Tuesday, July 25, 2006

Βαρέθηκα τις πρόστυχες ματιές σου

αγαπάω όσους αγαπάνε οι φίλοι μου...

το θείο τραγί μου μου τράβηξε την προσοχή στην ιστορία της απόλυσης της Μαριάννας Κορομηλά από το κρατικό ραδιόφωνο. Έψαξα, διάβασα, είναι αδικία και παράλογο και αναμεταδίδω το νέο.

είναι απαραίτητο να υπάρχει χώρος στον κόσμο αυτό για μειλήχιους ανθρώπους, με γλύκα και βαθιά γνώση του αντικειμένου τους - έστω και αν αυτό δεν πωλείται στα περίπτερα.

Έτσι προχωρά ο άνθρωπος - και έτσι προχωρά ο άνθρωπος!

2 comments:

το θείο τραγί said...

Νά 'σαι καλά, Πρόβατε! Χαίρομαι που συμμερίζεσαι τις ανησυχίες μου.

Αξίζει τον κόπο αυτή η δημοσίευση. Σε βεβαιώ.

Σε φιλώ.

Ο ίδιος.


Υ.Γ. Χαιρετώ και τον ανώνυμο που έγραψε στους τοίχους της Αθήνας αυτό το σύνθημα, που μού κέντρισε την προσοχή και με το οποίο μίλησα κι εγώ επαρκώς για την περίσταση.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ.

Provato said...

μην το συζητείς. χαρά μου να βοηθώ σε έναν καλό σκοπό. Χαίρομαι που κάθε μέρα όλο και περισσότεροι bloggers αναφέρονται στο θέμα. Σήμερα είδα ότι αναφέρονται στην υπόθεση και στο LIfo!

Μπεεεεε καλέ μου φίλε!!