Monday, May 31, 2010

Κάποιος του έρχεται το εγκεφαλικό κ δεν το ξέρει ακόμα

Όταν εγώ σου λέω ότι το Big Tasty είναι το μόνο σάντουϊτς που συγκρίνεται με το Μπέηκον Μάσρουμ Μέλτ.

Όταν σου λέω ότι στα Μακντήζ υπάρχει η καλλίτερη τηγανιτή πατάτα στο παγκόσμιο σύμπαν.

Όταν επιμένω ότι πουθενά αλλού δεν βρίσκεις με ένα ευρώ κάτι τόσο καθησυχαστικά απολαυστικό όσο ένα τζηζμπουργκέρ...

κάτι ξέρω:

H McDonald's Γαλλίας έβγαλε την πιο τρυφερή, αληθινή, υπαινικτική, κάποιος-του-ρχεται-το-εγκεφαλικό-κ-δεν-το-ξέρει-ακόμα, διαφήμιση όλων των εποχών:

Probably the best gay ad i have ever seen. Κ πρέπει να παραδεχτώ ότι το ομοφυλοφιλάκι παίζει καταπληκτικά!

Traile-rgasm

Η ταινία που περιμένω περισσότερο από όλες, η καλλίτερη ταινία όλων των εποχών φορ έβα εν έβα, στο παγκόσμιο διαγαλαξιακό σύμπαν, στον Αινσταϊνικό χωροχρόνο....

το Scott Pilgrim vs. The World σήμερα έβγαλε το full trailer της.

Κ από την ώρα εκείνη παθαίνω αλεπάλληλους trairer-gasms! αλεπάλληλους όμως, κ έντασης 9,4 τη κλίμακας ρίχτερ!

κ τι δεν έχει αυτή η ταινία που να λατρέυω...

Τον Michael Cera σε ρόλο κουλού νέρντ; τσεκ

Παραγγελία στο amazon.com να παίζει μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο: τσεκ τσεκ

έβιλ εκζ μπόηφρεντζ; τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ (7 τσεκ γιατί οι πρώην γκόμενοι οι διαβολικοί είναι 7, χεχε, got it?)

....ήβηλ έκz μπόηφρετζ ΜΕ υπερφυσικές ικανότητες; τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ τσεκ!

ηχολέξεις που εμφανίζονται στην μέση των σκηνών καυγά κ όπου υπάρχει ηχητικό εφέ; τσεκ! (ουπς, ξανά μανά έπαθα trailergasm)

φίλους πρωταγωνιστή με κουλές ατάκες; τσεκ!

μουσική prodigy στο trailer; τσεκ!!!

ατάκα που έχω πει κ εγώ - κ λέω συνέχεια ακόμα κ τώρα: "εμείς τώρα τα έχουμε;;;;;;; δηλαδή αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να χαμουρευτούμε;" - τσεκ

δυνατότητα στον βασικό ήρωα να κερδίζει ζωή όπως στα βήντηόου games - τσεκ! τσεκ! τσεκ!

οκ δεν γράφω άλλο πάω τουαλέτα να σκουπιστώ, ο 12χρονος μέσα μου μόλις άρχιζε να βγάζει ακμή από την ηδονή, εδώ το trailer, ηντζόη:

eurovision, εσύ, σούπερ στάρ

Το Σάββατο το απόγευμα, γύρω στις 8 κ μισή ήμουν αραχτός στο σπίτι. Μόλις είχα επιστρέψει από κολύμπι, ήμουν κουρασμένος. Το προηγούμενο βράδυ είχα ξενυχτήσει πολύ, μέθυσα, νταλκάδιασα, ξέρεις κ καλά πίνω για να ξεχνώ τον πόνο... δεν ξέρω γιατί, δεν έχει κ σημασία, κανείς οφείλει να ξεσπά πότε πότε.

Ξαφνικά, συνειδητοποιώ ότι κατά πάσα πιθανότητα θα έβλεπα την Eurovision μόνος. ΜΟΝΟΣ! TH EUROVISION!

που τη γιουροβίζιον μόνος δεν την έχουν δει ούτε οι μεγαλύτεροι εγκληματίες όλων των εποχών, κανίβαλλοι, serial killers, μπρούταλ δικτάτορες, καταστροφείς του περιβάλλοντος, άθρωπες που φοράν μαύρο πανταλόνη άσπρη κάλτσα.... όσο κακοί κ αν είναι καταφέρνουν τουλάχιστον την Eurovision να μην είναι μαγκούφηδες στο σπίτι τους αλλά να την δουν με παρέα!

Εγώ, πως ξέμεινα έτσι; κλαψ, λυγμ σομπ σομπ

Well, η αλήθεια είναι πως είχα κάνει απόπειρες να οργανώσω κάτι, να οργανωθώ. Είχα πει σε κανά δύο φίλους να κανονίζαμε κάτι στο σπίτι μου, ένας άλλος μου είχε πει αν ήθελα να πήγαινα μαζί του εκεί που ήταν καλεσμένος(αλλά λίγο με δισταγμό στην φωνή, ομολογώ)...

Όμως γενικά υπήρχε μία ελαφρά δυστοκία στην επικοινωνία περί του θέματος... Δεν έβλεπα ανταπόκριση... Έτσι, αποφάσισα να μην πιέσω καταστάσεις. Αν μη τι άλλο είχα κάνει μερικές απόπειρες, τώρα, αν οι άλλοι δεν ένοιωθαν να κάνουν το επόμενο βήμα, ε προφανώς θα είχαν τους λόγους τους. Δεν είναι ωραίο να πιέζεις - ούτε είναι κ ωραίο να μη σκέφτεσαι πως ο άλλος μπορεί απλά να μην είναι στην πιο ανοιχτή του φάση - ίσως οι άνθρωποι να μην είχα όρεξη γενικά, λοιπόν.

[Ok, ok, καλή βέβαια η ανωτερότητα αλλά επειδή κανείς καλό είναι να δίνει φωνή σε αυτά που νιώθει, να πω εδώ ότι με ενόχλησε λίγο η εξαφάνιση όλων, χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ.... ΑΑΑΑΑΑΧ ΘΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ ΠΩΣ; ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΔΩΝΕΙΣ ΕΤΣΙ, ΠΩΣ; (εντάξει, ηρέμησα)]

Κ είναι Σάββατο βράδυ λοιπόν, 9 κ κάτι, κ αντιμετωπίζω το φάσμα της βαρεμάρας. Γιατί τι άλλο είναι η Eurovision παρά η αφορμή να βρεθούμε κ να λέμε το μακρύ μας κ το κοντό μας; Όταν λοιπόν δεν έχει κόσμο γύρω να πεις μαλακίες, υπάρχουν δύο λύσεις. Πρώτον: Μιλάς στα έπιπλα. ή στην οθόνη. ή στο μαύρο σωβρακάκι σου. Όμως κ αυτό δεν έχει πλάκα - γιατί τα αντικείμενα δεν μπορούν να απαντήσουν. Η άλλη επιλογή είναι να τη βγάλεις μούγκα.... απελπισία!

Κ επειδή ανάγκας κ θεοί πείθονται, σφίγγω τα θεληματικά δόντια κ αποφασίζω να κάνω την εμπειρία ένα παιγνίδι, το οποίο στήνω εκείνη την στιγμή.

Κ το οποίο συνίσταται στο εξής:

Παρακολουθώ το φεστιβάλ με προσοχή κ προσήλωση (δεν είναι κ ότι θα με αποσπούν την προσοχή οι φίλοι με τα γέλια τους λυγμ κλαψ) κ αφού τελειώσει το κάθε τραγούδι, θα γράφω με αυτόματη γραφή το πρώτο πράγμα που μου έφερε στο μυαλό αυτό που είδα!

Προσοχή όμως, το παιγνίδι έχει απαράβατο όρο κ κανόνα. Αυτό που θα γράψω θα πρέπει να είναι σχετικά μικρό, μεγέθους πρώτης σκέψης, μία πρόταση το μάξιμο! Κ επίσης, όταν θα έλθει η ώρα να κάνω το ποστ (τώρα δηλαδή) δεν θα λογοκρίνω τίποτε. Ακόμα κ αν μετά έγινε κάτι που μου άλλαξε εντύπωση ή αν θα γίνω ρεζίλι αν πραγματικά γράψω το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, εγώ θα το γράψω έτσι, όπως μου ήλθε στο μυαλό στο βράδυ του Σαββάτου. Έτσι ώστε να με κάνει ρομπίλι στον ιστορικό του μέλλοντος, να γελά υστερικά εις βάρος μου στα διαστημικά μελετητήρια κουλών εμμονών του παρελθόντος της γης.

Σημείωσε δε σέξη βγιούερ πως φέτος δεν έχω καθόλου δει ή ακούσει τίποτε περί του φεστιβάλ, εκτός από το ελληνικό τραγούδι, (που το σιχαίνομαι). Άρα η πρώτη μου εντύπωση για τα τραγούδια θα είναι πραγματικά πρώτη!

Κ να λοιπόν τι έγραψα για τα τραγούδια του τελικού, στο σημειωματάριο μου....Με σειρά εμφάνισης, φυσικά, χιχιχι

Αζερμπαϊτζάν: Μπορείς να βγάλεις την Καρακαλτάκα από το Μπακού, δεν θα βγάλεις ποτέ το Μπακού από την Καρακαλτάκα

Ισπανία: Λαμέ αφάνα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

Νορβηγία: Σταμάτα να τραγουδάς κ γδύσου

Μολδαβία: Η Σάνητας Σάνητας συναντά επίδειξη Τάπεργουέαρ.

Κύπρος: Σεφτ-Ουαλ-ιά

Βοσνία Ερζεγοβίνη: Μπορείς να βγάλεις την Καρακαλτάκα από το Σεράγεβο, δεν θα βγάλεις ποτέ το Σεράγεβο από την Καρακαλτάκα

Βέλγιο: Η ανηψιά μου η χίπισσα

Σερβία: Έξαλλη η Πρωτοψάλτη, θέλει πίσω το βενζινάδικο

Λευκορωσία: Σέηλορ Μουν

Ιρλανδία: Εκτός από την οικονομική κρίση έχουμε κ κάτι άλλο κοινό με την Ιρλανδία. Μία τραγουδίστρια με το σώμα της Χαρούλας

Ελλάδα: Μετά τη μπαλαντοθύελλα, το πρώτο ξεσηκωτικό τραγούδι. επιτέλους.

Γιου καίει: Απογοητεύτηκα. Δηλαδή αυτό το αίσχος το έχουν γράψει οι ίδιοι που έγραψαν τον ύμνο too many broken hearts; είναι δυνατόν;

Γεωργία: ....Βασιλειάδου - δεσποινίς ετών 39

Τουρκία: Θ βγει πρώτο ή τελευταίο. Ορήτζηναλ, με τέλειο κουπλέ, χάλια ρεφρέν όμως.

Αλβανία: Τιραν-ιέμαι πάνω στο συνθεσάηζερ

Ισλανδία: ωραίο το κομμάτι, η χαρά της αδελφής, ωραιότερο το φόρεμα, ωραιότατη η Τζηζ Λάβερζ έξτρα οικογενειακή που περίμενε την ερμηνεύτρια στα παρασκήνιο- με διπλό μπέηκον. Οι φήμες ότι φορούσε κορσέ για να φαίνεται αδύνατη... είναι αλήθεια.

Ουκρανία: Μα είναι δυνατόν αμέσως μετά την Ισλανδή, να εμφανίζεται το ακριβώς αντίθετό της σε όλα; κ στο μέγεθος, κ στο ύφος, κ στο στιλ, κ στην δίαιτα, κ στην πίτσα (πήρε βετζετεριάνα), κ στο τραγούδι.... χεχεχε

Γαλλία: Παιδία δημοτικού από την Λαμία σε εκδρομή στο Mall για πρώτη φορά

Ρουμανία: Δερματίνη, πολύ δερματίνη -

Ρωσία: Πενταήμερη νυχτερινού λυκείου

Αρμενία: Μπορείς να βγάλεις την Καρακαλτάκα από το Γιερεβάν, δεν θα βγάλεις ποτέ το Γιερεβάν από την Καρακαλτάκα

Γερμανία: Στραβοκάνα - την έχω δει στην Σαντορίνη να μοιράζεται πατάτα με τη φίλη της γιατί δεν είχαν λεφτά για φαγητό.

Πορτογαλία: Η Ευριδίκη τελικά, ναι, κάνει διεθνή καριέρα

Ισραήλ: Μαλάκαααχ είσαι κ φαίνεσαι.

Δανία: Τηλεφώνησε ο Stign, θέλει πίσω το κουπλέ του. Μετά τηλεφώνησαν οι Abba k θέλουν πίσω το ρεφρέν τους. να πω να ξαναπάρουν;

Επίσης, ειδική αναφορά θέλω να κάνω στα εξής άτομα:

Την κυρία που ανακοίνωσε το αποτελέσματα της κριτικής επιτροπής της Αρμενίας. Ήταν ίδια η Γιάννα Αγγελοπούλου. λολ η καλλίτερη προφορά αγγλικών έβερ.
Την Ρίκα Βαγιάνη: Πως είναι δυνατόν να άφησε τόσες αφορμές για χιούμορ ανεκμετάλλευτες; Πως άντεξε;
Νορβηγίδα παρουσιάστρια των αποτελεσμάτων κ των πόντων: Πόσο ξυνή; ΠΟΣO;

κ του χρόνου πήπαλ! :-)

Friday, May 28, 2010

Πηδώντας τον καρχαρία, με την Σαμάνθα, την Κάρυ κ τον Mr Big

Στα αγγλικά όταν λένε ότι ένα σήριαλ πήδηξε στον καρχαρία, εννoούνε το σημείο εκείνο που σταμάτησε να είναι κουλ κ έγινε τρελά λέημ. θες επειδή έφυγε ένας ηθοποιός; θες επειδή κάτι άλλαξε στην πλοκή; θες επειδή άρχισε να έχει άλλη πρόθεση;

Η αλήθεια είναι ότι εχτές βλέποντας το σεξεδεσέρε 2 (με ένα μπουτάκι τηγανητό κοτόπουλο, μία ριγκατόνι 4 τυριά κ ένα ντάκο στο ένα χέρι.... κ ένα μπέηκον μάσρουμ μέλτ κ πατάτες με τσήνταρ κ μπέηκαν στο άλλο χέρι) συνειδητοποίησα κάτι. Ότι το αγαπημένο σήριαλ, έχει προπολού πηδήξει τον καρχαρία. Νομίζω ότι μέχρι την 4η σεζόν του αξίζει ο όρος κλά-σικ, μετά γαμήθηκε ο Δίας, (με τη Σαμάνθα). Διότι, όταν περνάς καλά σε μία τόσο "κακοφτιαγμένη" ταινία μάλλον έχουν πέσει τα στάνταρ σου, επειδή σε έχουν συνηθίσει σε μαλακίες.... χμφ χμφ χμφ χμφ

Να οι παρατηρήσεις μου, σκόρπιες κ κατακερματισμένες - όπως ακριβώς κ το έργο! χεχεχε

Η Μιράντα έχει τον μικρότερο ρόλο, αλλά την καλλίτερη ατάκα της ταινίας, η οποία είναι στην αρχή κ αφορά την Lisa Minelli κ απλά θα ΠΕΘΑΝΕΙΣ στο γέλιο

Η Σάρλοτ έχει το κλασικό "τόξο μεταμόρφωσης" που είχε κ σε κάποια από τα επεισόδια της σειράς... δηλαδή: τραβάει ζόρια, δεν θέλει να το παραδεχτεί, μετά κάτι γίνεται κ το ομολογεί, χωρίς ενοχές, ότι κάτι δεν της πάει καλά... κ στο τέλος επιστρέφει στην ζωή της αλαφρωμένη: Τουλάχιστον έχει ομολογήσει στον εαυτό της ότι κάποια πράγματα στην τέλεια ζωή της δεν της αρέσουν.

