Tuesday, May 23, 2006

κάτι τρέχει με το βαγγέλη

Ξαπλωμένος σήμερα το πρωί στο κρεβάτι μου, περιμένοντας να περάσει η ώρα να μπω για μπάνιο και να ξεκινήσω την ημέρα μου....

Κοιτάζω γύρω την κρεβατοκάμαρα. Μία σκέψη με τινάζει από το κρεβάτι. Πηγαίνω στο σαλόνι. Κοιτάζω τα έπιπλα και τα πράγματα.

Σκέφτομαι: φαντάσου λέει ότι σήμερα κάτι γίνεται και παύω να υπάρχω… δεν έχει σημασία πως και που και τι, σημασία έχει το εξής:

(μην ανησυχείς, αυτό δεν θα γίνει ακόμα ένα βαρετό, κοινότυπο, και χωρίς νόημα ζωής post που θα λέει ότι επειδή η ζωή είναι μικρή πρέπει να ριχτούμε στην χαζομελούρα και στα ποιητικά τσιτάτα τα ανόητα…)

...Ότι κάτι γίνεται και δεν επιστρέφω ποτέ ξανά σε αυτό το σπίτι. Το κλειδί μου δεν ξαναμπαίνει ποτέ στην πόρτα. το φως του χωλ, αυτό που αναβω αμέσως μόλις μπω, δεν ξανανάβει ποτέ από το δικό μου χέρι...

Φαντάζομαι τα πρακτικά: μία μέρα περνά χωρίς κανείς να έχει ακούσει από μένα… δύο… τρεις… το μόνο σημείο ζωής στο σπίτι θα είναι τα χτυπήματα του τηλεφώνου που όσο θα περνάν οι μέρες και δε θα εμφανίζομαι όλο και θα πληθαίνουν.

(Το ίδιο συχνά θα χτυπά και το κινητό που θα βρίσκεται στην τσέπη μου και δεν θα μπορώ να το απαντήσω…)

Οι δικοί μου θα ανησυχήσουν… λιγότερο στην αρχή, μετά πολύ. θα γίνουν υστερικά τηλέφωνα, θα κανονιστούν ταξίδια, στην αρχή από το Βόλο, μετά από πολύ μακρυά για να δουν τι έγινα.

Το ρεμάλι που έχει κλειδιά θα μπει μάλλον πρώτο στο σπίτι - θα το δει άδειο, όπως θα το αφήσω σε κανένα μισάωρο που θα φύγω για τη δουλειά...

Ύστερα θα με βρουν κάπου και κάπως…

Θα πρέπει να φροντίσουν τα πρακτικά… να μπουν στο σπίτι… ποιος θα μπει άραγε πρώτος αφού με έχουν; Πως θα μπει;

Φαντάζομαι τις στιγμές και τα μπερδέματα. Τις διαφορετικές προτεραιότητες: – η ιδιοκτήτρια να θέλει να της αδειάσουν το σπίτι μία ώρα αρχύτερα, να το ξανανοικιάσει, οι δικοί μου να πρέπει να χειριστούν την φρίκη του να μαζέψουν τα πράγματα μου, να σκεφτούν τι θα τα κάνουν, να καταλάβουν τι συνέβη.

Ποιος θα ψάξει στα χαρτιά μου; Ποιος θα ανοίξει τα συρτάρια μου και θα αρχίσει να τα αδειάζει; τι θα γίνουν τα ρούχα; πόσα από τα πράγματά μου θα κρατηθούν ως ενθύμια; ποιά; για ποιόν λόγο θα κρατήσουν αυτά που θα κρατήσουν, τα συγκεκριμένα;

Τι θα κάνουν με όλες τις εκκρεμότητες που θα μείνουν;

Είναι εντυπωσιακό πώς αυτό που μπορεί να συμβεί σε κάποιον μέσα σε μία στιγμή μόνο χρειάζεται χρόνια ολόκληρα, ζωές ολόκληρες άλλων ανθρώπων να «τακτοποιηθεί».

Αν τακτοποιηθεί ποτέ.

Γιατί τώρα τα σκέφτομαι όλα αυτά;

ποιός ξέρει... αλλά όλες οι σκέψεις του θεού είναι...

είμαι λίγο κουρασμένος. σωματικά. that's all.

ψυχολογικά, όμως, καλά είμαι... αφού μπορώ και σκέφτομαι τέτοια πράγματα.

