Τα βράδια που κάνω βόλτες μέσα στο σκοτεινό σπίτι ακούω τις κραυγές μίας γυναίκας που γεννάει, μέσα στο κεφάλι μου.
Ουρλιάζει ουρλιάζει ουρλιάζει ουρλιάζει ουρλιάζει ουρλιάζει ουρλιάζει
αλλά το παιδί που φέρνει στον κόσμο δεν βγαίνει ποτέ από το αιδοίο της
δεν το αφήνει εκείνη να βγει
και τότε αρχίζει να ουρλιάζει και το παιδί
πέφτω στο κρεββάτι και προσπαθώ να κοιμηθώ, αλλά τα ουρλιαχτά δεν με αφήνουν
και σηκώνομαι και αρχίζω πάλι να στριφογυρίζω στο άδειο σκοτεινό σπίτι ακούγοντας ουρλιαχτά
