Για να μην φας ΦΑΤΟΥΡΟ κάνε αυτά (ο δεκάλογος του καλού blogger)

Να γράφεις κάθε μέρα. Θέλουμε να ξέρουμε για σένα, για τη ζωή σου, για τα πράγματα που σου συμβαίνουν και που περνάνε από το μυαλό σου(...καλύτερα να μην προλαβαίνουμε να σε διαβάσουμε παρά να βλέπουμε όλο τα ίδια και τα ίδια posts... και άσε τις χαζομάρες περί¨"δεν γράφω συχνά για να μην κουράσω το κοινό μου, για να τους λείψω" - κανονικός άνθρωπος είσαι δεν είσαι η Χίδερ Λοκλίαρ... που μου θες και star system... ου ρε... )

Αν έχεις την εντύπωση ότι γράφεις καλά, γράφε 2 φορές τη ημέρα. Αν όμως σου πουν ότι η εντύπωσή σου είναι λανθασμένη (ή αν, όταν διαβάζουν το blog σου, έχουν ύφος σαν να βλέπουν χνούδι από αφαλό ταξιτζή στην σούπα τους) , γράφε 3 φορές τη μέρα για να γίνεις καλός στο γράψιμο.

Μην φοβάσαι να γράφεις για οτιδήποτε σου περνά από το μυαλό. Αν κάτι που σου περνά από το μυαλό φοβάσαι να το κάνεις... ΚΑΝΤΟ αμέσως. Και ξανά. Και ξανά. Και ξανά. (το να σκαλίζεις τη μύτη σου δημοσίως εξαιρείται)

Βρίζε σαν ναύτης που ανακάλυψε ότι έχει κολλήσει βλεννόρεια και ότι η γυναίκα του όσο έλειπε στα καράβια του πούλησε τη συλλογή του με αφίσες Χίδερ Λοκλίαρ

Μην μιλήσεις για το blog σου σε κανένα συγγενή, φίλο, γκομενάκι που θες να κουτουπώσεις, ή δυνητικό εργοδότη - θα αυτολογοκρίνεσαι ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιείς. Αν κάποιος από όλους αυτούς μάθει ότι έχεις blog, ζήτα του ευγενικά να μην το πει και να σεβαστεί την ιδιωτική σου ζωή/ανωνυμία, αλλιώς θα του γαμ****ς τα πρέκια (ευγενικά είπαμε...)

Έχε ανοιχτά τα σχόλια - μην νιώθεις βασιλάκης καϊλας αν κανένας δεν αφήνει σχόλια τον πρώτο αιώνα. Κάποια στιγμή (πριν αρχίσεις να βάφεις τις τρίχες στην bikini area ελπίζω...) θα αρχίσουν να ρημαδοαφάηνουν (να σε δω τότε που δεν προλαβαίνεις να απαντήσεις...). Αν αυτοί που σου αφήνουν σχόλια κάνουν μπίτσιν εναντίον σου, ζήτα ευγενικά να σταματήσουν γιατί αλλιώς θα τους γαμ****ς τα πρέκια (ευγενικά πάντα...)

Να έχεις το email σου σε κάποιο σημείο του blog σου για να μπορούν όλοι να επικοινωνήσουν μαζί σου. Πολλοί άνθρωποι προτιμούν να λένε καλά λόγια για σένα in private
(... παλιογρουσούζηδες...). Επίσης βοηθάει και τα γκομενάκια να έρθουν σε επαφή μαζί σου και να κουνήσετε την αχλαδιά χωρίς να γίνετε ρεζίλι σε όλη την κενονία

Μην τρελαίνεσαι αν το design του blog σου δεν είναι κατευθείαν από τα μυστικά εργαστήρια των υπογείων της Apple. blog είναι, δεν είναι μπουτίκ στο μαρούσι. Ξεκόλλα

Το blogger είναι το καλύτερο από τα site φιλοξενίας blog για να φιλοξενεί το blog σου (εμ για τι άλλο θα ήταν... για να τυλίγει γιαλαντζί;). Δεν πληρώνεις φράγκουλο, και επειδή ανήκει στο google βοηθά και στο να διαδωθεί το πόνημα σου λίγο περισσότερο.

Μην κάνεις ορθογραφικά λάθη - είναι σαν να πηγαίνεις σε ραντεβού για ξεπέτα και την ώρα που γδύνεστε να υπάρχει στο σώβρακό σου κρούστα από κουραδάκι... φο πα!

