Δούλεια δεν είχε ο διάολος...

O nonsense madrigals μου έριξε πάλι το μπαλάκι, λες και άλλες δουλειές δεν είχα να κάμω, να γράψω μία ιστορία με τις εξής πέντε λέξεις:

κλασαυχενίζομαι, ποδάγρα, φαυλεπίφαυλος, μαντολάτο, μπακαλιάρος (έλεος δηλαδή, είναι εντελώς κούκου το άτομο, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν αρχίζει τα ψυχοφάρμακα!!! που τις σκέφτηκε αυτές τις λέξεις...)

ιδού.

Η πόρτα του παράδεισου είναι καλά κλεισμένη
Όσο και αν κλασαυχενίζεσαι ότι έχεις κερδίσει την αιώνια ζωή
Η ποδάγρα που σε τυραννά δεν θα μας κάνει να σε λυπηθούμε, υποκριτή
Ξέρουμε τι λαμόγιο είσαι, τι φαυλεπίφαυλος
Σάμπως νομίζεις δε θυμόμαστε που έκλεψες με δόλο το μαντολάτο από το μικρό παιδάκι;
Ή που έφαγες μπακαλιάρο Μεγαλοπαρασκευιάτικα;
Υποκριτή!

για να κόψω, ελπίζω, τον άερα σε άλλους φιλόφοξους μπαλακιστές, υπενθυμίζω ότι έχω ξαναπαίξει άλλες τρεις φορές (!!!!! - είμαι το πιο sexy αγόρι or what?) οι δύο από τις οποίες είναι εδώ, και η τρίτη και η καλύτερη εδώ...

[...όχι πως δεν έχει και λίγο πλάκα το πράγμα... χεχεχε χοχοχο χιχιχι]