Σήμερα ξημερώματα τελείωσα ακόμα ένα βιβλίο της Ursula Le Guin το Αριστερό Χέρι του Σκοταδιού... το είχα ξεκινήσει πριν από δύο μέρες και το ρούφηξα με ταχύτητα φωτός. τόσο πολύ μου άρεσε.
Το αριστερό χέρι του σκοταδιού δεν είναι άλλο από το φως. Γιν και Γιαν, η άλλη όψη του νομίσματος, you know...
Στο βιβλίο παρακολουθούμε τις περιπέτειες ενός απεσταλμένου της ένωσης πλανητών του σύμπαντος σε έναν πλανήτη που μόλις ανακαλύφθηκε. Οι κάτοικοι του, ερμαφρόδιτοι που αποκτούν σεξουαλική επιθυμία όπως τα ζώα, μία φορά το μήνα δηλαδή, δεν ξέρουν τι είναι πόλεμος, δεν το έχουν σαν σύλληψη, αλλά αυτό δεν του κάνει καθόλου φιλήσυχους.
Ο απεσταλμένος έχει στόχο να πείσει τους κατοίκους του πλανήτη Γουίντερ (ο οποίος βρίσκεται ακόμα στα τελειώματα της εποχής των παγετώνων εξ ου και το όνομά του) να γίνουν και εκείνοι μέλος του συλλόγου πλανητών σύμπαντος...
Η μετάφραση είναι καλή (πρωτοφανές για βιβλίο της Le Guin στα ελληνικά).
Με μαγεύει το Ουρσουλάκι. Με κάνει να μένω με ανοιχτό το στόμα μπροστά στην δύναμη του ανθρώπινου μυαλού να επινοεί ιστορίες. Και μου φαίνεται ότι είναι άδικο να μιλάω για αυτήν με ένα επιπόλαιο γρήγορο ποστ, γραμμένο στο πόδι. Με την έννοια ότι δεν μπορώ να μεταδόσω την μεγάλη αλήθεια των βιβλίων της, ούτε το πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα της ζωής γύρω μας. Αν και είναι επιστημονική φαντασία, εγώ τα θεωρώ φιλοσοφία... και μάλιστα φιλοσοφία που επειδή σου μεταδίδεται με ενδιαφέροντα τρόπο σου γίνεται βίωμα και σου μένει.
Κοντολογίς, την λατρεύω. Χάνομαι στα βιβλία της, είναι σαν να βλέπω το καλύτερο Hollywood blockbuster, γεμάτα δράση και αγωνία και πλοκή και ενδιαφέρον. Να πάρεις να την διαβάσεις. Θα με θυμηθείς.
Δύο αποσπάσματα από το βιβλίο που για κάποιο λόγο χτύπησαν χορδή μέσα μου:
- Σε καιρούς έντασης και ζόφου το πιο σπουδαίο είναι να μάθει κανείς ποιες ερωτήσεις είναι αναπάντητες και να μην προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε αυτές...
- Όταν πολεμάς κάτι, είναι το ίδιο σαν να το υποστηρίζεις. Με το να πολεμάς την χυδαιότητα γίνεσαι χυδαίος και εσύ. Πρέπει να προχωρήσεις αλλού, να βρεις κάποιον άλλον στόχο. Μόνο τότε μπορείς να πεις ότι έχεις πάρει έναν καινούργιο δρόμο.
Μην σου μείνει πάντως εντύπωση ότι τα βιβλία του Ουρσουλακίου είναι βαρετά φιλοσοφικουρί. Κάθε άλλο. Είναι γεμάτα δράση, ενδιαφέρον, ένταση και καταπληκτικό story telling. Αμερικανίδα είναι γαρ, δεν μπορεί παρά να σέβεται τον κανόνα "για να πεις κάτι σε κάποιον, πρέπει να του το κάνεις ενδιαφέρον".
10 comments:
Ενδιαφέρον φαίνεται και μάλλον θα πάω να το πάρω!
