Saturday, November 29, 2008

Houston, we have a problem


Σήμερα,τρεις μέρες πριν από τα 35 γενέθλιά μου κατάλαβα ότι έχω αρχίσει και γερνάω.

Σήμερα, τρεις μέρες πριν από τα 35 γενεθλιά μου μπήκα σε ένα ένα μπαρ και δεν υπήρχε μέσα ούτε ένας με τον οποίο να έχω κάνει σεξάκοι.

Χιούστον γουή χεβ έη πρόμπλεμ. έη σήριους ουάν. φακ (or, better yet, lack of it...)

Καψούρα, λιώμα, κομμένη φλέβα, σούρωμα, ρεμίτιδα, κορκολίτιδα ζεμπεκίτιδα



100 φορές κομμάτια.

νέο χιτ σίγκλ του Ρέμου.

Thursday, November 27, 2008

Τρεχάτε Μπητόφατσες! Τρεχάτεεεεεεεε!



Οι Πρόντητζη δίνουν δωρεάν το καινούργιο τους τραγούδι Invaders Must Die, στο επίσημό τους σάοιτ!


Αρχίζει ωραία, θυμίζει σμάκ μάη μπήτς άπ (λίγο). Μετά γίνεται πιο απογοητευτικό αλλά γενικά ψιλολέει. (ε? σαφής η κριτική ε?)

Α, μην ξεχάσεις να παίξεις στον διαγωνισμό. Εκτός από τα ζάμπλουτα δώρα, κερδίζεις και κουπόνια γε σεξάκοι!

Wednesday, November 26, 2008

Αγκαλίτσα

έτσι θα φερόμαστε όλοι σε όλους από δω και μπρος, εντάξει?

(κλικ για να δεις φατσόνι σε φουλ γκλόρη επιβάλλεται!)

Κάθε στιγμή που περνά χωρίς να παίζεις στον μεγάλο διαγωνισμό του πρόβατου, ένας ακόμα ευαίσθητος χιτλερικός κλαίει

να δες
μην το αφήνεις να συμβεί άλλο. κλικ χήαρ!!!

...ή τσέκαρε το αμέσως από κάτω ποστ. Άντε, άντε, μη χασομέράς ρε πούστη μου!

(συγκλονιστική φωτό ε; όλη η φρική του πολέμου σε μία εικόνα. καλά λένε οι κινέζοι ότι μία εικόνα χίλια ντάμπλινγκζ! α η φωτό είναι αφιερωμένη στον Γερμανό που πολύ μας κουνιέται τώρα τελευταία!)

Tuesday, November 25, 2008

Η επιστροφή ενός θεσμού που λάτρεψε ο κόσμος, αγκάλιασε το κοινό και η χώρα, μπλα μπλα μπλα....

Καιρό έχουμε να κάνουμε σουπιέρα της Γιαγιάς διαγωνισμό, το ξέρω έχεις δίκιο, αλλά τι να κάνω, δεν προλαβαίνω ούτε να φτύσω - από την μία οι έρευνες για την θεραπεία του Εητζ που πρωτοστατώ, από την άλλη η καριέρα μου ως σεναριογράφος σαπουνόπερων στην Οσετία.... που να προλάβω.

ΟΜΩΣ

κάποια στιγμή σέξυ βιουερ φτάνει η ώρα που ακούγονται οι προσευχές σου!

και σήμερα, η σουπιέρα της γιαγιάς επιστρέφει με μεγάλη επιτυχία και τέλεια δώρα!

Πριν μπούμε όμως στο θέμα μας, λίγη γκρίνια.

Θέλω να καταγγείλω ότι ο τόβενε, ο Κέλσιουςτριάντατρίο και ο Εκουηλήμπρηουμ ακόμα δεν έχουν ενδιαφερθεί να παραλάβουν τα κερδισμένα τους (τα οποία θυμίζω είναι set με cd του Vangelis, ένα από τα οποία είναι υπογεγραμένο από τον συνθέτα και με προσωπική αφιέρωση στους νικητές, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πολύ μαλάκες που μου το παίζουν υπεράνω! Γαμήθηκα να βρω τα cd, γαμήθηκα να πάρω την υπογραφή από τον Όσκαρ, ε ασταδγιάλα μαλακισμένα).

Επίσης το ίδιο γουρούνα είναι και η Ιφιμέδεια την οποία περιμένει, από την εποχή που η Καίτη Γαρμπή τραγουδούσε β φωνή στον έφηβο Φλωρινιώτη, βιβλίο Μανίνας Ζουμπλουλάκη επίσης με προσωπική αφιέρωση!

ντροπ ον γιου γκάιζ!

Ακόμα, πριν ξεκινήσουμε με τις ερωτήσεις, να πω ότι για κάποιο διάστημα είχα χάσει την σουπιέρα της γιαγιάς. Έψαχνα στο κελάρι, τίποτε. Έψαξα στο υπόγειο, τίποτα. Έψαξα στην κάβα, τίποτα. Έψαξα στο σπιτάκι που κρατάμε τα εργαλεία για τον καθαρισμό της πισίνας, τίποτα. Έψαξα το γκαράζ για τα αυτοκίνητα του υπηρετικού προσωπικού, τίποτα. Έψαξα στο κανονικό γκαράζ, τίποτα. Έψαξα στο παρεκλήσσι, τίποτε. Εψαξα στο υποκατάστημα Υβόνη καλλυντικά που έχουμε στον κήπο, τίποτε. Έψαξα έψαξα έψαξα...

Τελικά, μετά θυμήθηκα ότι την είχα δανείσει στο Μουσείο Μοντέρνας Ατεχνίας Νέας Υόρκης για μία έκθεση με θέμα "μινιμαλισμός και πχιότητα για δείπνο. Τα καλύτερα δείγματα αφαιρετικής τέχνης από όλον τον κόσμο" όπου ήταν βασικό έκθεμα.

Σήμερα την παρέλαβα πίσω από την Νέα Υόρκη.

να τη.



Λοιπόν, πάμε τώρα στον σημερινό μας διαγωνισμό.

Έχουμε και λέμε. Τα δώρα αυτού του διαγωνισμού είναι βιβλία του πιο σέξυ , fresh and spicy Έλληνα συγγραφέα.

Ο Θόδωρος Γρηγοριάδης!

Πριν από κανένα χρόνο, έβγαλε ένα από τα πιο ωραία ελληνικά βιβλία του τελευταίου 13134025257241112314714148101710471042124764614μηνου, τους Χάρτες. Μου πήρε ένα μήνα να το διαβάσω. Όχι από βαρεμάρα (how more negative can you go girl????) αλλά επειδή δεν ήθελα να τελειώσει!

Μου άρεσε πάρα πολύ!

Ο συγγραφεύς μας έκανε την μεγάλη τιμή να μας δώσει δύο αντίτυπα των Χαρτών, και ένα αντίτυπο από το Παρτάλι, ένα προηγούμενο βιβλίο του το οποίο δεν έχω διαβάσει αλλά όσοι το έχουν λένε τα καλλίτερα.

