μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τον άλλο συγγραφέα, διαφημιστή, blogger, στιχουργό, μάγειρα, τραπεζικό, κολυμβητή, ποδοσφαιριστή, ηθοποιό...
να κόψεις τις συγκρίσεις και να κάνεις το μοναδικό σου χρέος απέναντι στον εαυτό σου...
να κάνεις, δηλαδή, το καλύτερο που μπορείς!
{Να θυμηθώ να εκτυπώσω αυτό το ποστ και να το κολλήσω παντού στο σπίτι}
ReplyDeleteδρομος επιπονος αλλα γεματος ουσιαστικες χαρες.
ReplyDelete...να κάνεις το καλύτερο που μπορείς ώστε να...?
ReplyDeleteΈχεις δίκιο σταδγιάλα!
ReplyDelete:(
cookie Μπεεεε! μου αρέσει το blog σου, στο είπα; Μπεεε!
ReplyDeletefuzzy δεν νομίζω ότι είναι και τόσο επίπονος δρόμος. έχω την αίσθηση ότι αυτό είναι λίγο κλισέ, όπως το άλλο περί καταραμένου καλλιτέχνη! μπεεε
slaughterhouse να κάνεις το καλύτερο που μπορείς ώστε να... γίνεις ο εαυτός σου! τόσο απλά τόσο εύκολα! μπεεε
neverlandean γιατί ρε συ :-(. Αυτό δεν είναι λόγος για :-( αλλά για
:-))). Μπεεεε
Αναλόγως πώς το αντιλαμβάνεται κανείς, προβατίσκο. :)
ReplyDeleteη πορεια εκτος κυριου ρευματος εκτιμω πως ειναι δημιουργικη μεν αλλα δυσκολη.να μην ξεχναμε πως ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον φτιαγμενο να ζει με τους αλλους.το να απεχεις και να μην συγκρινεσαι με αλλους απαιτει εκ των πραγματων μια αποστασιοποιηση απο αυτο που συνηθιζουμε να αποκαλουμε μεσο ορο.η μοναχικοτητα εχει το κοστος της.αλλα εγω ειμαι υπερμαχος της.
ReplyDelete*blush*
ReplyDelete