Η Σαμάνθα είναι η κλασική που ξέρεις. Γίνεται ρομπίλι (ρόμπα κ ρεζίλι) αλλά επίσης είναι κ αυτή που λέει τις πιο ουσιαστικές συμβουλές... τι κλισέ αυτό, η πουτάνα που έχει σοφία ζωής, ξερνάω

Τέλος η Κάρι, κάνει την χειρότερη πρώτη εμφάνιση βασικού πρωταγωνιστή που έχω δει ποτέ σε ταινία - την χειρότερη όμως, τα χρυσά γυαλιά σάκ μπηγκ τάημ, δες την πως εμφανίζεται στην πρώτη σκηνή της ταινίας - σιγά μωρή, δεν είσαι κ η Μαρία Κιουρή έλεος! Κατά τα άλλα, παραμένει μία συντηρητική Κατίνα με σώμα που υποστηρίζει ό,τι κ να φορέσει, κ που, ελλείψη σοβαρών προβλημάτων, υπερ-αναλύει τα γαμήσια της, ειδικά αν είναι με μόνιμο γκόμενο ή με σύζυγο.

Ο Μπήγκ είναι όπως τον θυμάσαι - άνετος τάχα μου, κ στιβαρός κ λιτός κ απέρριτος... Αλλά με αντιδράσεις εντελώς κουλές... λες κ είναι ο ίδιος γυναίκα κατά βάθος κ ξέρει ότι, για παράδειγμα, όταν η Κάρη είναι στο τσακ να του ρίξει κέρατο, για να την μεταπείσει θα πρέπει να της δώσει μονόπετρο πανακρίβου με μαύρο διαμάντι (ναι, ναι, γίνεται κ αυτό στην ταινία, πόσο ρεαλιστικό όμως ε;).

Ο Στάντφορντ πρέπει να αστράψει κάποια στιγμή στην Κάρη κανένα χαστούκι με τα αστεία που του κάνει για το γκέηνές του.

Τα ρούχα της Κάρι είναι απαίσια σαν ρούχα, αν εξαιρέσεις αυτό που φορά όταν πα' να συναντήσει τον Έηνταν, αλλά.... τα υποστηρίζει, λυπάμαι που το λέω, αλλά είναι τρου τρου. τα υποστηρίζει η μαλάκω! (εν τω μεταξύ, μη δω ελληνίδα να σκεφτεί έστω να φορέσει παρόμοια, την έσφαξα στο γόνατο, γκέγκε τσούπρες;).

Ο Έηνταν έχει τρία παιδιά. Κ πολύ πολύ πολύ μέηκαπ. Στο τρίτο σεξεδεσέρε περιμένω να τον δω με ανταύγεια.

Η Λίζα Μινέλι είναι ηρωίδα. Eπίσης, she needed the money.

Έχω την υποψία ότι στο έργο χρησιμοποιούν τους gay για να κάνουν όλο το υπόλοιπο να φαίνεται πιο γειωμένο, να κάνουν τον θεατή να πει "ναι, μετά από αυτό που είδα στα πρώτα 10 λεπτά του έργου, το σκηνικό στο Άμπου Ντάμπι μου φαίνεται ανεκτό" - θα καταλάβεις τι εννοώ όταν το δεις το έργο. Λέημ; Ναι, λέημ

Η ταινία είναι ρηχή, με πολλούς τρόπους: η χειραφέτηση των γυναικών παρουσίαζεται συνώνυμο του να έχουν trendy ρούχα, το gay είναι πάντα καρικατούρα, οι Άραβες είναι ψιλοφασίστες, οι αμερικάνοι είναι η χαρά της ζωής, η Κάρι είναι πρέσβυρα πχιότηας κ αυθεντικότητας κλπ κλπ. Όμως δεν είναι ΑΥΤΟ το μεγάλο πρόβλημα της. Στο κάτω κάτω, Σεξεδεσέρε πάς να δεις, όχι την Ρώσικη εκδοχή του Πόλεμος κ Ειρήνη...

Το μεγάλο πρόβλημα της ταινίας είναι η απίστευτη επιτήδευσή της. Απίστευτη, ακόμα κ για τα αμερικάνικα στάνταρτς! Όλα, μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα, λένε "κοίτα με, κοίτα με είπα ΜΠΗΤΣ, κοίτα με, δεν είναι εντελώς σέξεδεσέρε αυτό που λέω τώρα, το ρούχο που φορώ, ο τρόπος που περπατώ, το ποτό που επιλέγω, η κίνηση με την οποία ξύνω το πράμα μου;". Αυτή η επιτήδευση είναι που κάνει την μεγαλύτερη ζημιά. Ειδικά στις πρώτες σκηνές είναι απελπιστικό το πράγμα, αλλά ευτυχώς μετά μαζεύει λίγο...

Παρόλα αυτά, να πας. Θα περάσεις καλά. Έχει μερικές ατάκες που θα γελάσεις πολύ (ειδικά αυτή της Μιράντας!!!!!! μαλάκα, κόπηκα!). Βέβαια, όπως κάθε άθρωπας που διαβάζει κωμωδία στα Αμερικάνικα ξέρει (έντερ πρόβατο), μερικά από τα αστεία είναι επιπέδου Σεφερλή κ Ζουγανέλη, λογοπαίγνια της κακιάς ώρας (αυτό βέβαια συνέβαινε κ στην σειρά, ακόμα κ στις καλλίτερες σεζόν της).

Πάντως αν πραγματικά θες σεξεδεσέρε μόμεντς, δες την σειρά, κ μάλιστα τις πρώτες χρονιές της.

...κάποιος έλεγε ότι το στιλ δεν είναι παρά η επανάληψη ενός χαρακτηριστικού/τρόπου έκφρασης/ντυσίματος/χουότέβερ. Στο Σεξεδεσέρε 2 βλέπεις ότι το στιλ είναι κ κάτι ακόμα.... πολύ πολύ πολύ κοντά στην αμηχανία.

άλλα όχι πως θα βάλουμε κ την γάτα μας να κλαίει, έτσι; :-)

Wednesday, May 26, 2010

Sex And the City 2 - See that gay movie straight boy


Οκ, αγαπημένε str8 αναγνώστη, αγαπημένε φίλε

Αύριο ανοίγει κ στην Ελλάδα το sex and the city 2, κ ξέρω την απίστευτη αγωνία που περνάς.

κ τον κάματο.

κ το άγχος

Πως θα καταφέρεις να πας να δεις την ταινία χωρίς να σε πάρουν με τα κουδούνια οι άθρωπες που ακόμα κάνουν κατηγοριοποιήσεις κ στερεοτυπισμούς; τισκ τισκ τισκ τι άνθρωποι υπάρχουν.

Πως δεν θα απειληθεί ο αντρισμός σου, από την μια, αλλά θα καταφέρεις να ξαναδείς την Σαμάνθα, την Κάρει κ τα άλλα παιδιά από την άλλη;

enter provato! που, πάντα στο πλευρό του σύγχρονου άθρωπα, σου προσφέρει μερικές καταπληκτικές δικαιολογίες για να χρησιμοποιήσεις στην ταμία του σινεμά την ώρα που θα κόβεις το εισιτήριο. φύγαμε; ναι, φύγαμε.

1 ιδεά
"Άσε με άσε με. έχασα ένα στοίχημα με τα "παιδιά" ότι θα πάρει κύππελο ο πανσεραϊκός κ η τιμωρία είναι να έλθω να δω ΑΥΤΟ το έργο! Δεν με βάζαν καλλίτερα να πλύνω τα πιάτα; αυτό έπρεπε;"

Σημείο να προσέξεις: Μην αρχίσεις να ουρλιάζεις μέσα στην αίθουσα "γιου γκο γκέρλζ" όταν πρωτοδεις το παρεάκι - κ γενικά προσπάθησε όσο μπορείς να δείχνεις κ καλά ότι βαριέσαι. Κ επ ουδενί, μην βγεις από την αίθουσα με δάκρυα στο βλέμμα.


2
"Η κοπέλα μου έχει την τύφλα στα μάτια της κ με έστειλε να το δω για να της το περιγράψω.... α νο, α νο, η ζωή είναι γεμάτη δράματα, λυγμ λυγμ εντατίκ".

Σημείο να προσέξεις: Πρόσεξε μην τυχόν στην ίδια προβολή είναι κ η κοπέλα σου κ έχουμε ιστορίες.

3
"Είμαι Marketing director στην Εστέ Λώντερ/Μερσέντες/Ρολή/χουότέβα, κ ήρθα να δω πως τοποθέτησαν το προϊόν μας στην ταινία. χεχε"

Σημείο να προσέξεις: Πάρε σημειωματάριο κ κάνε ότι κ καλά γράφεις. Επίσης, καλό είναι να πας στο σινεμά με ντύσιμο εργασίας, κ καλά "δουλεύω εγώ τώρα, να, να, κοίτα"!

4 ιδέα
Αφού δεις την ταινία κ όλα, κ την ώρα που θα περνάς από την ταμία που θα σε κοιτά με βλέμμα "κοίτα, κοίτα, ένα παλληκάρι μέχρι εκεί απάνω κ είναι gay μέχρι το κόκκαλο, μέχρι κ το Σεξεδεσέρε έρχεται να δει" θα πας να κάνεις αντρικό σαματά "καλά τι απαράδεκτα πράγματα είναι αυτά, φέρε μου το διευθυντή σου, ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε; Νόμισα ότι θα έβλεπα το Rabo το τέσσερο, α να χαθείτε τέντημπόηδες"

Σημείο να προσέξεις: Για να αγοράσεις εισιτήριο, στείλε την ανηψούλα σου στο σινεμά.

5
"γειά σας είμαι μάρτυρας του Νοχωβά (το αντίθετο του Yeχοβά) κ ήρθα να δω τα ύστερα του κόσμου, τα ύστερα!!! ουουουουουουουουουουουουουο σηξ σηξ σηξ σηξ σηξ σηξ σηξ σηξ ουουοουουουουουουοο ποπ ηζ σάταν ποπ ηζ σάταν ποπ ποπ ουουουουουο"

Σημείο να προσέξεις: Πρόσεξε μην τυχόν κ το παραλλήρημα σου βγει όπως της Λουκά, θα πας να γλυτώσει την ταμπέλα gay κ θα σε που χειρότερα, άντε χαζοβιόλη.

6
Μένεις αξύριστος 5 μέρες. Αφού έρθει κ φουντώσει ο γένης, φοράς 20άποντη γόβα, little black dress κ ξανθιά περούκα κ σκας στο γκισέ του κινηματογράφου. Αφού ξελυποθυμήσει η ταμίας, της λες, κάνοντας κίνηση να βγάλεις το στρινγ από την χαράδρα "είμαι διδάκτωρ κοινωνιολογίας κ κάνω έρευνα για το αν οι transgendered μουστακαλήδες θα αντιμετώπιζαν διακρίσεις σε ένα καθαρά γυναικείο περιβάλλον".

Σημείο να προσέξεις: Βάλε hansaplast στη φτέρνα μη σε χτυπήσει το παπούτσι.

7
Σκας στο γκισέ με κούκλα πλαστική γυναίκα από αυτές που χρησιμοποιούν για τις πορνό στιγμές τους οι απανταχού κάγκουρες κ εργένηδες (ναι, με φώναξε κανείς;). στο γκισέ ζητάς να σου βγάλουν δύο εισιτήρια, ένα για σένα, ένα για την κούκλα σου ενώ λες κάτι του τύπου "είναι φανατική της σειράς, έχει πρότυπο τη Σαμάνθα, έχουν γνωριστεί κιόλας στην Νέα Υόρκη"

Σημείο να προσέξεις: Βλέμμα. Πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο σαν του Βουλγαράκη - έτσι ώστε να πιστέψουν ότι πραγματικά το έχεις χάσει εντελώς.

8
Την ώρα που είσαι στο γκισέ μπροστά κάνει τάχα μου ότι μιλάς στο κινητό.... "ελάτε μητέρα εγώ είμαι ο υιός σας. Να σας κάνω μία ερώτηση, αν μου επιτρέπεται, αυτό το έργο που ζητήσατε να δω, πως λέγεται;" Βασικά, είναι μία άλλη εκδοχή του να τα ρίξεις όλα στην γκόμενα σου - μόνο που εδώ τα ρίχνεις όλα στην μαμά η οποία όμως ούτως ή άλλως φταίει για ότι σου συμβαίνει στην ζωή σου γενικότερα!

Σημείο να προσέξεις: Πρέπει να ακουστείς πολύ, πάρα πολύ σεβαστικός στο τηλεφώνημα. Σχεδόν gay, τόσο πολύ σεβαστικός.

9 ιδέα κ τελευταία
Μπαίνετε στο σινεμά εσύ κ 3 φίλοι σου που παίζετε μαζί ποδόσφαιρο, με το στιλ κ το άτητγιούντ που μπαίνουν οι τέσσερες γκόμενες της ταινίας σε είσοδο ξενοδοχείου 7 αστέρων. Έχετε προαποφασίσει από πριν ποιος θα κάνει την Σαμάνθα, ποιος την Σάρλοτ, ποιος την Μιράντα. Φυσικά, ΕΣΥ θα είσαι η Κάρη, δική σου ιδέα ήταν όλο αυτό θα είσαι πρωταγωνίστρια κ όποιας δεν της αρέσει να φύγει. Προχωράτε με αργό νωχελικό βήμα προς το γκισέ, όπως θα έκανα οι 4, κ όταν φτάσετε λες "μπαίνουμε ο ένας στην θέση του άλλου για να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες του για επικοινωνία κ ολοκληρωμένη σχέση καλλίτερα. Έτσι, στείλαμε τις γκόμενές μας για μπάλα, κ εμείς ήρθαμε εδώ. Εντάξει μπητσ;"

Σημείο να προσέξεις: Γενικά το στιλ "4 άτομα μπαίνουν με πολύ αέρα κ κουλνες σε δημόσιο χώρο" θέλει εξαντλητική πρόβα. Δεν παίρνεις τα παιδιά κανένα τηλέφωνο να αρχίσετε να προετοιμάζεστε;

τέλειες οι 9 ιδέες μου; ναι τέλειες! αλλά, ουφ κουράστηκα πολύ! λοιπόν, διάλεξε αυτή που πάει στην ιδιοσυγκρασία σου κ άρχισε να εφαρμόζεις το σχέδιο, έτσι;

α κ που 'σαι, καλή διασκέδαση στην προβολή!

