Sunday, January 14, 2007

Αν εχεις τυχη διαβαζε.


Μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες της ζωής μου είναι η φοβερή τύχη που έχω με τα βιβλία.

Δεν ξέρω που οφείλεται, τι καλό έχω κάνει στην ζωή μου και έχω τόσο ευνοημένο κάρμα βιβλιακό, αλλά μου έχει τύχει να στέκομαι μπροστά από ράφι με χιλιάδες τίτλοι και να πέσει το χέρι μου σε βιβλίο που είχε τόσο πολύ σχέση με την φάση που βρισκόμουν εκέινη την συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου, τις ανάγκες μου, τα ερωτήματα τα υπαρξιακά που βρίσκονταν στο μυαλό μου... ώστε να πω δόξα τω Θεώ μετά που το διάβασα.

Και τέτοια πράγματα μου συμβαίνουν πάρα πολύ συχνά...

...όπως το βράδυ της παρασκευής:

είχαμε πάει με το ρεμάλιμου στο σπίτι ενός Γιάννη που έκανε συγκέντρωση για την γιορτή του.

Κάποια στιγμή βρέθηκα να κάθομαι σε μία καρέκλα δίπλα από το σημείο που είχε ακουμπήσει τα διάφορα δώρα που του έκαναν όσοι είχαν έρθει στην γιορτή.

Σε μία από τις πολλές σακούλες, είδα ένα βιβλίο που μου κίνησε την περιέργεια αν και έβλεπα μόνο το οπισθόφυλλο του. Την σηκώνω, βγάζω το βιβλίο και διαπιστώνω ότι είναι αυτό που βγήκε πρόσφατα με τα κείμενα του Σταμάτη Φασουλή από Τα Νέα το "μία παρτίδα τάβλι".

Να σου πω την αλήθεια όλο αυτό το πράγμα "Φασουλής, Μία παρτίδα Τάβλι, Τα Νέα δηλαδή ΔΟΛ, εβδομαδιαία στήλη σε εφημερίδα, έκδοση Καστανιώτης κουτουλού κουτουλού" μου κάνει τρελά παλιακό... αλλά για κάποιο λόγο (το βιβλιακό κάρμα που λέγαμε) άνοιξα το βιβλίο και ξεκίνησα να διαβάζω μερικά από τα άρθρα.

Τελικά, πρέπει να διάβασα τα μισά από όσα υπήρχαν. Και μου άρεσαν όλα πάρα πολύ. Ήταν συγκινητικά με ένα χιουμοριστικό τρόπο και αστεία με έναν τρόπο συγκινητικό. Ήταν έξυπνα αλλά όχι εξυπναδίστικα, ατακαριστά κελαριστά και αισιόδοξα. και το κυριότερο σου δίνουν ένα παράδειγμα πως μπορείς να βλέπεις την καθημερινότητα και να τη κάνεις, αυτή την άχρωμη, βαρετή, numb καθημερινότητα, έναυσμα για να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι πλούσια!

Και αν σε πολλά από αυτά η θεματολογία ήταν εντελώς "συνταξιούχου" [το ξέρεις το στυλάκι και νομίζω το σιχαίνεσαι όσο και εγώ: "παλία υπήρχε ανθρωπιά που δεν είχαμε κινητά και τεχνολογία και έχει χαθεί η επαφή και που είναι η ανθρωπιά μας γιατί η ανθρωπιά πάνω από όλα και μούμπλε μούμπλε μούμπλε ανθρωπιά ανθρωπιά ανθρωπιά my ass...] ωστόσο ο τρόπος γραφής και η αύρα που απέπνεε το κάθε κείμενο ήταν ...απλά μαγικά!

Την Δευτέρα το πρωί, ερχόμενος στην δουλειά, να κάνω ένα γρήγορο μακροβούτι στο Libro για να αγοράσω το βιβλίο να διαβάσω και τα υπόλοιπα.

7 comments:

sikia said...

