Μία Αλεξίου είναι απολύτως απαραίτητη ΑΥΤΟ το Σαββατοκύριακο

Μ’ άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα το δάκρυ γέλιο το 'ντυσα
Γύρισες μετά να δεις τι μένει
κι είπες πως φριχτά σε πρόδωσα

Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα

Μ’ άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα κρασί τον πόνο κέρασα
κι όταν δεν με είδες δακρυσμένη
είπες πως φριχτά σε γέλασα

Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα

(με μεγάλη αγάπη σου το χαρίζω φίλε μου, εχθρέ μου, γνωστέ μου, άγνωστε μου, που με συμπαθείς και που δεν με συμπαθείς... ευγενικέ αναγνώστη...)