και αυτό είναι απολύτως αλήθεια. αν σκέφτεσαι ότι μπορεί να πεθάνεις ξαφνικά και αναπάντεχα και στεναχωριέσαι για τι θα γίνεις και εσύ αλλά και τι θα γίνουν αυτοί που αγαπάς είσαι καλά.

(συγγνώμη αν σου προκάλεσα καταθλιπτικές σκέψεις και σου χάλασα τη μέρα... δεν είχα πρόθεση)

14 comments:

Η Μικρή Ολλανδέζα said...

Αμα θες να σε γα@@σω πρωϊ-πρωϊ να μου το λές να 'ρχομαι πριν πας στη δουλειά......Και δεν έχω και το τηλ. του ρεμαλιού....
σκατά....ποιόν θα πάρω αν ?????
Καρακατασκατοτσογλάνι.
Δηλαδή αν ΔΕΝ ήσουν καλά ψυχολογικά τι θα έγραφες? τι χρώμα μαρμαράκι προτιμάς?

(Εφυγε και ο μωρούλης μου και χαααααανομαι)

καλημέρα.
βλαμμένο.

ZissisPap said...

Μία ομάδα επαγγελματιών ερεύνησε ένα δείγμα παιδιών 4-8 ετών ως προς την ερώτηση : «Τί σημαίνει αγάπη». Οι απαντήσεις ήταν οι εξής:

Τόνια 6 ετών
Όταν η γιαγιά μου έπαθε αρθρίτιδα δεν μπορούσε να βάψει τα νύχια των ποδιών της γιατί δεν μπορούσε να σκύψει. Έτσι της τα έβαφε ο παππούς μου παρότι και αυτός είχε αρθρίτιδα στα χέρια του».

Ρεββέκα 8 ετών
Όταν κάποιος σε αγαπά ο τρόπος πού προφέρει το όνομά σου είναι διαφορετικός. Ξέρεις ότι το όνομά σου είναι ασφαλές στο στόμα του.

Βασίλης 4 ετών
Αγάπη είναι όταν ένα κορίτσι βάζει άρωμα κι ένα αγόρι άφτερ σέιβ και μετά βγαίνουν έξω μαζί και μυρίζουν ο ένας τον άλλο.

Κάρολος 5 ετών
Αγάπη είναι όταν βγαίνεις για φαγητό και δίνεις στον άλλο τις μισές τηγανιτές σου πατάτες χωρίς να του ζητήσεις να σου δώσει κι αυτός από τις δικές του.

Χριστίνα 6 ετών
Αγάπη είναι αυτό πού σε κάνει να χαμογελάς όταν είσαι κουρασμένη.

Λευτέρης 4 ετών
Αγάπη είναι όταν η μαμά φτιάχνει καφέ για τον μπαμπά και πίνει πρώτα μια γουλιά εκείνη για να δει αν τον πέτυχε.

Δανιήλ 7 ετών
Αγάπη είναι όταν φιλιέσαι όλη την ώρα. Μετά βαριέσαι να φιλιέσαι αλλά θέλεις συνέχεια να είσαι μαζί με τον άλλο και να μιλάτε. Η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου έτσι κάνουν. Κι όταν φιλιούνται εμένα μου φαίνεται αηδία.

Αιμιλία 8 ετών
Η αγάπη είναι όταν είσαι στο δωμάτιό σου τα Χριστούγεννα κι ανοίγεις τα δώρα, αν σταματήσεις το άνοιγμα θα ακούσεις την αγάπη.

Πάνος 7 ετών
Αν θέλεις να μάθεις ν’ αγαπάς καλύτερα πρέπει να ξεκινήσεις από ένα φίλο πού μισείς.

Νίκη 6 ετών
Υπάρχουν δύο είδη αγάπης. Η αγάπη των ανθρώπων και η αγάπη του Θεού. Αλλά ο Θεός τα έχει φτιάξει και τα δύο.

Τζένη 8 ετών
Η αγάπη είναι όταν λες σε ένα αγόρι ότι σου αρέσει το πουκάμισό του κι αυτός το φοράει μετά κάθε μέρα.

Ελλη 7 ετών
Η αγάπη είναι σαν το γέρο και τη γριά πού μετά από τόσα χρόνια πού γνωρίζονται είναι ακόμα φίλοι.

