...από την ημέρα που πέθανε ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς είχα μεγάλη στεναχώρια.
Από την μία ένοιωθα φρίκη για όσα πέρασε και τις σκέψεις που θα έκανε και τα νιωσίματα αυτού του ανθρώπου που έμεινε παράλυτος επειδή τσατισμένος με μία απόφαση κάποιου διαιτητή χτύπησε το κεφάλι του σε μία μεταλλική μπασκέτα
αλλά από την άλλη δεν θέλω με τίποτα να διαβάζω για το πόσο ήρωας ήταν και όλα αυτά.
Δεν θέλω ρε παιδί μου - ακόμα και αν δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί, δεν θέλω να "επικροτείται" ο άνθρωπος που έμεινε παράλυτος επειδή τσατισμένος με μία απόφαση του διαιτητή σε έναν αγώνα μπάσκετ χτύπησε το κεφάλι του σε μία μεταλλική μπασκέτα.
Δεν θέλω ο ανηψιός μου, αλλά και κανένα παιδάκι, που τώρα διαμορφώνεται συναισθηματικά να συνδέσει μία τόσο ηλίθια πράξη, τόσο αυτοκαταστροφική, τόσο απάνθρωπη με συναισθήματα "αναγνώρισης" με λόγια του τύπου ήταν ένας ήρωας, θα είναι για πάντα στις καρδιές μας, απέδειξε την αγάπη του στο μπάσκετ και στην ομάδα...
Κάθε αναφορά στο πρόσωπο αυτού του τραγικού ήρωα θα πρέπει να συνοδεύεται από μία παράγραφο που θα λέει τι ντροπή ήταν αυτό που έκανε. ντροπή. ντροπή, ντροπή, ντροπή, ντροπή, ντροπή, ντροπή.
σόρυ, θεός σχωρέστον, αλλά...ντροπή
6 comments:
Πρόβατος μπέεεε είσαι λίγο πικρός σήμερα...
Δεν θα διαφωνήσω με την σκέψη σου. Μπασκετμπολίστας κι εγώ, μπορώ να ξέρω πολύ καλά τον ψυχισμό των συναθλητών μου...Όμως αυτό που έκανε ο Μπόμπαν ήταν τραγικά λάθος-και που φυσικά δεν ήθελε να καταλήξει έτσι αλλά για να μην χτυπήσει τον διαιτητή...Όχι όμως ντροπή, δεν μπορώ να το δεχτώ,σόρυ!
Ήρωας χαρακτηρίστηκε μόνο και μόνο για το γεγονός ότι τον εγκατέλειψαν όλοι στα δύσκολα αλλά αυτός είχε το κουράγιο να συνεχίσει και να παλέψει την ζωή, έτσι όπως αυτός την δημιούργησε.
Τραγικό λοιπόν λάθος, όχι αψυχολόγητο κι όχι ντροπή! Και σίγουρα μπορείς να διδάξεις σωστά τον ανηψιό σου μέσα από αυτό το παράδειγμά του, χωρίς να τον χαρακτηρήσεις ήρωα για την πράξη του αλλά για την μετέπειτα όρεξη και πάλη για την ζωή, που την εκτίμησε όσο κανείς...
Προβατέ μου με πρόλαβε ο afrikanos74.
Εγώ είμαι παράγων (μπλιαχ αλλά βρες μου καλύτερη λέξη) στο μπάσκετ και έχω δει πολλά. Από παιδιά μέχρι ενήλικες να είναι ένα κλικ πριν τον θάνατο από μαλακίες των γηπέδων.
Λεπτομέρεια. Το αφρολέξ ήταν σχισμένο στο σημείο που χτύπησε ο Μπόμπαν και το κεφάλι του βρήκε στο σίδερο. Αν θες να δεις τι έκανε ο Μπόμπαν με την πράξη του check here : http://nemertes.blogspot.com/2006_06_01_nemertes_archive.html#115156910386557077#links
Έχω κάνει και αρκετά ποστς για το ερασιτεχνικό μπάσκετ. Ρίξε μια ματιά να δεις τι πραγματικά συμβαίνει..
Ντροπή και αίσχος. Για ποιον όμως;
είσαι λίγο σκληρός (ατύχημα ήταν στο κάτω κάτω), αλλά δίκαιος. είναι χοντρό ναηρωοποιείται για την αγάπη του για το άθλημα!!
afrikane καταλαβαίνω αυτά που λες και έχουν μία βάση αλήθειας... αλλά σου λέω και πάλι δεν θέλω να υπάρχει καμία σύνδεση της τρελής πράξης toy με ηρωισμό και άλλα τέτοια!
ήρωας για μένα είναι ένας γονιός που το παιδί του πεθαίνει από aids ή καρκίνο και στέκεται πάνω από το κρεβάτι του με χαμόγελο στα μάτια για να μην το τρομάξει (το παιδί...) όχι ένας άνθρωπος που χειρίζεται μία τέτοια κατάσταση έτσι... σάμπως είχε και άλλη επιλογή, εδώ που τα λέμε;
νεμερτη δεν σου κρύβω ότι το Post σου ήταν η αφορμή να γράψω αυτό εδώ το Post... τι να πω... δεν έχω αρκετά λόγια στο μυαλό μου για να στηλιτέυσω αυτό το χτύπημα ου κεφαλιού στην μπασκέτα εκείνο το βράδυ... και έτσι θέλω να βλέπω αυτή τη πράξη...
enteka δεν ήταν ατύχημα... ήταν χάσιμο ψυχραιμίας και ακραία αυτοκαταστροφική ενέργεια για κάτι εξαιρετικά ασήμαντο ώστε να διακυβεύεται μία ανθρώπινη ζωή...
μπεεεεε μπεεε
Γι'αυτό σου είπα ότι χαρακτηρίστηκε, όχι ότι συμφωνώ...
Και συμφωνώ απόλυτα με τον χαρακτηρισμό σου για τον ήρωα...κι έχω κι άλλα παραδείγματα.
Αλλά ας μην "μαυρίσουμε" αυτό το ποστάκι άλλο....
Πάντως η μαυρίλα είναι και αυτή κομμάτι της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης... μην την καταδικάζεις!!! αν την πνίξεις θα γίνει κακιά νεύρωση και θα έρθει να σε φάει το βράδυ.... μπουουουου μπεεεεεε!
:-PPP
Post a Comment