Πιο gay κ από ένα γατάκι αγκύρας που παίζει με ένα κουβάρι ροζ μαλλί για πλέξιμο στον ανθισμένο κήπο της Barbra Streisand

Αχ θέμου! Ο τραγουδιστής των erasure, andy bell, βγάζει το δεύτερό του solo album (τι σταδγιάλα, αφού μόνο εγώ το πήρα το πρώτο, τόση αισιοδοξία πια στην εταιρία του) το non stop:
φυσικά ο ήχος δεν θα είναι, heavy metal, ούτε indie rock, ούτε μπαρόκ... αλλά ατόφια, ανθεκτική, αυθεντική, μπλιμπλίκω ως εκεί που δεν παίρνει κ super gay electropop.
το πρώτο σήγκολ του cd είναι το call on me... εδώ δες εξώφυλλο, να το δει κανένας άθρωπας να μας πάρει με τα μάνγκο. κ τις παπάγιες. τεσπα. φυσικά για το τραγουδίδιον έχουμε κ official video clip - Barbra, ε συγγνώμη Andy βγαίνεις. άραγε, θα το ακούσουμε σε κανένα από τα ελληνικά gay clubs? Α γουόντερ!

(δεν τρελαίνομαι για το τραγούδι.... κάτι του λείπει. το ήθελα λίγο πχιο gay... χεχεχε)

Monday, May 24, 2010

Μυστικά του πλυσίματος των ρούχων

Κ όμως, αυτό το ποστ, με αυτόν τον τίτλο, είναι ακριβώς αυτό: Ένα ποστ με μυστικά του πλυσίματος των ρούχων. Πήρηοντ!

Δεν πρόκειται για κάποια περίεργη αλληγορία, δεν κρύβει κάποιο συμβολισμό, ο τίτλος ανταποκρίνεται ακριβώς σε αυτό που είναι το ποστ.

Θέλεις λοιπόν να μάθεις μυστικά του πλυσίματος των ρούχων; είσαι στο κατάλληλο site, το πρόβατο.

πρόβατο, το δεξί χέρι του καθαρού άθρωπα.

Φύγαμε, λοιπόν.

Υπάρχει μία σειρά από λάθη που κάνει ένας μέσος άθρωπας όταν βάζει πλυντήριο - τα περισσότερα γίνονται γιατί δεν το ξέρουμε, κ αν δεν τα κάναμε, τα ρούχα μας όχι μόνο θα ήταν πιο καθαρά, αλλά θα φθείρονταν κ πολύ λιγότερο, άρα οικονομία.

Το πρώτο λάθος είναι τραγικό. Πολλά ρούχα στο πλυντήριο. Τα περισσότερα πλυντήρια έχουν χωρητικότητα 5 κιλά, αλλά γενικά μιλώντας η καλλίτερη ποσότητα είναι γύρω στα 4,5 ώστε η συσκευή να μην δουλεύει στα όριά της. Πάνω από 5 κιλά είναι καταστροφή, τα ρούχα δεν πλένονται καλά, μυρίζουν περίεργα ακόμα κ αν τα έχεις φορέσει μόλις μία ώρα, ή ακόμα κ όταν τα μαζεύεις ή τα σιδερώνεις, κ βέβαια κουράζεται κ το πλυντήριο. Είναι λοιπόν βασικό να βάσεις τόσα ρούχα όσα λέει η οδηγία χρήσης, κ ένα τσικ λιγότερα. Πως το κάνεις αυτό όμως, πως υπολογίζεις πόσο βαριά είναι τα ρούχα που θες να πλύνεις;

Απλά! Ανεβαίνεις στην ζυγαριά σου, βλέπεις πόσα κιλά είσαι, κ μετά ανεβαίνεις πάλι κ βάζεις το στεφάνι σου να σου δίνει ρούχα για πλύσιμο. Όταν το βάρος σου φτάσει 4,5 κιλά παραπάνω από το πριν, το έχεις! αυτά είναι τα ρούχα που θα βάλεις για πλύσιμο. Επιπλέον μπόνους: είναι πολύ αστείο σκηνικό να σου δίνει το γκομενάκι ένα ένα ρούχα, να κοιτάτε την ζυγαριά, να αφαιρείτε κ να προσθέτετε, κλπ κλπ... έχει παρατηρηθεί ότι πολλά "γκομενάκια βοηθοί ζύγισης" παρασύρονται κ να δίνουν στο "ζυγιστή" κ το ρούχο που φοράν, όχι για να το πλύνει, αλλά για άλλους λόγους, χιχιχιχι - νέημλη ποιος κάνει σεξάκοι με ρούχα πια στις μέρες μας;

Δεύτερο μυστικό πλυσίματος. Η δόση του απορρυπαντικού κ του μαλακτικού. Φαίνεται κουλό, αλλά είναι απολύτως αληθινό: περισσότερο απορρυπάντικό ίσον λιγότερη καθαριότητα. Το επιπλέον απορρυπάντικό που μένει στις ίνες των ρούχων επειδή έβαλες μεγάλη ποσότητα γίνεται σιγά σιγά μάκα κ εμποδίζει κ το καλό στέγνωμα! Πρέπει να βρεις τρόπο να βάζεις τόσο απορρυπαντικό ή μαλακτικό όσο λέει το πακέτο. Πρόσεξε όμως τώρα τι γίνεται σέξη βγιούερ. Οι εταιρίες στην προσπάθειά τους να μας κάνουν να καταναλώσουμε περισσότερο, μας πιάνουν λίγο κότσους. Καταρχήν η συνιστώμενη ποσότητα είναι πάντα περισσότερη από όσο πραγματικά χρειάζεται για μία καλή πλύση. Κατά δεύτερον, το υγρό λέει επάνω στο κουτί του ότι πχ 50 ml ίσον μία δόση άρα αφού το μπουκάλι έχει 1 λίτρο αυτό είναι 20 δόσεις. Ωραία; ωραιά! Στις οδηγίες χρήσης όμως λέει κάτι του τύπου "ένα καπάκι αρκεί για μία πλύση". Όπου όμως το ένα καπάκι μπορεί τάχα μου αθώα να είναι 70 ml υγρού! εσύ λοιπόν βάζεις ένα καπάκι ήσυχος ότι έβαλες μία δόση, αλλά στην πραγματικότητα έχεις βάλει αρκετά περισσότερο. Αποτέλεσμα; Κ περιττή σπατάλη στο απορρυπάντικό, κ κακό πλύσιμο του ρούχου! Άρα, μην κολλάς στην δοσολογία "ένα καπάκι = μία δόση", ζύγισε (σε μία ζυγαριά κουζίνας) τόσα ml ή γραμμάρια όσα λέει το κουτί ότι είναι μία δόση κ βάλε ακριβώς τόσα - αν κ περίπου 10% λιγότερο να βάλεις, το ίδιο καλό αποτέλεσμα θα έχεις.

Τρίτο μυστικό πλυσίματος; Ξέρεις γιατί οι πετσέτες σου έχουν μία περίεργη α λα μούχλ μυρουδιά ακόμα κ όταν έχεις σκουπιστεί με αυτές μόνο μία φορά; χμφ χμφ χμφ χμφ.... διότι δεν τις στέγνωσες εντελώς, τις μάζεψες σχετικά νωπές, τις δίπλωσες κ η υγρασία έγινε όλεθρος. Άρα, μυστικό τρία, πάντα είμαστε 100% βέβαιοι ότι τα ρούχα είναι στεγνά εντελώς πριν τα μαζέψουμε. Αλλιώς η υγρασία θα μυρίσει. Αν, δε, το ρούχο έχει πλυθεί σε υπερφορτωμένο πλυντήριο, κ με περισσότερο απορρυπαντικό, κ μετά το μαζεύεις νωπό ε τότε μιλάμε για 3 στις 3 αιτίες μποχίκος!

Extra bonus: για να φύγει για πάντα η μουχλομυρουδιά από πετσέτες, πλύνε τες κανονικά στην μεγαλύτερη θερμοκρασία που επιτρέπει η ετικέτα τους, χωρίς απορρυπαντικό αλλά με λευκό ξύδι! ναι, ναι, λευκό ξύδι. Όταν το πλυντήριο ολοκληρώσει τον κύκλο του, ξαναπλένεις με τον κανονικό τρόπο αυτή τη φορά. Δηλαδή, με όσο απορρυπαντικό χρειάζεται, με το πλυντήριο όχι πολύ φορτωμένο κ ΦΥΣΙΚΑ όταν τις απλώσεις ΔΕΝ τις μαζεύεις πριν είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ στεγνές.

Τέταρτο μυστικό πλυσίματος: Θέλεις να σου πω μυστικό για να μειώσεις τον χρόνο που σιδερώνεις στο μισό; Κ να γίνονται τα ρούχα καλοσιδερωμένα με το μισό κόπο; Είναι πάρα πολύ εύκολο. Απλά, θα βγάζεις τα ρούχα για άπλωμα ή στέγνωμα αμέσως μόλις τελειώσει το τελευταίο στύψιμο. έτσι ώστε τα ρούχα μέσα στον κάδο να μην "κάτσουν" πάνω στο βάρος τους κ μείνουν έτσι κ τσαλακωθούν! Πραγματικά, κάνε αυτό το κόλπο μία φορά κ δεν θα πιστεύεις τα μάτια σου. θα μεταμορφωθείς στην κυρία πάνω στο μπουκάλι του Merito, κέφι χαρά μπρίο, γλέντι χορός... όλο!

Αν πάλι δεν είσαι σίγουρος/η ότι θα είσαι σπίτι όταν τελειώσει το πλυντήριο, βάλε ένα πρόγραμμα χωρίς το τελευταίο στίψιμο κ κάνε το το στύψιμο όταν γυρίσεις σπίτι κ ξέρεις ότι μπορείς να απλώσεις αμέσως μετά το τέλος του. γκέγκε;

συνοψίζω:
βάζουμε στο πλυντήριο λίγο λιγότερα ρούχα από όσο είναι η χωρητικότητά του.
βάζουμε τόσο απορρυπαντικό όσο λέει το κουτί σε γραμμάρια, όχι σε καπάκια, κ τόσο μαλακτικό όσο λέει το μπουκάλι σε ml, όχι σε καπάκια ξανά μανά
μόλις γίνει το τελευταίο στύψιμο, δεν αφήνουμε καθόλου τα ρούχα μέσα στο πλυντήριο, τα βγάζουμε αμέσως αμέσως αμέσως. Με αυτό τον τρόπο γλυτώνουμε κ τσαλάκωμα λόγω βάρους, αλλά κ τη φρίκη του να ανοίγεις το πλυντήριο κ επειδή τα έχεις αφημένα τα στυμένα ρούχα με τις ώρες να μυρίζουν μούχλα!

Κ αν ρωτάς που τα ξέρω όλα αυτά.... πρώτον, είχα πελάτες μερικούς κατασκευαστές πλυντηρίων (όχι 29, 2 αλλά ήταν κ οι δύο από τις καλλίτερες μάρκες). δεύτερον, εκ πείρας - μου έχουν δώσει συγχαρητήρια για το πόσο καθαρά μυρίζουν τα ρούχα μου στο σιδέρωμα ΟΛΕΣ οι κυρίες που είχα για να καθαρίζουν το σπίτι (επίσης μου έχουν πει κ απίστευες ιστορίες βρώμας από άλλα σπίτια που πάνε, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου ποστ, χοχοχο).

μην ξεχνάς βγιούερ: η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά! πόσο πια τζην με μάκα να αντέξει ένας άνθρωπος; κρίμα δεν είναι να βλέπεις έναν άθρωπα όλο πχιότητα κ αξιοπρέπεια κ να πλησιάζεις κ να μυρίζει το ρούχο του;

πρόβατο, το δεξί χέρι της νοικοκυράς, επίσης ήθελα να προσθέσω.

Saturday, May 22, 2010

Στερεότυπα

ΟΛΕΣ οι αδελφές είναι μανιακές του πούτσου

ΟΛΕΣ οι γκόμενες που γουστάρουν το Sex And The City είναι αγάμητες

ΟΛΟΙ όσοι βλέπουν ποδόσφαιρο, είναι πιθηκάνθρωποι

ΟΛΟΙ οι ταξιτζήδες κλέβουνε

ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι είναι φαύλοι

ΟΛΟΙ όσοι πάνε γυμναστήριο είναι στόκοι

ΟΛΟΙ οι κομμουνιστές έχουν τεράστιες καταθέσεις

ΟΛΟΙ οι θρησκευόμενοι είναι συντηρητικοί κ πολύ βαρετοί

ΟΛΕΣ οι τραγουδίστριες είναι μεγάλες πουτάνες

ΟΛΟΙ οι Αλβανοί είναι κλέφτες

ΟΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι λαμόγια

ΟΛΟΙ όσοι έχουν κάνει οικογένειες μικροί είναι ανώριμοι κ θα χωρίσουν

ΟΛΟΙ όσοι είναι ευγενικοί μαζί σου, κάτι θέλουν

ΟΛΟΙ όσοι σου λένε με άνεση κ ευθαρσώς ότι τους αρέσεις είναι ανασφαλείς κ έχουν κουσούρι

ΟΛΟΙ όσοι είναι ευγενικοί κ προσπαθούν να έχουν σωστή συμπεριφορά κάτι κρύβουν

ΟΛΟΙ που ακολουθούν το "μη κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν" κάτι κρύβουν επίσης, κ είναι υποκριτές

ΟΛΟΙ όσοι μεγάλωσαν χωρίς οικογένεια είναι κατεστραμένοι

ΟΛΟΙ όσοι πήραν ναρκωτικά στην ζωή τους το έχουν κάψει

ΟΛΟΙ όσοι πίνουν είναι αφερέγγυοι

ΟΛΟΙ όσοι δεν έχουν λεφτά, είναι γιατί είναι ανάξιοι να δουλέψουν

ΟΛΟΙ όσοι έχουν λεφτά, τα έβγαλαν κλέβοντας

ΟΛΟΙ όσοι δεν λένε ανοιχτά ότι είναι gay, είναι αναξιοπρεπείς

ΟΛΟΙ οι Έλληνες είναι καλομαθημένοι

ΟΛΟΙ οι ξένοι είναι ανθέλληνες

ΟΛΟΙ όσοι μένουν ακόμα με τους γονείς τους είναι κατεστραμένοι

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

από στερεότυπα, να φάνε κ οι κότες! κ βέβαια, δεν χρειάζεται να πω ότι όσο κ αν κάποια βασίζονται σε κάτι αληθινό, σε ένα στατιστικό στοιχείο, σε μία τάση... ωστόσο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

εκτός από ένα στερεότυπο που ισχύει εκατό τοις εκατό:

ΟΛΟΙ πέφτουμε θύμα των στερεότυπων, όσο υποψιασμένοι κ να είμαστε. κ ΟΛΟΙ εξαιτίας αυτού έχουμε κάνει ένα λάθος, που το έχουμε μετανοιώσει πικρά. λυγμ

Friday, May 21, 2010

Ο Alejandro G Inarritu σκηνοθέτης των "21 Grams" κ της "Babel" κάνει μαγκιές με την μπάλα

..Κάνει την σκηνοθεσία σε μία πολύ επική διαφήμιση που έβγαλε η Nike για το Μουντιάλ.

Είναι υπέροχη, δεν το συζητώ - κ αυτό είναι πολύ μεγάλη τιμή όταν το λέει ένα πρόβατο που προτιμά να βλέπει σκατά σκύλου να ξεραίνονται στο πάρκο από τον ήλιο, παρά ποδόσφαιρο.

στην διαφήμιση, που είναι τρελή μπενχουριάδα κ την οποία την είδα ΟΛΗ, παίζουν πολλοί απίθανοι guest stars, μεταξύ αυτών κ ο Homer Simpson!

