Tuesday, October 31, 2006

Παραβολή αυτοαναφορική

Μία μέρα ένας θλιμμένος άνθρωπος έσκυψε τόσο πολύ μέσα στον εαυτό του

που κατάφερε να ανακαλύψει εκεί, στα βάθη του, τον Θεό, την ευτυχία και το μυστικό της ζωής.

Αμέσως σήκωσε το κεφάλι του για να πει το νέο στους άλλους ανθρώπους,

αλλά δεν είδε κανέναν

και τίποτα

γύρω του.

...όσο καιρό ήταν χαμένος μέσα στον εαυτό του, ο κόσμος είχε χαθεί, η ιστορία είναι τελειώσει,
όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είχαν πεθάνει...

και ότι ειχε απομείνει από αυτούς και τα επιτέυγματά τους είχε πεθάνει και αυτό και είχαν χαθεί όλα του τα ίχνη...

μαζί είχαν πεθάνει και όλα όσα θυμόντουσαν ότι κάποτε ο κόσμος και ο άνθρωπος υπήρξαν...

τόσο πολύ καιρό είχε περάσει αυτός ο θλιμμένος άνθρωπος μέσα στον εαυτό του χωρίς να το καταλάβει.

(ναι, καλό είναι να ψάχνεσαι και να σκέφτεσαι και να αναρωτιέσαι και να ενδοσκοπείς... αλλά μην ξεχνάς ποτέ εκτός από μέσα σου να κοιτάζεις και γύρω σου. Γιατί με την υπερβολική ενδοσκόπηση κινδυνεύεις - όχι, βέβαια, να τελειώσει ο κόσμος, αλλά οι άλλοι να βαρεθούν και να φύγουν...)

15 comments:

Aurelia Aurita said...

Πάντως ο άνθρωπος που περιγράφεις ακούγεται ή βαθιά καταθλιπτικός...ή βαθιά εγωκεντρικός..Και που σήκωσε το κεφάλι και είδε τον κόσμο,πάλι καλά!
:-)

Attalanti said...

Πολύ μου αρέσουν αυτές οι μικρές ιστορίες όλο νόημα... Πολύ! :)

Provato said...

Έλα ρε aurelia, μην είσαι τόσο απόλυτη. Μπορεί να ήταν και άλλα πράγματα... καλλιτέχνης ή επιστήμονας ή πονεμένος ή φιλόδοξος... και για αυτό να έσκυψε έτσι στον εαυτό του... μπεεεεε!

καλησπέρα attalanti μου. φιλιά μπεεε! xxxxx

ZissisPap said...

Πάλι σωστά τα είπες!

Provato said...

Μπεεεε sigmound!!! τι κάνεις ακόμα στο γραφείο ρεεεεεε;;;;;;


xxxxx

Anonymous said...

Kαι εγώ εμεινα στο γραφείο αλλά όχι γιατί είχα δουλειά. Κάνω κόλπα στο δικό μου για να ζηλέψει.

Προβατούλι δε σου είπα αυτό το σανσόν που άκουσες σήμερα. Σου είπα για το Κοσμά και Δαμιανού που είχε προχτές. Αλλά το λατρεύω και το wild is the wind. Κόβω φλέβες.

Η Μικρή Ολλανδέζα said...

panagia moy comment!!!!!!!!

Provato said...

Κουλεσανσόν άσε τα κόλπα στο αγόρι σου και κοίτα να χαίρεσαι όσο πιο πολλές ώρες γίνεται μαζί του γιατί θα σε μαλώσω!! μπεεεε γκργκργκρ!!!

Και φυσικά κατάλαβα ότι αναφερόσουν στο ΚΟσμά και Δαμιανού. Αναφερόταν το τραγούδι στο Link που μου είχες βάλει... Wild is the wind... δεν το ξέρω να σουπω την αλήθεια. Καλημπέεεεερα! :-)))

καλημπέεεεερα npl. Τι έπαθες αστέρι μου; Από που είναι αυτό το ποίημα; Αν είναι δικό σου.... χμχμχμχμ!!!μπεεεεε! ...Και τι εννοείς άραγε;

φιλί!

Μπεεεε μπεεε μπεεεε μικρή μου μπεεεεε! καλημπέρα!

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Ήθελα κι εγώ κάτι να πω, αλλά πρόλαβε εκείνος ο "φαταούλας" ο npl και τάπε όλα... Τάπε, δεν τάπε; Τόσα που έγραψε, δεν μπορεί, θα τάπε όλα!..
;-)

Anonymous said...

Λατρεμενη Σαρα Κεην ειναι Προβατακο,και το παρατιθεμενο αποσπασμα ειναι απο το
τελευταιο της εργο 4.48 Ψυχωση που ειχε ανεβασει η Πατερακη πριν 5 χρονια αν θυμαμαι καλα..

