Numbers and lists και ένα γιγάντιο μικρό βλαχάκι

Όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, το Star Trek που βγήκε την Πέμπτη στα σινεμά της Αμερικής (και της Ελλάδας - υουουουουοου χάου μο τρέντη κεν γουη γκό!) είναι η ταινία που πούλησε τα περισσότερα εισιτήρια αυτό το Σουκού. Αν και τα δολλάργια που μάζεψε, 76μιση εκατομμύρια, είναι λιγότερα από το Wolverine που βγήκε την προηγούμενη εβδομάδα, ωστόσο θεωρούνται μεγάλη επιτυχία διότι

α - δεν είχε πρωταγωνιστές σταρ
βου - δεν είχα γράψει ΕΓΩ το σενάριο
γ- γενικά το Star Trek θεωρείτο ψιλοπεθαμένο εμπορικά...

Ο J.J. Abrams όμως, κατάφερε να το ξανακάνει cool και σούπερ τρέντι.

Την είδα την ταινία την Πέμπτη και την απόλαυσα τα μάλα. Εκτός από τα κλασικά (καλόφτιαγμένα εφέ, ωραίο ρυθμό και άλλα που σχεδόν τα έχουμε πια δεδομένα από ένα αμερικάνικο blockbuster) μου άρεσε διότι με είχε σε εγρήγορση και οι ανατροπές στην πλοκή, ήταν όχι μόνο πολύ ανατρεπτικές (γι αυτό εξάλλου και τις είπανε "ανατροπές"... αλλιώς θα τις λέγανε "αναμενόμενες") αλλά και "πιστευτές" στα πλαίσια του σεναρίου και της πλοκής. trailer κι έφυγες:



Μου άρεσε πάρα πολύ ο κακός, τον παίζει ο Eric Bana! Και εκείνη τη σκηνή στα χιόνα όπου ο μπλα μπλα μπλα μπλα ξαφνικά μπλαμπλάρει μπροστά στα μάτια του μπλα μπλα μπλα για να το σώσει από το απίστευτο μπλα μπλα μπλα που είναι από τα πιο τρομακτικά μπλα μπλα μπλα μπλα που έχω δει στην οθόνη του σινεμά - ε αυτή θα ήθελα να την ξαναδώ! Πολύ ωραία σου λέω. Κοντολογίς, να πας να την δεις και να πας με μυαλό καθαρό για να πρακολουθήσεις την πλοκή που είναι για εξυπνοπούλια.

Γενικά η ταινία πουσάρεται απίστευτα εδώ και πολλούς μήνες (οι πρωταγωνιστές της ήταν οξώφυλλο στο EW πριν από περισσότερο από 7 μήνες - πρωτοφανές για ταινία να αγοράζει εξώφυλλο περιοδικού 7 μήνες πριν βγει στις αίθουσες) και όλοι μα όλοι οι κριτικοί (και ένας κερκυραίος) την έχουν εκθειάσει. Πράγμα που σημαίνει ότι όσο περνά ο καιρό θα συνεχίσει να μαζεύει λεφτάκια.

By the way, είδα και τον Wolverine, καλό ήταν, καλό, αλλά για άλλους λόγους.

Και αφού είδαμε και αποείδαμε με το σινεμά, πάμε και για ένα σφηνάκι ενημέρωσης στην άλλη πλευρά του Ατλάντα Ωκεανού. Στη Βρετανία λοιπόν νούμερο 1 για ακόμα μία βδομάδα, τρίτη στην σειρά είναι αυτό εδώ που να σου πω την αλήθεια δεν μου πολυαρέσεις... σναφλ σναφλ σναφλ:

Tinchy Stryder Ft. N-Dubz - Number 1

αυτό όμως που μου αρέσει πάρα πολύ, πάρα πολύ, πάρα πολύ, είναι το προηγούμενο νούμερο ούνο της Αγγλίας, το I am not Alone του Clive Harris. Αυτός είναι πολύ μούρη κι έτσι, και το τραγούδι αυτό το παίζουν αυτή τη στιγμή που μιλάμε μέχρι και στα clubs στο μεσολόγγι, να σου λέω. Πράγμα που, απλά, αποδεικνύει πόσο ΠΕΛΩΡΙΟ μικρό βλαχάκι είμαι που δεν το πήρα χαμπάρι όσο ήταν στο 1 της Αγγλίας δύο βδομάδες τον απρίλη. Δηλαδή έλεος, πόσο μικρό βλαχάκι μπορώ να είμαι πια! Και όχι τίποτε άλλο μου αρέσει που μου το παίζω ότι ακούω και ηλεκτρονική παπ. είμαι τεράστιο μικρό βλαχάκι, τέλος. τέλος είπα, δεν ακούω κουβέντα, μην επιμένεις.

εδώ το ακούς σε ένα πολύ γαμάτο remix από τον Tiesto:


αυτά, πά' να φάω ρύζι με σάλτσα. Σήμερα κολύμπησα 3 χιλιόμετρα, εχτές άλλα τόσα, είμαι πεσμένος ψυχικά και χρειάζομαι υδατάνθρακες. ελπίζω το ρύζι να έχει (υδατάνθρακες). τι να πω, όσο μεγαλώνω εκτός από όλα τα άλλα βρίσκω και καινούργιους τρόπους να μελαγχολώ. τι να πω.