Όσο για το concept, είναι το πόσο σημαντικές προεκτάσεις μπορεί να έχει ένα φαινομενικά απλό πράγμα, όπως ένα σουτ.

διαφημιστική εταιρία η Wieden+Kennedy, κ μάλιστα το γραφείο του Amsterdam

δώσε μπάλα στο λαό - εντυπωσιακό βίντηόου, βγαίνεις:

Wednesday, May 19, 2010

Νενικήκαμεν

Θυμάσαι αγαπημένε μου βγιούερ που πριν από μερικές βδομάδες είχα στείλει ένα γράμμα σε μία μεγάλη αλυσίδα ηλεκτρικών ειδών γιατί με υποχρέωναν να πληρώσω μετρητά για να μου εκδώσουν τιμολόγιο για την αγορά ενός προϊόντος;

Αν δεν θυμάσαι, δεν έχεις παρά να φρεσκάρεις την μνήμη σου!

Λοιπόν, σήμερα κατανίκησα την απίστευτη βαρεμάρα μου (κ λίγη κούραση) κ αποφάσισα να σου γράψω τις εξελίξεις στο θέμα... οι οποίες ήταν ευχάριστες. ή μήπως όχι; αρονό, αρήλη ρονό.... χμφ χμφ χμφ.

Δύο μέρες μετά το γράμμα, δέχτηκα ένα ευγενικό τηλεφώνημα από έναν πάρα πολύ ευγενικό κύριο ο οποίος μου είπε ευγενικότατα ότι ο λόγος που δεν επιτρέπεται να γίνεται εξόφληση τιμολογίου με πιστωτική κάρτα σε άλλο όνομα έχει να κάνει με αποτροπή εγκληματικών πράξεων... Δεν μπορούσε να μου πει περισσότερα, είπε, (εκεί ακούστηκε μουσική αγωνίας κ ζόφου από κάποιο μακρινό ηχείο) αλλά σε "πολλές περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί διάφορα περίεργα φαινόμενα"... Γι αυτό κ οι άνθρωποι στο κατάστημα επέμεναν να μην με εξυπηρετήσουν, παρά το γεγονός ότι είμαι παλιός πελάτης, κ επιπλέον εμφανέστατα τίμιος κ αθώος με τσουπωτό μαγουλάκι, μαλλιά α λα Θανασάκη από αναγνωστικό Α δημοτικού, κ έτσι.

Παρόλα αυτά, μου είπε, λόγω της ιδιότητάς μου ως πελάτης "αν ακόμα σας ενδιαφέρει, περάστε από το κατάστημα να προχωρήσετε στην αγορά, αν φυσικά ακόμα το επιθυμείτε".

Ευχαρίστησα, είπα διάφορα μούμπλε μούμπλε, σχετικά αυστηρά, μη φανεί κ ότι χάρηκα, χιχιχιχι (τι καθίκια που είμαστε εμείς οι άνθρωποι)... κ όντως μερικές μέρες μετά πήγα στο κατάστημα, όπου κ αγόρασα το αντικείμενο του πόθου. [Αντικείμενο του πόθου, βγαίνεις:]


(κάτσε να βάλω κ ένα σκόρδο για να μην πέσει μάτι κ τζήνξ: φτου γκάρληξ γκαρληξ εντατίκ)

Βέβαια, ωφείλω να ομολογήσω μία σειρά από πράγματα:

Πρώτον - Κοίτα ρε προβλήματα που έχει ο κόσμος... χμφ χμφ χμφ
Δεύτερον - Όταν πήγα στο μαγαζί να πάρω την καφετιέρα, επειδή προφανώς είχε πέσει σύρμα για τον τρελό που έκανε ολάκερο mail, εισέπραξα μερικά βλέματα γεμάτα μπήτσηνες. Τι να πω, δεν θέλω να το κρίνω το γεγονός, ίσως κ εγώ το ίδιο να έκανα αν ήμουν στην ίδια θέση, δηλαδή να σκίζω τα μπουστάκια μου ότι κάποιος είναι μαλάκας, κ κ δύο μέρες μετά να εμφανίζεται ο "μαλάκας" σχετικά θριαμβευτής... κ με την απόδειξη ότι δεν είναι μαλάκας...
Τρίτον - για κάποιο λόγο, συναισθηματικά, ακόμα προσπαθώ να καταλάβω αν άξιζε τον κόπο να κάμω όλη αυτήν την μανούρα. Κ τι μας λέει η πείρα, το άσπρο μαλλί κ το θεληματικό πηγούνι να κάνουμε όταν έχουμε περιπτώσεις τέτοιες; Να στρεφόμαστε στην αδελφή εκλογίκευση... Ας δούμε τι έχασα, κ ας δούμε τι κέρδισα, λοιπόν...
Έχασα:
Χρόνο την πρώτη φορά που πήγα στο μαγαζί κ δεν μου έκαναν την δουλειά μου
Χρόνο για να γράψω το mail
Χρόνο για να μιλήσω στο τηλέφωνο με τον κύριο που με πήρε από την αλυσίδα
Επίσης, στα χαμένα μπαίνει κ η αίσθηση που πήρα από τους ανθρώπους στο μαγαζί ότι με αντιπαθούν, γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ, δεν θέλω, δεν θέλω να με αντιπαθούν, δεν θέλω καθόλου.

Κέρδισα:
Την αίσθηση ότι έχω δίκιο, κ μάλιστα αναγνωρισμένο.
Την γνώση ότι δεν είμαι τρελός κ παραξενιάρης αλλά ότι είχα δίκιο να διαμαρτύρομαι
Την χαρά να αποδειχτεί ότι μία επιστολή με την λέξη λυγμ μπορεί να ληφθεί σοβαρά - κ δεν ξέρω αν αυτό το καταλαβαίνεις αλλά, στην εποχή μας ειδικά, είναι ωσόμ.
Κ βέβαια την καφετιέρα που ήθελα, με μικρότερο κόστος.
Α, κ κάτι ακόμα, λίγες Κυριακές μετά, είδα στην Καθημερινή διαφήμιση προσφορά της καφετιέρας, σε τιμή περίπου 30 ευρώ πιο πάνω από όσο την είχα πάρει εγώ τελική τιμή. κ το είχανε κ προσφορά! Γιέα!!! Άρα έκανα μία καλή αγορά, γιου γκο μπόη, γιου γκό πραγματικά....

Αλλά η πίκρα παραμένει, κάτι μου την έσπασε από την όλη φάση... ίσως ότι χρειάστηκε να γκρινιάξω, ίσως ότι ασχολούμαι τόσο πολύ με ένα τέτοια θέμα, αρονό, αρήλη ρονό.

Ας είναι - όφειλα να σε ενημερώσω σέξη βγιούερ, το είχα σημειωμένο στο μπλοκάκι μου σαν δουλειά "να γράψω τι έγινε με επιστολή με λύγμ" κ έτσι had to do it!

ας ξαναρίξω ένα σκορδάκι για το κακό μάτι...

(κ ας αρπάξω την ευκαιρία να κάνω λίγο κ τον σοβαρό πριν φύγω, για να πω δύο-τρία πράγματα σε σχέση με την υπόθεση:
1 - με φρικάρει να κυκλοφορώ εκεί έξω κ να με αντιμετωπίζουν a priori σαν κλέφτη κ σας εγκληματία. Αρχίζω κ αισθάνομαι ότι ζω στην χώρα των αδελφών Ντάλτον, όπου όλοι είναι σίγουροι πως όλοι κλέβουν... Ε, λοιπόν, όχι, δεν το δέχομαι να μου λένε ότι ένα πράγμα δεν μπορώ να το κάνω επειδή κάποιοι άλλοι το κάνουν με κακό σκοπό. Κάτω στην δικτατορία του χαμηλότερου κοινού παρονομαστή - ή μήπως να τον πω ΠΑΡΑΝΟΜΟ-ΣΤΗ καλλίτερα; α, καλό ε; το χτύπησα κ πάλι το λογοπαίγνιο χεχεχε)
2 - πολλοί, κ σωστά έπραξαν, με "στηλίτευσαν" γιατί θέλησα να αγοράσω την μηχανή του καφέ χωρίς να πληρώσω ΦΠΑ. Ναι, έφταιξα, ναι έκανα μαλαγιανιά... Από την άλλη, τι να κάνουμε, είχα την δυνατότητα κ την εκμεταλλεύτηκα. ΑΛΛΑ... πρώτον, ο γιός μου είναι μαλακισμένο κ δεν έχει δουλειά, τον έχει δείξει κ ο Φρύδιας (ανταγωνιστής του Αυτιά) κ δεν έχουμε λεφτά... κ δεύτερον, ασταδγιάλα, δεν βρίσκω δεύτερο λόγο να δικαιολογήσω την μικρή μου απατεωνιά.
3 - καλά, από τότε που πήρα την μηχανή το νεύρο τσατάλι από τον πολύ καφέ, δεν υπάρχει, τις προάλλες έδειρα μία αθώα γριά με ροζ ταγιέρ γιατί περπατούσε αργά με το πι στο πεζοδρόμιο. ...Που θα πάει θα τους συνηθίσω τους πολλούς εσπρέσο.

αυτά, είναι που ήθελα να κάνω τον σοβαρό λίγο)

Monday, May 17, 2010

ΠροσεχώωωωωωΩΩΩΩωουυυοουουουοωωωως τεράστιο

Σω! Βγιούερ! (μτφ: λοιπόν, αναγνώστη)

Ήρθε πάλι μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της μπλογκοχρονιάς, ήρθε η ώρα που θα δούμε μαζί, sexy viewer, ποιες ταινίες αξίζουν λίγη από την προσοχή μας, έστω για να σκεφτούμε αν θα πάμε να τις δούμε, την σεζόν που έρχεται.

Όταν λέμε βέβαια "σεζόν που έρχεται" έχε υπόψη σου μερικά πράγματα:

α - αναφέρομαι στην Αμερική, όπου η καλοκαιρινή σεζόν είναι η πιο χοτ του έτους, το αντίθετο από ότι συμβαίνει σε τα μας
βου - η σεζόν έχει ήδη έλθει, ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή στις ΗΠΑ με την πρεμιέρα του Iron Man 2, που είναι η μεγαλύτερη παπάρα όλων των εποχών. Μα έλεος, δηλαδή πως πάει καλά αυτό το πράγμα,πως πουλεί εισιτήρια;
γου - ναι, στις ταινίες είμαι πολύ έρλη αντόπτερ, πράγμα που σημαίνει ότι τις ταινίες που θα σου παρουσιάσω τώρα ως προσεχώς κ πολύ ενδιαφέρουσες θα τις δούμε από Σεπτέμβρη - thank me not, no need to
δου - οπλίσου με υπομονή, μιλάμε για σεντόνι μεγάλης τεραστιότητας. αλλά πολύ διασκεδαστικό. Α κ τσάκω κ πακοτίνια να έχεις να μασουλάς, θα περάσεις καλά. :-)

Φύγαμε; Ναι, φύγαμε!

Σεξεδεσέρε 2!
Ξεκινάμε με τον ογκόλιθο, την ταινία που θα ανεβάσει 11% τα γκεόνηα στο αίμα όλου του πλανήτη, κ που βγαίνει στα τέλη Μάη κ στην Ελλάδα. Στην Αμερική η πρεμιέρα είναι μεγάλο ηβέντ, η προπώληση εισιτήριων έχει ξεκινήσει εδώ κ βδομάδες κ πάει σφαίρα, ενώ όσον αφορά στο σενάριο... χμφ χμφ χμφ, έχουμε ταξίδι στο Abu Dhabi των τεσσάρων κοριτσιών, αλλά κ επανεμφάνιση του Άηνταν, του πιο "παρακαλετό γαμήσι" γκόμενου στην ιστορία του σινεμά.
Γιατί θέλω να την δω: Γιατί δεν έχω καμία όρεξη να με προπηλακίσουν στο Γκάζι κ να με βρίζουν ΤΜΒ αν την χάσω
Γιατί δε θέλω να την δω: Μαλάκα, έλεος, κοίτα το πρόσωπο της Σαμάνθαζ στην αφίσα, είμαι σίγουρος ότι η Κάρη πλήρωσε τον φωτοσοπά για να την βγάλει άσχημη. (α, επίσης, μεταξύ μας, η ταινίες σεξεδεσέρε όπως κ η τελευταία σεζόν του σήριαλ, έχουν χάσει εντελώς μα εντελώς αυτό που έκανε το όλο πράγμα ωραίο. Την γκλάμουρ μεν, ρεαλιστική δε, απεικόνιση της ατέλειας ανθρώπινων χαρακτήρων κ σχέσεων. Τώρα, όλα είναι τέλεια στον κόσμο του σεξεδεσέρε - γι αυτό κ δεν τα πολυπιστεύουμε κ δεν μας διασκεδάζουν τόσο!)

Inception
Οκ! Μία από τις πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. Μέτρα γιατί:
a - τη σκηνοθετεί ο Chris Nolan, καρακατακαυτός μετά την επιτυχία του Dark Night που, ναι, οφειλόταν κυρίως στο πως σκηνοθέτησε!
b - παίζει ο Leonardo DiCaprio που, δεν ξέρω τι λες εσύ, εγώ ξέρω ότι, αν μη τι άλλο, οι ταινίες που διαλέγει να παίξει δεν είναι καγκουριές, κάθε άλλο.
c - η μυστικοπάθεια που τη "συνοδεύει" είναι ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΗΣ! τoυ Leo λέει δεν του επιτρεπόταν να παίρνει μαζί του εκτός γυρισμάτων αντίγραφο του σεναρίου! γουανταφάκ;
Πριν λίγες μέρες βγήκε το πρώτο trailer της ταινίας κ έκανε πάταγο... αλλά δεν έκανε τίποτε να μας βοηθήσει να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται!
Γιατί θέλω να την δω:
εντάξει, κάτι ξέρουμε για το έργο. Ας πούμε, διαδραματίζεται σε όνειρα... Α, επίσης, παίζει η Ellen Page, το τέλειο πιτσιφρίκι που έπαιζε στο Juno!
Γιατί δε θέλω να την δω: Διαδραματίζεται σε όνειρα; τι; σαν το What dreams May Come δηλαδή; (σιγά το σοβαρό λόγο, θα το δω, can't wait!).

The twilight Saga: Eclipse
Βρίσε με, χτύπα με, ταπεινωσέ με, κρύψε μου τα φουντούνια, τιμωρησέ με, πες με θύμα του marketing, ότι κ να πεις έχεις δίκιο, μη σου πω κ τρίκιο... όμως μου άρεσε τόσο πολύ η πρώτη ταινία της σειράς, που θα δω κ την τρίτη παρά το γεγονός ότι η δεύτερη ήταν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΕΗΜ! Κ μπόρηγκ!
Γιατί θέλω να την δω: Λόγω του πρώτου έργου κ μόνο. Κ γιατί μου αρέσει να είμαι ο μόνος πάνω από 20 και με στεγνό βρακί σε μία αίθουσα γεμάτη εφηβίτσες, χιχιχι
Γιατί δε θέλω να την δω: Γιατί φοβάμαι ότι θα είναι σαν την δεύτερη ταινία της σειράς κ δεν θέλω καθόλου γκρ γκρ γκρ γκρ.