κοψε μου τη γλωσσα
ξεριζωσε μου τα μαλλια
κοψε μου τα χερια
αλλα ΑΣΕ ΜΟΥ την αγαπη μου
καλυτερα να εχανα τα παιδια μου
να μου ξεριζωναν τα δοντια
να μου ξεπατωναν τα ματια

παρα που εχασα την αγαπη μου..

[να μνημονευσω κι εγω λιγο,ε?.Λατρευω αφου!]

Anonymous said...

Sarah Kane είναι προβατάκο, μια αγαπημένη φίλη που χάθηκε στο Λονδίνο το 1999 και σήμερα το βράδυ μου θύμησε μια βόλτα στον Τάμεση. Ζωές κι άνθρωποι που λείπουν. Και είναι απόσπασμα το πρώτο από το έργο όπως είπε κι ο Λολιτάκος 4.48 Psycosis και το δεύτερο από το έργο Crave.

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Τέτοια αφιέρωση πια, τι να πω... όλα τα καλά σε ένα η Sarah Kane. Βοήθειά σου, προβατάκι!

Provato said...

aster-oid, εντελώς "βοήθειά μου"!!!! πρέπει να σου πω ότι δεν έχω πολύ γνώση της καλλιτεχνικής δημιουργίας της Sarah , αλλά μάλλον δεν είναι το στυλ μου. Γενικά δεν πολυμασάω με την παραμύθα του καταραμένου καλλιτέχνη. Άμα είσαι μάγκας αλλού φαίνεται... αλλά, τι ξέρω κι εγώ ο μικρός... (πάντως νομίζω ότι συμφωνούμε σε αυτό, δεν είναι;)


σε ευχαριστώ πολύ Lolitako για την ενημέρωση, είσαι μεγάλος αγάπιος.

npl σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση. να σου πω... όταν λες αγαπημένη φίλη, εννοείς ότι την ήξερες; ουάου!!! εντυπωσιάζομαι!!! μπεεεε μπεεε μπεεε xxxxx

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Anonymous said...

Ναι Προβατάκο είχα προλάβει να γνωρίσω τη Sarah Kane στο Λονδίνο. Ήταν μια εποχή που έκανε πολύ παρέα με Έλληνες λόγω της στενής φιλικής σχέσης που είχε με ένα αγόρι από την Αθήνα που την ακολούθησε μερικούς μήνες μετά το θάνατό της στο ίδιο μονοπάτι αποχώρησης από τη ζωή αφήνοντας ένα σημείωνα ότι πήγαινε "να συναντήσει τη Sarah στα δάση". Η Sarah ήταν πολύ γοητευμένη από την ποίηση του Καρυωτάκη ( ο Έλληνας λόγω Joy Division μετέφραζε συχνά στη Sarah την ποίηση το Καρυωτάκη), μάλιστα είχε παρακολουθήσει με ενδιαφέρον στην Αθήνα εκείνη την ωραία παράσταση του Κωνσταντίου Βήτα με την Όλια Λαζαρίδου για τη σχέση Καρυωτάκη- Πολυδούρη.

Υποθέτω η Ευρωπαϊκή Δραματουργία της έχει δώσει την ανάλογη θέση που της αξίζει αν και πολλοί ακόμα τη θεωρούν υπερεκτιμημένη καλλιτέχνιδα. Η Sarah ήταν ένα πολύ καλό παιδί, πολύ διαβασμένη, άκουγε πάρα πολύ μουσική, είχε πολλούς φίλους κι ήταν πολύ μα πολύ άτυχη στην προσωπική της ζωή η οποία τροφοδοτούσε με ζωή την ίδια και το έργο της...
Καταραμένη ερωτική ζωή με καταραμένους ερωτικούς συντρόφους κι έναν έρωτα που τελικά της τύλιξε τα κορδόνια των αθλητικών της παπουτσιών γύρω από το λαιμό...
Με πολύ μεγάλο μέρος ευθύνης στην αποστροφή τελικά της ζωής να έχουν οι κριτικοί θεάτρου της Λονδρέζικης κυρίως σκηνής. Η υποκρισία της κριτικής σκέψης συνοψίστηκε σε έναν κριτικό Θεάτρου, τον Jack Tinker, (όνομα που έδωσε σε ήρωα του έργου της Cleansed) ο οποίος την κατηγόρησε ότι ασελγεί πάνω στην αγγλική θεσμοθετημένη εδώ κι αιώνες γλώσσα, την κατηγόρησε επί ομοφυλοφιλία και λίγους μήνες μετά το Θάνατο της Sarah, πέθανε χτυπημένος βάναυσα από τη μάστιγα του αίωνα, γράφοντας και ομολογώντας πως η Sarah Κane, είναι εκείνη η γραφή που δίπλα στους Beckett και Pinter ανανέωσε το Σύγχρονο Ευρωπαϊκό Θέατρο.