Θωμάς 6 ετών
Κατά τη διάρκεια του ρεσιτάλ πιάνου μου μ΄έπιασε φόβος πάνω στη σκηνή. Τότε κοίταξα κάτω και είδα τον μπαμπά μου να με χαιρετάει χαμογελώντας. Ηταν ο μόνος πού το έκανε αυτό. Τότε μου πέρασε ο φόβος.

Μαρία 8 ετών
Η μαμά μου με αγαπάει πιό πολύ απ’ όλους. Κανένας άλλος δεν έρχεται να με φιλήσει όταν πέφτω γιά ύπνο.

Κλαίρη 6 ετών
Η αγάπη είναι όταν η μαμά δίνει στο μπαμπά την καλύτερη μερίδα φαί.

Ελένη 5 ετών
Η αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει τον μπαμπά αξύριστο και βρώμικο και πάλι πιστεύει ότι είναι ωραιότερος κι απ’ τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.

Χρήστος 7 ετών
Αγάπη είναι όταν το σκυλάκι σου, σου γλύφει το πρόσωπο ακόμα κι αφού το άφησες μόνο του όλη μέρα.

Μαριάννα 4 ετών
Ξέρω ότι η αδελφή μου μ’ αγαπά γιατί μου δίνει όλα τα ρούχα της ακόμα κι άν πρέπει να βγεί έξω και να αγοράσει άλλα.

Λάμπρος 4 ετών
Αφήνω την μεγαλύτερη αδελφή μου να με πειράζει γιατί η μαμά λέει ότι με πειράζει επειδή μ’ αγαπάει. Κι μετά εγώ πειράζω την μπέιμπι σίτερ γιατί την αγαπάω.

Αλεξάνδρα 4 ετών
Όταν αγαπάς κάποιον οι βλεφαρίδες σου ανοιγοκλείνουν και βγάζουν αστεράκια.

Κατερίνα 7 ετών
Αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει το μπαμπά στην τουαλέτα και δεν σιχαίνεται.

Μάρκος 6 ετών
Δεν πρέπει να λές σ’ αγαπώ αν δεν το εννοείς. Αλλά αν το εννοείς πρέπει να το λες συνέχεια γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε.

Ο συγγραφέας Λέο Μπουσκάλια έκανε κάποτε ένα διαγωνισμό. Ο σκοπός του διαγωνισμού ήταν να βρεθεί το πιό συμπονετικό παιδί. Το βραβείο κέρδισε ένα τετράχρονο αγοράκι πού έκανε το εξής:
Το παιδάκι είχε ένα παππού γείτονα του οποίου η γυναίκα είχε πεθάνει πρόσφατα. Μόλις το παιδάκι τον είδε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει πήγε και απλά έκατσε στην αγκαλιά του. Όταν η μαμά του το ρώτησε τι είχε πεί στον παππού το παιδάκι είπε «τίποτα απλώς τον βοήθησα να κλάψει».

Μαρκησία του Ο. said...

Τι έγινε παλιοπρόβατο;;

τι έπαθες;;

μίλα καταραμένε!

(μα είμαι τόσο γλυκιά, πως να μου αντισταθείς; ;)

Anonymous said...

Σωστές σκέψεις αν και μάλλον λίγο "περίεργες" για πρωϊ. Πάντως αν έχεις πραγματικές απορίες για το πώς η ζωή ενός ανθρώπου μπορεί να "τακτοποιηθεί" και πόσο χρόνο χρειάζεται μπορώ να σου το εξηγήσω με λεπτομέρειες, τόσες πολλές, που ίσως να μην αναρωτηθείς ποτέ πιά.

Xilaren said...

νομίζω φυσιολογική σκέψη. Την έκανα και εγώ πριν λίγο καιρό. Μετά σηκώθηκα και τακτοποίησα την ντουλάπα μου! (μη μας πουν και ακατάστατους διάολε!) :-)

Άντε τώρα, κουνήσου από τη θέση σου! Και αν δεν κουνηθείς, μπορείς σε παρακαλώ να "μου γράψεις" το γαμάτο φωτιστικό του σαλονιού(σύμφωνα πάντα με τον φακό της mindstripper;;;)

Ευχαριστώ!

enteka said...

συμπάσχω:) κι εγώ έτσι ήμουν χτες όλη μέρα (μάλλον γιατί άκουσα για 3 θανάτους μαζεμένους)
sigmund_01, thanks για το ωραίο απόσπασμα

Katerina said...

