Μία από τις πιο διασκεδαστικές παραστάσεις που έχω δει στην ζωή μου είναι το Spamalot, το μιούζικαλ του Broadway που βασίζεται στην ταινία των Monty Pythons
"Monty Pythons and the Holy Grail"
και που έχει σκηνοθετήσει ο Mike Nichols - ναι, ναι αυτός που σκηνοθέτησε το "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" τον "Πρωτάρη" αλλά και το "Angels in America" (ακούς lolitaκι?)
Πρόκειται για την ιστορία του Βασιλιά Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης
ειδωμένη μέσα από αιρετικά, εντελώς pollitically insulting και πολύ διασκεδαστικά μάτια.
Το χιούμορ της παράστασης είναι εξόχως σουρεαλιστικό - μου έκανε εντύπωση που είχε nack και μεγάλη επιτυχία με το αμερικάνικο κοινό...
Δεν θα ξεχάσω την αρχή του έργου όπου ο αφηγητής βγαίνει στην σκηνή και αρχίζει να λέει:
"για μία χώρα που είναι έτσι... και είναι αλλιώς.... και μέχρι τον 11ο αιώνα είχε αυτά... αλλά μετά συνέβησαν εκείνα... ...και αυτή την χώρα την λένε England!!!"
και τότε πετάγεται από τις κουίντες το μπαλέτο, καμία 15αριά άνθρωποι, ντυμένοι με αυτό που φαντάζεσαι ότι θα ήταν παραδοσιακές σκανδιναβικές φορεσιές και αρχίζει να χτυπιέται επί σκηνής και να χορεύει και να τραγουδάει κάτι για την χώρα που
"ένα αγόρι και ένα κορίτσι μπορούν να βρουν τον ρομαντισμό στην πραγματική, σκανδιναβική του εκδοχή" και που "όλοι μπορούν να καβαλήσουν ένα πόνυ ή να δουν τηλεόραση..." και "αυτή η χώρα είναι η Finland!!!!!"
και τότε ο αφηγητής τους διακόπτει και τους λέει: "είπα England, όχι Finland!!!!!"
Οπότε το μπαλετάκι, με τα σκανδιναβικά ρούχα και τα σκηνικά και όλα, εξαφανίζεται εν ριπή οφθαλμού...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Κάποια στιγμή οι ήρωες, ο Αρθούρος με τους ιππότες του, βρίσκονται σε ένα άγριο δάσος με ομιλούντα αιωνόβια δέντρα (αναφορά στο Lord of the rings - γενικά οι αναφορές σε κινηματογραφικά έργα και παραστάσεις του Broadway ήταν πολύ συχνή. Ήταν όμως αναφορές που ο καθένας μπορούσε να καταλάβει, όχι inside jokes που έβρισκε αστεία μόνο αυτός που έγραψε...). Τα δέντρα τους υποχρεώνουν να πετύχουν κάποιους άθλους για να τους αφήσουν να ζήσουν και να τους βοηθήσουν να βρουν το Ιερό Δισκοπότηρο. Ένας από αυτούς του άθλους είναι ... ... ... να ανεβάσουν ένα μιούζικαλ στο Broadway!
Αρχίζει λοιπόν ένας διάλογος ανάμεσα σε δύο πρωταγωνιστές:
- Να ανεβάσουμε μιούζικαλ στο Broadway? μα αυτό είναι αδύνατο. Η Αμερική θα ανακαλυφτεί σε 500 χρόνια... και η οδός Broadway θα φτιαχτεί πολύ αργότερα.... δεν θα τα καταφέρουμε με τίποτα...
- Αυτό δεν είναι το χειρότερο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε... αλλού είναι το μεγάλο πρόβλημα... δυστυχώς ακόμα και αν καταφέρουμε να ανεβάσουμε μιούζικαλ, είναι καταδικασμένο στην αποτυχία...
- Γιατί;
- Γιατί... γιατί.... γιατί... επειδή δεν έχουμε κανένα Εβραίο στην ομάδα...