Να λες πάντα αυτό που ΑΚΡΙΒΩΣ θέλεις να πεις χωρίς να σε νoιάζει πως φαίνεται στην οθόνη. Μετά πες κάτι ακόμα και κάτι ακόμα και κάτι ακόμα και κάτι ακόμα... όταν ρημαδοτελειώσεις (έλεος με τα σεντόνια, πειραϊκή πατραική το κάναμε εδώ μέσα, όπου να 'ναι θα έρθει η Μαριάνα τόλη να γυρίσουμε το διαφημιστικό... ΤΕΛΕΙΩΝΕ...) διάβασε τι έγραψες, ντράπου, διόρθωσε το, πάτα το κουμπί publish και ΜΕΤΑ ΞΕΧΝΑ ΤΟ.

ΒΑΖΕ links σαν να είναι η τελευταία σου μέρα πάνω στη γή.
Αφού έχεις βάλει τα άπειρα Links... βάλε άλλα τόσα.... και μετά βάλε και λίγα παραπάνω. Φίλους, γνωστούς, αγαπημένα sites, νέα, ειδήσεις... To linking ξεχωρίζει τον καλό blogger από την Λιάνα κανέλη που νομίζει ότι τα ξέρει όλα. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΒΑΖΕΙΣ LINK ΣΕ SITES ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ... (ρίχνεις περισσότερα γκομενάκια έτσι...)

Αν δεν γράφεις τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα για sex πολιτική και θρησκεία (ένα post για κάθε ένα από αυτά τα θέματα, μην πάς να τη σκαπουλάρεις... τεμπελχανίοοο) τότε είσαι cry baby γούσι γούσι φοβιτσιάρης... ή, έκανες την πατάτα και δεν τήρησες το νούμερο 5 οπότε ανοίγεις ένα δεύτερο blog (ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΟ ΡΗΜΑΔΟΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΓΑΜ**Ω ΤΑ ΠΡΕΚΙΑ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΠΑΝΤΑ) στο οποίο γράφεις άφοβα...

Γράφε κάτι αληθινό για σένα κάθε μέρα - δεν μας νοιάζει αν τα Λιονταράκια του κυρ Ηλία ήταν το αγαπημένο σου σήριαλ per se, μας νοιάζει ο τρόπος που θα το γράψεις σε σχέση με την προσωπικότητά σου...

Μην τρως φρίκη αν θες να πεις κάτι που έχει ειπωθεί ή έχει γίνει ξανά. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΕΙΠΩΘΕΙ. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΤΟ ξέρουν αυτό. Χαλάρωσε. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, ΔΕ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ... δεν είναι εκεί το θέμα - το θέμα να το πεις με τα δικά σου λογάκια, με όσο μεγαλύτερη ειλικρίνια γίνεται... γκε γκε?

(παρένθεση - σου είπα ότι μου λείπει το ρεμάλι; έχω να τον δω από την προηγούμενη παρασκευή και κοντεύει να εκραγεί το τθουτθουνι μου.... αχ βαχ... βαγγέλης+ρεμάλι=love4ever...)

Βάλε ένα μετρητή κίνησης στο blog σου και να μπαίνεις κάθε μέρα να παρακολουθείς τι γίνεται. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ!!! ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ξέρουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να παθαίνεις ψύχωση με το νούμερο των επισκεπτών στο site σου - εδώ ολόκληρη Χιδερ Λοκλιαρ και ακόμα δεν έχει αναγνωριστεί το ταλέντο της πλήρως....- O ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ που χρειάζεται τον μετρητή κίνησης είναι να δεις από πια sites/blogs σου έρχονται πολλοί επισκέπτες και μετά να ευχαριστήσεις αυτούς που σε έβαλαν link... ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΤΟ ξέρουν αυτό...

Βάζε φωτογραφίες στο blog σου - οι φωτογραφίες αρέσουν στους ανθρώπους - ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό...

Προσπάθησε όσο γίνεται (παρένθεση .... μου λείπει το ρεμάλι.... θα το ξαναδώ σε 10 μέρες....δατσ α ΛΟΤ μανν...) να γράφεις τα Post σου στο word ώστε να μπορείς να τα σώνεις. Computer είναι, έχουμε και γιαγιά στο σπίτι... ποτέ δεν ξερεις τι μπορεί να συμβεί... γιατί να χάσεις ένα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ, ΤΕΡΑΣΤΙΟ post επειδή το πιάτο με τα γιουβαρλάκια της γιαγιάς έπεσε πάνω στο πληκτρολόγιο ή επειδή ο ΟΤΕ φταρνίστηκε. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό...