Φυσικά, ο ΘΓ θα μας υπογράψει τα βιβλία με προσωπική αφιέρωση για τους νικητές!(έτσι μετά από 1331301931471521404104014 χρόνια θα μπορεί το μαλακισμένο το τρισέγγονο σου να βγάλει το βιβλίο στο ημπέη του μέλλοντος και να κερδίσει μελλοντικό χαρτζηλίκι για να κάνει μελλοντικό τριήμερο διακοπές στον Πλούτωνα που πάντα το είχε μελλοντικό όνειρο).

Λοιπόν, τους κανόνες του παγνιδιού τους ξέρεις. Σκοπός είναι να κάνεις ανελέητο γλύψιμο στο γιόρζ τρούλη, γλυψ γλυψ εντατίκ. Όλοι όσοι θα συμμετάσχουν, θα μπουν σε κλήρωση - θα γράψουμε τα ονόματά τους τα κανονικά σε χαρτάκια, θα ρίξουμε τα χαρτάκια στην σουπιέρα της γιαγιάς, και θα γίνει η κλήρωση από (έκπληξη έκπληξη) γνωστό ηθοποιό από το καστ του ΡΕΤΙΡΕ!!!!

Φύγαμε για τις ερωτήσεις, ναι;

Question 1:
Γιατί πρέπει να αγοράζουμε βιβλία;
1-γιατί το άδειο ράφι δείχνει πολύ άσχημο.
2-επειδή στα μεγάλα βιβλιοπωλεία του κέντρου κυκλοφορούν τρελά γκομενάκια.
3-για να τα διαβάζουμε, άθρωπας αγράματας ξύλο απελέκητα.
4-"μη με απασχολείς με αυτά... γράφω μία ωδή στο σέξυνες του προβάτου τώρα"

Question 2:
Ποιο είναι το θέμα του βιβλίου "Χάρτες"
1-Το Sex
2-Το Sex, ο έρωτας, οι ιστορίες, τα δράματα, τα σύστριγλα, οι χρονοδίνες
3-Το πρόβατο
4-"μπορείς να με αφήσεις ήσυχο σε παρακαλώ; αυτή τη στιγμή προτείνω το πρόβατο για επίτιμο μέλος και πρόεδρο της ακαδημία Τεχνών, Γραμμάτων, Επιστημών και Μόντελινγκ"

Question 3:
Κάποια στιγμή η Νατάσα Θεωδωρίδου έβγαλε ένα cd απίστευτα ποιοτικό, όπου της είχαν δώσει τραγούδια η Ευανθία Ρεπούστικα και ο Θ Ε Ο Σ Μιχάλης Γκανάς. Το cd πάτωσε βέβαια (άμα ήθελε το κοινό ποιότητα και κουλτούρα δεν θα πήγαινε να την αναζητήσει στην Νατάσα, δηλαδή ελεμένταρη).
Ποια ήταν η αντίδραση της Νατάσας όταν έμαθε ότι το έργο της δεν τραβά;
1-Χαστούκισε την Φιλιππινέζα, κλώτσησε τον οδηγό της, έσπασε ένα Σβαρόφσκι βάζο, έκανε μία πλαστική στο ιατρείο του αντρού της και πήρε τηλέφωνο αυτό τον Κύπριο που ήταν παντρεμένος με την Ευριδίκη να του ζητήσει: a, συγγνώμη που τον πρόδωσε και b, καινούργια τραγούδια
2-Στήριξε τον δίσκο με μία σειρά εμφανίσεις σε εναλλακτικά θέατρα της Άνω Λαπωνίας. Στην σκηνή εμφανιζόταν μαζί με μία ομάδα χορευτών από το τημ του Άλβην Έιλη.
3-Έκλαιγε μόνη της κάτω απο το εικόνισμα του Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν και του έκανε τάμα ότι αν φρόντιζε (ο Χέρμπερτ) να πάει ο δίσκος καλά θα του άναβε στο Μόναχο μία λαμπάδα σαν το μπόι του Τριαντάφυλου (sorry, she had tight budget).
4-"Πρόβατο πρέπει να αρχίσεις τα χάπια. Ον ενάδερ νόουτ, πρόβατο σε αγαπώ!"

Λοιπόν, αυτά ήταν τα θέματα του διαγωνισμού! Απαντάς στα σχόλια γλυκό αγόρι και κορίτσι. Καλή επιτυχία! Και μην ξεχνάς....

όταν δεν παίζεις στους διαγωνισμούς του πρόβατου, αποψιλώνεται ακόμα ένα στρέμα παρθένου δάσους στον Αμαζόνιο.

και πεθαίνει ένα σετ κουτάβι λάμπραντορ/γατάκι σιάμ! πως μπορείς να το αφήνεις να συμβαίνει αυτό;

(μλκ βαρέθηκα να γράφω, σόρη που σε κούρασα...)

Τι να κάνει άραγε ο 30φυλλος αυτή τη στιγμή που μιλάμε???

Μετά από απαίτηση των αναγνωστών, το εννοώ - δες σχόλια προηγούμενου πόστ,

παρουσιάζω τι έχει απογίνει ο Τριαντάφυλλος.

Αυτό είναι το εξώφυλλο του "μόλις κυκλοφόρησε" νέου του cd "στο δικό μου Σταθμό"!


εδώ είναι το ένθετο του σηντή που δίνει σιδερότυπο δώρο. αν κλικάρεις στην εικόνα θα δεις ότι έχει γράψει στίχους μεταξύ άλλων η θρυλική Βένια και ο Γ. Μπουρνέλης (είμαι σίγουρος ότι είναι πρώτο ξαδελφάκι του κύπριου κωμικού Θεάτρου Μπουρνέλη). Μουσική σε πολλά τραγούδια έχει γράψει ο ίδιος ο καλλιτέχνης που αποδεικνύεται πραγματικός άθρωπας της αναγέννησης! Ρησπέκτ!

Τέλος, το σηντή προωθείται από διαφημιστική καμπάνια πολλών εκατομυρίων ευρώ. Ιδού ένα δείγμα Να σημειωθεί ότι παρουσίαση επιμέλεια του ηβέντ κάνει ο Κώστας Μιναρετζής με το επιτελείο του. Όσο για τις χορογραφίες, ανήκουν στον Αβραάμ.

Καλή επιτυχία 30φυλλε! 30 30 να φεύγουν τα σηντή από τα ράφια!

Monday, November 24, 2008

φλερτ στο μετρό

Κάθεσαι απέναντί μου


Σε βλέπω πως με κοιτάζεις


Κλεφτά... αλλά εγώ τα έχω πάρει πρέφα τα κοιταζόνια...


Είσαι εντυπωσιασμένος.

Λογικό

Εκπέμπω καλλιέργεια


κύρος


πχιότητα.

Τα θεληματικό πηγούνι, το ελαφρά ανοιχτό πουκαμισάκι που προδώνει το στέρνο με τις ωραίες τριχίτσες, το ριγέ κοστουμάκι, το γλυκό βλέμμα, τα σκεφτικά μάτια, τα παραπανίσια κιλά που κάθε άντρας που σέβεται τον εαυτό του ωφείλει να έχει...

όλα λένε το ίδιο πράγμα

"να ένας άντρας με ειδικό βάρος, με καλλιέργεια...."