Get him to The Greek
Να σε ρωτήσω κάτι ρε σέξη βγιούερ... Έχεις δει το Forgetting Sarah Marshal; (ελπίζω ναι, είναι τέλειο). Θυμάσαι τον Άγγλο που έκανε τον νέο γκόμενο της Sarah ο οποίος ήταν κ καλά rock star; Θυμάσαι; Α γειά σου! ΑΥΤΟΣ ο Άγγλος είναι ο ήρωας τούτης της κωμωδίας. Όπου executive/μαρίδα δισκογραφικής έταιρίας πρέπει να πάει να παραλάβει τον Άγγλο από το Λονδίνο κ να τον φέρει στο LA όπου θα δώσει μία συναυλία στο Greek Theater! Αλλά βέβαια ο ροκ σταρ το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει είναι να υποκούει το σκατάκι από την δισκογραφική. Προτιμά να κάνει ναρκωτικά κ να πίνει. κ έτσι γίνεται κ αρχίζει το χάος.
Γιατί θέλω να την δω: Γιατί ΛΑΤΡΕΥΩ τον χοντρούλη που κάνει το σκατάκι της δισκογραφικής, τον Jonah Hill. Κ γιατί, sheet the lies (κακά τα ψέματα) μου αρέσει κ ο Russell Brand. Κ γιατί είναι αστεία ιστορία!
Γιατί δε θέλω να την δω: Καμμία φορά σε τέτοιες κωμωδίες, προκειμένου να τις κάνουν κάπως πιο "εμπορικές", στομώνουν τα αστεία, κόβουν τις προστυχιές κ τις αλητείς κλπ κλπ... χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ...

Splice


Ονείρωξη επί τρία (εξ ου κ 3 αφίσες, χεχε)! Δύο επιστήμονες που έχουν γίνει πολύ διάσημοι επειδή συνδυάζουν το DNA διαφορετικών ζώων και δημιουργούν καινούργια "χρήσιμα" πλάσματα, αποφασίζουν να συνδυάσουν το DNA ενός από τα κατασκευάσματα με το DNA ενός άθρωπα! ΟΜΑΓΚΟΟΟΟΟΝΤ θέλω θέλω θέλω θέλω θέλω ΘΕΛΩ!
Γιατί θέλω να την δω: ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαργκ! τι εννοείς "γιατί θέλω"; Μα, δες τις αφίσες, δες, όχι δες! σε παρακαλώ! Α, επίσης, για την ταινία έγινε μάχη στο Sundance, το πιο πχιότητας φεστιβάλ ταινιών στην Αμερική, για το ποιος θα την αγοράσει!
Γιατί δε θέλω να την δω: Αρ γιου νατς; ...άντε καλά, ίσως η επιλογή πρωταγωνιστών να μην είναι κ τόσο επιτυχημένη... αρονό, ήθελα έναν Παπακαλιάτη; Μία Βλαντή; αρονό, α ρήλη ρονό. Κ μεταξύ μας, καμμία φορά οι πιο ΓΑΜΑΤΕΣ ιδέες για σάη φάη έργα, γίνονται κάτι μπή μούβη ξεγυρισμένα, λυγμ

Babies
Ούπς! Να κ ένα ντοκιμαντέρ στην λίστα μας. Όπου παρακολουθούμε τα πρώτα στάδια της ζωής, από την γέννηση δηλαδή μέχρι να κάνουν το πρώτο βήμα μόνα τους, 4 μωρών σε πολύ διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Τα κοτσομπολιά λέμε ότι ο σκηνοθέτης, Γάλλος, παραλίγο να εγκαταλείψει την την ταινία στην μέση λόγω των 4 μωρών που έκαναν όλο καυγάδες κ σταριλίκια: Ποιο θα έχει την μεγαλύτερη περπατούρα, ποιο θα πάρει την πιο πολύχρωμη κουδουνίστρα, ποιο θα έχει το κούνια-καμαρίνι με τις περισσότερες ανέσεις, ποιουνούη μιλούπα θα έρθει πρώτη. Τελικά, όλα πήγαν καλά, τα μωρά σταμάτησαν να φέρονται σαν παιδιά κ η ταινία κατάφερε να ολοκληρωθεί. φιου φιου φιου εντατίκ
Γιατί θέλω να την δω: Άχου το, το νινί μου, γούτου γούτου, άχου το, τζα, ΤΖΑ! μλκ, δεν υπάρχει πιο ακαταμάχητο πράγμα στο σινεμά *αν εξαιρέσεις ξέρεις τι), από μωρά μαυράκια κινεζάκια τρυφερούλικα!
Γιατί δε θέλω να την δω: Μωρέ λες να την φέρουν στην Ελλάδα; μακάρι, τι να πω ο άθρωπας...

eat pray love
Αχαααχαχααχαχαααχαχα, εντάξει, ΑΥΤΟ το έργο κάνει το σεξεδεσέρε να μοιάζει αρρενωπό κ με μειωμένη μουνίλα, χιχιχιχι. Λοιπόν, το νέο έργο της Julia Roberts βασίζεται σε μοσχοπουλημένο, endorsed by Oprah, αυτοβιογραφικό βιβλίο Αμερικάνας κ εξιστορεί το πως η τύπισσα μπλέκει με κακό γάμο, τα παρατάει όλα κ αρχίζει να γυρίζει τον κόσμο για να βρει γκόμενο που να την έχει 24 πόντους μακριά κ πολύ χοντρή... ερμ, σόρη, γκόμενο που να την έχει την ικανότητα να έχουν πραγματική επικοινωνία σαν ζευγάρικ να μιλάνε οι ψυχές τους. H Julia χρειάζεται επειγόντως μία επιτυχία μεγάλη, έχει καταντήσει να κάνει διαφήμισεις για την φτηνή σειρά της Υβόνη Στόρζ. Α μη ξεχάσω, μαζί της παίζει ο Havier Bardem κ αναρωτιέμαι.... πως θα είναι η χημεία τους σαν ζευγάρι;
Γιατί θέλω να την δω: Γιατί αναρωτιέμαι κ εγώ αν ο Χαβιές Μπαρδές μπορεί να ενωθεί σαν ζευγάρι με την Julia κ να της δώσει αυτό που ζητά, αχέμ, γκούχου γκούχου
Γιατί δε θέλω να την δω: Μουνίλαααααααααααααα, γκασπ, λίγο αέρα....

κ πάμε τώρα ξανά σε σοβαρή ταινία:
Toy Story 3!
Ουάου! Άκου τώρα τι περίεργο! ΔΕΝ έχω δει το toy story 1, ΔΕΝ έχω δει το toy story 2, κ δεν θα ήθελα καθόλου να δω το Toy Story 3... αλλά μετά, μου είπε η θεία μου, που έχει μία συγγενή στην Αμερική, που ο ανιψιός της τα έχει με μία κοπέλα, που ο άντρας της δουλεύει στα γυρίσματα του έργου ότι.... ότι...
Γιατί θέλω να την δω: ότι το σενάριο το έχει γράψει αυτός που έγραψε κ το Little Miss Sunshine! αγάπησα κ δικαίως! (αν δεν έχεις δει Miss Sunshine παράτα τώρα το ποστ κ τρέχα στο ντηβηντάδικο, είναι κρίμα κ είναι άδικο)
Γιατί δε θέλω να την δω: Ε, ξέρω γω, φαντάζομαι δεν θα υπάρχει πρόβλημα να καταλάβω τι παίζει επειδή δεν έχω δει τα δύο πρώτα μέρη, έτσι; τι λες κ εσύ sexy viewer;

The Switch
Η Ελληνίδα, μάη Ας, Jennifer αποφάσισε να κάνει μία στροφή στην καριέρα της, να σταματήσει να παίζει σε σινεφίλ φιλοσοφικά έργα εσωτερικού μονολόγου, κ να γυρίσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ για μία φορά.... ρομαντική κομεντή. ερμ ερμ ερμ, χιχιχιχι! Κακά τα ψέματα, το στόρη της επόμενης ταινίας της είναι ιντριγκαδόρικο: Η Aniston αποφασίζει να κάνει παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση. Βρίσκει τον δότη σπέρματος, μόνο που ο καλλίτερος της φίλος, αλλάζει το σπέρμα του δότη με το δικό του (είμαι απίστευτα περίεργος να δω πως θα την γυρίσουν αυτήν την σκηνή). Πάνω που πάει να της πει τι έκανε, κ ότι είναι κ σήκρητλη ηνλάβ μαζί της, αυτή του ανακοινώνει ότι φεύγει από το Manhattan κ πάει να γίνει Μινεσοτιανή (δεν κάνω πλάκα). Μετά από 7 χρόνια, επιστρέφει στην Νέα Υόρκη με ένα παιδί που μοιάζει απίστευτα στον παλιό φίλο της....
Γιατί θέλω να την δω: ...τον οποίο παίζει ο αγαπημένος μου από το Arrested Development (γκούγλ ητ ντάμ γιου) Jason Bateman. Επίσης, δεν μπορώ ο μπαγάσας, όσο κ αν στύβω το κεφάλι μου, να βρω πως σταδγιάλα κατάφεραν να αιτιολογήσουν σεναριακά τη σκηνή της "ανταλλαγής σπερμάτων".
Γιατί δε θέλω να την δω: χμφ χμφ χμφ φοβάμαι ότι θα με ξενίσει πάρα πολύ να δω την Ρίτσα (Jennifer, Τζενιφερίτσα, Ρίτσα) σε ρομαντική κομεντή!

Winter's Bone
Σόρη τώρα για την απότομη πχιότητα κ την τρελή Αμερικανιά, αλλά αυτό το ανεξάρτητο διαμαντάκι έχει τρελά καλές κριτικές κ δεν γινόταν να το αγνοήσω. Πήρε βραβείο σεναρίου κ καλλίτερης ταινίας στο Sundance (είπαμε, πχιότητα μπήγκ τάημ) κ όσοι την έχουν δει λένε τα καλλίτερα. Όπου, πιτσιρίκα που ανήκει σε ιδιαίτερη πληθυσμιακή ομάδα της άγριας Αμερικάνικης υπαίθρου (πως είναι οι Πομάκοι σε τα μας; ε έτσι κάπως) πρέπει να βρει τον πατέρα της για να μην τους πάρουν το σπίτι - δεν ακούγεται πρωτότυπο (τουλάχιστον στα αυτιά του Βασικάκη Καϊλα) αλλά τράστ μη, λένε καλά για την ταινία πολλοί αξιοσέβαστοι! Οπότε...
Γιατί θέλω να την δω: έλα ντε! βασίζεται σε βιβλίο, πολύ καλό, έχει παρει βραβεία στο Sundance, ε...
Γιατί δε θέλω να την δω: αν έλθει αυτή η ταινία στην Ελλάδα, ειδικά αυτόν το χειμώνα, τι να πω, θα κάψω τις κοτσίδες της ξαδέλφης μου! ειλικρινά. Μαρίααααααααα έλα εδώ (φώναξα την ξαδέλφη μου να είναι κοντά καλού κακού)

despicable me!
(ελληνική μετάφραση: εγώ το σίχαμα, χιχιχιχι). Τι γίνεται όταν σε ειδυλιακή γειτονιά κακός λιγδερός άθρωπας θέλει να κλέψει το φεγγάρι; (ναι, το φεγγάρι, σοκ κ δέος). Χαμός σε καρτούν κ σε 3d! χεχε
Γιατί θέλω να την δω: ερμ ερμ ερμ... τη φωνή του ήρωα, την κάνει ο Steve Carell, λέημ λέημ το ξέρω. αλλά τα trailer, ειδικά αυτό με την φουσκωτή πυραμίδα είναι σούπερ αστεία, χιχι.
Γιατί δε θέλω να την δω: πόση αντοχή πια να έχει ένας άθρωπας να πηγαίνει σε έργα που είναι ο μόνος ενήλικας που δεν έχει μαζί του ένα μωρό; πόσο ε; λυγμ!

Dinner For Schmucks
(σκάσε, τελειώνω). Το αφεντικό μίας τεχνοκρατικής εταιρίας κ έτσι, κάθε μήνα κάνει ένα δείπνο που καλεί τους υφισταμένους του. Υπάρχει όμως ένας όρος. Όλοι πρέπει να φέρουν μαζί τους έναν πραγματικό ηλίθιο, ένα κορόϊδο, έναν τιποτένιο κάγκουρα, από αυτούς που οι γιπαπηδες κοροϊδεύουν. Αυτός που θα φέρει μαζί του το πιο μεγάλο "κορόϊδο" κερδίζει! Κ έτσι, ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας αποφασίζει να φέρει μαζί του στο δείπνο τον Steve Carrel.
Γιατί θέλω να την δω: ε, θα το έχεις καταλάβει πια ότι μου αρέσει πολύ ο Carell. ό,τι κάνει, πάω κ το βλέπω, μέχρι κ το date night είδα, κ μου άρεσε κιόλας, χεχεχε, συγγνώμη σου ζητώ συγχώρεσέ με.
Γιατί δε θέλω να την δω: κ άλλη αμερικανιά άφατη... εντάξει, όσο κ αν είμαι Μανχατανιώτης υπάρχει ένα όριο στο πόσα αμερικανόνια χωράνε στο αίμα μου, έλεος. χμφ χμφ χμφ

κ φάηναλη.... (για να μην μείνω στις 13 ταινίες, γρουσουζιά, για σένα το έκανα, αμάν πια λύσσαξες)
Scott Pilgrim vs. the World
Ίσως το πιο σουρεαλιστικό σενάριο της χρονιάς. Ο υπέρ-σούπερ-αγαπημένος μου Michael Cera, (λοβ λοβ εντατίκ) είναι μπασίστας σε ήντη μπάντα κ τα φτιάχνει με σούπερ κουλ γκόμενα. Όλα καλά ως εδώ ε; Χα! Το θέμα είναι ότι οι πρώην γκόμενοι της κοπέλας αρχίζουν να τον απειλούν.... επιπλεόν, είναι 7 τον αριθμό.... κ, ακόμα πιο επιπλέον, είναι σούπερ ήρωες, όλοι τους! κανονικοί σούπερ ήρωες, πραγματικοί, ρεαλιστικοί με υπεφυσικές δυνάμεις κ έτσι! Τέλειο; Ναι, τέλειο! ΟΣΟΜΝΕΣ φάκτορ 120%, δεν το συζητώ!
Γιατί θέλω να την δω: Λόγω απύθμενου όσομνες φάκτορ! το έργο βασίζεται σε απίστευτο κώμηκ κ τα σπάει! (ok, ok, αν αρχίζω να μιλάω ΕΝΤΕΛΩΣ σαν παρουσιαστής του Mad πληζ πυροβόλησε με αμέσως όσο κ αν σε παρακαλέσω κ όσο κ αν σε κοιτάζω με μάτια κουτάβι).
Γιατί δε θέλω να την δω: αχ, ρε γαμώτο, δεν ξέρω φοβάμαι ότι μπορεί να μην την φέρουν στην Ελλάδα, σούπερ λυγμ! κλαψ κλαψ, πληζ εταιρίες διανομής φέρτε την, πληζ πληζ!

