ποιός να το έλεγε ότι στα γεράματα θα μου άρεσε ο ...Rod Stewart.
Όταν πριν από μερικές βδομάδες διάβασα στο billiboard ότι ο Rod Stewart είχε πάει στο νούμερο 1 της Αμερικής με το τελευταίο του album είχα γίνει έξαλλος. δεν ξέρω τι με έπιασε άλλα όλη μέρα τον μπινελίκωνα.
Παραλίγο να ανεβάσω post: "ο πήξας, ο δείξας, ο έτσι, ο γιουβέτσι... που είναι χιλιών χρονών και έχει το θράσσος να βγάζει cd, αντί να είναι στο ΚΑΠH Πετραλώνων με την κιθαρίτσα και να αφήσει κανένα νιούδι να κάνει καριέρα..." κοντολογίς μούμπλε μούμπλε μούμπλε
Αλλά... στο βάθος το ζηλεύουμε αυτό που ρεζιλεύουμε (θα μου πεις τι μπορεί να ζήλεψα από το rod Stewart, ο Θεός και η ψυχή μου το ξέρουν...). έτσι όταν μου δόθηκε η ευκαιρία τον άκουσα αυτό τον δίσκο, και μάλιστα με προσοχή!! και μου άρεσε πολύ.
είναι cool και χαλαρός και μου κάνει καλό. δεν ξέρω ούτε γιατί ούτε πως. είναι μάλλον η ζέστη της φωνής του Rod και ίσως και η επιλογή μερικών από τα τραγούδια που έχει διασκευάσει.
εδώ ακούς το I ll stand by you, νομίζω των pretenders ήταν το πρωτότυπο
συγχώρησέ με έτσι; ...Που έχω αρχίσει και ακούω και μουσική ασανσέρ Σκλαβενίτη
3 comments:
poly kalo to kommati, thank you my little sheeeeeeeeeeeeep
Μπε μου, που να στα λέω..και ο Barry Μanillow και o Tonny Bennet πήγαν Νο1 στην Αμερική φέτος. Going back oo our roots το λέει ο Γιάννης Πετρίδης Μας. Ο Manillow - όπως και ο Stewart- πήραν και καταπληκτικές κριτικές. Φυσικά υπάρχει και μία άλλη Αμερική που κατάρχην ζει ακόμα και τους θυμάται αλλά ίσως είναι και μία ανάγκη να ακούσεις τραγούδια που μπορείς να τραγουδήσεις κι εσύ όταν το ακούσεις μέσα στο αμάξι ή και μπροστά στον καθρέφτη με την βούρτσα.
xilaren Μου φιλί μπεεεε! :-))))
ανώνυμε, νομίζω ότι περισσότερο παίζει το βούρτσα factor!!! σε φιλώ πολύ!!! μπεεεεε :-))))
Post a Comment