Ρετσουνιά!
Τα ίδια σκεφτόμουν πρόσφατα που έπρεπε να καθαρίσουμε το σπίτι συγγενικού μας προσώπου λόγω θανάτου. Μια ζωή περνάς μαζεύοντας πράγματα, πράγματα, στο τέλος όλα πάνε στα σκουπίδια. Κρίμα. Εγώ δεν θέλω να πετάω τίποτα!

Provato said...

παλαβή ολλανδέζα, νομίζω ότι ένα απλό άσπρο θα ήταν τέλειο. τα γράμματα λιτά ροζ με χρυσή μπορντούρα... ξέρεις μίνιμαλ!

μπεεεεε... (έγραψες πάλι)

sigmound ευχαριστώ πολύ, super το κατεβατούλι. το έκανε Link και η μικρή ολλανδέζα στο μαγαζάκι της δεν μπάινεις να πεις ένα ευχαριστώ;

μαρκησία δεν έχω κάτι, ειλικρινά - απλά όταν ξυπνάω πολύ πρωί κάνω πολύ σουρεαλιστικές σκέψεις.... μπεεεεε

xilaren για το φωτιστικό γενιά γίνεται μάχη.... θα προσπαθήσω πάντως να κάνω το καλύτερο. Το έχω υποσχθεί στην αδελφή μου αλλά επειδή λογικά θα είναι ψιλοχάλια αν (...) ίσως καταφέρεις να το ξετρουπώσεις από το σπίτι χωρίς να σε πάρει χαμπάρι. stay tuned (είσαι τέλεια, πόσο καιρό έχω να στο πω; μπεεεε)

enteka άκουσες Psb; τι λες; (ελπίζω να μην ήταν πολύ πολύ δικοί σου άνθρωποι αυτοί των θάνατο των οποίων άκουσες χτες... κλαψ λυγμ)

katerinaki και εγώ δεν γουστάρω να πετάω τίποτα... αλλά επειδή δεν λέει τα περιοδικά (βαβούρα, μανίνα, κατερίνα, μικρός ήρωας, πάτυ, μπλεκ) να πιάνουν πιο πολύ χώρο από τα ρούχα μου πότε πότε κάνω εκκαθαρίσεις. μπεεεεεε και μεγειά το blog, Καλύτερο έτσι!

Katerina said...

Θενξ αγαπημένε! Είπα να βάλω μία προσωπική, πιο κιτς σφραγίδα...
Α και πού'σαι, άμα δεν τις θες, τις μανίνες και τις πάττυ τις παίρνω εγώ:D

Provato said...

Katerina κοίταξε
σε κάποια πράγματα ένας άντρας οφείλει να έχει κάποια όρια... χέρι στις Πάτυ και τις Μανίνα θα βάλεις μόνο πάνω από το πτώμα μου...

Μπεεεεε καλημέρα χαρά μου!

Anonymous said...

Βρε προβατάκο, βαλτός είσαι?
Ο άλλος προ ημερών, μ έβαλε να σκέπτομαι αν πρέπει να σβήσω αρχεία απ το pc, που μπορεί να με εκθέτουν μετά θάνατον. Δεν πα να γαμηθούνε...Γελάω ήδη με την αμηχανία τους.
Σε φιλώ
ο ανώνυμος

Katerina said...

Ε ναι, αυτό δε λέμε τόση ώρα;;; Ανταλλαγή δέχεσαι; Μου δίνεις Πάττυ και Μανίνα και σου δίνω τη συλλογή μου με Look και Λας Βέγκας.

Anonymous said...

Φρίττω.
Τι πάτυ και μανίνες κρύβεις πρόβατε?
Θυμήθηκα, πως σε σαββατιάκικη επιθεώρηση θαλάμου στο στρατό, ο διπλανός μου αρπαξε φυλακή γιατί κάτω απ το στρώμα του βρέθηκε το μαρί κλαίρ.
ο ανώνυμος

Provato said...

ρε ανώνυμε, άμα έχεις νεύρα μαζί τους μην τους εύχεσαι να πάνε να γαμηθούνε... ευχήσου κάτι κακό! μπε δηλαδή, στοιχειώδες αδελφέ μου!!!! (εν τω μεταξύ όσον αφορά και στο σχόλιο περί μαρί κλερ, έχω να πω ότι όσο περισσότερα σχόλια γράφεις τόσο πιο ενδιαφέρον σε βρίσκω.... χμχμχμχμχμχμχμχμχ)


katerina no fucking way... σιχαίνομαι look και όλα τα σχετικά... sorry love! μπεεεε