Πως λοιπόν να μην με κοιτάς κλεφτά;

Πως να μην με θαυμάζεις;

Είμαι σίγουρος ότι θα αναρωτιέσαι και τι μουσική θ ακούω με το uber προχώ mp3...

Bach?

Vivaldi?

...που να ήξερες...


κατέβα


κατέβα



κατέβα



μην κλέβεις.


κατέβα.

εδώ είσαι.



(μη λυσσάξεις, μία φάση περνάω, σε κανένα 10λεπτο θα μου περάσει)

Saturday, November 22, 2008

Αμαρτία που εξομολογείται δεν είναι αμαρτία

Είμαι στα χωρίσματα με γκομενάκι

Έχω αρχίσει και ξενοκοιμάμαι, μέχρι να καταφέρω να μαζέψω το θάρρος να πω ότι θέλω να χωρίσουμε. (σόρη, έχουμε και ανάγκες, δεν ήξερα να το δέσω κορδέλα)

Μία μέρα λέω ψέμματα στον "σύντομα να απολυθεί" ότι είμαι εκτός σπιτιού σε δουλειά. Στην πραγματικότητα είμαι ΕΝΤΕΛΩΣ εντός σπιτιού και βγάζω τα μάτια μου με πιπινάκι.

Έλα όμως που ο σχεδόν πρώην, μεγάλο πουτανάκι, καταλαβαίνει ότι κάτι παίζει περίεργο... Έρχεται λοιπόν σπίτι, ανεβαίνει στο διαμέρισμα, φυσικά βλέπει ότι υπάρχει φως μέσα και αρχίζει να βαράει την πόρτα σαν απατημένος (γιατί άραγε; μπήτς μη!)

Εγώ είμαι σε τρελά δύσκολη θέση. Ε όχι να μας πουν και ότι απατάμε τον άθρωπά μας! Δεν θα ήθελα ποτέ, ποτέ αυτό. Για τα μάτια του κόσμου δεν είναι σωστό!

Τι να κάνω, τι να κάνω... ξαφνικά μου σκάει τρελή ιδέα (άμα ο άθρωπας είναι κρηέητηβ στην ζωή προχωρά πλέρια!).

Δασκαλεύω το γκομενάκι και το στέλνω να ανοίξει... φαντάσου την σκηνή...

Γκομενάκι (με αθώο ύφος): Ναι!!
Απατημένος (με έκπληξη): Που είναι ντα σηπ;
Γκομενάκι (με ακόμα πιο αθώο ύφος) Δεν ξέρω... Τι θέλετε;
Απατημένος (σχεδόν σαλταρισμένος) δεν είναι εδώ;
Γκομενάκι (με ακόμα πιο πιο αθώο ύφος και λίγο ενοχλημένο): Όχι, δεν είναι... είμαι ο ξάδελφος του, από τα Γιάννενα, και έχω έρθει με την κοπέλα μου να μας φιλοξενήσει για λίγο... μπλα μπλα μπλα απαράδεκτο μπλα και πως χτυπάτε έτσι την πόρτα μπλα μπλα μπλα και με δικαίωμα μπλα μπλά μπλα χαμός θα γίνει...
Απατημένος (με απαίσια ενοχή...): μπλά μπλα μπλα συγγνώμη θέ μου τι ρεζίλι μπλα μπλα μπλα συγγνώμη μπλα μπλα μπλα συγγνώμη μπλα μπλα χαλί να με πατήσεις μπλα μπλα και πήγε το νου μου στο κακό μπλα μπλα τι ξεφτίλα είμαι...
Γκομενάκι (με ύφος αυστηρό): Τρελή ξεφτίλα και ντροπ ον γιου και άντε τώρα άσε με, θα πω στον ξάδελφό μου όταν βρεθούμε ότι τον ψάχνεις! ντροπ ον γιου.

... ... ... ... ... ... ...

και έτσι, με ένα σμπάρο τρία τριγόνια:

καταρχήν, γλύτωσα το πιάσιμο στα πράσα.

Καταδεύτερον, λίγη ώρα μετά τηλεφώνησα στον απατημένο και του έκανα τρελή φασαρία "με ποιο δικαίωμα εισβάλεις έτσι στο σπίτι μου, και με έκανες ρεζίλι στον ξάδελφό μου, και τι θα σκεφτεί για μένα, και εγώ που είμαι τύπος και υπογραμμός, και εσύ που είσαι σαν την Χέλμη και κρεμιέσαι στα γόνατά μου ότι θα σκοτωθείς, και τι πράγματα είναι αυτά και απαράδεκτος!".

κατά τρίτον, το περιστατικό χρησιμοποιήθηκε ως βασικός λόγος που τελικά χώρισα τον απατημένο. Φυσικά, βγήκα και από πάνω με επιχειρηματολογία του τύπου "σ αγαπώ και σε θέλω αλλά η ζήλεια σου με έχει μαραζώσει, να, να, εγώ ονειρευόμουν να ζήσουμε μαζί μέχρι τα γηρατιά μας αλλά μετά από αυτό το περιστατικό με τον ξάδελφό μου από τα Γιάννινα έσπασε η καρδιά μου, η καρδιά μου έσπασε κρακ κρακ, δεν μπορώ πια να μπώ σε σχέση with you, πως μπόρεσες να μην με εμπιστεύεσαι και να με προδώνεις έτσι μπλα μπλα μπλα μπλα...". έτσι όχι μόνο κατάφερα να χωρίσω αλλά βγήκα και από πάνω.

μην αρχίσεις τώρα τις κλάψες ότι και καλά ήμουν σκληρός.

εντάξει το παιδί πειράχτηκε λίγο, αλλά μια χαρά είναι τώρα. Έκανε ψυχοθεραπεία και το ξεπέρασε τέλεια το γεγονός, πριν από λίγο καιρό βγήκε και από το κέντρο ψυχικής αποκατάστασης.

το γκομενάκι δεν ξέρω τι απέγινε. ελπίζω να πήγε στην δραματική σχολή Μάκη Δελαπαράθυρο.

Friday, November 21, 2008

Να αγιάσουν τα κόκκαλα του Πικάσου ("καμένο μυαλό" ποστ της εβδομάδας...)

Πόσα ρησπέκτια να δώσω στο Πικάσο δεν ξέρω. ειλικρινά δεν ξέρω!

Όχι (μόνο) για την τέλεια ζωγραφική του αλλά για την τρομερή του δήλωση...

"Στην Ισπανία, είσαι ό,τι δηλώσεις"

Με αυτή του και μόνο την δήλωση ο ζωγράφος κέρδισε θέση στην αθανασία.

Ρησπέκτ ρησπέκτ.

Πολλώ δε μάλλον που πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι με βάση τα ελληνικά ψυχογραφικά χαρακτηριστικά, η δήλωση θα ήταν ακόμα πιο εύστοχη αν την είχε κάνει κάποιος Έλληνας ζωγράφος. ...ας πούμε ο Τσαρούχης! Εκεί και αν θα ήταν εύστοχη η διαπίστωση!

Εξηγούμαι.