Αυτά σέξη βγιούερ, σε αλλάλιασα πάλι το ξέρω, αλλά αν μπορείς ή χρειάζεται να διαβάζεις μόνο ένα ποστ για το σινεμά κάθε χρονιά, αυτό είναι! Που θα πει:

Πρώτον - σε ευχαριστώ πολύ για την υπομονή. xxxxx
Δεύτερον - ναι, σωστά το πρόσεξες, η σεζόν γενικά δεν μπορώ να πω ότι έχει κ ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ταινίες, όπως ας πούμε τότε ή ακόμα κ πέρυσι τέτοια εποχή. Αλλά Ok, εγώ πιστός στο μετερίζι της ενημέρωσης κ της πχιότητας ώφειλα να σου πω τι μου τράβηξε την προσοχή.
τρίτον - ευχαριστώωωωωωωωωωω κ πάλι που διάβασες! κ υπόσχομαι να πάω δεκαήμερο στην Σπάρτη για να κάνω εντατικά μαθήματα Λακωνικότητας. Κρος μα χάρτ! σμουτς σμουτς (αυτό ήταν ήχος φιλήματος σταυρού)

Thursday, May 13, 2010

ΣΑΔΟΜΑΖΟ-νάκη-ΧΙΣΤΙΚΟ

"Συγνώμη αλλά.... ΤΙ μου λείπει από τη Μετζένα; Τι, σε ρωτώ; ΟΧΙ ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ;

Μέτρα κοινά σημεία που έχω εγώ κ εκείνη:
ασχολούμαστε με το τραγούδι; τσεκ
ζούμε στην γη; τσεκ

καταγόμαστε από επαρχία; (εγώ από Πάτρα, εκείνη από Brooklyn) τσεκ!
έχουμε κλάψει για τον Σον Πεν; (εγώ όταν είδα το Milk - εκείνη όταν την έκανε μαύρη στο ξύλο ν' αγιάσει το χέρι του) τσεκ
Γυρίζουμε δίσκους κ οι δύο; τσεκ!
Αρέσουμε του Μουρατίδη; Τσεκ τσεκ εντατίκ!
Τα χείλια μας είναι σαν να έχουν φάει επίθεση από μελίσι; χάου μο τσεκ κεν γιου γκο!!!!!!? καθόλου, μπηλήβ μη!
"

αυτά σκεφτόταν ο διάσημος προγκρέσηβ Έλληνας τραγουδιστής Γιώργος την ημέρα που αποφάσισε να δεχτεί την πρόταση που του είχε κάνει λίγες μέρες πριν το Ιερό Τέρας της σύγχρονης ελληνικής τέχνης (σημείωση πρόβατου: πόσα οξύμωρα χωράνε σε μία πρόταση; πολλά, τράστ μη) να γυρίσουνε ένα βίντεο κλιπ ξεπατικωσούρα του Τζούστηφάη Μα Λαφ!

Την ημέρα της παρουσίασης, ο σκηνοθέτης τέρας είχε εμφανιστεί με καναρινί κοστούμι κ φουλάρι στο λαιμό κ ενθουσιασμένος είχε κάνει παρουσίαση την ιδέα του για το video clip.

- Άκουσε να δεις Γιώργο ΜΟΥ αγάπη ΜΟΥ. Εμένα θα ακούς. Οι Έλληνες είναι βλάχες, ούτε video clip βλέπουνε, ούτε ΙντερνΕτ έχουνε. Δεν θα το πάρουν πρέφα! Εγώ ξέρω, φοράω φουλάρι στο λαιμό κ ξέρω. Να με εμπιστεύεσαι. Θα κάνουμε ξαπατικωσούρα Μετζένα! Όχι εντελώς, ας κρατήσουμε λίγο πρόσχημα... - άσε που πρέπει να βάλουμε κ πλάνα μπουζουξίδικου.... Απλά το conecpt θα είναι σαδομαζό, θα χρησιμοποιήσουμε λίγο διάδρομο, λίγο μαύρη δερματίνη, λίγο ψιλοτάκουνο κ το έχουμε! Θα κάνουμε πάταγο, θα καταπλήξουμε τα πλήθη, να με ακούς εμένα, φοράω φουλάρι. Σου λέω αγάπη ΜΟΥ, θα κάνει τόσο χητ ωστέ μετά στα φόρα στο ηντερνΈτ (ο τόνος στο Ε παρακαλώ) δε θα λένε "τη βρίσκω σαδομαζό", αλλά "τη βρίσκω σαδομαζωνάκης". Χάου όσομ ης δατ; Όχι πες μου! Χάου όσομ;

Η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργης στην αρχή ήθελε να αντισταθεί στην αντιγραφή. Αλλά μετά, κάτι το φουλάρι στο λαιμό του πρωτοποριακού σκηνοθέτη, κάτι οι πασιφανέστατες ομοιότητες του με την Μετζένα, τον έκαναν να πει το μεγάλο ΝΑΙ.

Κ έτσι φτάσαμε στην μεγάλη μέρα του γυρίσματος. Όλα ήταν τέλεια. Οι άντρες μοντέλα ήταν τόσο twinks όσο χρειαζόταν, οι γυναίκες μοντέλα ήταν τόσο ξεψυχισμένες όσο χρειαζόταν, η vileda είχε στείλει γάντια καθαριότητας μαύρα, κ ο σκηνοθέτης φορούσε ακόμα πιο φλαμπόγιαντ φουλάρι γύρω από το λαιμό, σημάδι ότι θα ήταν μέρα μεγάλης έμπνευσης.

Yes Indeed:

Tuesday, May 11, 2010

Η Ελλάδα αποφασίζει να την πει στεγνά στο ΔΝΤ

Σηκώνεται λοιπόν μία μέρα η Ελλάδα κ σου λέει, "ε όχι αγάπη μου, πρέπει να μιλήσω στο ΔΝΤ, να του εξηγήσω το θέμα μου, δεν πάει άλλο, θα μείνω μισή από την κακουχία κ το άγχος"! Ντύνεται, στολίζεται, παρφουμάρεται, κ ξεκινά για το σπίτι του ΔΝΤ να του μιλήσει.

Φτάνει, διορθώνει μακιγιάζ που είχε χαλάσει από την πεζοπορία, χτυπάει την πόρτα, τζίφος! Καμμία απάντηση. Ξαναχτυπάει, ξανά τζίφος! "χμφ χμφ χμφ" λέει... "μου κάνει ότι δεν είναι μέσα έ;;; πρέπει να βρω τρόπο να με ακούσει... ΘΑ βρω τρόπο να με ακούσει". Σκεψ σκεψ σκεψ.... κ της έρχεται ιδεάρα. Στέλνει εσεμέσ σε ταλαντούχες φίλες με μουσικές γνώσεις κ μέσα σε μισή ώρα να σου όλες μαζεμένες με τα μουσικά τους όργανα μπροστά από το δουνουτάδικο. Η Ελλάδα τις βάζει να παίξουν αυτό....



και αρχίζει να τραγουδά την δική της εκδοχή στο κλάσηκ χητ:

Θες να τα κόψω όλα
Να βγω στην ανεργία
Να μπω στην κακουχία
Λυσσάς! Λυσσάς! Λυσσάς!

Με θέλεις Γερμανίδα,
Σκληρή πειθαρχημένη,
Αγέλαστη, σφιγμένη
Λυσσάς! Λυσσάς! Λυσσάς!

Μου λες πως θα με σώσεις
Κυρία θα με κάνεις
Μα εσύ θα με σκοτώσεις
Στην πείνα θα με βγάλεις!

Τον βασικό να ρίξω
Μου λες, κ τις συντάξεις
Για να με "προφυλάξεις"
Λυσσάς, Λυσσάς, Λυσσάς!

Μα αν είναι βρε κακούργε
Να ζω σαν την ζητιάνα
Εγώ που ήμουν ντάνα....
Λυσσάς Λυσσάς Λυσσάς

Μου λες πως θα με σώσεις,
Κυρία θα με κάνεις
Να δεις θα με σκοτώσεις
να δεις θα με ξεκάνεις....

Για πάρτο με ηρεμία
Γιατί έχω πάθει πλάκα
Χαλάρωσε μαλάκα!
Λυσσάς Λυσσάς Λυσσάς


ακούει όλο αυτό το ΔΝΤ κρυμένο πίσω από την κουρτίνα, σου λέει "ε όχι αγάπη μου δεν θα την αφήσω να με ταπεινώσει έτσι με τρελή κλασική επιτυχία, θα εκδικηθώ οπωσδήποτε, δεν το συζητώ". Αρχίζει τις συσκέψεις κ βρίσκει φοβερή κόντρα ιδέα! "Κλασική επιτυχία πχιότητας από το παρελθόν εσύ; Καινούργιο χιτάκι, κ μάλιστα ελληνικό, εγώ". Γιατί βεβαίως ΔΝΤ είναι αυτό, έχει διαβάσει το μάθημα του, είναι οργανωμένο, μπορεί να μάθει άμεσα τι είναι τώρα χατ στην χώρα...

Και μια κ δυο, παίρνει αυτό το τραγούδι


του γράφει καινούργιους στίχους κ πηγαίνει στο σπίτι της Ελλάδας με γούνινο σορτσάκι ροζ χρώματος, γιλέκο από παρμεζάνα κ τεράστιο ρολόι στο λαιμό κρεμασμένο (ως γνήσιος ράπερ) κ αρχίζει να το τραγουδά ως εξής:

Δουνουτου! ναι… ναι... δουνουτου! ναι!

Κάνεις ό,τι θέλω γι αυτό και σε πονάαααει
κάνεις ό,τι θέλω γι αυτό και σε πονάαααει.

Θέλω απλά να κάνεις αυτό που γουστάρω
από σένα δε με νοιάζει το μπράβο αν θα πάρω,
στη λιτότητα πιστεύω, παλεύω, ναι
τα χούγια θα σ αλλάξω γι’ αυτό και αντέχω.
Πες μου ποιο είναι το πρόβλημά σου
με μένα το κόλλημά σου,
έχεις χρεωκοπήσει, ναι, θες κηδεμονία
αφού δε είσαι υπεύθυνη, να βγεις στην ανεργίααααα

Αυτό που κάνω εγώ θα το μιμηθείς
να να να να να για να μην χαθείς
Θα γίνεις Γερμανίδα ή θα καταστραφείς
να να να να να θα συμμορφωθείς

Ζμπούτσομ αν σε πονάει,
Ζμπούτσομ αν σε πονάει,
Ζμπούτσομ αν σε πονάει
ήσουνα ρΕμάλω γι αυτό τώρα σε πονάειειειειειειε!

Έχεις μείνει πίσω και τώρα κράζεις
στο ζουμί σου και πάλι βράζεις
το παιχνίδι το ‘χεις χάσει
τίποτα δε θα αλλάξει.
Αν δε δώσεις βάση, είσαι αυτή που είσαι
είμαι αυτός που είμαι, δουλειά μου ειν' τα πλάνα
μην κάνεις σαν φακλάνα
αφού δεν έχεις πχιότητα, τότε στην κρίση μείνε!!!

Αυτό που κάνω εγώ θα το μιμηθείς
να να να να να για να μην χαθείς
Θα γίνεις Γερμανίδα ή θα καταστραφείς
να να να να να θα συμμορφωθείς

Ζμπούτσομ αν σε πονάει,
Ζμπούτσομ αν σε πονάει,
Ζμπούτσομ αν σε πονάει
κάνεις ό,τι θέλω και εσένα σε πονάειειειει.


λοιπόν sexy viewer??? ποιός έχει περισσότερη πχιότητα στην ριμοσύνη; (από το ρίμα) -ποιός έβαλε τα γυαλιά του αλλουνού;

οι γραμμές είναι ανοιχτές, ψήφισε τώρα στα σχόλια. εγώ μάλλον για δντ ψήνομαι, αλλά κ η ελλάδα δεν ου φαίνεται ότι πάει πίσω.... χμφ χμφ χμφ χμφ αρονό, α ρήλη ρονό. χμφ χμφ χμφ.

Monday, May 10, 2010

ΝΤΡΟΠΗ σε όσους γύριζουν την Ελλάδα 25 χρόνια πίσω

Σάββατο βράδυ, είμαι σπίτι. Αποφασίζω να βγω μία απλή, αθώα βόλτα στο Γκάζι, να περπατήσω λίγο, να αφήσω το serendipity να οδηγήσει τα βήματά μου...

που να ήξερα.... περπάτησα περίπου 45 λεπτά κ πρόσεξε να δεις πόσα πράγματα που γίνονταν μόνο στην δεκαετία του 80, μου συνέβησαν!

Πέρασα έξω από club κ άκουσα το StrangeLove των Depeche Mode! Πρόσεξε, το κανονικό stangelove, όχι ρεμιξαρισμένο, όχι σαμπλαρισμένο σε κάγκουροχηπ χοπ νέο χητ! Σοκ κ δέος! Εντάξει, όσο κ αν αγαπώ τους Ντηπές, ε όχι το strangelove ακόμα, τόσα χρόνια μετά!!! Χέη μήστερ ντήτζεη, απντέητ α λήτλ!

Συνάντησα γνωστό στον δρόμο ο οποίος μου είπε όλο περηφάνεια "πάω για ένα ποτάκι σε ένα μαγαζί που ξέρω τον dj, είναι φίλος μου". Πόσο πιο έηετης μπορεί να είσαι; Από που να αρχίσω; Από το ότι εδώ κ άπειρα χρόνια έχει πάψει να θεωρείται κουλ το να ξέρεις τον dj; Από το ότι μέχρι κ οι ίδιοι οι dj δεν το λένε γιατί το θεωρούν εντελώς κανονική δουλειά με καθόλου αυξημένο coolness factror? Ή από το ότι, απλά, ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΣ σε γνωστό με φιγουρατζήδικο στιλ ότι "παίζει μουσική ένας φίλος μου, θαυμάστε με"! Λάθος σε τόσους πολλούς ορόφους (wrong on so many levels) period.

Πήγα σε μπαρ που είμαι σχετικά πιστός πελάτης κ για να με καλοπιάσουν με κέρασαν ένα σφηνάκι... Λέημ; Σούπερ Λέημ; Τραγικό κατάλοιπό της εποχής που το σφηνάκι ήταν "σκληρό νόμισμα" στο χρηματιστήριο της νύχτας; Τι να πω, απορώ που βρήκα το κουράγιο να το πιω, ας όψεται που είμαι κάηντ κάηντ ενταίκ. [Αυτό βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι κάνει τέλειο σετ με το αποπάνω, τύπου "μλκ, πάμε σε ένα μπαρ όπου ο dj είναι φίλος μου, κ θα μας κεράσουν σφηνάκι!!!!" yeah, right, blast κεφιού. επίσης, στην πόρτα αυτού του μπαρ θα είναι ο Γαρδέλης με αμάνικο Adibas - ναι, αντίμπας, καλά διάβασες!]

Σε άλλο μπαρ στο Γκάζι, είδα γκομενάκια να χορεύουν πάνω σε μπαρ, με κλασικό ύφος κάτι ανάμεσα σε "παριστάνω την χαμένη στο τραγούδι/χάσιμοοοοοοοοο/πόρωσηηηηηηη, ενώ ταυτόχρονα τσεκάρω και αν με βλέπουν όλοι για να με θαμάξουν". Μα, χορός πάνω στο μπαρ; Νόμιζα ότι αυτό είχε απαγορευτεί όταν μπήκαμε στην ΟΝΕ! ΓΟΥΑΝΤΑΦΑΚ; Εν τω μεταξύ, άσχετο αλλά όχι κ τόσο, νομίζω ότι το στιλ "παρατηρώ, τάχα μου διακριτικά, αν με κοιτάνε να χορεύω πάνω στο μπαρ" είναι το αντίστοιχο που κάνουν οι άντρες "παρατηρώ, τάχα μου διακριτικά, τα μούσκουλα μου στο καθρέφτη στο γυμναστήριο κ αυτοθαυμάζομαι", χεχεχε. Κ οι δύο νομίζουν ότι κανείς δεν καταλαβαίνει τι κάνουν αλλά, φευ...