Σίγουρα δε θα δεν είναι επιπέδου Ciao αλλά θα καταδεχτώ να διαβάσω και κάτι διαφορετικό..
Ώραία πρόταση. :) Προσωπικά έχω λατρέψει την σειρά της απ'τη Γαιοθάλασσα. Εξαιρετικά καλοφτιαγμένος κόσμος και εθιστικές ιστορίες (όποιος έχει δει τις εξαιρετικά κακές και ανακριβείς μεταφορές σε TV και anime να πάει να πάρει τα βιβλία αμέσως!).
Συμφωνώ με chaos_onion, κι εγώ αυτά έχω διαβάσει :)
πω πω
καθόλου δεν μου αρέσει αυτό με τους ερμαφρόδιτους
πλανήτης χωρίς γκαίυ δεν εχει ενδιαφέρον
Ούρσουλα, είναι το αγαπημένο μου όνομα. Τρε εροτίκ. Για γυναίκες με μακριά ξανθά μαλλιά τύπου Ούρσουλα Άντρες και Αλίκη στο Αχ αυτή η γυναίκα μου.
Ναι, αν δεν με έλεγαν όπως με λένε, θα ήθελα να με λένε Ούρσουλα, ήτοι: Αρκουδίτσα!
Λατρεμένη συγγραφέας και εξαιρετικό όντως το συγκεκριμένο. Είναι απ' τους λίγους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας που δεν με κάνει να χασμουριέμαι.
Καλημέρες!
προβατάκι μου ..
τι έχεις πάθει?
ο αριστερό μου πόδι
η δεξιά μου πατούσα??
μετράς τα μέλη σου.. εν όψη Πάσχα??
Να μαζέψεις υπογραφές κατά της μεγάλης σφαγής του Πάσχα.
Μετά μας μιλάνε για Γενοκτονία..
τα πρόβατα και αρνάκια τι να πουν??
χιχιχ
τρομερά καλό
απ τα πολυαγαπημένα μου
βρες και το "η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος"
αλλού η ούρσουλα
soula Να το πάρεις, πιστεύω θα σου αρέσει πολύ. (εντάξει, δεν είναι ciao αλλά καμία φορά μπορούμε να βουτάμε και σε κατώτερα αναγνώσματα). :-)
chaos κι εγώ λατρεύω έπος γαιοθάλασσας. ευτυχώς γλύτωσα τα ανταπτέσηονς - μέχρι και η ούρσουλα προειδοποίησε ότι είναι χάλια. :-)
cookie πιστεύω ότι τα αμιγώς επιστημονικής φαντασίας βιβλία της είναι καλύτερα. διάβασε ένα και θα με θυμηθείς. :-)
ανώνυμε έχει και γκαίη το βιβλίο. με έναν περίεργο και ιδιότυπο τρόπο. να το πάρεις. :-)
αδελφούλα δεν είχα κάνει την σύνδεση ότι ούρσουλα ίσον αρκούδα! ουάου, τέλειο. (σε θέλω χωρίς αλλαγές στα ονόματα, ακούς;). :-)
φαίη πολύ χαίρομαι που σου αρέσει. είναι όντως λατρεμένη καλά το είπες. και συμπαθέστατη! :-)
pisoglendi άσε με μην μου το θυμίζεις ότι έρχεται η μεγάλη των προβάτων σφαγή... θα με κρύψεις εκείνες τις μέρες, τι λες; :-)
mosaic φίλε μίλα μου για συμπτώσεις και εκλεκτές συγγένειες: την ώρα που μου άφηνες αυτό το σχόλιο ήμουν στο Ιανό και χάζευα το ράφι με τα βιβλία της Ούρσουλας. έπεσε το μάτι μου σε ένα που δεν το είχα ξαναδεί... αποφάσισα να το πάρω, ήταν ένα μικρό βιβλιαράκι με δύο διηγήματα. ο τίτλος του: "η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος". Το διάβασα χτες το βράδυ μονορούφι. έπαθα. όντως αλλού η ούρσουλα. :-) φίλε.
Post a Comment