Tuesday, September 12, 2006

Μικρό κομμάτι χρυσάφι

ή αλλιώς γιατί επιμένω να blogaρω (...να αντιμετωπιστεί ως προσωπική εξομολόγηση παρακαλώ... και σαν ένας από τους μικρούς κανόνες της ζωής μου):

"One ought, every day at least, to hear a little song, read a good poem, see a fine picture, and if it were possible, to speak a few reasonable words."

Johann Wolfgang von Goethe

9 comments:

me said...

And upload a tities photo,
να συμπληρώσω...

Anonymous said...

and re-establish contact with a very dear person from the past...

enteka said...

well said, Goethe!

Attalanti said...

behole! the quote of the day, ladies & gens!

nonplayer said...

Richtig! (Correct!)

Anonymous said...

Αμάν η αγγλικούρα...
Οταν σας διαβάζω μου ρχονται στο μυαλό αυτές οι αγγλίδες γεροντοκόρες σε κάτι παλιές σειρές του BBC.
Και στα ελληνικά μια χαρά ακούγονται αυτές οι σκέψεις. Συνέλθετε. Δεν είναι πιά trendy να εκφράζεστε έτσι, βλαχουριά δείχνει, ξέρουμε ότι ξέρετε αγγλικά.

Provato said...

αμάν ρε Me, όλο βυζιά και κόλους και μουνιά έχεις στο μυαλό σου! Απορώ τι σου βρήκα και σε συμαπθώ έτσι... τι να πω...

μπεεεε ρεεεε!

anonymous I am afraid this is not something that happens every day... but when it does is a "soul candy". Yo!


γειά σου enteka! φιλί μεγάλο!

attalanti Μπεεεεε

maiandre, θέλω να βρεθούμε. ΘΕΛΩ ΘΕΛΩ ΘΕΛΩ ΘΕΛΩ!

anonymous: good point - we shall consider it. (αγγλίδες γεροντοκόρες; τι σταδγιάλα, έχεις βάλει κάμερα στο σπίτι μου και με παρακολουθείς;) α, και κάτι άλλο: είσαι ένα ανώνυμο αρχιδάκι.

Anonymous said...

Thanks for standing up for your international readers προβατακι!
HA

Provato said...

ha xxxxxxx


είναι δυνατόν να προδώσω τους φίλους από το εξωτερικό; μπεεε μπεε μπεε!