Ε όχι, έλεος, μετά από αυτό το ποστ σου πήρα τηλέφωνο το παπα-Juergen, που είναι να μας παντρέψει στο Αμστερνταμ, και του είπα ότι αναβάλεται η τελετή. Όχι, σέξυ, γλυκοτσούτσουνε εραστή, όχι! Δε θα το ανεχτώ αυτό! Εγώ πήγα στο βιβλιοπωλείο και είδα τη φωτογραφία που και καλά μελαγχολεί για τη χαμένη αθωότητα και μου ήρθε αναγούλα. Και αυτά τα κείμενα του στυλ "χθες μου χαμογέλασε μια μανταρινιά και μου έκλεισε το μάτι και μου είπε, θυμάσαι μελαγχολικέ σύντροφε, τι καλά που περνούσαμε με το χαμόγελο της αθωότητας" Μπλιααααααχ, πάω να κάνω ντους. Αίσχος και ντροπή lover!

Anonymous said...

Όσο κι αν διαφωνώ πολλές φορές με τον τρόπο προβολής του Σταμάτη, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου προβατάκο, ο άνθρωπος είναι φωτεινό μυαλό και πολλές φόρες κάνει την διαφορά

Anonymous said...

Επειδή κάθε φορά που πετυχαίνω την επιφυλίδα του τον διαβάζω σχεδόν πάντα το μετανιώνω. Μου φαίνεται πολύ παρωχημένο το χιούμορ του και ανέμπνευστα τα κείμενα... Πρόβατε στο συγχωρούμε (οι αναγνώστες σου) γιατί κατά τα άλλα έχεις καλό γούστο.

Anonymous said...

πρόβατε θα συμφωνήσω μαζί οσυ ! είχα διαβάσει πριν 5 χρόνια περίπου μια άλλη συλλογή από επιφυλλίδες του Φασουλή ( ''ένας ηθοποιός διημερεύει'' ) και το είχα διαβάσει μονορούφι ! άμεσος λόγος , προσωπικός , ρέων , ζεστός και ειλικρινής με διάθεση μάλλον παιχνιδιάρικη και ανάλαφρα ανατρεπτική . όσο για το παρωχημένος , μπορεί το υπόστρωμα της σκέψης του να αναφέρεται σε αξίες που σε μας μοιάζουν κάπως μακρινές , αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι άχρηστες και δε μας αφορούν !!!
- θα αγοράσω κι εγώ το βιβλίο του προβατάκο -καλή συντροφιά σε κάποιες εξουδετερωμένες στιγμές -thnx για τη πληροφορία :)

Γεώργιος Χοιροβοσκός said...

Είναι ωραίο να πιστέβεις ότι τώρα χάθηκε
η ανθρωπιά...ενώ παλιά υπήρχε;-)

Αυτό που δεν υπήρχε ήταν η ευκολία να κάνεις τα γούστα σου, όμως η ρόδος και το πήδημα θα είναι πάντα εκεί για όποιον θέλει να βρεί την επαφή και την ανθρωπιά.
Γράφει όντως έτσι όπως τα λές.

Tι θα πεί numb; Και μη γελάς, εεε... σε βλέπω:)

Anonymous said...

Προτιμώ τον Φασουλή του Τρέντυ... Και στα γραπτά καλός είναι, απλά ολίγον επίπλαστος...Είναι αυτό που λέει και ο ίδιος στην έναρξη της παράστασης για να δικαιολογήσει την απόσταση που είχε πάρει από την επιθεώρηση η κατάλληλη κρίση για τα γραπτά του νομίζω... Κάτι που είχαμε δουλειές εμείς, κάτι που έκανε κι αυτός ένα κοίταγμα προς τα μέσα, χάθηκε

Provato said...

Λοιπόν όσοι διαφωνείτε μαζί μου είστε άχρηστοι και δεν έχετε καθόλου σεβασμό σε ένα θεό του sex Και της κουλτούρας όπως εγώ. τελεία και παύλα και άυριο με τον κηδεμόνα σας.

όσοι συμφωνείτε μαζί μου, είστε τέλειοι και υπέροχοι σχεδόν όσο εγώ!!! χεχεχεχε

χοιροβοσκέ Numb θα πει μουδιασμένο.... χαχαχα χιχιχι χεχεχε :-)))