κλαψ λυγμ.... χώρισα χωρίς να τα έχω φτιάξει προηγουμένως... πόσο γελοίο is that...
σομπ σομπ σνιφ σνιφ κλαψ λθγμ κλαψ
7 comments:
Anonymous
said...
δυστυχώς δεν μπορώ να ανοίξω το βιντεάκι γιατί είμαι στο γραφείο, αλλά εξαιρετικά αφιερωμένο το http://kithara.vu/ss.php?id=MTcxNDQxOTAy
κάθε φορά που το ακούω μελαγχολώ, αρκεί μια φορά να πληγωθείς και πονάς για πάντα...
irrelavant
υ.γ.διευκρινίζω: εννοώ ότι το συναίσθημα υπάρχει, μπορεί απλά να μην κάτσει με κάποιον για τον οποίο έκανες όνειρα-σε νιώθω- και με το τραγουδάκι αυτό, το χαζό, βρίσκει διέξοδο η απογοήτευσή σου, γιατί τώρα ξέρεις...
υ.υ.γ. ανάθεμα αν είναι κατανοητή η διευκρίνιση, και υ.γ. μεγαλύτερο από το κόμεντ...σόρυ αλλά μελαγχόλησα με το στόρυ, κάτι μου θυμίζει γι'αυτό...
σταμάτα πια, ούτε ο έρωτας της ζωής σου να τανε.. κι εμείς αγαπήσαμε, αλλά δεν κάναμε έτσι.. (θυμάμαι εκείνον τον άθλιο τύπο το 1997, ο οποίος μου έταζε.. και στο τέλος, .. τίποτα, και μετά ο άλλος, ξέρεις, ο Κώστας, ο ψηλός μπασκετμπωλίστας, με την Πόρσε που πηγαίναμε μαζί για γουώτερ σπορτς.. κι εσύ μου λεγες, πρόσεχε, θα σε αφήσει κι εγώ, τίποτα, εκεί... ορίστε, τι μου θύμισες τώρα, και τα χα ξεχάσει, είχα μέρες α τα σκεφτώ...) τέλος πάντων, εσύ να μην κάνεις έτσι και να πας να βρεις ένα καλό παιδί (έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;)
7 comments:
δυστυχώς δεν μπορώ να ανοίξω το βιντεάκι γιατί είμαι στο γραφείο, αλλά εξαιρετικά αφιερωμένο το http://kithara.vu/ss.php?id=MTcxNDQxOTAy
κάθε φορά που το ακούω μελαγχολώ, αρκεί μια φορά να πληγωθείς και πονάς για πάντα...
irrelavant
υ.γ.διευκρινίζω: εννοώ ότι το συναίσθημα υπάρχει, μπορεί απλά να μην κάτσει με κάποιον για τον οποίο έκανες όνειρα-σε νιώθω- και με το τραγουδάκι αυτό, το χαζό, βρίσκει διέξοδο η απογοήτευσή σου, γιατί τώρα ξέρεις...
υ.υ.γ. ανάθεμα αν είναι κατανοητή η διευκρίνιση, και υ.γ. μεγαλύτερο από το κόμεντ...σόρυ αλλά μελαγχόλησα με το στόρυ, κάτι μου θυμίζει γι'αυτό...
irrelevant είναι το "υπομονή" του Μπιθικώτση και της Αλίκης.
κλάψ λυγμ. μπεεευχαριστώ για την αφιέρωση ρε μωρό μου! μπεεε xxxxx
σταμάτα πια, ούτε ο έρωτας της ζωής σου να τανε.. κι εμείς αγαπήσαμε, αλλά δεν κάναμε έτσι..
(θυμάμαι εκείνον τον άθλιο τύπο το 1997, ο οποίος μου έταζε.. και στο τέλος, .. τίποτα, και μετά ο άλλος, ξέρεις, ο Κώστας, ο ψηλός μπασκετμπωλίστας, με την Πόρσε που πηγαίναμε μαζί για γουώτερ σπορτς.. κι εσύ μου λεγες, πρόσεχε, θα σε αφήσει κι εγώ, τίποτα, εκεί... ορίστε, τι μου θύμισες τώρα, και τα χα ξεχάσει, είχα μέρες α τα σκεφτώ...)
τέλος πάντων, εσύ να μην κάνεις έτσι και να πας να βρεις ένα καλό παιδί (έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;)
φλοκάτη
merci :***
σόρυ κιόλας, αλλά τόσο καιρό τί κάνατε, παίζατε ξερή;
από μένα πάντως έχεις όλο το ελεύθερο να κλαψοπουτσίσεις όσο θες.
βας
Αν σε βοηθάει...μήπως να γίνουμε ζευγάρι?
Χαχαχαχα!!!
Έτσι για να γράφει και άλλος για χωρισμούς από εδώ μέσα.!
χμ, θα κάνω ότι δεν κατάλαβα, όσο για σένα προβατάκο μου καλό σίγουρα ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός χχχ μωρό
Post a Comment