Όπως ακριβώς ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ οι έλληνες που έχουν γεννηθεί από το το 1950 μέχρι τι 1955 ισχυρίζονται χωρίς ντροπή ότι ήταν παρόντες στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, και μάλιστα μέσα στον περίβολο του (με τόσο κόσμο η αυλίτσα του Πολυτεχνείου θα έπρεπε να είναι 3137246462471884 φορές η πλατεία Τιεν Αν Μεν - θου κύριε ας μην ανοίξω το στόμα μου, έχε χάρη που δεν μου αρέσει το κοτσομπολιό, το μπίτσιν, το μόουνιν...)

έτσι και όλα τα Ελληνάκια που έχουν γεννηθεί από το 1970 μέχρι το 1980 ισχυρίζονται χωρίς ντροπή ότι είναι.... διαφημιστές!

Ειδικά τον τελευταίο καιρό πρέπει το φαινόμενο να έχει πάρει γιγάντιες διαστάσεις.... ή απλά να είμαι άτυχος και να πέφτω συνέχεια στην περίπτωση.

Μέτρα...

Κάνω ντους στο γυμναστήριο. Δίπλα μου ντουσάρεται ωραίο γκομενάκι γύρω στα 27-28 με τα τατού του, τα σέα και τα μέα του, ότι πρέπει για να το κρατσανίσεις ένα βραδάκι. Κάπως γίνεται και μου πιάνει κουβέντα... και κάποια στιγμή με ρωτά με τι ασχολούμαι... πριν προλάβω να του απαντήσω, μου λέει "εγώ είμαι διαφημιστής - σκηνοθέτης, στο δημιουργικό δουλεύω". γουνταφάκ?

Είμαι σε παρέα σε μπαρ. Μου συστήνουν κάποιον και για να ζεστάνουν την κουβέντα μου λένε "είστε συνάδελφοι, διαφημιστής είναι και αυτός". Α, ωραία λέω - Τελικά, διαπίστωσα ότι ο τύπος δουλεύει σε εταιρία παραγωγής που γυρίζει και διαφημιστικά... ποια η δουλειά του? Να βοηθά τον παραγωγό να συντονίσει την δουλειά, τηλέφωνα βασικά κάνει να μην αργούνε οι άθρωποι στα ραντεβού τους και δείχνει κακό πρόσωπο η εταιρία.

Στην μακροχρόνια καριέρα μου στα μπουζουκσίδικα της χώρας έχω ακούσει να δηλώνουν διαφημιστές

ιδιοκτήτης εταιρίας με παιδιά που μοιράζουν φυλλάδια για πιτσαρίες

ρεσεψιονίστ σε εταιρία παραγωγής

μία που δούλευε σε βεστιάριο που συνεργαζόταν σε εταιρίες παραγωγής διαφημιστικών

ένας με καντίνα στο μαρούσι (που έχει πολλές διαφημιστικές)

ένας που είχε φορτηγό πάνω στο οποίο ύπηρχε διαφημιστικό μήνυμα

και ακόμα χιλιάδες μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα....

Λοιπόν!

Καταρχήν, όλοι όσοι έχουν δουλέψει σε διαφημιστικές ξέρουν ότι σκηνοθέτης σαν θέση δεν υπάρχει σε διαφηστική! Μπορεί να έχεις σπουδάσει σκηνοθέτης και να εργάζεσαι σε διαφημιστική, αλλά η δουλειά σου θα είναι κάτι άλλο (κειμενογράφος, καλλιτεχνικός διευθυντής, δημιουργικός διευθυντής γιου νέημ ήτ) - πάντως οι διαφημιστικές, σκηνοθέτες δεν έχουν. Άντε το πολύ να έχουν εταιρίες παραγωγής με σκηνοθέτες σαν υπαλλήλους...

Καταδεύτερον, γενικότερα, όλοι οι άνθρωποι που εργάζονται στην διαφήμιση ποτέ δεν απαντάνε στο "τι δουλειά κάνεις" με το φρικτό "διαφημιστής". Συνήθως όταν απευθύνονται σε κάποιον που έχει γνώση λένε "είμαι κειμενογράφος, δουλέυω στην διαφήμιση" ή "είμαι ακάουντ νταηρέκτορ, σε διαφημιστική". Όποιος λέει "είμαι διαφημιστής" αμέσως προδώνει (γ' ενικό πρόσωπο ενεστώτα του "προδώνω") ότι είναι άσχετος με τον χώρο. Και εμένα προσωπικά μου ενεργοποιεί το καγκουρόμετρό μου το οποίο χτυπάει τρελά κόκκινα!

Και αναρωτιέμαι - τι σταδγιάλα ρε πούστη μου! Μα τόσο γκλάμουρ εικόνα έχει αυτή η δουλειά και όλοι θένε να λέγονται "διαφημιστές"... σιγά τα έγκζ! Ότι τι? Όπως λέμε ας πούμε "καλλιτέχνης"? Καμία σχέση.

Επίσης - τι γίνεται και άθρωπες σαν τα κρύα τα νερά με τις ωραίες δουλειές τους, τις δραστηριότητες τους, θέλουν να υποκρίνονται ότι είναι κάτι άλλο?

Γενικεύω: Γνωστή μου με μηδενική εμπειρία στην σκηνοθεσία, αποκαλεί το εαυτό της "σκηνοθέτη" επειδή ήταν β βοηθός σκηνοθέτη σε παράσταση του Σεφερλή (που λέει ο λόγος). Άλλος γνωστός μου που έχει δουλέψει 5 μήνες στα μακντόναλτζ λέει ότι είναι μάγειρας. Τρίτη περίπτωση, κοπέλα που έχει φωτογραφηθεί για κατάλογο εστιατορία να σαβουρώνει κιοφτέδες (επειδή ήταν γκόμενα του ιδιοκτήτα) δηλώνει μοντέλο.

μπήτσ μη!

Και ακόμα.... αφού θέλεις να γίνεις κάτι άλλο γιατί δεν κάνεις προσπάθειες να γίνεις αυτό το κάτι άλλο, αντί να βολτάρεις χασομερώντας και διαλαλώντας ψέμματα ότι είσαι αυτό το κάτι άλλο?

θα μου πεις, εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται.

αρονό. απλά επισημαίνω ένα πρόβλημα - πόσα πια ποστ διάνοια να κάνω, κάνω και μερικά πιο ασήμαντα.

α, και μην ξεχάσω - πικάσο ρησπέκτ!

Thursday, November 20, 2008

"όταν άκουσα το τσούηνγκ τσούηνγκ μασουλήμ μασουλήμ εντατίκ κατάλαβα ότι έπρεπε να ανησυχήσω..."

διαφημίσεις για προφυλακτικά. κλικ να δεις φουλ γκλόρη







ντρόπ ον γιου που γελάς. μου έχει τύχει και είναι ότι χειρότερο. πονάς για μέρες μετά

φοβάμαι

Έχω δύο φίλους, άσχετους μεταξύ τους οι οποίοι μένουν στην περιοχή του κέντρου που εμείς οι παλιοί Μανχατανιώτες την λέμε ανάκτορα.

Ξέρεις ποια εννοώ - είναι η περιοχή ανάμεσα στην Ηρώδου του Αττικού και την Βασιλέως Κωνσταντίνου.

Σε εκείνη την περιοχή υπάρχουν τόσα πολλά κτίρια που πρέπει να φρουρούνται, ώστε δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι είναι η περιοχή με την μεγαλύτερη συγκέντρωση αστυνομικών στον κόσμο.

