνά, από το πουθενά. Τ' ακούω που χρούτσου-χρούτσου τρέχουν μέσ' στα σπαρτά. Μεγάλη πάντα χαρά. Ξαφνικιά. Πολύ γλυκά και γουρουνάκια είναι.
ReplyDeleteΣαν αχινούληδες, έ;
... ζω σε ένα κόσμο γεμάτο τρυφέριους.... κλαίω όμως γιατί αναρωτιέμαι που είναι όλη αυτή η τρυφερότητα τις Δευτέρες, τις Τρίτες, τις Τετάρτες, τις Πέμπτες, τις Παρασκευές που κυκλοφορώ... που είναι;
ReplyDeleteEixa enan μικρη.
ReplyDeleteΤα συγκεκριμενα δειχνουν λιγο σαν την σταση που παιρνουν τα τρια μαιμουδακια" δεν βλεπω τιποτα, δεν ακουω τιποτα, δεν λεω τιποτα")