Προσπάθησε να υπερβαίνεις τον εαυτό σου σε ότι γράφεις, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ να γίνεσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι... Κάθε μέρα να γίνεσαι όλοι και πιο αληθινός και ειλικρινής. Να φτάνεις στην ρίζα των πραγμάτων... και μετά να πηγαίνεις πιο βαθιά.... και μετά και άλλο... ....αφού πεις ένα γεια στον τυφλοπόντικα που θα συναντήσεις εκεί, συνέχισε το σκάψιμο...πειραματίσου. Πολύ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό...

Άλλαζε το στυλ της γραφής σου. Μιμήσου αυτούς που σου αρέσει ο τρόπος γραφής τους (καλά για τον Πιτσιρίκο κάνε μία εξαίρεση... φτάνει πια το παραφάγαμε στη μάπα αυτό το στυλάκι...). Αποκάλυπτε. Ονειρέψου. ρίσκαρε. Γέλα. Χαλάρωσε. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό....

Γράφε ανοιχτές επιστολές. γράφε λίστες. να τη λες σε αυτούς που σου τη σπάνε. να δίνεις το παράδειγμα που θες να δώσεις. Επαναπροσδιόριζε τον εαυτό σου. Αφού τελειώσεις, κάντο ξανά. Γράφε για αυτά που σου συμβαίνουν. Μην αυτολογοκρίνεσαι. καλύτερα να γράφεις βλακείες παρά να μην γράφεις τίποτε.

Άμα έχει bloger's block γράψε τη γνώμη μου για κάτι. Μία κριτική, δηλαδή... - ταινία, σήριαλ, βιβλίο, ταξιτζή, μαγαζί με εσώρουχα, dvd συλλεκτικό με τα σήριαλ που έχει παίξει η Χιδερ Λοκλίαρ...

Να γράφεις για την πόλη στην οποία ζεις - τα πράγματα που γίνονται, που δεν γίνονται, που θα ήθελες να γίνονται... εκτός αν ζεις στην πόλη των φράγκολ ροκ...

Αποκάλυπτε τα μυστικά σου. Κάνε outing στον εαυτό σου - μην ξεχνάς: αν γράψεις κάτι υπερβολικό μπορείς μετά να το σβήσεις ...

Μην γράψεις το πραγματικό σου όνομα και μην γράφεις για τον εργασιακό σου χώρο, μπορεί να σε σουτάρουν...

Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω αλλά ... ε, ε, ε, ε,.... κανένας δεν διαβάζει ποίηση... σόρυ... οι πιο επιτυχημένες ποιητικές συλλογές στην ελλάδα πουλάνε 12 αντίτυπα, και αυτό την περίοδο των γιορτών που ο κόσμος έχει λεφτά... (άσε που 12 είναι και τα άτομα που δουλεύουν στον εκδοτικό οίκο που εξέδωσε την ποιητική συλλογή...) Συγγνώμη που σου κουρελιάζω την ψυχολογία αλλά άσε τα ποιήματά σου εκεί που ανήκουν (στο συρτάρι, κάτω από την ΚΥ και τα προφυλακτικά...) και όχι στο blog σου. εκτός και αν είναι πολύ χάλια και θα μας κάνουν να γελάσουμε, οπότε επιβάλλεται να τα βάλεις.

Μίλα μας για του φίλους σου, τις ωραίες στιγμές σου, τους έρωτές σου, τα γέλια και τα δάκρυά σου... πες μας όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις δόξατωθεωσύνη που είσαι πάνω σε αυτόν τον πανέμορφο πλανήτη...

άμα εξαφανιστείς από το blog σου για κάποιο διάστημα, μην απολογείσαι... απλά, άρχισε να γράφεις πάλι!

διάβαζε άλλα blogs, άφηνε ευγενικά σχόλια, επικοινώνα! ...είμαστε μία μεγάλη παρέα, ρε, ΚΑΙ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ αυτό...


μπε μπε



αυτό το άρθρο το βρήκα μία μέρα που έκανα serfin (σήμερα βασικά, αλλά ακούγεται πιο τραγικό το "μία μέρα"... ... ...) και μου άρεσε και το προσάρμοσα και νά το τώρα