(Μερικοί είναι και ωραία γκομενάκια, είμαι σίγουρος ότι τους κάνουν κάστινγκ πριν τους βάλουν εκεί υπηρεσία, λογικό το βρίσκω, μιλάμε για την βιτρίνα της Αθήνας μας, να 'μαι πάλι ξεφεύγω, με επαναφέρω στην τάξη πάραυτα).

Εκεί, λοιπόν, βρίσκεται η τούρκικη πρεσβεία, το προεδρικό μέγαρο, το μέγαρο μαξίμου, το σπίτι που έμενε η Βουγιουκλάκη, τα κεντρικά της Νέας Δημοκρατίας και πολλά ακόμα κτίρια που φρουρούνται.

Όπως ανέφερα λόγω του γεγονότος ότι μένουν εκεί οι δύο φίλοι μου, περνάω συχνά από την περιοχή...

Ε, τις περισσότερες φορές από όσες έχω περάσει βλέπω ότι οι άνθρωπες που είναι επιφορτισμένοι με την φρούρηση των πιθανών στόχων, αντί να έχουν μία σχετική επιφυλακή στο μάτι και ένα αλέρτ, ασχολούνται με... με.... με..... ναι, καλά μάντεψες, με το κινητό τους.

Πιάσε το χέρι μου τώρα αγαπημένε βιούερ και πάμε να φανταστούμε μαζί την σκηνή:

Βρισκόμαστε στα κεντρικά μυστικά υπόγεια του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης.

Ο Αστυνόμος Α Καρέζης ανακρίνει το όργανο Βαλσάμη προσπαθώντας να μαζέψει πληροφορίες σχετικά με την φρικτή βομβιστική επίθεση στην γωνία Ριγήλης με Βασιλέως Γεωργίου η οποία ανατίναξε την πρεσβεία τούρκ, το διαμέρισμά της Βουγιουκλάκη (ακόμα μαζεύουν κομμάτια από τα κοστούμια του Βίκτωρ Βικτώρια από την πλατεία Κολωνακίου), και μία πτέρυγα του Μεγάρου Μαξίμου (εκείνη που ο πρωθυπουργός φύλαγε την συλλογή με τα ντιβιντί από καρτούν των 80ζ). Ο υπαστυνόμος Βαλσάμης ήταν φρουρός στην περιοχή την ώρα του φρικτού γεγονότος. Η ανάκριση βρίσκεται σε πραγματικά κρίσιμο σημείο.....

Αστυνόμος Καρέζης: Υπάρχουν πληροφορίες, όργανο, ότι τα δευτερόλεπτα πριν το διερχόμενο κογιότ πετάξει το μασούρι με το δυναμίτη εσείς, αντί να έχετε το νου σας, ασχολιόσασταν με το κινητό σας...
Όργανο Βαλσάμης: ... μούμπλε μούμπλε.... ψέμματα δεν θα πω κύριε Διοικητά... ναι! έφταιξα! έφταιξα! Το ομολογώ!
ΑΚ: έφταιξες ε?
ΟΒ: ναι, έφταιξα... αλλά τι να έκανα κύριε Διοικητά? Είχε μόλις βγάλει αποκλειστικό ντάουνλόουντ η Wind realtown το νέο τραγούδι της Δέσποινας Βανδής σε ρεμίξ Νικόλα Λαβάκα και προσπαθούσα να το κατεβάσω!
ΑΚ: Αποκλειστικό ρίγκτόουν το ρεμίξ του Λαβάκα στο νέο hit single της Δέσποινας??? ΤΟ τέλειο ΡΕΜΙΞ ΤΟΥ ΛΑΒΑΚΑ???? όχι ρε πούστη μου, όχι! και έχω Κοσμοτέ!!!! ασταδγιάλα! ΑΣΤΑΔΓΙΑΛΑ!
ΟΒ - και να ήταν μόνο αυτό κύριε διοικητά! ...Άμα το κατεβάσεις σου δίνει και δωρεάν γουόλπέηπερ με το νέο μοναδικό χαιρντού της Δέσποινας! χάου κουλ ηζ δατ???
ΑΚ - Όχι ρε πούστη μου! Εντάξει, αυτό ήταν!!! θα κάνω μεταφορά, θα πάω στην Wind ! Και μου αρέσει τόσο πολύ το νέο της κούρεμα.... να σου πω, τα κατέβασες, πριν γίνει η φρικτή έκρηξη με τα χιλιάδες θύματα που ισοπέδωσε το κέντρο της πόλης, τελικά τα γουόλπέηπερ να τους ρίξω μία ματιά?
ΟΒ - βεβαίως κύριε διοικητά! μετά χαράζ! να ορίστε.... δεν είναι τέλειο το Δεσποινάκι σε αυτήν την πόζα?????
ΑΚ - Τέλεια δεν θα πει τίποτε! α ρε πούστη μου, ασταδγιάλα! και μου το έλεγε η κόρη μου η μεγάλη ότι η Wind έχει τα καλλίτερα όφερζ...

εκείνη την στιγμή, ο εκπρόσωπος του υπουργείου εθνικής Αμυνής που παρακολουθεί την σκληρή ανάκριση αναγκάζεται να παρέμβει και να επαναφέρει στην τάξη τον Διοικητή...

Εκπρόσωπος υπουργείου Εθνικής Αμύνης Γ. Ατζολετάκης - Διοικητά Καρέζη προς θεού!!!!! μπορεί η γουήντ να έχει Βανδή, αλλά η κοσμοτέ έχει αποκλειστικά Χατζηγιάννη!!! αν αλλάξετε εταιρία κινητής η μικρή κόρη σας θα σας κάνει τα 3 δύο!!!! μην το κάνετε...


εκεί αγαπητέ αναγνώστα αφήνουμε τα υπόγεια του υπουργείου και την συνταρατκική ανάκριση και επιστρέφουμε στην πραγματικότητα... και ερωτώ!!!!

Δεν είναι φρικτό οι πλούσιοι να μην μπορούμε να κοιμηθούμε ήσυχοι επειδή οι άθρωπες που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλειά μας ασχολούνται με τα κινητά τους;

Ναι είναι!

για αυτό διαμαρτύρομαι.

και φυσικά ΦΟΒΑΜΑΙ!

Wednesday, November 19, 2008

Δεν φταίω εγώ, η φαντασία μου τα φταίει (και η Τζέλα...)

Δηλαδή έλεος! ΕΛΕΟΣ!

Αμάν κάνουμε να ακούσουμε λίγη καλή ελληνική μουσική και όταν την ακούμε την γαμάμε... ασταδγιάλα!

Ένα ωραίο τραγούδι ελληνικό έχω ακούσει το τελευταίο διάστημα και το μαλκζμν το μυαλό μου, μου το κατέστρεψε ΕΝΤΕΛΩΣ.

Δηλαδή, χάου μό κάγκουρας καν γιου γκό?????

τρελά νεύρα!

Το ΕΛΑ της ΖουγανΕΛΑ μου αρέσει πάρα πολύ. Μόνο που τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να το ακούσω και να μην γελάσω σαν βλαμμένο...