Και αρχίζει τότε να τραγουδά ένα τραγούδι που λέει ότι όσο καλή και να είναι η παράστασή σου στο Broadway, όσο καλογραμμένη, όσο υπέροχα τραγούδια και χορευτικά και να έχει... δεν έχει καμία ελπίδα να πάει καλά... αν δεν έχει και μερικούς Εβραίους...
και από πίσω να κατεβαίνουν τα φωτεινά άστρα του Δαυίδ, και να εμφανίζονται στο άσχετο μέλη του μπαλέτου ντυμένα Ραβίνοι και να χορεύουν όλοι, κάποια στιγμή, το τραγούδι αυτό από την Eurovision τότε που την είχε κερδίσει το Ισραήλ...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Και για να μη σε κουράσω άλλο, αυτό μόνα θα σου πω, τελευταίο:
Υπάρχει ένα τραγούδι που το τραγουδούν ο πρωταγωνιστής ο Αρθούρος και μία όμορφη γυναίκα που οι στίχοι του λένε, σε ελεύθερη μετάφραση:
Σε κάθε παράσταση
Έρχεται ένα τραγούδι σαν κι αυτό εδώ
Που ξεκινά απαλά και ρομαντικά
Και τελειώνει με ένα φιλί...
Ένα συναισθηματικό τραγούδι...
...που θα το παίξουμε υπερβολικά...
που όλοι θα μουρμουρίζουν...
και που θα δημιοργήσει μαγία....
Αυτό είναι αυτό το τραγούδι...
ω ναι, ω ναι, ω ναι...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
Για να πάρεις μία καλύτερη ιδέα για το humor της παράστασης κάνε ένα κόπο και ξόδεψε μερικά λεπτά στο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ site της...
και επίσης, έχω να σου προτείνω το εξής: στο εγγλέζικο amazon μπορείς να βρεις ένα box με τις 4 ταινίες των Monty Python (μεταξύ αυτών και την ταινία στην οποία βασίζεται το Spamalot) περίπου 25 ευρώ (με μεταφορικά και Φ.Π.Α.)
4 comments:
και η εβραία μίλησε:
η φωνή της οικονομίας (στο μυαλό σου).
Διαβάζοντας το blog σου μου φαίνεται ότι το έχεις ξεσκίσει!!!!!
Πρόσεχε! Ξενέρωτη???
Εδώ όλα τα ίδια και χειρότερα (έχουμε 2 προαγωγές και ακόμα μια πρόσληψη). Και εγώ περιμένω νέα.
θα σε ενημερώσω. Σε φιλώ. Που είσαι, γύρισες???
άννα
Σιγά που θα γυρίσει ο Μπε!
Οντως έχει ξεσκιστεί στις βόλτες και στα θεάματα. Αλλοίμονο σε μας που το μόνο που είδαμε ήταν το Cirque de Soleil! (δεν λέω, καλό ήταν) Μπε μου τι κάνεις; Γυρίσαμε εχθές από την Λόνδρα (ήταν τόσο λίγο... μόνο 4 ημέρες.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ;;;;; ΑΜΑΝ ΜΑΖΕΨΟΥ
Πολλά φιλιά και από τους δυό μας.
τι λες που δεν θα γυρίσω... τι λες!!!
Περνάω καλά, μου λείπει το ρεμάλι πολύ, χαίρομαι το μωρό και την αδελφή και το γαμπρό μου... και έχω αρχίσει και σκέφομαι λίγο πιο σοβαρά κάποια θέματα που χρειάζεται να αντιμετωπιστούν όταν με το καλό γυρίσω... (τώρα που είμαι λίγο πιο ήσυχος και μπορώ να είμαι όλη μέρα σπίτι...)
ματσ μουτσ, μπε μπεεεεε και στους δύο σας (το ρεμάλι να προσέχεις,ok?)
Ακούω-ακούω καιζηλέυω-ζηλεύω,με την καλή έννοια:)
Post a Comment