Wednesday, March 26, 2014

flash fiction 3

Ένας όμορφος, νέος άνδρας, με αυστηρό, σκληρό πρόσωπο, κρατιέται απ το χερούλι στο βαγόνι του μετρό. Ακουμπά το μέτωπο πάνω στο υψωμένο, κρεμασμένο απ το πλαστικό, χέρι κ κλείνει τα μάτια. Τον παίρνει ο ύπνος. Το πρόσωπο γλυκαίνει, τρυφεριάζει, γαληνεύει. Για ένα λεπτό. Ένα τράνταγμα τον ξυπνά. Η σκληράδα χυμάει στη μορφή του, κοπάδι λιονταριών που κυνηγάνε το θήραμα.

2 comments:

  1. Σαν ποίημα σε πεζό λόγο...
    Ξενούδης

    ReplyDelete
  2. :)
    Καλημέρα.. σκληραίνει η ζωή..

    ReplyDelete