γιατί κάποια στιγμή εκεί που είμαι και πλένω πιάτο και το σιγοτραγουδάω σκέφτομαι...

σκεψ σκεψ εντατίκ


"φαντάσου αν το τραγούδι αντί να έλεγε ΕΛΑ, έλεγε.... ΤΖΕΕΕΕΕΛΑ...."

ότι δηλαδή η Ζουγανέλη έχει πάθε κάτι και φωνάζει την φίλη της την Τζέλα να την βοηθήσει να το ξεπεράσει...

ε, αυτό ήταν. το γάμησα το τραγουδάκι στο μυαλό μου.

Δεν μπορώ τώρα να το ακούσω και να μην μου έρθει εικόνα της Τζέλας που προσπαθεί να ηρεμήσει την Ζουγανέλη....

έλεος ρε πούστη μου.

...όχι, σε παρακαλώ, άκουσέ το αντικαθιστώντας το ΕΛΑ με ΤΖΕΛΑ και αν είσαι άθρωπας χριστιανός πες μου ότι ητ ντάζεν μέηκ σένσ!



γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ :-((

Το Γκούγκολ, το γκούγκολ είναι ο βασιλιάς μας....

Το αγαπημένο μας Google του οποίου είμαστε τα πρόθυμα δουλάκια,

(δίκαια αφού κάθε μέρα προσφέρει κάτι νέο, κάτι καινούργιο, κάτι υπέροχο)

ανακοίνωσε εχτές ότι περιλαμβάνει στα αρχεία του Google Image search όλες τις φωτογραφίες του ιστορικού περιοδικού LIFE!

Πρόκειται για 10 εκατομμύρια φωτογραφίες γεμάτες ιστορία - οι οποίες καλύπτουν την περίοδο από το 1750!!!!!!! μέχρι σήμερα.

Ασταδγιάλα ασταδγιάλα ασταδγιάλα όχι ρε πούστη μου ζηλεύω ζηλεύω!

Για να τις ψάξεις τις φωτό και να πάθεις πολιτισμικό με την καλή έννοια, μπορείς να ξεκινήσεις από την ειδική σελίδα που που έχει φτιαχτεί ή να βάζεις source:life μετά από κάθε όρο που ψάχνεις στο Google Image.

Το αρχείο έχει σούπερ ενδιαφέρουσα η συλλογή με φωτό από την Ελλάδα. Από αυτήν τη συλλογή επέλεξα και σου παρουσιάζω αγαπημένε αναγνώστη υπέροχο διαμαντάκι όπου μπούλης πρώην βασιλιάς Κοκοντίνος κάνει με μοναδική επιτυχία τον γνωστό καρατέρα Ρεζί Λι!


φύγαμε

λεζάντα: σκέψ σκεψ εντατίκ μαλάκα δεν το πιστεύω, ότι αντί να είμαι παλάτι και να διαβάζω ζάκουλα κάθομαι ντυμένος Ράμπο Μπο (ξαδελφάκι της Μπίμπι Μπο που είναι φάητερ) και κάνω κουλά... ασταδγιάλα!

λεζάντα: αστάδγιάλαααααααααααααααααααααααααα

λεζάντα: αααααααααα μαλάκα το παϊδι μου και το αγκώνι μου, ένα σωληνάριο ενυδατική θα πρέπει να βάλω στον αγκώνα για να μην σκάσει!

Λεζάντα: τελικά ήταν σούπερ ζενιάλ ιδέα να βάλω τον μπάτλερ να φτιάξει πέτρες από αλεύρι που φουσκώνει μόνο του! με τη μία σπάσανε! ρησπέκτ που το σκέφτηκα είμαι θεός!

Tuesday, November 18, 2008

Love bites

τι γίνεται όταν προκαλέσεις τους ανθρώπους να γράψουν το ανώνυμο, αγαπησιάρικο μήνυμά τους σε κάποιον που αγαπάνε;

ξυπνάς το καλλίτερό τους κομμάτι.























από εδώ - προλαβαίνεις να συμμετάσχεις κι εσύ. εγώ πάντως το έστειλα το μήνυμά μου και περιμένω με μεγάλη αγωνία να "δημοσιευτεί".

Monday, November 17, 2008

Το δικό μας Πολυτεχνείο.

Πριν μπω στο θέμα μου θέλω να σε παρακαλέσω...

Τραγούδα το παρακάτω με το ρυθμό του "το γελαστό παιδί" και αφού τελειώσεις έχω να σου πω. Άντε. Τραγούδα


Ήταν πρωί Σαββάτου
κοντά στη ροδαυγή
έβγαινα απ΄ το Σοντάντ
τον κώλο μου είχα πιει


Βλέπω μια μπότομ κλαίει
σπαραχτικά θρηνεί
"σπάσε καρδιά μου εχάθει
το γκέυ το παιδί

Είχεν τέλεια φράτζα
και σιξ πακ λουκουμάκι

είχε και πηρσ στο στήθος
και τέλοιο κωλαράκι!

Ανάθεμα στην ώρα

κατάρα στη στιγμή
σκοτώσαν κάτι στρέητ
μία γελαστή αδελφή....

Καμπάνα παντελόνι
φόραγε κάθε μέρα
και είχε κι έναν φίλο
που τον φωνάζαν Βέρα...

Γιατί όλους τους στρέητ

θα έπαιρνες εσύ
δόξα τιμή στ' αξέχαστο
το gay το παιδί...

εντάξει, τραγούδησες?

Νομίζω ότι έχεις αρχίσει και καταλαβαίνεις που το πηγαίνω...

Δεν κατάλαβα δηλαδή γιατί πρέπει οι δημοκράτες να μας κλέψουν την αγωνιστικότητα και όλο το τζέρτζελο και να γιορτάζουν την 17η Νοέμβρη με τέτοια ένταση.

Εμείς δηλαδή δεν έχουμε τον αγώνα μας και την επιθυμία μας να κάνομε τον κόσμο καλλίτερο; Έχουμε! Ε, μία χαρά μπορούμε κι εμείς να έχουμε την επέτειο μας την ανάλογη.

Βέβαια για να γίνει επέτειος των γκέηζ πρέπει να υπάρχει αφορμή, ένα ιστορικό γεγονός που θα συσπειρώσει τον αγώνα και τον κόσμο. Χρειαζόματε κάτι που να έχει αίμα και πόνο και στην επέτειο του οποίου θα κάνουμε....

Το δικό μας πολυτεχνείο.

Όμως για να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα πάει τίποτε στραβά, και επειδή έχουμε και τρομερή φαντασία που είναι κρίμα να πάει χαμένη, θα το στήσουμε εμείς αυτό το γεγονός. Ναι, ναι, καλά κατάλαβες, θα κάνουμε προβοκάτσια. Πως κάνουν οι δυνάμεις καταστολής; Ε και εμείς θα τους πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα.

Πως θα το κάνουμε... βρίσκουμε ένα φίλο που υπηρετεί. Αυτός θα μας δανείσει το τανκ του, με το οποίο θα πάμε και θα κάνουμε εισβολή στο Sodade Σάββατο βράδι. Κανονικά εισβολή όμως, θα σπάσουμε την πόρτα, θα μπούμε με τις ερπύστριες στο χώρο που παίρνεις τώρα εισιτήριο και μετά θα προχωρήσουμε ακόμα πιο μέσα.

