Μία νέα αρχή

έχω πάψει να πιστεύω πια
το ποίημα της αγάπης
το ποίημα της παρηγοριάς
της πιο γλυκιάς απάτης

τωρα μοιάζει όνειρο
που το έσβησε η μέρα
και είναι η μέρα σκοτεινή
και πως να δεις πιο πέρα

μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ

δωσ' μου μία νέα αρχή
μεσ' στην καμένη γη
μεσ' στην καμένη γη
μη με ξεχνάς εσύ



έχω πάψει να πιστεύω πια
τα ίδια παραμύθια
που κάποτε ορκίστηκα
πως λένε την αλήθεια

τώρα δεν βρίσκω τίποτα
και τίποτε δεν χάνω
και από τούτη τη ζωή
αξίζω παραπάνω

μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ

δωσ' μου μία νέα αρχή
μεσ' στην καμένη γη
μεσ' στην καμένη γη
μη με ξεχνάς εσύ



έχω πάψει να φοβάμαι πια
τον αυστηρό σου νόμο
που μου 'χε κόψει τα φτερά
μου έκλεινε το δρόμο

τώρα πάω πια παντού
μα πουθενά δε φτάνω
κι όσο χρωστάω πιο πολλά
ξοδεύω παραπάνω

μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ

δωσ' μου μία νέα αρχή
μεσ' στην καμένη γη
μεσ' στην καμένη γη
μη με ξεχνάς εσύ