Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
Αφού η ιστορία σάς ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Στ’ αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το έχω δει, μη με τρελαίνετε
Το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε
(τι, μόνο εσείς θα είστε κουλτουράκια; μη χέσω! - έχω κι εγώ μολότοφ, σε μορφή τραγουδιών...)
και ποιητής, προβατάκο μου?
ReplyDeleteδικό σου?
μπεεεεε!
Oh Tif!
"επόμενη στάση : ασάρωτος οίκος"
ReplyDeleteΣεμνά friendrick... Διονύσιος Τσακνής, ο τραγ-ω-δός...
ReplyDelete(χα!)
ReplyDeletefriendrick αν ήταν δικό μου θα ήμουν στην αμερική να κάνω καριέρα στο wendys! μπεεεεε
ReplyDeletepolyvie εξηγήσου! δεν καταλαβαίνω τον υπαινιγμό - αστείο - μπεεε
mind (χου!)
Αμα χρειαστείς από τις άλλες, τις σε μορφή μπουκαλιών, να με φωνάξεις, βρε!
ReplyDeleteτις χρειάζομαι... τώρα! πως θα γίνει να παραλάβω;
ReplyDeleteεεεεε; μπεεεε;