...να βρω τι είναι αυτό που τις τελευταίες μέρες με μπλοκάρει έτσι, μου έχει ρίξει πολύ την διάθεση και μου στεναχωρεί την ψυχολογία.
Ελπίζω να το βρω... θα το βρω δηλαδή... και τότε θα το λύσω.
Ελπίζω να είναι εύκολο να το λύσω...
(μην με ξεχάσεις αγαπημένε, sexy, πανέμορφε, καλλιεργημένε αναγνώστη, έτσι;).
Πάλι για μένα λες ε;;;! :Ρ
ReplyDeleteμία βουτιά στη πισίνα και όλα θα διαλυθούν στο νερό προβατάκo ¨)
ReplyDeleteΗ έλλειψη τυριού, σε δυό βδομάδες θα περάσει όμως και θα φας ξανά ροκφορ και σαν μισέλ και να δεις η ζωή θα χαμογελάσει ξανά, δυστυχώς!
ReplyDeleteοριστε τι κανουν για σενα οι σιωπηλοι φανατικοι αναγνωστες σου (εγω, ντε!). ειχα παει χτες σε ενα μαγαζι που για διακοσμηση ειχε ολο παλιες ελληνικες διαφημισεις του '30-΄60. και πηγε η καλη νετρινα να τις φωτογραφισει ητανε κι ωραιες καλτ για να στις στειλω να σου φτιαξω το κεφι (εισαι και ανωμαλος διαφημιστης και φτιαχνεσαι με παλιες διαφημισεις, τι να κανω η ερμη..). παω που λες να τραβηξω τις φωτο μου με ο κινητο και το ζευγαρι διπλα νομιζε πως πηγαινα να τραβηξω αυτους. στην αρχη στραβομουτσιουνιασανε αλλα δεν ειαπνε τπτ. οταν συνεχισα, εβαλαν τους σερβιτορους να με σταματησουν. τι να τους εξηγησω την ωρα που με τραβαγανε; "οχι δεν τραβαω το ζευγαρι που φιλιεται, τραβαω τις παλιες διαφημισεις να τις δωσω σε ενα προβατο με καταθλιψη'? ασε, με πεταξαν εξω αρον αρον.
ReplyDeleteσυγκρατησα τουλαχιστον κατι ωραια σλογκαν: "ολο χαρα ειναι η ζωη διχως πονους με ΑΣΠΙΡΙΝΗ!" "το ΦΗΜΙΣΜΕΝΟ γαλα Βλαχας-προιον Νεστλε-ο θησαυρος των μητερων" και κατι σιγαρεττα "αντινικοτ-αλφα ποιοτητος" μου εμειναν..
αντε περαστικααα (αν και ηδη βλεπω απο πανω σου περασαν οι ακεφιες, χωρις την υπεροχη βοηθεια μου, ετσι ετσι baaaaaah):>
δεν ξεχνιέσαι με τίποτα καλό μου, και μισή φορά να σ'έχει γνωρίσει άνθρωπος δεν ξεχνιέσαι (ps: αν αυτό σου φτιάχνει κάπως το κέφι, άντε στο δικαστήριο θα σε υποστηρίξω)
ReplyDeleteαμβρόσιέ μου xxxxx - πολλά φιλιά!
ReplyDeleteγειά σου wandered! ναι, λέω και για σένα! χεχεχε χοχοχο χιχιχιχι μπεεεε :-))
vales-koupa μακάρι να ήταν τόσο απλό... χμφ χμφ χμφ. μπεεεευχαριστώ πάντως για το σχόλιό σου - δείχνει ότι με σκέφτεσαι! μπεεε
Ανώνυμε λες;;;;;; !!!!! (αλήθεια, γιατί δυστυχώς; είσαι εραστής της θλίψης; εεεε; Μπεεεε;)
νετρίνα μου καλή και τρυφερή! πολύ σε μπεεεεε μπεεεε μπεεεευχαριστώ που μπήκες σε τέτοια περιπέτεια. Να είσαι σίγουρη ότι πήρα πολύ χάπι θόουτ από σένα (και γέλια επίσης!) xxxxxx Πολλά πολλά πολλά πολλά! :-))))
blueprints τι θα έκαμα ο καψερός χωρίς εσένα, με λες; Μπεεεε xxxxxxx
(φυσικά και μου φτιάχνει το κέφο το ότι τελικά θα στηρίξεις το σωστό και την αλήθεια!!! )
κύριε πρόβατο, σπάνια απαντώ σε επώνυμα σχόλια επί των ανωνύμων που κάνω εγώ, τέλοσπάντων όπως σας έχω πει και παλαιότερα θαυμάζω την (ανα)τροφή σας οπότε και κάνω τα (θεό)στραβα μάτια,....οπότε το "δυστυχώς" πάει στο γεγονός ότι το πιο πιθανό ειναι Όντως η θλίψη να εξαρτιέται από κάτι τέτοιο, και δέυτερον ότι δυστυχώς όποια και να 'ναι η αιτία κάποια στιγμή η ζωή Όντως θα χαμογελάσει ξανά και κάποια άλλη θα συνεφιάσει επίσης ξανά, το δυστυχώς απλώς σχολιάζει την βαρεμάρα που θα έπρεπε να αισθανόμαστε απένατι στο επαναλαμβανόμενο αυτό κύκλο του θυμικού, όσο για το αν είμαι εραστής της θλίψης, δεν ξέρω δεν μου κάθεται η πουτάνα με τίποτε, εγώ θα ήθελα να την απαυτώσω αλλά τι να πω; ίσως μετά από εσάς τα δικά μου προσόντα να είναι όντως ελάχιστα όσο τυρί και να φάω
ReplyDeleteμε σεβασμό