Wednesday, October 05, 2005

Τι έχει γίνει γιατί οι άνθρωποι δεν λένε πια "συγγνώμη δεν ήθελα να σε ενοχλήσω...";

Μου έστειλε ένα mail για να με «προσκαλέσει» στο blog του. Σερβίρει λέει και γλυκό... (...)

Του απάντησα με ένα πάρα πολύ ευγενικό mail στο οποίο τον ευχαριστούσα για την πρόσκληση και τον παρακαλούσα να μην μου ξαναστείλει mail για να προωθήσει το επόμενο (internet ή όχι) εγχείρημά του...

Στο κάτω κάτω, δεν τον ήξερα αλλά ούτε κι εκείνος (απ’ όσο ξέρω τουλάχιστον)

Μου έστειλε δεύτερο mail – όπου αφού μου υποσχέθηκε ότι δεν θα ξαναχρησιμοποιήσει το mail μου (πάλι καλά...) έγραφε και τα εξής:

Aλλά μου φαίνεσαι μεγάλο παιδί, και θάπρεπε νάξερες ότι όταν δημοσιεύουμε το μέηλ μας κινδυνεύουμε ν' αρπάξουμε και κάνα σπαμ.
Και το μέηλ σου το βρήκα δημοσιευμένο, δεν το ανέσυρα από την προσωπική μου λίστα.
Να προσέχεις άλλη φορά.

Σαν να λέμε δηλαδή ότι επειδή ο κόσμος είναι γεμάτος λαμάκες εγώ πρέπει να μην έχω mail ή τηλέφωνο ή σπίτι με διέυθυνση – και αν έχω να τα κρύβω με παράνοια...

Τι να πω πια... ενά απλό συγγνώμη ήταν τόσο δύσκολο;

3 comments:

Your Man said...

You are not alone.

Κι εμένα με προσκάλεσε, τον επισκέφθηκα και το γλυκό ακόμα το περιμένω.

Lili said...

σε ολα μαζι σου προβατινε μου αλλα το συγγνωμη ισως να ειναι too much to expect...δεν ειναι οτι σε πηρε τηλεφωνο και σε ξυπνησε η κατι τετοιο.

Απο την αλλη ολο και πιο πολυ ειναι ευαισθητοι στο θεμα της παρατηρησης...we all walk on eggshells πια...

Provato said...

καλή μου lily έχεις δίκιο δεν με ξύπνησε, ούτε και ήθελα να μου πει συγνώμη... Αλλά ξέρεις τι γίνεται;

Πιστεύω ότι όταν ένας άνθρωπος ενοχλεί τον άλλο έστω και έχοντας τις καλύτερες προθέσεις και ο άλλος του το πει χρειάζεται μία κανονική εξήγηση.

Αυτό δεν το έκανε ο/η μπερλίνα... αντίθετα μου έβαλε χέρι κιόλας...

Σόρυ, αλλά είμαι ιδιότροπος - ίσως να ήθελα να είμαι αλλιώς αλλά στο κάτω κάτω δεν τον κάλεσα εγώ να μπει στον κήπο μου και να το διαπιστώσει...

Αυτά. (ελπίζω να είσαι καλά μπε μπεεεεε)