Εξαιρετικά αφιερωμένο - "Σε απαρνήθηκα τρις"

Σ' απαρνήθηκα τρις
κι αν με ρώταγαν κι άλλοι
θα σ' αρνιόμουν και πάλι
τι να πεις, τι να πεις

Ρίζες νόμιζα έχει
η αγάπη στη γης
μα τι λίγο που αντέχει
στον βοριά της ζωής
τι να πεις, τι να πεις

Σ' απαρνήθηκα τρις
πόσο έκλαψα πόσο
και σ' αγάπαγα τόσο
τι να πεις τι να πεις

Πέτρα είπα θα γίνω
και βουνό να κρυφτείς
κι έγειρα σαν τον κρίνο
τον βοριά της ζωής
τι να πεις, τι να πεις

Σ' απαρνήθηκα τρις
και τα όνειρα σβήσαν
θα σ' αρνιόμουν κι αν ήσαν
χίλιοι τρεις, τι να πεις

Βράχος έλεγα θα' ναι
η αγάπη στη γης
μα οι όρκοι σκορπάνε
στον βοριά της ζωής
τι να πεις τι να πεις

..είναι ένα εξαιρετικό τραγούδι του Κώστα Χατζή και της Σώτιας Τσώτου. Το τραγουδά η τραγουδίστρια που λατρεύω να μισώ η Μαρινέλλα.

με τσακίζει αυτό το τραγούδι.

μου θυμίζει αυτές τις καταστάσεις στον έρωτα που θέλεις τον άλλον σαν τρελός αλλά από την φύση σου, από τις πληγές σου, από την ανησυχία σου, από την ανασφάλεια, από την χαμηλή αυτοεκτίμηση καταντάς να τον απαρνιέσαι ξανά και ξανά και ξανά και ξανά.

τι τραγικό, τι μαρτυρικό, τι απαίσιο.

με τσακίζει.

[πηες: χίλια συγγνώμη που δεν απαντάω εδώ και μερικές μέρες στα αγαπημένα σχόλια. είμαι απίστευτα κουρασμένος και απογοητευμένος και δεν μπορώ να μαζέψω το κουράγιο μου να το κάνω. ...τα εκτιμώ όσο τίποτε όμως, και αυτά, αλλά και εσένα αναγνώστη αγαπημένε και καλλιεργημένε. μην με παρεξηγήσεις. δεν σε αγνοώ, καθόλου.]