Ο ψυχαναλυτής σου θα σου έλεγε ότι ένας από τους βασικούς λόγος που οι κοινοί θνητοί παθαίνουμε εμμονή με τον θάνατό κάποιου mega χαρισματικού/πλούσιου/ταλαντούχου/διάσημου, είναι διότι "χαιρόμαστε" που επιβεβαιώνεται ακόμα μία φορά ότι, ναι, ακόμα και οι mega ταλαντούχοι/επιτυχημένοι/πλούσιοι δεν μπορούν να αποφύγουν αυτό που μας τρομάζει και εμάς. Τον θάνατο.
Όσο και αν προσπάθησαν και σε κάποιο βαθμό το πέτυχαν με την χαρισματικότητά τους να γίνουν "αθάνατοι", σε ένα πράγμα η μοίρα τους δεν ξεχωρίζει από την δική μας. Τον περιορισμό του σώματος, που είναι η μεγάλη πραγματική Δημοκρατία.
Παρηγορεί αυτή η σκέψη, φέρνει τα πράγματα στα ίσα τους, αποκαθιστά τις αδικίες και τις ανισότητες, γλυκαίνει τα "γιατί αυτός και όχι εγώ;", τα "την έχεις δει το πρωί όταν ξυπνάει, άβαφη, πως είναι;", τα "μωρ' ας ήμουν εγώ στην Αμερική και θα σου έλεγα που θα ήμουν τώρα" (sic, και μάλιστα τέλειο).
Φυσικά, αυτή η συνειδητοποίηση συμβαίνει στα πολύ βαθιά του ψυχικού μας κόσμου, όπου οι περισσότεροι από εμάς δεν φτάνουμε - ή δεν θέλουμε να φθάσουμε! Και δικαιολογημένα. Τι, είναι δυνατόν να ομολογήσεις στον εαυτό σου ότι, έστω και σε ένα αρχετυπικό επίπεδο, ζωώδες, ερπετικό, "παρηγοριέσαι" που αυτοί που τα έχουν όλα δεν έχουν τίποτε μπροστά στον θάνατο και την αρρώστια;
Ούτε είναι πως η αυτή "απάνθρωπη παρηγοριά" αναιρεί την λύπη που νιώθουμε ταυτόχρονα για τον χαμένο, ειδικά αν τον εκτιμούσαμε, αν πέθανε σχετικά μικρός, αν περιμέναμε και άλλα από αυτόν.
τι τα θες. άβυσσος αμφιθυμίας η ψυχή του ανθρώπου. το ίδιο πράγμα μπορεί να μας λυπεί και να μας παρηγορεί ταυτόχρονα. Αλλά ό,τι αισθανόμαστε, ρηχό ή βαθύ, ένοχο ή ευεργετικό, σκοτεινό ή φωτισμένο, δικό μας είναι. Καλό είναι να μην το αρνιόμαστε. Αν όχι για κανέναν άλλο λόγο, για να μπορέσουμε να το ελέγξουμε, να καταφέρουμε να το αφήσουμε, ορισμένο και ελεγχόμενο, στο επίπεδο μόνο του νιωσίματος. να μην το κάνουμε πράξη. Να μην γίνει πράξη.
20 comments:
το ο,τι τα αντανακλαστικά σου είναι top, το ξέραμε! Αλλά σήμερα τα έφτασες στα όριά τους! ;)
μια χαρά τα λες προβατίσιους.
απλά αρνούμαστε να παραδεχτουμε τα deeper feelings μας, σε όλα τα επίπεδα. Τα πιο σκοτεινά και τα πιο φωτεινα! Και χάνουμε από αυτό.
:-)
είναι ο τρόπος μου να κάνω διαχείριση ερεθισμάτων!
όσο για την άρνηση, είναι πηγή πολλών κακών και εγκλημάτων, έχεις πολύ δίκιο! xxxxxx
Σημερα λοιπον που πεθανε o Steve Jobbs, ειδα γυρω μου αυτη τη συνειδητοποιηση(;) Ολοι στο θανατο ειμαστε ισοι, δεν πα να ειχε ενα καρο λεφτα απ τον καρκινο κανεις δεν γλιτωνει κλπ... Εγω προσωπικα μολις το ειδα το πρωι στενοχωρεθηκα, απλα και μονο αυτο, δεν ενιωσα ικανοποιηση που πεθανε ενας νεος ανθρωπος, που τα πλουτη και η ευφυια του δεν τον εσωσαν, ενιωσα μια μακρινη θλιψη για την αδικα χαμενη ζωη καποιου που απλα τον ηξερα απο τη δουλεια του.
Τι να πω. Ειναι θλιβερο, δεν ειναι;
Δεν σας πιάνω σήμερα: όταν πεθαίνει κάποιος χαρισματικός λέμε "κρίμα" - κάποιοι φαν του μπορεί και να δακρύσουν. Όταν ο χαρισματικός είναι και αυτοκαταστροφικός λέμε "κρίμα: μπορούσες και καλύτερα".
Αυτό το "ου γιέα" πρέπει πραγματικά να είναι στα τρίσβαθα του Ιd - το πολύ-πολύ, αν είναι κανένα σούργελο, να πούμε "άι μωρή".