είδα γκόμενες με άπλυτο μαλλί κ μωβ σαλβάρι (ίουκ) να κάθονται κατάχαμα σε είσοδο πολυκατοικίας με τα πόδια στην στάση λωτού κ να ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ένα σουβλάκι με γύρο. Ξέρεις, έτρωγε μία δαγκωματιά η δεξά, το έδινε στην αριστερή. Έτρωγε η αριστερή μία δαγκωματιά, το έδινε στην δεξά, κοκ. ΝΑΙ, οι γκόμενες είχαν άπλυτο μαλλί, κ ΝΑΙ, φορούσαν αντί για τσάντες ταγάρια περασμένα χιαστί στους ώμους. Επίσης είμαι σίγουρος ότι όταν έπεσε μία πατάτα κάτω, τη σηκώσαν, την φύσηξαν κ την έφαγαν - πάντα διά του δύο - αφού προηγόυμένος αυτή που δεν της είχε πέσει η πατάτα χαστούκισε την γκόμενα που της έπεσε - για την απροσεξία της.

Προτού προλάβω να συνέλθω από το σοκ για το προηγούμενο θέαμα (κ αφού με το ζόρι κρατήθηκα να μην βγάλω δίευρο να το δώσω στα κορίτσα - ή, αν όχι δίευρο, να τους δώσω τουλάχιστον ένα αντισηπτικό υγρό μαντηλάκι να το μοιραστούν) είδα κάτι, ακόμα χειρότερο! Σαραντάρηδες, με τσουρούτικη κοτσίδα, πιασμένη με λαστιχάκι, από αυτό που βάζει ο Σκλαβενίτης στα πακέτα με το τυρί του τόστ, με τζην με μάκα και με ...ΣΑΝΔΑΛΙ (!) να καπνίζουν στριφτό. Εννοείται ότι τηλεφώνησα αμέσως στο Σμησθόνιαν για να έλθει να τους μαζέψει για την μόνιμη συλλογή του. Μα στριφτό; Μα σανδάλι; Μα κοτσίδα; όταν είσαι καβατζωμένος σαράντα; αυτό κ αν είναι blast from the past.

Τέλος σε είσοδο άλλου μπαρ, είδα δίδυμο 25άρηδων να κοιτά τον πορτιέρη με ύφος "συγγνώμη σου ζητώ, συγχώρεσέ μας, δεν συνοδευόμαστε, σε παρακαλούμε άσε μας να μπούμε". Σέη χουότ; ΣΕΗ ΧΟΥΌΤ; Καλά, από που κατέβηκαν τα πιτσιφρίκια; Να τονίσω, ελαφρυντικό για τον κόσμο κ το σύμπαν, ότι ο πορτιέρης ήταν σοκαρισμένος κ ο ίδιος με το όλο vibe του πράγματος. Μα ξέρεις τι είναι να είσαι έτοιμος να παρακαλέσεις εσύ να μπουν στο μαγαζί κ να σου την σπάνε έτσι;

Τέλος, μην το σχολιάσεις, αλλά καθώς κατέβαινα τον δρόμου που είναι το μαμάκαζ, 20χρονο πιτσιφρίκι, λίγο κόκκαλο, λίγο σε κατάσταση νιρβάνας με κοίταξε με "νόημα" κ άρχισε να τραγουδά... (βαθιά ανάσα ααααααααααααααααααααααααααααχ) το "είσαι παιδί μου πειρασμός, σεισμός, άη άη αή άη", να στον μπλογκικό σταυρό που σου κάνω. Όσο δε τραγουδούσε συνέχιζε να έχει καρφωμένο το βλέμμα του στο δικό μου, το οποίο ήταν τόσο γουρλωμένο όσο το βλέμμα του μάνας του μωρού της ρόζμαρη! Ντάξει, δεν λέω, θα μπορούσες να το πεις κ τιμητικό να σου κάνει "καμάκι" 25χρονο πιτσιφρίκι αλλά.... ΕΤΣΙ; Ok, αρνούμαι να το χωνέψω κ τώρα κ στον αιώνα τον άπαντα.... μα καντάδα "αλέξια κ βλάσσης"????

Ε, κάπου εκεί έκαψα φλάτζα τρελά, σταμάτησα να παρατηρώ, σταμάτησα να καταγράφω, έσκυψα το κεφάλι εσωτερικά κ παραδόθηκα.

...κ νόμιζες ότι η Υπολοχαγός Νατάσα, της Αλίκης, ήτo army contexted gay

φανταράκια Αμερικανάκια στο εξωτικό Αφ-gay-νιστάν κάνουν χορογραφία το Telephone της Lady Gaga.



το απόλυτο gay-gasm? ό,τι καλλίτερο για την επομένη της μέρας της Μάνας;

(αχ, να δω Έλληνες στρατόκαυλους να κάνουν χορογραφία το Κορίτσι Πράμα της Ντέπη κ δεν θέλω τίποτε άλλο)

Friday, May 07, 2010

Η Νάνα Μούσχουρη, μία κυρία με μωβ μαλλί, μία χαρούμενη Ουψαλιώτισσα, ένας τρομαγμένος υπουργός κ... το τελευταίο ποστ

Με μεγάλη λοιπόν χαρά, εχτές μία γνωστή μου, σοφή, αγαπημένη γυναίκα που εκτιμώ τα μάλα, μου διηγήθηκε πως ήταν αυτόπτης μάρτυς σε μία "καταπληκτική σκηνή" πριν από μερικές μέρες: Στο Κολωνάκι, εμφανίζεται για βόλτα ένας από τους πιο λιγδερούς πολιτικάντηδες κ ξαφνικά, έξω από το μπλε (out of the blue) άνθρωποι πολύ κανονικοί, όχι αναρχοκομούνια, όχι εκδικητές με κολάν, αλλά κυρίες Κολωνακίου με μωβ μαλλιά κ ταγιεράκια τον πλησίασαν κ άρχισαν να του λένε "φτου σου" κ "ντροπή σου" κ "ντροπ ον γιου"! Κ μετά, λέει, κάποιοι λίγο πιο θερμόαιμοι, είδαν την όλη φάση κ τσατίστηκαν πλησίασαν με απειλητικές διαθέσεις, κ τότε ο πολιτικάντης έπιασε την πιλάλα κ έφυγε όπως έφευγαν οι Βούλγαροι από τα φουσάτα του Βασίλειου του Βουλγαροκτόνου (χιντ χιντ εντατίκ).

Μου το έλεγε όλο αυτό η γνωστή μου με χαρά, με ανακούφιση, με μία παραδοχή "επιτέλους, κάτι αλλάζει"!

εγώ πάλι όχι μόνο δεν χάρηκα, αλλά εξεπλάγην, με την κακή έννοια! Κ απελπίστικα λίγο. (ναι, ok, ok, είμαι υπερβολικός, ομολογώ - αλλά αυτό είναι κάτι που το ξέρεις, όχι;).

Δεν το περίμενα να ακούσω τέτοια λόγια επικρότησης του γεγονότος από τη συγκεκριμένη γνωστή μου. Είναι πολύ ψύχραιμος άνθρωπος, ψυχρή, μεθοδική ουψαλιότισσα με Σκανδιαβικά μυαλά κ το να την βλέπω χαρούμενη επειδή παραλίγο να κακοποιηθεί από το πλήθος ένας έστω κ λίγδας με στεναχώρησε...

Γιατί; θα σου πω αμέσως...

Πριν από αρκετά χρόνια, έτυχε να βρεθώ, με ιστιοπλοϊκό, σε έναν από τους κοσμικούς προορισμούς του Αιγαίου Πελάγους, από αυτούς κοντά στην Αθήνα. Κοσμικό το θέρετρο, κοσμικό κ το τριήμερο, καταλαβαίνεις περίπου για τι φάση μιλάω: Μία υπέροχη μίξη από παραδοσιακά ελληνικά ντυσίματα (σημείωση από πρόβατο: νώτικα μπερμγιούνταζ, τάμη χήλφηγκα πόλοζ, τήμπερλαντ μπόατ ζούζ) και παραδοσιακά ελληνικά έθιμα (σημείωση από πρόβατο ξανά μανά:την μπυροποσία στο σκάφος, την νησιώτικη εκδρομή με το τζιπ, την αυθεντική χαρά του καπνίζειν έναν πούρο πιο χοντρό κ από το πουλί του Γκουζγκούνη)! Γενικά όλα ήταν υπέροχα. Κ κυρίως ελληνικά. Κ πάρα πολύ sustainable, βεβαίως βεβαίως (αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία).

Για να επιστρέψω στην ιστορία μου, ήταν μεσημέρι κ μαζί με την υπόλοιπη παρέα βρισκόμουν στην πιο χατ κ κοσμική ταβέρνα του νησιού. Το μέρος ήταν γεμάτο διάσημους: Τι η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, τι ο Μπόμπ Σφουγγαράκης, τι η Ελίζα από την Κάντη Κάντη, τι ο Νάνος από το Νήλς Χόλγκερσον. Όλοι μαζί τρώγαμε κ καπνίζαμε, τον χάρο φοβερίζαμε... Σε ένα τραπέζι λίγο παρακεί, ήταν και ο λίγδας πολιτικάντης - ναι, ναι, αυτός που παραλίγο να κακοποιηθεί τις προάλλες - μαζί με την μεγάλη παρέα του κ τους σωματοφύλακές του. Εκείνη την εποχή απολάμβανε την παντοδυναμία του. Φυσικά, το τραπέζι του ήταν κέντρο διερχομένων. Ανθρώπων με μεγάλη γλώσσα, φυσικά! Όποιος περνούσε από το σημείο κ είχε κάποιο τρόπο/πρόφαση/έρισμα να πάει να υποβάλλει τα σέβη του το έκανε με ιδιαίτερα μεγάλο ενθουσιασμό. Λογικό, μία καλή επαφή με έναν υπουργό άνοιγε πόρτες, έκλεινε δουλειές κ συμβόλαια, βόλευε άνεργα βλαστάρια, ήταν καυτή καυτή καυτή "μετοχή" στο χρηματιστήριο της ζωής κ της επιτυχίας.

Το όλο θέαμα ήταν αηδιαστικό, κ δεν υπερβάλλω καθόλου. Αναγούλα. Αλλά ακόμα δεν έχω καταλάβει τι μου προκάλεσε μεγαλύτερη αηδία - η σιχαμένη συμπεριφορά των γλυφτρών ή μήπως ο τρόπος που ο τενεκές την χαιρόταν; Αρονό, α ρήλη ρονό. Δεν θέλω να θυμάμαι, έχω καλλίτερα πράγματα να αναπολώ από εκείνη την ημέρα, θέγκ γκόντ, τα φιλαράκια μου ας πούμε, ένα από τα οποία μου έφυγε ο βλάκας σε αυτοκινητιστικό στα 35 του.

...κ πέρασαν τα χρόνια, άλλαξαν τα πράγματα- η ζωή, η ζωή που όλους μας εκπλήσσει, που κάνει τις πιο ανατρεπτικές γυριστές, το έφερε έτσι κ ο λίγδας πολιτικάντης τις προάλλες βρέθηκε να τρέχει για να κρυφτεί από την οργή του λαού - κ μάλιστα του Κολωνακιώτη λαού...

Κ σκέφτομαι λοιπόν εγώ με αφορμή αυτό, σκεψ σκεψ εντατίκ - τι είναι αυτές οι δύο συμπεριφορές, το γλύψιμο του τότε κ η επιθετικότητα τώρα, παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, οι δύο εκδοχές του ίδιου προβλήματος ΜΑΣ;

Εμείς οι Έλληνες είμαστε ντράμα κουήνζ. Θα γλύψουμε με πάθος, θα καταχεριάσουμε με πάθος. Κ μάλλον αδικαιολόγητα. Κ κυρίως, χωρίς να το επεξεργαστούμε. Κ ίσως αυτό από μόνο του δεν είναι κακό, γίνεται κακό όταν σκεφτείς ότι αυτό το πάθος, αυτή μας η τάση να παραβλέπουμε το σημαντικό κ το ουσιώδες, να γλύψουμε αντί να δουλέψουμε, να καταχεριάσουμε αντί να συγκεντρωθούμε στο πως θα χτίσουμε, είναι ο κύριος λόγος που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. (ναι, έβαλα μπόλντ)

Ακούστε, όλοι... ακούστε (κ στο όλοι περιλαμβάνω κ τον εαυτό μου). Αυτό που προσπάθησα να πω στο προηγούμενο ποστ, είναι ότι ΟΛΟΙ ΟΛΟΙ ΟΛΟΙ φταίμε για το χάλι μας. ΟΛΟΙ. Αν γινόταν κάτι σούπερ σάη φάη τρόνηκ κ ξαφνικά από τον βραδυνό ουρανό κατέβαινε τεράστιο διαστημόπολοιο με μοβόρους εξωγήινους κ μας έλεγαν "μπλιπ, μπλιπ, μπλήμεη! Όλοι όσοι έφεραν την Ελλάδα σε αυτό το χάλι, θα πρέπει να τουφεκιστούν με το ειδικό διαστημικό όπλο που μετατρέπει τον εγκέφαλο σε λίπασμα για τα φυτά του πλανήτη μας" θα έπρεπε ΟΛΟΙ να τουφεκιστούμε (παρένθεση, τελευταίο γεύμα θέλω μπέηκον μάσχρουμ μέλτ, πιάτο γουβέτσι, κ μία ψαρόσούπα - θέγκ γιου άληεν κήλα, εν ντον μπη λέη χουήθ δατ, ok?).

Ασφαλώς, δεν είμαι ισοπεδωτικός.... Φυσικά κ δεν φταίμε όλοι το ίδιο, ναι, φυσικά κ κάποιοι έχουν μικρότερη ευθύνη διότι ήταν μόνο ανεκτικοί κ σιωπηλοί ενώ, αντίθετα, κάποιοι άλλοι έκαναν ποινικά κολάσιμες πράξεις. Κ όχι, δεν τους βάζω αυτούς τους δύο στο ίδιο καλάθι. Αλλά όλοι φταίμε, όλοι βλέπαμε, κ όλοι άμεσα ή έμμεσα ωφεληθήκαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Γι αυτό κ γλύφαμε υπουργούς, όπως καλή ώρα τότε στο ταβερνάκι.

Διαβάζω, ας πούμε, δημοσιογράφους να στηλιτεύουν την αυτοκρατορική εποχή της Μυκόνου, τα γλέντια στα βόρεια προάστεια, τις υπερβολές των σκαφάτων, τους λογαριασμούς των χιλιάδων ευρώ για 10 άτομα σε ταβέρνες. Κ πολύ μπερδεύομαι.... Δηλαδή τι θέλουν να μας πουν, ότι εκείνοι, όσο η υπόλοιπη Ελλάδα γλένταγε, ήταν κλεισμένοι στο ασκητικό τους γραφείο κ έγραφαν προειδοποιήσεις υπό το φως του σπαρματσέτου; Όχι, κάθε άλλο. Κ οι ίδιοι απολάμβαναν τους δηλητηριώδεις καρπούς της ψεύτικης ευημερίας, με δύο κ τρεις θέσεις σε διαφορετικά media, από από την κάθε μία από τις οποίες τσίμπαγαν κάτι ξεγυρισμένα δεκάρικα....

ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ (ναι, τώρα έβαλα ΚΑΙ μπόλντ ΚΑΙ κεφαλαία)

Αυτή τη στιγμή δεν προέχει η απόδοση ευθυνών. Αυτή τη στιγμή, η γιαγιά στο δρόμο με το μωβ μαλλί δεν πρέπει να κάνει φραστική επίθεση στον κάθε βλαχομπαρόκ μαλάκα πολιτικό που κατά πάσα πιθανότητα κ η ίδια τον ψήφισε σε κάποια εκλογική διαδικασία! Αυτή τη στιγμή προέχει να προσπαθήσουμε όλοι να βρούμε τον τρόπο να βγούμε από αυτή την κατάσταση; Πως; Με δουλειά! Σε τι πλαίσιο; έλα μου ντε, σε τι; αλλά, ακριβώς κ μόνο το γεγονός ότι δεν μπορώ καν να ορίζω το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούσα να είμαι παραγωγικός, αποδεικνύει πόσο τραγικά είναι τα πράγματα κ πόσο ΚΑΡΑΚΑΤΑυπέρ επείγον είναι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να σκεφτούμε λύσεις κ να σκύψουμε το κεφάλι στη δουλειά.

Προχτές, όταν έμαθα για τον θάνατο των 3 παιδιών στην Marfin, σηκώθηκα από το γραφείο μου κ κρύφτηκα στην τουαλέτα για να μην με δουν να κλαίω στο γραφείο (λυγμ λυγμ, σνιφ σνιφ, μλκ, χάου μό γκέη κεν γιου γκό;). Είναι τραγικό να συνειδητοποιήσεις ότι 3 άνθρωποι είναι αυτή την στιγμή που διαβάζεις στο χώμα, μέσα σε ένα ξύλινο κουτί... Ζούμε επικίνδυνες, πολύ επικίνδυνες στιγμές κ αν δεν είμαστε ψύχραιμοι κ ήρεμοι, θα τρέχουμε συνεχώς στις τουαλέτες να κλαίμε. Κ δυστυχώς ο δρόμος που ξεκινά με γιαγιάδες με μωβ μαλλί να επιτίθενται σε υπουργούς, καταλήγει σε παραδειγματικούς τουφεκισμούς στα κέντρα των πόλεων, σε ξυρίσματα κεφαλιών κ σε στρατόπεδα συγκέντρωσης! Θέλουμε να φτάσουμε εκεί; Είμαστε σίγουροι ότι πρέπει να δώσουμε κ ΑΥΤΟ το χτύπημα στην χώρα μας;

Ας σταματήσουμε λοιπόν ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ να χαλάμε την ενέργεια μας σε αναζήτηση ευθυνών. Ας συγκεντρωθούμε στο πως θα καταφέρουμε να αλλάξει η κατάσταση, πως θα πουλήσουμε κάτι εκεί εξώ που να θέλει κάποιος να το αγοράσει, πως θα μπούμε σε διαδικασία παραγωγική.... κ όταν με το καλό το πράγμα αλλάξει λίγο, τότε ας αρχίζουν οι δίκες. Φυσικά, όχι από εμάς - από τους θεσμούς που είναι δουλειά τους να το κάνουν, κ που έχουν την ικανότητα να αποδώσουν δικαιοσύνη!

Κ εδώ φτάνω σε ότι με αφορά:

Αυτό είναι το τελευταίο ποστ που κάνω με αφορμή την τωρινή κατάσταση της χώρας. Τέλος. Το πρόβατο θα γράφει μόνο τα δικά του τα παλαβά. Φυσικά, θα συνεχίσω να διαβάζω κ να ενημερώνομαι, φυσικά θα συνεχίσω να παλεύω κ να αγωνίζομαι να διαμορφώσω εμπεριστατωμένη άποψη, φυσικά θα συμμετέχω όπως μπορώ σε ό,τι κρίνω ότι πρέπει να συμμετέχω... (κ όχι, ποτέ δεν θα κρίνω ότι πρέπει να συμμετέχω σε γκρούπ στο γαμοφέηζμπουκ, σταματήστε ΜΠΗΤΣΗΣ να μου στέλνετε προσκλήσεις, χιχιχι).

Αλλά να ξέρεις σέξη βγιούερ - το πρόβατο συνειδητά θα γίνει μία όαση χαράς κ διασκέδασης. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο πιο ουσιαστικός τρόπος να συνεισφέρω, εγώ προσωπικά με τα ίδια μου τα χέρια που θα έλεγε κ η κυρά-Γκαλερή Μοιραράκη, από αυτό το συγκεκριμένο μέσο που λέγεται μπλόγκ, στην προσπάθεια να επανέλθουμε. Στους άλλους τομείς της ζωής μου, θα κάνω ό,τι είναι ταιριαστό κατά περίπτωση... Η ζωή συνεχίζεται, πρέπει να συνεχιστεί, ακόμα κ όταν είναι δύσκολη, γεμάτη άγχος κ αγωνία, κ ανασφάλεια. Με τα μέσα που έχω, θα κάνω ό,τι μπορώ να πολεμήσω την καταστροφή. Μέχρι να καταστραφώ κ εγώ - δηλαδή να μη μπορώ να βρω πουθενά γύρω μου κάτι που να μπορεί να με κάνει να χαμογελάσω κ να το φιλοσοφήσω το πράγμα.

Αν θες, λοιπόν, να σκάσεις ένα χαμόγελο με ένα λέημ αστείο, να ξεφύγεις λίγο από την όλη μουντίλα που κ εσύ όπως κ εγώ θα ζούμε στην κανονική μας ζώη, τότε να έλθεις εδώ να διαβάσεις το μακρί μου κ το κοντό μου. (βασικά, το μακρύ κ το μακρύ μου - κοντό κ πρόβατο δε παίζει - κ υπάρχουν κ μάρτυρες, χεχεχε)

Κ πριν τελειώσω το τελευταίο ποστ με θέμα την κρίση, θέλω να σε κάνω μία παράκληση. Άκουσε το παρακάτω τραγούδι, δώσε λίγο βάση στους στίχους του - είναι (από πεπρωμένο; από σύμπτωση;) το αγαπημένομενότερο μου ελληνικό τραγούδι όλων των εποχών, φορ έβα εν έβα, στο παγκόσμιο διαγαλαξιακό σύμπαν. Κ ταιριάζει στις περιστπάσεις όσο κανένα άλλο. Αισιοδοξία, βγαίνεις:

Θα περάσουν τα σύννεφα, δίπλα μου προχώρα
Χώρα αθάνατη, των γενναίων οι θάνατοι
Μοίρα δοξασμένη, μοίρα αιώνια χαραγμένη

Θα περάσουν τα σύννεφα, θα ‘ρθουν χελιδόνια
θα ‘ρθει η Άνοιξη ξανά, μ’ άσπρο και γαλάζιο φως η ελπίδα
Κι η ζωή γλυκιά, πλάι στη θάλασσα, σε μια φοινικιά

Στην αγκαλιά σου, πλάι στο κύμα
κέρνα με φιλιά, αχ, μες στη σιγαλιά
Στον πόλεμο το κρίμα
Άκου την καρδιά, πώς χτυπά, δεν θα κάνουν βήμα

Θα τη ξαναβρούμε μια Κυριακή
Άσπρη μέρα γαλανή, με σταυρού το σχήμα
Αχ, την καινούρια ζωή
Μην μου κλαις, δεν κάνει

Κοίτα της νίκης τα κάτασπρα φτερά
κι αν με θέλεις λιγάκι, μου φτάνει
Θα ξαναβρούμε στους δρόμους
τη χαρά, με καινούρια φτερά


άντε, σε αφήνω τώρα - κ να θυμάσαι σέξη βγιούερ: με τον δικό μου, ιδιαίτερο, προβληματικό, ατελή, αμφισβητίσιμο, προβατικό τρόπο "είμαι" δίπλα σου. Όπως είμαι σίγουρος είσαι κ εσύ δίπλα μου. ΤΩΡΑ είναι απίστευτα μεγάλη ανάγκη να μην ξεχάσουμε την ικανότητά μας να αλληλοστηριζόμαστε.

(υστερόγραφο 1: ικ, ικ, ίουκ, ίου, τζήζας, αν δεις να γίνομαι πολύ μελουρέ, πληζ φηλ φρη το σούτ μη effective NOW)
(υστερόγραφο 2: μαλάκα, μόλις συνειδητοποίησα πόσες φορές η Νάνα Μούσχουρη έχει πει ότι "ok, αυτή ΕΙΝΑΙ όντως η τελευταία συναυλία μου στο Ηρώδειο, and this time I mean it ΜΠΗΤΣΗΣ, ορκίζομαι στο 1984 που μπαίνει όπου να 'ναι" αχααχαχαααχαχαχαχαααχαχαχ)

Thursday, May 06, 2010

Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο "δυνατό"

Όταν κάηκε η Ηλεία, άντεξα

Όταν η Πεντέλη καρβούνιασε, άντεξα

Όταν πυροβολήθηκε ένας 15χρονος, άντεξα

Όταν κάηκε η Αθήνα, άντεξα

Όταν υπουργοί έκαναν μοναστηριακά δείπνα διανομής δημόσιας περιουσίας, άντεξα

Όταν έμαθα πως ήταν συνειδητό ψέμα ότι "λεφτά υπάρχουν", άντεξα

Όταν εγκληματίες την σκαπούλαραν με μία βιαστική παραίτηση κ ένα μη πειστικό συγγνώμη, άντεξα

Όταν δωροδοκούμενοι "τιμωρήθηκαν" μόνο με το να χάσουν την καρέκλα του υπουργού, άντεξα

Όταν μου παρουσίασαν γιους κ κόρες πολιτικών ανίκανους να εκφραστούν ως ικανούς να κυβερνήσουν, άντεξα

Όταν θεσμοθετήθηκαν ασυλίες κ παραγραφές αδικημάτων, επιδόματα κ αυξήσεις βουλευτικών αποζημιώσεων, άντεξα

Όταν είδα τους κρατικούς αξιωματούχους να αφιερώνουν το 100% της ενέργειας τους στο πως θα δικτυωθούν κ θα ξαναβγούν κ όχι στο πως θα κάνουν τη δουλειά τους, άντεξα

Όταν είδα τον εαυτό μου να προσπαθεί να προσκολληθεί στο φαύλο σύστημα για να κερδίσει κάτι από αυτό, άντεξα

Όταν είδα αποτυχημένους κομματάρχες να γίνονται πρόεδροι της Δημοκρατίας, άντεξα

Όταν αφέθηκα να με διαβρώσει ένα περιβάλλον που βασίζεται όχι στο "πόσο χρήσιμος είσαι" αλλά στο "τι κονέξια έχεις" άντεξα

Όταν έφτασα να λέω 5 φορές τη μέρα "ωχ βρε αδελφέ, εγώ θα σώσω τον κόσμο;" το άντεξα.

Όταν δολοφονήθηκαν 3 άντεξα

Όταν δολοφονηθούν 6, 9, 12, 15 θα αντέξω πάλι - είμαι καλά προπονημένος πια

Wednesday, May 05, 2010

Όταν Έλληνες δολοφονούνται από Έλληνες

Το πρωί την παρατηρούσε, κρυφά, να ετοιμάζεται για την δουλειά της κ σκεφτόταν

πόσο τυχερός είναι που την αγαπά! πόσο του αρέσει που τα πρωινά είναι γεμάτη όρεξη!

κ ότι θα ήθελε να την πείσει να μην πάει σήμερα στην τράπεζα για δουλειά κ να κάτσουν μαζί στο σπίτι...

"να σου πω" της είπε, τυλιγμένος στο πάπλωμα "δεν γίνεται να μην πας σήμερα στην δουλειά; είναι απεργία, δεν έχει συγκοινωνίες... μην πας, να περάσουμε μαζί τη μέρα..."

Εκείνη τον στραβοκοίταξε - "τρελάθηκες: ούτε να το συζητάς.... δε βλέπεις τι γίνεται γύρω; με τέτοια κρίση... δεν γίνονται αυτά... θα πάω!"

Γέλασε λίγο κ συνέχισε... "άσε που όταν έχεις όρεξη, κ απεργία να μην έχει, τα ίδια μου κάνεις"

Την κοίταξε πονηρά κ ένοχα. Eκείνος δούλευε βράδυα, εκείνη πρωί, είχαν δικό τους μόνο ένα δίωρο το απόγευμα... Κουκουλώθηκε κάτω από το σκέπασμα, δήθεν απογοητευμένος κ θυμωμένος.

Έβαλε την ζακέτα της, του έστειλε ένα φιλί στον αέρα, "σ' αγαπάω", κ βγήκε από το δωμάτιο.

Αυτός πετάχτηκε από το κρεβάτι, την πρόλαβε στην εξώπορτα κ της είπε "στείλε μου μήνυμα όταν φτάσεις στην τράπεζα, ναι;".

Γύρισε στο κρεβάτι. Τον ξαναπήρε ο ύπνος γρήγορα, είχε σχολάσει στις 5 το πρωί - κοιμήθηκε μέχρι το μεσημέρι, βαθιά, ληθαργικά, ευτυχισμένα.

...χωρίς να υποψιάζεται ότι αυτός ήταν ο τελευταίος, για πολλά χρόνια, ύπνος που θα έκανε χώρις τον πόνο του χαμού της να κοιμάται παρέα του.

... ... ... ... ... ... ... ...

στο τελευταίο μήνυμα που του έστειλε, λίγες ώρες πριν πεθάνει, έγραψε "μου λείπεις πάλι πάλι πάλι! :-) έφτασα στο Σύνταγμα. Σγπ πλ"

Δεν το έσβησε ποτέ. Δεν το ξέχασε ποτέ

Tuesday, May 04, 2010

Πως λέγεται ένα βίντεο 102 σεξ (secs, χεχεχε) στο οποίο είναι μαζεμένοι οι μεγαλύτεροι σταρζ της αμερικάνικης βιομηχανίας του σεξ;

Απάντηση: Βίντεο κατά της πειρατίας κ του παράνομου downloading porn film που σκοτώνει τη βιομηχανία του σκληρού πορνό:


ΔΕΝ
ΕΧΩ
ΛΟΓΙΑ
ΔΕΝ
ΧΟΡΤΑΙΝΩ
ΝΑ
ΤΟ
ΒΛΕΠΩ
ΔΕΝ
ΕΧΩ
ΛΟΓΙΑ
ΞΑΝΑ
ΜΑΝΑ

κ τώρα, ας αρχίσουν τα "αστεία" με αφορμή το βήντηόου:

1 - επιτέλους, ένα βήντεο με πορνοστάρ που είναι safe for work
2 - μετά από αυτό το βίντεο το slogan "η πειρατία σκοτώνει την μουσική" μοιάζει ακόμα πιο αντικαυλωτικό
3 - slogan για την ελληνική εκδοχή του βίντεο: επιτέλους, αυτή η ιστορία με το παράνομο download πορνό πρέπει να... "τελειώσει"
4 - ακόμα ένα slogan: για να δεις σε δράση πέη, it' s only fair that you should pay!
5 - κ τέλος, πως λέγεται κάποιος που κατεβάζει ένα πειρατικό πορνό; Πειρα-tits (χιχιχι)

συνεχίζεις σέξη βγιούερ χεχεχε