Ένας ξανθός άγγελος, μία πολύ τρυφερή καθαρίστρια και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΥΡΙΟΙ;

Η αλήθεια είναι ότι όταν έψαχνα άνθρωπο για να μου καθαρίζει το σπίτι είχα κατά νου κάτι τέτοιo:

...ένα χαρούμενο γκομενάκι, νόστιμο και τσουπωτό με ωραία δόντια που να λυγίζει την μέση, να μοιάζει με ξένο, και που όταν τα γκομενικά μου δεν πηγαίνουν καλά να μην έχει αντίρρηση να του ρίχνω και κάνα σεξάκι, με το αζημίωτο φυσικά...

αλλά τι να περιμένεις από μία χώρα σαν την Ελλάδα που δεν φροντίζει τον gay πολίτη; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ; ...δεν κατάφερα να βρω αυτό που πραγματικά ήθελα (και μετά σου λένε η ανεργία μαστίζει την νεολαία...) και έτσι συμβιβάστηκα με την κυρία Λίντα.

Σου έχω μιλήσει για αυτή στο παρελθόν - Τότε που την είχα κλειδώσει μέσα και ως συνήθως αυτό είχε αφορμή για άλλο ένα post σεντόνι βαρεμάρας και ενδοσκόπησης από αυτά που διαβάζω μετά από καιρό και λέω what the heck get a life sweety!

Ένηγουέη, σήμερα η κυρία Λίντα κατάφερε να με εκπλήξει πάρα πολύ ευχάριστα (or not...).

πήκτσουρ δήσ:

Η ώρα είναι 9 και μισή. Ο αγαπημένος σου προβατίσιους κοιμάται τον ύπνο του ξενυχτισμένου. Ξαφνικά, χτυπά το κάτω κουδούνι της πολυκατοικίας. Δεν περιμένω κανένα, αλλά σηκώνομαι να ανοίξω αφού υποθέτω ότι θα είναι κανένας ταχυδρόμος ή κάποιος που θέλει να αφήσει καινούργιο έντυπο της Πίτσας Χοληστερινόζα.

...και ξαναπέφτω για ύπνο που διαταράσεται από το κουδούνι της εξώπορτας του διαμερίσματος.

Καταλαβαίνω ότι είναι η κυρία Λίντα η οποία, προφανώς επειδή δεν την είχα πάρει να της πω να μην έρθει σήμερα το πρωί, ήρθε (αν και κανονικά δεν είναι η μέρα της και να σημειωθεί παρακαλώ).

Φοράω ένα t shirt, μην με δει πρωί πρωί με το sexy τριχωτό κοιλάκι φόρα παρτίδα, δεν είναι σωστό, και ετοιμάζομαι να ανοίξω!

Στην πόρτα, λίγο πριν ανοίξω, αισθάνομαι μία έντονη μυρωδιά αρώματος, που περνά κάτω από την εξώπορτα λες και ο Hondos έχει ανοίξει υποκατάστημα στο διάδρομο στον όροφό μου. Δεν δίνω σημασία, ανοίγω και βλέπω το εξής θέαμα:

Πρώτο πλάνο η κυρία Λίντα, με ένοχο ύφος και χαμόγελο καταφερτζή.

Δεύτερο πλάνο ξανθιά νεανίς, με μαλλί περμανάντ κομμωτηρίου, κάθε μπούκλα του οποίου παίζει τον ρόλο της σούστας σε εργαστήριο ελαττηρίων, φορεματάκι φλοράλ Λώρα Άσλεη μεν, μέχρι την αρχή του μπουτιού δε, γυαλιά μυωπίας που δίνουν τρελό αλούρ πχιότητας και κουλτούρας και πρόσωπο όμορφο όμορφο όμορφο γλυκό με συνεσταλμένη έκφραση και χαμόγελο.

Η ξανθιά νεανίς, η οποία είναι και η πηγή του αρώματος, δε λέει κουβέντα. Εγώ δεν λέω κουβέντα, έχω πάθει ένα ψιλοσόκ, γιατί όταν ξυπνάω απότομα και ξενυχτισμένος δεν είμαι και το καλύτερο θέαμα για μία νια και σκέφτομαι την εικόνα μου προς τους ξένους ανθρώπους.. Όσο για την κυρία Λίντα, το μόνο που βρίσκει απαραίτητο να μου πει είναι το εξής: "η ξαδέλφη μου είναι εδώ για διακοπές".

Χαμογελάω ευγενικά. Κοιτάζω γύρω το σπίτι και προσπαθώ να διακρίνω τι ακριβώς έχει που θα μπορούσε να το κάνει holiday destination. Δεν βλέπω τίποτα για να είμαι ειλικρινής, αλλά το ευγενικό χαμόγελο εκεί. Μπάζω κυρά Λίντα και ξαδέλφη μέσα, διευκρινίζω με την κυρία Λίντα τι έγινε και ήρθε αναπάντεχα (δίνω με τρόπο και σήμα να μην ξαναγίνει, γιατί φαντάσου όλο αυτό το σκηνικό να είχε εμπλουτισμό, για παράδειγμα, με τον παράγοντα "γυμνός ανθρωπάκος στο κρεβάτι, δίπλα στο sexy κοιλάκι...") και τότε.... τότε... τότε... τότε έρχομαι στα συγκαλά μου και καταλαβαίνω τι έχει συμβεί.