Κατά το σπάσιμο της πύλης του Σοντάντ τρεις αδελφές που αθώες έπαιρναν εισιτήρια για να μπουν να διασκεδάσουν, θα καταπατηθούν από το τάνκ, για να γίνουν ηρωίδες και σύμβολα στον αγώνα μας. Οι υπόλοιπες θα πετάμε γκλίτερ, μπόα, και σιντι της Μυλέν Φαρμέρ στον οδηγό του τάνκ μέχρι να πνιγεί.

Μέσα στο Sodade ο Αντώνης ο dj θα παίζει συνέχεια Μπρήτνη λούπα λούπα λούπα και θα ανακοινώνει "εδώ σονταντοχνείο, εδώ σονταντοχνείο... μην μας χτυπάτε ΜΗ ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΤΕ είμαστε όλοι αδελφές".

Όταν το σύννεφο από το γκλήτερ καταλαγιάσει, τραγικός απολογισμός. Μία αδελφή με βαριά τραυματισμένο ατημέλητο μαλλί, δύο αδελφές με σπασμένο κινητό, δεν θα μπορούν να κανονίσουν ρήαλ νάου, και μία ντουλαπίστρια τρομαγμένη για τα καλά, που το σκεφτόταν να κάνει κάμιγκ άουτ αλλά τώρα ούτε μία στις χίλιες.

... ... ...

και έτσι θα ξεκινήσει το δικό μας πολυτεχνείο.

Τις επόμενες χρονιάς για να τιμήσουμε την νεκρή αδελφή, θα κάνουμε πορείες με 14ποντα Πειραιώς, Ιερά Οδό, Σπύρου Πάτση. Θα κρατάμε αφίσες Σεξ Εντ Δη Σίτη, - επίσης ως μέγιστη ένδειξη τιμής δεν θα πηγαίνει καμία αδελφή Χώντο για μία βδομάδα. (όπα, το παρατράβηξα, ας το κάνουμε 4 ώρες...).

Μετά από χρόνια, διάφοροι περαστικοί θα κάνουν καριέρα γκέη αγωνίστριας απλά επειδή έτυχε να περνάνε από το Γκάζι εκείνο το βράδυ.

[Εντάξει, τώρα που το ξαναδιαβάζω βλέπω ότι το όλο πράγμα είναι πολύ μπάσικ... αλλά ακόμα και τα μεγαλύτερα ταξίδια ξεκινάνε με ένα βήμα. Εγώ έδωσα τον σπόρο. Σιγά σιγά θα το χτίσουμε περισσότερο. άμα έχεις καμία ιδέα επιπλεόν, ρίχτη στο σχόλιό σου....]

Thursday, November 13, 2008

Σινε πειραϊκή πατραϊκη σεντόνι του early adopter και απελπισμένου

Και όμως.

Απελπίστηκα.

Είδα και απόειδα με τις μαλακίες που έχω δει στο σινεμά το τελευταίο διάστημα και είπα να θυμηθούμε ότι εκεί έξω υπάρχει και καλός κινηματογράφος.

Δηλαδή έλεος - πραγματικά δεν θυμάμαι πόσο καιρό έχω να δω καλή ταινία...

Αυτές είναι οι ταινίες που περιμένω πως και πως το επόμενο διάστημα.

Για να ξέρεις κι εσύ και να είσαι ενημερωμένος. Είναι σούπερ σεντόνι, δεν θα το διαβάσεις, που να προλάβεις εξάλλου, αλλά τουλάχιστον το χάρηκα όταν το έγραφα (από τις αρχές της δεκαετίας του 80 δηλαδή...).

Πρόβατο - ποιότητα και ενημέρωση και στο σινεμά. Πρώτα από όλους.

Φύγαμε; Ναι, φύγαμε (πάρε μπομπονέλες να τρως όσο διαβάζεις, και πιτσίνια μεγάλο σακούλι):

Zack and Miri Make A Porno:
Ο σκηνοθέτης αυτής της ταινίας, που νομίζω ανοίγει σήμερα στην Ελλάδα, όταν ήταν 17 χρονών έκανε το clerks, το οποίο για κάποιο λόγο θεωρείται και καλά σημαντικό σαν τον Πολίτη Κέιν. Πρόκειται για κλασική αμερικάνικη Low budget κωμωδία με ωραίες next door φάτσες και ενδιαφέρουσα ιδέα που την καταλαβαίνεις από τον τίτλο.

Γιατί θέλω να την δω: ενδιαφέρον σενάριο - δύο αμερικανάκια αποφασίζουν να κάνουν πορνό για να πληρώσουν τους λογαριασμούς. ο Seth Rogen. το γεγονός ότι έχω να δω καλή ταινία στο σινεμά από την πρώτη προβολή του "μαριχουάνα στοπ"(ασταδγιάλα), οπότε έχω πεσμένα στάνταρζ.

Γιατί δεν θέλω να την δω: Πήρε κακές κριτικές. Δεν πήγε καλά ούτε στα ταμεία. Ο σκηνοθέτης της.

Valkyrie:
Ο μα γκόντ. Βαλκιουρία! Η ταινία που ή θα γκρεμίσει τον Τόμ μία και καλή σε δεύτερους ρόλους σε σήριαλ του Αντένα, ή θα τον ξανακάνει mega star. Βγαίνει στις 26 Δεκεμβρίου στην Αμερική, μετά από 12132352363547587 αναβολές στην ημερομηνία της πρεμιέρας της (οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορούν απίστευτες φήμες ότι η ταινία είναι τρελή φλόοοοοοοοοοπαααααααα).

Γιατί θέλω να την δω: Γιατί θέλω like hell να δω τον Τόμυ να ταπεινώνεται.

Γιατί δεν θέλω να την δω: Ο Τόμυ παίζει τον ρόλο ενός Γερμανού αξιωματικού στον Β παγκόσμιο, ο οποίος θέλει να σκοτώσει τον Χίτλερ. How more cheesy and corny can you go?

Seven Pounds:
Τα εκατομμύρια συντελεστά της ταινίας κρατάνε επτασφράγιστο μυστικό το σεναριακό μυστήριο αυτής της μελούρας, για την οποία ισχυρίζονται ότι είναι σούπερ συγκινητική κλαψ λυγμ σνιφ. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι ο Will παίζει έναν εφοριακό που προσπαθώντας να διορθώσει ένα θανάσιμο λάθος του παρελθόντος βοηθά 7 ξένους σε δύσκολες φάσεις της ζωής τους... και εκεί απάνω, γίνεται το μυστήριο... φακ

Γιατί θέλω να την δω: Το μυστήριο με ερεθίζει ρε πούστη μου σταδγιάλα.

Γιατί δεν θέλω να την δω: Ο Will Smith είναι απλά ο πιο υπερεκτιμημένος "ηθοποιός" όλων των εποχών. Τισταδγιάλα; Πως έκανε τόση καριέρα; πούλησε την ψυχή του στον Ozzy;

The Quantum Of Solace:
Ο νέος James Bond είναι ένα τεράστιο διαφημιστικό που έχει προμοταριστεί όσο χρειάζεται να προμοταριστεί μία μαλακία ολκής ώστε να μην καταποντιστεί.

