αυτο το τραγούδι των U2, το city of blinding lights μου προκαλεί πάρα πολύ ανάμικτα συναισθήματα.
Το κουπλέ, αυτό το κιθαριστικό ριφ (το γράφω σωστά ρε ροκάδες φίλοι;) με ανατριχιάζει όσο λίγα πράγματα με έχουν ανατριχιάσει εδώ και πολλά χρόνια.
... αλλά το ρεφρέν μου φαίνεται εντελώς ανάξιο του τραγουδιού, σαν να το έκλεψαν από κάποιο χαζοτράγουδο.
Παρόλαυτά συνολικά κόβομαι... μπορώ να το ακούω και να το ξανακούω συνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχεια
συνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχεια
συνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχεια
συνέχειασυνέχειασυνέχειασυνέχεια
τι να πει κανείς, άβυσσος το αυτί του ανθρώπου:
1 comment:
μαλάκες όλοι που δεν αφήνετε σχόλιο σε ένα Post για ένα τόσο γαμάτο τραγούδι.
να φυτρώσουν τσουκνίδες στα συρτάρια που φυλάτε τα σώβρακά σας! μπεεεεεε
Post a Comment