Η κυρία Λίντα φυσικά και θυμόταν ότι σήμερα δεν ήταν η μέρα της, αλλά έπρεπε να έρθει σήμερα γιατί.... πως αλλιώς θα μου έκανε προξενιό με την όμορφη ξαδέλφη της;

Κόπηκες; ναι κόπηκες. ...Η κυρία Λίντα έχει φέρει την ξαδέλφη για να μου κάνει προξενιό. Εξ ου και η κοπέλα έχει ντυθεί 9 παρά 10 το πρωί λες και θα πήγαινε σε Interview!

Συγκινούμαι. Για δύο λόγους. Καταρχήν για το ενδιαφέρον της κυρίας Λίντας. το οποίο αν το συνδυάσεις με το πόσο καλά καθαρίζει το σπίτι, αποδεικνύει πόσο πολύ πολύ πολύ τυχερός είμαι που την έχω.

Και κατά δεύτερον που η κυρία Λίντα με θεωρεί αρκετά προκομένο και λεβέντη και άντρα σωστό και υπέυθυνο ώστε να μου δώσει την ξαδέλφη της. θα έχω άδικο τώρα να σε βάλω να πέσεις και να παίρνεις ρησπέκτς; ...ρητορικό το ερώτημα, όχι δεν θα έχω!

Φυσικά η ιστορία δεν είχε συνέχεια. Μόλις συνειδητοποίησα τι γίνεται, ετοιμάστηκα money money και έξω από την πόρτα. Δεν είμαι τώρα για να περνάω τέτοιες αμηχανίες....

Μου έκανε πάντως εντύπωση (σε ένα ψυχαναλυτικό επίπεδο) το εξής. Το γιατί ενώ είμαι τόσο χύμα γενικά με την φύση μου και δεν με νοιάζει αν γίνομαι προκλητικός και τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα, αισθάνθηκα τόσο μεγάλη αμηχανία μόλις πήρα πρέφα την απόπειρα προξενιού.

Να φανταστείς, αμηχανεύτηκα τόσο πολύ που σκοτώθηκα να ετοιμαστώ για να φύγω από το σπίτι - και, τα 5 λεπτά που ήμουν στο ίδιο δωμάτιο με την κυρία Λίντα και την ξαδέλφη της, την αντιμετώπιζα σαν να μην υπήρχε (η ξαδέλφη). Μην σου πω κιόλας (ντρέπουμαι ντρέπουμαι ντρέπουμαι) ότι όταν έφευγα που την χαιρέτησα μου έφυγε τρελό κοκκοράκι από το λαρύγγι λόγω κόμπλας...

τι να πω... εγώ που αν η κυρία Λίντα είχε φέρει τον ξάδελφο της δεν θα είχα αντίρρηση να του ζητήσω το τηλέφωνό του, αφού προηγουμένως θα είχα πιάσει μπουτάκι και κολαρίνο για να τσεκάρω ότι αξίζει τον κόπο να κάνω κονέ, και μάλιστα μπροστά στην κυρία Λίντα (η οποία ελπίζω αν το διαβάζει αυτό να κάνει τα κουμάντα της...) να αισθάνομαι τόση αμηχανία απλά και μόνο με την παρουσία ενός ξανθού πειρασμού στο σπίτι μου.

Να πω τελειώνοντας ότι ο ξανθός άγγελος πρέπει να ήταν πολύ της ποιότητας! Ενώ πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού είχα πολλά περιοδικά τύπου people και διάφορα άλλα τέτοια, εκείνη επέλεξε να σηκώσει για να ξεφυλλίσει ένα βιβλίο. respect! :-)

και τέλος αναρωτιέμαι....

καλά ρε παιδί μου, η κυρία Λίντα μπαίνει σε ένα σπίτι το οποίο είναι τίγκα στο βιβλίο και το περιοδικό, δεν έχει αφίσες με γυμνές, έχει άπειρα dvd και είναι σχετικά τακτικό ακόμα και όταν είναι σε χαωτική κατάσταση.... δεν πάει το μυαλό της ότι ο άνθρωπος που το κατοικεί το φουσκώνει το κέηκ; Δηλαδή συγγνώμη, έχει τύχει εσύ ποτέ να συναντήσεις κανέναν str8 που να διαβάζει περιοδικά σαν το People, το Ο Magazine, το Reader's Digest και να έχει φόρα παρτίδα το best της Αλεξίου;

τι να πω. ελπίζω θεούλη μου να μην το ξαναπεράσω αυτό.