Γιατί την είδα: Γιατί είμαι μαλάκας και κορόϊδο.

Γιατί δεν έπρεπε να την δω: Γιατί θα μπορούσα να νοικιάσω μία βιντεοκασέτα του Ταμτάκου Instead. (Μα κοίτα την σκατόφατσα του κακού της ταινίας.. είναι δυνατόν;).

Nick And Norah's Infinite Playlist:
Ψιλοεναλλακτική κωμωδία με πολύ μουσική, στην οποία σημαντικό ρόλο παίζουν τα cd που γράφει ένας καψούρης στην γκομενά του. (θυμάσαι που κάναμε κασέτες εμείς παλιά; ε τώρα στην Αμερική κάνουν cd).

Γιατί θέλω να την δω: Ο πρωταγωνιστής Michael Cera που τον λατρεύω. Είναι όλη γυρισμένη στην Νέα Υόρκη, την πατρίδα μου, γνωστός Μανχατανιώτης εγώ!

Γιατί δεν θέλω να την δω: ...γιατί μάλλον δεν θα βγει στην Ελλάδα ασταδγιάλα.

Milk:
Ο άνθρωπας που σάπιζε την Μετζένα στο ξύλο, ν΄ αγιάσει η γρουθιά του, παίζει τον πρώτο ανοιχτά gay δημοτικό σύμβουλο (πως είναι η Σακοράφα στο Μαρούσι; ε έτσι) του Φρίσκο στα 70ζ, τον οποίο 11 μήνες μετά που εξελέγη δολοφόνησε ο... ε, δεν σου λέω να πας να το δεις!

Γιατί θέλω να το δω: Ο Πεν είναι τέλειος, μάλλον χτυπά Όσκαρ (μετά που χτύπαγε την Μετζένα) για την ερμηνεία του. Επιπλέον, συγκινητική ιστορία με αδελφές, ότι καλύτερο.

Γιατί δεν θέλω να το δω: Σκηνοθετεί ο Γκας Βαν Σαντ - εγγύηση ότι θα πάει χαμένη ακόμα μια ευκαιρία το πλατύ κοινό να έρθει σε επαφή με την gay κουλτούρα.

Doubt:

Η ταινία που βρίσκει αντιμέτωπους τον Phillip Seymour Hoffman και την Meryl Streep. Enough Said! έχω πέσει και παίρνει ήδη ρησπέκτια!

Γιατί θέλω να την δω: Meryl. Phillip. Το γεμάτο ανατροπές σενάριο με θέμα την παιδοφιλία και τον ρατσισμό!

Γιατί δεν θέλω να την δω: Φοβάμαι μην παραείναι επιτηδευμένη και άρυθμη, λόγω σοβαροφάνεις και θέματος. Πάντως την περιμένω πως και πως.

Four Christmases:
Βασικά αυτή η ταινία βρίσκει θέση εδώ γιατί απλά το δίδυμο Whiterspoon - Vaughn είναι το μόνο που έχει το σθένος να κονταροχτυπηθεί ερμηνευτικά με την διάδα Meryl - Phillip της προηγούμενης ταινίας! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ...

....or not.

Γιατί θέλω να την δω: έχεις χρόνο να αρχίσω να σου λέω;

Γιατί δεν θέλω να την δω: sixsixisixisixisixisixisixisixisixisixisixisixisixisix!

Defiance 3 Λευκορώσοι Εβραίοι αδελφοί, κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, κρύβονται από τους Ναζί ενώ ταυτόχρονα.... μλκ, με πήρε ήδη ο ύπνος στο σινεμά και ακόμα δεν έχω μπει στην αίθουσα.

Γιατί θέλω να την δω: Παίζει ο ωραιότερος γκόμενος όλων των εποχών, Liev Schreider. Μλκ δες τον στην αφίσα αριστερά, φταίω που το έχω σκυλομετανιώσει που με παρακάλαγεγια μόνιμη σχέση και είπα όχι;

Γιατί δεν θέλω να την δω: Παίζει ο μαλάκας που έπαιζε σε αυτήν την μαλακία, τον τελευταίο James Bond.

The Day the earth stood still:
Ο Keanu Reeves πρωταγωνιστεί στην ταινία της οποίας όταν είδα το trailer πριν από μερικές βδομάδες έπαθα τρελή ανατριχίλα και ημικρανία σε όλο μου το κoρμί! Ρημέηκ θρυλικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας των 50ζ, έχει εμπλουτιστεί με εφέ σούπερ σύγχρονα, και μερικές αλλαγές στο πλοτ που υποτίθεται ότι την κάνουν πιο.... ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

Γιατί θέλω να την δω: Με έψησε το trailer ρε μλμ τρελά. Είναι επιστημονική φαντασία με πολλούς συμβολισμούς και μπλα μπλα μπλα.

Γιατί δεν θέλω να την δω: παίζει το νιάνιαρο του Will Smith, έλεος ρε μλκ σαν μόλυνση εξαπλώνεται αυτό το σόι!

Australia
(τελειώνουμε, σκάσε...) Το έπος του τύπου που έκανε το Moulin Rouge υποτίθεται ότι θα είναι το Gone With The Wind της εποχής μας - και την Ωκεανίας. Πανάκριβο, σούπερ φροντισμένο, βγαίνει στην Αμερική την άλλη βδομάδα - μόνο που ο Baz Luhrmann ακόμα δεν έχει τελειώσει το μοντάζ!!! όπως δήλωσε σήμερα στο BBC...).

Γιατί θέλω να το δω: Οι φήμες λένε ότι στο τέλος της ταινίας η Nicole έχει άλλη φάτσα από ότι στην αρχή... γιατί άραγες;

Γιατί δεν θέλω να το δω: μυρίζει οβερχάηπ από χιλιόμετρα.

Και προς μεγάλη σου ανακούφιση αγαπημένε αναγνώστη, και σέξυ, φτάσαμε στην τελευταία ταινία του τάηνη γουήνη αυτού αφιερώματος που καθόλου δεν σε κούρασε ούτε βλαστήμησες την ώρα και την στιγμή που κλίκαρες και σκρόλαρες και σκρόλαρες.... ΤΑΤΑΝ:

The Curious Case of Benjamin Button:
Ίσως η πιο αναμενόμενη ταινία της χρονιάς! Για χρόνια διάφοροι μεγάλοι και μεσαίοι σκηνοθέτες θέλαν να αναλάβουν το τιτάνιο έργο να κάνουν ταινία το διήγημα του Fitzgerald αλλά το παρατούσαν. Και ύστερα ήρθε ο Fincher που όχι μόνο το έφερε εις πέρας αλλά κατάφερε και την Blanchett και τον Pitt να παίξουν.

Γιατί θέλω να το δω: Η Kate. Το σενάριο (ένας άντρας που αντί να μεγαλώνει, όσο περνά ο καιρός μικραίνει...). Ο Fincher.

Γιατί δεν θέλω να το δω: γκίμι α μπρέηκ ρε! θα πάω την πρώτη μέρα, χεχε!

σε ευχαριστώ πάρα πολύ που διάβασες ως εδώ. ζετέμ! ελπίζω να σου άρεσε! :-)