Tuesday, September 04, 2007
Αγαπημένη, αγαπημένηηηηηη, ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ογδονταριά! και ένα εσεμές!
when in rome - the promise
σούπερ αγαπημένη ογδονταριά που ακούγεται ακόμα και τώρα με την ίδια μελούρα στην καρδιά.
εξαιρετικά αφιερωμένη. πολύ εξαιρετικά, πολύ αφιερωμένη.
με ένα μικρό μήνυμα:
δεν είναι εύκολο να αλλάξεις την καθημερινότητά σου - πόσο μάλλον όταν οι αλλαγές είναι συνέπεια και μίας άλλης αλλαγής που μπορεί να γίνεται μέσα σου.
από την άλλη όμως, δεν είναι και δύσκολο να αλλάξεις την καθημερινότητά σου. αρκεί να το θέλεις.
από ένστικτο ξέρω πόσο σημαντικό πράγμα είναι να γίνονται όλα τα πράγματα στον ρυθμό τους (όχι πιο γρήγορα με βιασύνες, ούτε και πιο αργά με φόβους...). Και ίσως να μην έχει πολύ σημασία αλλά να ξέρεις ότι πάντα προσπαθώ να σεβαστώ το "ρυθμό της ζωής" των άλλων σε ότι είδους πάρε δώσε και αν έχω μαζί τους (γκομενικά, φιλικά, επαγγελματικά, κοινωνικά, κουτουλού κοκ).
Δεν έχεις, λοιπόν, να φοβάσαι τίποτα. Να είσαι αυτός που είσαι. Να κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις. Χωρίς ανησυχία και αγωνία για το πως θα μου φανεί ή πως θα το πάρω. δεν προσβάλλομαι, δεν νιώθω απόρριψη, δεν καταπιέζομαι, δεν πνίγομαι. Σε αυτή τη ζωή ζω κι εγώ - και όταν θέλω κάτι, ή όταν δεν θέλω κάτι, το λέω. Που θα πει, ότι:
φρόντισε εσύ να είσαι καλά ΕΣΥ, και εγώ θα φροντίσω να είμαι καλά ΕΓΩ. Η μόνη μας ελπίδα σε αυτή τη φάση είναι να "ενώσουμε" τα δύο καλά μας. Με το χρόνο θα βρούμε και άλλους τρόπους επικοινωνίας.
αλλά τώρα είναι αδύνατο να φροντίσω εγώ να είσαι ΕΣΥ καλά, όπως είναι αδύνατο να φροντίσεις ΕΣΥ να είμαι ΕΓΩ καλά.
αυτά ήθελα να πω για να τα βγάλω από το στομάχι μου. ...ασυνάρτητα, ακατανόητα, μπερδευτικά. αλλά ειλικρινά.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
...τώρα βέβαια δεν το λες εσεμές αυτό το μήνυμα, αλλά με ξέρεις είμαι πληθωρικό πρόβατο εξάλλου για αυτό μ' αγαπάς ή μήπως να πω καλύτερα ΚΑΙ για αυτό μ'αγαπάς αγαπημένε sexy καλλιεργημένε πανέμορφε αναγνώστη έτσι δεν είναι ας βάλω κάποια στιγμή μία γαμωτελεία έλεος πια αρχίζω να γράφω και τελειωμΌ δεν έχω ούτε η Κανέλλη σε εκπομπή τέτοια διάρροια λέξεων ΣΚΑΩ!
Πολλά ρησπεκτς για το σουμουσου. Πολλά όμως.
Αγορίνα μου εσύ, το άσμα που το θυμήθηκες? Όσο για τις αλλαγές είναι ότι χειρότερο όταν σε αναγκάζουν να τις κάνεις για να μην πω ότι γίνονται ερήμην σου και συ απλώς παρατηρείς. ρώτα και μένα λολ
σε μπεεεεεεφιλώ γλυκά, ξέρεις εσύ που...
φοβερό το κομματάκι και παρόλο που λατρεύω τα 80s το γνώρισα πρώτα από την διασκευή των ελληνίδων Marseaux (υπάρχει για άκουσμα εδώ www.myspace.com/marsheaux αν δεν το ξέρεις ήδη)... μάλλον λόγω ηλικίας :)
ps: ωραία η φράση σου "η μόνη μας ελπίδα σε αυτή τη φάση είναι να "ενώσουμε" τα δύο καλά μας". μπορεί και η Κανέλλη αυτό να σκέφτεται όταν βγαίνει σε εκμπομπές!
Για χάρη σου ΕΓΩ θα είμαι καλά :)
Τι μούντ μπουστ μου έδωσες σήμερα να ήξερες...)
Φοβερό κομμάτι, όντως. Μοναδικό.
και το κομμάτι και το sms καταπληκτικά, thanks (απ'εδώ και στο εξής τόσο μακρόσυρτα θα σου στέλνω)
Προβατάκο μου, δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ.
Αυτό το έχω μάθει τα τελευταία χρόνια και προσπαθώ να το τηρώ.
Μεταξύ μας τώρα, είναι αδιανόητο να περιμένεις απ' τον άλλο να σου φτιάξει τη ζωή. Είτε είναι γκόμενα, είτε εργοδότης... ;)
Καλά, δεν είναι τέλεια τα πόδια μου σε αυτό το βίντεο;
Μωράκη
billάκο μπεεευχαριστώ πολύ φίλε. μπεεεε :-)
pavlo :-))
kosnstantine Μπεεεεε ρε φίλε. ευχαριστώ πάρα πολύ για την πληροφορία για τις Marseux δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε αυτή η διασκευή! λολ για την παρατήρηση περί Κανέλλη. μπεεεε :-) (είδα το blog σου. It rocks!).
ερμή χαρά μου! ΕΣΥ να δεις τι μπουστ μου δίνεις με τα σχόλιά σου. μπεεε φίλε! :-)
δείμο πολύ χαίρομαι που συμφωνούμε! μπεεε φίλε.
blueprints xxxx. εγώ θεγκζ!
αγαπημένε george πολύ πολύ περήφανος είμαι που συμφωνούμε. μπεεε φίλε.
chris κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται έτσι... μην σου πω ότι πότε πότε, ευτυχώς όχι πολύ συχνά, και ΕΓΩ σκέφτομαι έτσι. μπεεεεε φίλε καλώς ήρθες.
μωράκη τα πόδια σου είναι τέλεια πάντα και παντού. μπεεε :-))
Post a Comment