Μεγάλη Τετάρτη η μουντίλα στην ατμόσφαιρα πυκνώνει...

Απέναντι από το σπίτι μου υπάρχει ένα ψητοπωλείο. Έχει καλό φαγητό, καθόλου ακριβό, και ιδιαίτερο - αρμένικο. Το έχει μία οικογένεια Αρμένιων, που μάλλον πρέπει να ήρθαν στην Ελλάδα μετά την απόσχιση της Αρμενίας από την Σοβιετική Ένωση, το 91. Ο ιδιοκτήτης και η γυναίκα του είναι γύρω στα 45 και ακόμα δεν έχουν καταφέρει να μιλάνε καλά Ελληνικά. Το μαγαζί είναι σαν να έχει μεταφερθεί αυτούσιο από την περιοχή εκείνη.

Την Μεγάλη Εβδομάδα κλείνουν. Κολλάνε μία ωραία ανακοίνωση στην πόρτα, Ο Νάρεκ θα είναι κλειστός για την μεγάλη εβδομάδα και σας εύχεται καλό Πάσχα.

Ομολογώ ότι με εντυπωσιάζει η στάση τους – πόσο διαφορετική από αυτή του ψητοπωλείου στην γωνία της Αλεξάνδρας με την Ιπποκράτους που δεν καταλαβαίνουν Χριστό και ψήνουν γύρους και κοκορέτσια συνέχεια. (δικαίωμά τους όμως, μην γινόμαστε και στενόμυαλοι...)

Είναι πολλοί εκείνοι που με εκπλήσουν με τη στάση τους σε αυτά τα θέματα. Στο καινούργιο γραφείο υπάρχουν δύο κοπέλες, πιο μικρές κιόλας από μένα, που νηστεύουν κανονικά (δηλαδή και το τυρί και τα αυγά) από την αρχή της Σαρακοστής.

Το Γρανάζι – ολάκερο gay bar - το έχει κανόνα να μην δουλεύει Μεγάλη εβδομάδα...

Φαίνεται τελικά ότι οι πιο απλοί άνθρωποι, αυτοί που δεν τους το έχεις σχεδόν καθόλου, καταφέρνουν να έχουν πάντα την καλύτερη σχέση με την ευλάβεια και την περισσυλογή της πίστης. Σαν την αμαρτωλή που άλειψε με το πανάκριβο για το βαλάντιό της μύρο στα πόδια του Ιησού, προκαλώντας την διαμαρτυρία των μαθητών που υποκριτικά άρχισαν να λένε ότι θα μπορούσε να είχε δώσει αυτά τα χρήματα για τους φτωχούς και να μην τα έχει σπαταλήσει σε ένα είδος πολυτελείας. Ο Ιησούς τους έβαλε χέρι: Φτωχούς θα έχετε άπειρο χρόνο να ασχοληθείτε... εμένα θα με έχετε για πολύ λίγο ακόμα μαζί σας.

... ... ... ...

Την μεγάλη Τετάρτη στην Ιερουσαλήμ ο Ιούδας έχει εισπράξει τα 30 αργύρια, δηλαδή δεν μπορεί πια να κάνει πίσω στην συμφωνία που έχει κάνει με το Ιερατείο. Περιμένει την καάλληλη στιγμή να προδώσει να είναι νύχτα για να μην υπάρχουν πολλοί μάρτυρες και σε ένα μέρος που θα μπορέσει να φιλήσει τον Ιησού χωρίς να πέσουν οι οπαδοί του να τον προστατεύοσουν και να φάνε τον Ιούδα... Το φιλί παίζει το ρόλο του σημαδιού αναγνώρισης – μην ξεχνάς ότι τότε δεν υπήρχαν φωτογραφίες και τηλεοράσεις, άρα το απόσπασμα των φρουρών που είχε δουλειά να συλλάβουν τον Ιησού δεν θα είχε ιδέα ποιος είναι, με τι μοιάζει. Η λογική δηλαδή ήταν να πιάσουν εκείνο που ο Ιούδας θα φιλούσε, αφού βέβαια θα έδινα λίγο χρόνο ώστε αυτός να απομακρυνθεί...

Ακόμα, έχει βρεθεί και ο χώρος που ο Ιησούς θα γιορτάσει το τελευταίο Πάσχα με τους μαθητές του. Το δείπνο αυτό, το μυστικό, θα γίνει σε ανακολουθία με την εβραϊκή παράδοση, το βράδυ της Πέμπτης. Οι Ιουδαίοι γιορτάζαν το Σάββατο το Πάσχα, άρα έκαναν το μεγάλο γιορτινό τραπέζι το βράδυ της Παρασκευής.... Ο Ιησούς χωρίς να εξηγήσει το γιατί, μιλάει μόνο με μισόλογα μέσα στην αγωνία του, ζητά να γιορτάσουν μία μέρα νωρίτερα... Ποιος ξέρει, θα κατάλαβαν οι μαθητές τι τπρόκειται να συμβεί;

Πλησιάζει Μεγάλη Πέμπτη, η μέρα του δείπνου, της μετάληψης, της αγωνίας στην Γεσθημανή, και της παράδοσης.

(για την Mindstripper - καλό Πάσχα παλαβή με αγάπη και ειρήνη εσωτερική)