Σουρικάτε, δεν είπα ότι όλοι νιώθουμε αυτήν την "ικανοποίηση", όχι όχι προς θεού - αλλά πιστεύω ότι υπάρχει σε πολλούς... και φυσικά και είναι θλιβερό, κάθε θάνατος είναι θλιβερός, ειδικά ανθρώπων με οράματα... :-)
Κωνσταντίνε όταν μου μιλάτε στον πληθυντικό με καυλώνετε. Ντάξει, όντως δεν με πιάνετε σήμερα... αλλά μάλλον φταίω εγώ! :-)
Εισαι δημοσιογραφος μικρε μου;
Γιατι σε λενε προβατο;
Respect provato. Respect!
anisixe όχι και δεν σου λέω!
ανώνυμε θέγκζ α λοτ! :-)
μην του λες προβατέλι =Ρ
να σου πω την αληθεια, εμενα άλλο με ενοχλεί. Μόλις πεθάνει κάποιος, ξεκινά η θεοποίηση. άνθρωπος ήταν, πέθανε. Ναι ήταν αυτοδημιουργητος, ναι ήταν σημαντικός, αλλά σε έναν τομέα. Και χωρίς επουδενί να θέλω να μειώσω το έργο του, αν δεν έκανε ο ίδιος όσα έκανε, θα έκανε κάτι παρόμοιο κάποιος άλλος.
Θέλω να πω, εντάξει να θαυμάζουμε και να μιλάμε για κάποιον, αλλά μην τον βγάζουμε και ξαφνικά σημαντικότερο άνθρωπο στον πλανήτη και του φορτώνουμε όλα τα προτερήματα θνητών τε και θεών.
Κωνσταντίνε (τα σέβη μου),Προβατούλη,
συνέλθετε παρακαλώ :PPP
Καλώς - κακώς ο θάνατος είναι εξ ίσου αναπόφευκτος όσο και το επόμενο χέσιμο.
Έτσι ο άνω θρώσκων άνθρωψ χέζεται προκαταβολικώς.
(Πφφφ... βρώμισε ο τόπος βρε παιδί μου, τστστστσ).
Χμμμ...Μάλλον είμαι ανώτερος άνθρωπος γιατί ποτέ δεν έχω κάνει αυτό που αναφέρεις...Αντιθέτως σκέφτομαι ότι κι εγώ κάποια στιγμή θα τα τινάξω και για αυτό δεν πρέπει να αφήνω τον χρόνο ανεκμετάλευτο.
Ο ψυχαναλυτής θα έλεγε έτσι γιατί η εμμονή τους είναι να βρίσκουν κάτι σάπιο και κακό σε ό,τι κάνουμε και σκεφτόμαστε και να αισθάνονται πανέξυπνοι που μας την λένε και γκρεμίζουν τις "ψευδαισθήσεις" μας :) Όχι ότι δεν έχουμε ΚΑΙ τέτοιες τάσεις... :) Πρώτη φορά σου γράφω πολυ-αγαπημένο πρόβατο αλλά μάλλον οι τελευταίες σου αναφορές στην ψυχανάλυση με θορύβησαν :P Που δικαίωμά σου βέβαια, αλλά είπα να πω και τις σκέψεις μου μην σκάσω :) Είσαι τόσο καλό και γλυκό πρόβατο... Maslow και πάλι Maslow ;)
Διευκρίνιση: αναφέρομαι εδώ στους κακούς ψυχαναλυτές... ένας σοβαρός αναλυτής κάνει σπουδαία δουλειά. Απλά δυστυχώς γίνεται κατάχρηση εξουσίας από κάποιους που έχουν μπερδέψει λίγο το νόημα του ρόλου τους...
Εμένα μου άρεσε τρελά το πρωτοσέλιδο μίνι-εντιτόριαλ της καθημερινής (το είδα που τη διάβαζε φίλος σε καφέ πρωί κυριακής και την είχε πάρει από το καφέ-όχι και να αγοράσω αυτή τη μαλακία εφημερίδα) που έλεγε αυτολεξεί: "Δυσαναπλήρωτο κενό αφήνει με το θάνατό του....". Θέλω να πω ότι και τα κλισέ έχουν κάποια όρια. Που είναι το κράτος; ΟΕΟ!
Τώρα για το θάνατο ενός προβεβλημένου κι εμένα με κάνει να σκέφτομαι την ματαιότητα του όλου. It would be great to die together on the first day of the year/ cause then we'd be quite legendary, could you volunteer? Oh, do you think of me? oh do I think of you? is that often or not at all? / cause if you have to let me down my friend, kick me to the floor....DON'T LET ME DOWN GENTLY (The wonderstuff)
Αμφίς
από την δευτέρα 17 οκτωβριου και για όλοι την εβδομάδα οι αγανακτισμένοι με τους ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ δημόσιους υπαλληλους κατακλύζουμε με email τις δημόσιες υπηρεσίες και ζητάμε από τους συναδέλφους τους να τους υποχρεώσουν να δουλέψουν.
όχι άλλο αραλίκι σε βάρος των υπόλοιπων ελλήνων.
ΔΟΥΛΕΨΤΕ όπως κάνουμε όλοι οι υπόλοιποι έλληνες..
Pios top kokino baloni??? Xidi top
Provato sou to exo xanapi exi mpi stin katakorifi ptosi prosexe ( giati ti exis?)
gia afto mas gamai i merkel me afta pou grafis ai ,,,,,,,,
όταν ο πρόβατος αργεί να γράψει, κάτι συμβαίνει. Πόσο είναι το «κούρεμα» πρόβατε, πες την αλήθεια. ΠΟΣΟ;!
Post a Comment