Το σύννεφο έφερε βροχή
κι έχουμε μείνει μοναχοί...
κι έχουμε μείνει μοναχοί...
Έγινε η βροχή χαλάζι
δεν πειράζει, δεν πειράζει...
δεν πειράζει, δεν πειράζει...
Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί
σπίτι ουρανός όπου σταθεί...
σπίτι ουρανός όπου σταθεί...
Το δισάκι του στον ώμο
για τον δρόμο, για τον δρόμο...
για τον δρόμο, για τον δρόμο...
Άιντε ν’ απλώσουμε πανιά
στ’ όνειρο και στη λησμονιά...
στ’ όνειρο και στη λησμονιά...
Δάκρυα η ζωή στεγνώνει,
ξημερώνει, ξημερώνει...
No comments:
Post a Comment