Διαβάζμ διαβάζμ εντατίκ

Τελείωσα το Lovely Bones της Alice Sebold. Μέσα σε 5 μέρες. Κ πολλές λέω.

Χέστηκα. θα μου πεις.

Κ, τότε, εγώ θα σου ρίξω μία τσιμπιά κ θα σου πώ "είσαι μικρό βλαχάκι που χέστηκες"!!

Εσύ θα ουρλιάξεις "άουτσ, ΑΟΥΤΣ, τι τσιμπάς ρε πούστη μου;" κ εγώ θα σου πω με την σειρά μου:

"καλά να πάθεις. κ άλλη φορά, αν είσαι μικρό βλαχάκι θα σε τσιμπήσω πιο δυνατά!!!"

Διότι αγαπημένε μου κ πάντα σέξη αναγνώστη το Lively Bones είναι το βιβλίο πάνω στο οποίο βασίζεται η επόμενη ταινία του Peter Jackson, σκηνοθέτη του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών κ του Πιγκ Πόγκ. Θα βγει κοντά στο Χριστούγεννο, αναμένεται να σπάσει ταμείο.

Κ είναι ένα βιβλίο πολύ πολύ "εντυπωσιακό". Με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Για πολλούς κ διάφορους λόγους.

Βγήκε το 2002 στην Αμερική, κ πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα, έτσι, στα ξαφνικά. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, με μεγάλη επιτυχία, κ βέβαια, ο Peter Jackson ο ίδιος προσωπικά με τα ίδια του τα χέρια (σαν την Μοιραράκη ένα πράγμα όταν επιλέγει χαλιά) αγόρασε τα δικαιώματα να κάνει το βιβλίο ταινία.

Όμως, ευτυχώς, το πιο εντυπωσιακό πράγμα στο βιβλίο είναι.... μα χάου κουλ ηζ δατ, όχι κάτι γύρω από αυτό, αλλά αυτό καθ' αυτό. Το οποίο είναι σούπερ τέλειο, επιτέλους κάνει την διαφορά σε μία εποχή που τα έργα τέχνης τα αγοράζουμε για το hype τους παρά για το τι έχουν να μας πουν. Γιου γκο μπόη, λοιπόν.

Άκου ιδεάρα στην πλοκή: Η μικρή Σούζι, δολοφονείται σε ηλικία 14 χρονών από έναν δολοφόνο δημητριακών ο οποίος αφού την βιάσει την σκοτώνει με νιφάδες καλαμποκιού. (καλά, εννοείται ότι κάποιες λεπτομέρειες δεν ισχύουν, τις γράφω έτσι. ελαφρά παραλαγμένες, για να μην κάνω σπόηλερζ - σε σέβομαι όπως βλέπεις).

Στο βιβλίο, η Σούζη μετά τον θάνατό της μας διηγείται την ιστορία της - κ αυτό είναι η πρωτοτυπία του, ότι έχει αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από νεκρό ήρωα που έχει άμεση συναίσθηση του τι του συνέβη κ της συνέχειας από την πρηγούμενη κατάστασή του.

Το βιβλίο ξεκινά με την δολοφονία κ τελειώνει όταν η οικογένεια της Σούζης, πολλά πολλά χρόνια μετά καταφέρνει να ξεπεράσει τον θάνατό της... Φυσικά στο ενδιάμεσο γίνεται το σύστριγλο. Βλέπουμε τι συμβαίνει με τον δολοφόνο της, πώς έφτασε να σκοτώνει με δημητριακά, βλέπουμε πώς οι φίλοι κ η οικογένειά της χειρίζονται τα φρικτά νέα, πώς ένας αστυνόμος προσπαθεί να διαλευκάνει την υπόθεση, τι επίδραση έχει όλο αυτό στους γονείς της κ.λπ. κ.λπ. Ναι, τέτοια βλέπουμε, αυτά που λίγο πολύ περιμένεις ότι θα συνέβαιναν σε μία τέτοια περίπτωση. Όμως η φωνή της Σούζης, ο τρόπος που τα περιγράφει όλα αυτά, χωρίς να μπορεί να επέμβει είναι πολύ "δυνατό" στοιχείο.

Το πρωτότυπο κομμάτι του βιβλίου, κ οι φήμες λένε αυτό το οποίο έκανε τον Jackson να πει "μπητς! α χάφ το μέηκ δης μπουκ α μούβη, μπητσ πλήζ" είναι αυτό που η σκοτωμένη κ πεθαμένη νεκρή (επανάληψη για έμφαση) περιγράφει τον παράδεισο όπου (δεν) ζει μετά το θάνατό της. Να σου πω την αλήθεια, δεν είναι ένα κομμάτι που αν έλειπε από το βιβλίο θα έχανες κάτι σε "λογικό" επίπεδο... όμως του δίνει μία αλούρ πολύ μυστηριακή κ ιδαιίτερη. Κ σε συνασθηματικό επίπεδο λειτουργεί καλά.

Κοντολογίς, είναι ένα βιβλίο εμπορικό που όμως δεν σε αφήνει με το αίσθημα της δίψας που σε αφήνουν πολλά εμπορικά βιβλία (όπως ας πούμε το Ντούμα Κη του Στέφεν Κηγκ που διάβασα το καλοκαίρι κ ανέβασε τα παπαρόνια στο αίμα μου κατά 98%). Εντάξει έχει τις αδυναμίες του αλλά δεν είναι αδυναμίες ουσίας. Είναι αδυναμίες άπειρου συγγραφέας (είναι το δεύτερο της).

Το διάβασα στα αγγλικά, εσύ προτίμα τα ελληνικά, έχει βγει με τον τίτλο "Παραδεισένια Οστά". Στο λέω γιατί το βιβλίο έχει πολλές περιγραφές αντικειμένων που δεν είναι λογικό να τα έχεις στο καθημερινό λεξολόγιο σου..

Δες εδώ το trailer της ταινίας είναι πήχτρα στο σπόηλερ, αλλά αν θες.... . Κ να θυμάσαι ότι η συγγραφέας εβιάσθη όταν ήταν περίπου 20 χρονών. Κ στο βιβλίο βρίσκει έναν τρόπο να "κερδίσει" πίσω την τραυματισμένη της σεξουαλικότητα. Αλήθεια σου λέω, σου φαίνεται πολύ υπερβολικό τώρα αυτό, αλλά ισχύει...

Πως; Να το διαβάσεις κ θα δεις. Αλήθεια, είναι πολύ εντυπωσιακό. Φαίνεται ότι στην βάση κάθε δημιουργίας βρίσκεται μία μάχη να συνέλθουμε από κάτι, όχι; χμφ χουοτέβερ. τρέηλερ, βγαίνεις: