Saturday, November 10, 2007

Το mp3 player μου. Ένα λεωφορείο. Ένα γκομενάκι. Και σκεψ σκεψ εντατίκ.

Εδώ και μερικές μέρες έχω γίνει φανατικός χρήστης ενός mp3 player. Το έχω φορτώσει με μερικές εκατοντάδες τραγούδια και έχω βρει την μουσική υγειά μου...

Από όλες τις διασκεδαστικές δυνατότητες που μου δίνει, αυτή που μου αρέσει περισσότερο και με διασκεδάζει πιο πολύ είναι το σάφολ (shuffle στα Βολιώτικα) - είναι αυτό που τα τραγούδια διαδέχονται με τυχαία σειρά το ένα το άλλο...

Είναι σούπερ: πατάς το ειδικό κουμπί, κάνεις enter, περνάς τα ακουστικά στα αυτιά σου και ζεις το απόλυτο μουσικό ρώλερ κώστερ. Το Νταλάρα του 72 που τραγουδά "με έπιασε βροχή στο δρόμο" διαδέχεται ο Van Dyk του 2007. Η Χριστιάννα με το "η νύχτα θέλει κορμί και μέλι" παντρεύεται με τους Radiohead. Οι Pet Shop Boys και οι Bruce Springsteen μπαίνουν στο ίδιο μίξερ...

Πως μου αρέσει αυτή η ιδιότυπη αλληλουχία. Πως μου αρέσει αυτό το συνεχές ερώτημα "μλκ τι θα ακούσω άραγε μετα τον Καζαντζίδη που παίζει τώρα;". Και αν οι γνώστες της μουσικης, οι θιασώτες της μουσικής καθαρότητας (my ass) και απόλαυσης είναι ετοιμοί να σκίσουνε τα μπουστάκια τους που εγώ ο φριχτός ιερόσυλος ανακατεύω εντελώς αταίριαστα μεταξύ τους μουσικά είδη... ένα έχω να πω:

"κούκλα, χαλάρωσε τα μπουτάκια σου γιατί δεν σε βλέπω να την βγάζεις καθαρή στην ζωή".

Βλέπεις φαινομενικά όλα αυτά τα τραγούδια είναι πράγματι άσχετα μεταξύ του (or not...) όμως στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά αταίριαστα είναι. Γιατί όλα αυτά τα τραγούδια έχουν ένα σημαντικό κοινό στοιχείο: Αρέσουν στον ίδιο άνθρωπο (τον γιώρς τρούλοι), στην ίδια καρδιά προκαλούν συνασθήματα, γεννάν σκέψεις και ιδέες στο ίδιο μυαλό.

Και κάπου εδώ αγαπημένε αναγνώστη, sexy και καλλιεργημένε, το μυαλό σταματά να σκέφτεται για το τόσο διαδκεδαστικό mp3 player μου και αρχίζει να σκέφτεται για την ζωή την ίδια....

Σκεψ σκεψ εντατίκ... σκεψ σκεψ ενδοσκοπικ εντατικ...

Σκέφτομαι ας πούμε πως λειτουργεί το τυχαίο στην ζωή μας. Σκέφτομαι πόσο τυχαία αλλά και όχι είναι πολλά από αυτά που μας συμβαίνουν.

Σκέφτομαι ότι οι πιο τυχεροί από μας, όσοι δηλαδή έχουμε γεννηθεί με την δυνατότητα να έχουμε επιλογές, στην καλύτερη των περιπτώσεων (που όμως δεν συμβαίνει πολύ συχνά) ο μέγιστος βαθμός ελέγχου που έχουμε στην ζωή μας θυμίζει τον βαθμό ελέγχου που έχουμε και για ένα mp3 player ρυθμισμένο στο shuffle.

εξηγοούμαι: Όπως γεμίζουμε το mp3 μας με τραγούδια και ξέρουμε πως ό,τι ακούσουμε θα είναι κάτι από αυτά, έτσι και οι άνθρωποι "γεμίζουμε" την ζωή μας με κάποια δεδομένα και ξέρουμε ότι από αυτά τα δεδομένα είναι που πρέπει να περιμένουμε να έρθει ό,τι έρθει...

ok, εννοείται ότι αναγνωρίζω την ύπαρξη του αναπάντεχου στην ζωή και ότι "όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός βλέπει six feet under και γελά", αλλά θεωρώ καλό attitude προς τη ζωή να μην προσπαθείς, μεν, να ελέγξεις με ακρίβεια όλα όσα γίνονται αλλά να προσπαθείς να ελέγξεις τα πλαίσια αυτων που θα γίνουν.

Πως να στο πω... αν δεν φορτώσεις στο mp3 player σου το καινούργιο άλμπουμ της γεροmadonna τότε μπορείς να είσαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν θα σου κάτσει ν' ακούσεις τραγούδι της! Και στην ζωή σου.... αν δεν φορτώσεις μία σχέση με έναν άνθρωπο που σε πληγώνει, ας πούμε, τότε δεν θα πληγωθείς από αυτόν τον άνθρωπο. (Δεν ξέρω αν γίνομαι καθόλου κατανοητός, φοβούμαι πάλι μπερδεμένα τα γράφω... σόρη ευγενικέ αναγνώστη στο υπόσχομαι το επόμενο ποστ θα είναι sex σκληρό gay porno με μηδέν βαθμό δυσκολίας).

Επίσης σκέφτομαι και κάτι άλλο με αφορμή το Mp3 player μου:

Πόσο σημαντικό είναι στην ζωή σου να καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχουν στεγανά και κατηγορίες, δεν υπάρχουν πράγματα που ταιριάζουν και δεν ταιριάζουν. Αυτό που έχει σημασία είναι να αισθάνεσαι καλά με αυτό που κάνεις. Θέλεις να ταιριάξεις τον Mike Oldfield με τον Μανώλη Μητσιά; Μπρος, ταίριαξέ τους! Μην διστάσεις καθόλου.

Όλα ταιριάζουν μεταξύ τους αν υπάρχει ένας ισχυρός συνδετικός κρίκος... και πιο ισχυρός συνδετικός κρίκος από την ίδια σου την προσωπικότητα, δεν υπάρχει... φτιάξε εσύ τον κόσμο σου. Μην αφήσεις τον κόσμο να φτιάξει εσένα.

....τέτοια αγαπημένε αναγνώστη σκέφτομαι την ώρα που περπατάω και ακούω μουσική. Και όπως καταλαβαίνεις από προσοχή στο δρόμο παίρνω μηδέν: Tο τελευταίο διάστημα έχω πέσει 4 φορές πάνω σε κολώνα, 2 πάνω σε περίπτερο, 3 πάνω σε περαστικό (ο ένας ήταν τρελό γκομενάκι - εννοείται πήρα τηλέφωνο για να ζητήσω έμπρακτα συγννώμη) και 1 φορά σε στάση.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα μου συμβεί κάτι πιο σοβαρό - να πέσω πάνω σε κάνα λεωφορείο που κινείται ας πούμε στην Πανεπιστημίου γιατί θα περάσω το δρόμο χωρίς να κοιτάξω το κόκκινο φανάρι...

Αλλά ακόμα αυτό και αν συμβεί, τουλάχιστον θα πάω φιλοσοφημένος στον άλλο κόσμο. ...υπάρχει τίποτε καλύτερο από αυτό;

(...or not!!! θεός φυλάξοι!)

21 comments:

Patrick said...

Σορρυ,ντεν καταλαβαίνει...Θα περιμένω το επόμενο ποστ με το σκληρό gay porno.

Anonymous said...

εγω πάντως το καταλάβα πολύ καλά, κατι τετοια σκεφτομαι κι εγω για να παιρνω τα κουράγια μου, ακομη δεν εχω πεσει σε περίπτερο!
εχεις ωραία τρέλλα βρε προβατο, και η σημερινή σου φωτο ειναι αξεπέραστη!! φιλια.

bill g. said...

χμμ, προβατούκο, πολύ ωραία η μεταφορά τοθ shuffle για τον έλεγχο στη ζωή μας. Έλα, τσίμπα ένα ρησπέκτ! (Να θυμηθώ να τα πω έτσι στους δικούς μου, που πριν 6 μέρες έμεαθαν ότι μου αρέσουν και τα αγόρια και είναι πεπεισμένοι ότι σε 3 χρόνια θα καταλήξω πρεζάκι, for sure! :P )

Anonymous said...

Στα... πεζά σχόλια:
μία φίλη μου είχε δανειστεί το iPod μου κάποια στιγμή και μετά από 10 λεπτά στο σαφολ (χοχο!) μου το επέστρεψε έντρομη: 'έχω δεί iPod και iPod, αλλά Μπάχ μετά την Καλομοίρα πρώτη φορά!'.
Στα... ουσιαστικά σχόλια: ΓΙΑΤΙ;;;; Δηλαδή τότε που ήταν όλοι χωρισμένοι σε 'ροκ' και 'ντίσκο' (αλληγορικά) στρατόπεδα αλλά κρυφογουστάρονταν μεταξύ τους καλύτερα ήταν; Η εποχή μας, μας δίνει την 'πολυτέλεια' να απολαμβάνουμε περισσότερα, διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα. Και μάλλον η ζωή ειν'ένα mash-up mix πραγμάτων έτσι κι αλλιώς... οπότε γιατί σκάμε;

ΗarryTsopanos said...

Μπεουλη να προσεχεις στην Πανεπιστημιου η αριστερη λωριδα ειναι αντιθετη σε κατευθυνση απο τις αλλες.
Μην πεσεις πανω στο λεωφωρειο Α3 καιφτασεις Γλυφαδα το λεω.

η Λίτσα said...

ουφ…
τώρα αποενοχοποιήθηκα που ανακατεύω Παπαρίζου και Τσιτσάνη με ολιγην από Alicia Keys

Lina said...

για ακομη μια φορά ερχομαι να συμφωνήσω...
πολλά τα αναπάντεχα στη ζωή αλλά είμαι κι εγώ της άποψης ότι πολλά περνάνε απ τα χέρια μας.
Γιατί δεν μπορεί κύριος να θες κάτι ακριβό και καλό και να το ψάχνεις σε πε΄ριπτερα!

weetabx said...

Τσάκωσε και ένα φθινοπωρινό τραγούδι για το νέο mp3player σου. Oι Radiohead διασκευάζουν το Unravel της Bjork.

http://theyellowstereo.com/?p=1762

Aphrodite said...

Μα είναι δυνατόν να τρως αστακομακαρονάδα τρεις φορές τη μέρα, κάθε μέρα, για όλη σου τη ζωή?!?!?!?!

Λοιπόν, μετά και το δεύτερό σου ποστ-κρούσμα, στο τρίτο θα σε προτείνω ως επάξιο συνεχιστή της Attribution Τheory (with a... μπεεεε... μπεεεεε twist εννοείται!)

ΥΓ- διάβασε τις δύο πρώτες γραμμές, το παράδειγμα κολλάει πολύ με όσα λες!
:))))))))))))

ΥΓ- αντε με το καλό και στο σκληρό γαυ πορνό από τον γοιώρς τρούλοι με 42 σείμαντρα κι 68 καμπάναι...
ΛΟΛ!

Anonymous said...

κάτι τέτοια γράφεις και μου καίγεται η μανιταρόπιτα.

play + shuffle.
την πάτησα πολύ καιρό, όλο πάταγα το διπλανό, το repeat

καλό βραδυ μπεε μου.

play + shuffle.

Anonymous said...

play and shuffle.

i just wanna play, and not to suffer

play and shuffle.

celsius33 said...

χαχαχα ξέρω ξέρω, να ακούς το καλώς συγκερασμένο κλειδοκύμβαλο τοu Bach, και καπάκι την Ισλανδία στη Eurovision του 1991 κ.ο.κ. Μουσικός σχιζοφρενής και σύ :) (χριστιάνα με radiohead how cool, σαν μέλι με ρέγγα που λέγαμε μικροί) :)

Roadartist said...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!! Ομοιοπαθούσα με το κόλλημα των mp3 player!! Χρησιμοποιώ και εγώ λεωφορεία και μετρό για μετακινήσεις και χωρίς αυτό, πλέον δεν μπορώ να αντέξω λεπτό! :)

Legally Blonde said...

Επειδη την πατησα τελευταια...(κυριολεκτικα ομως-μια πεζη που ητανε αλλου:) )

Οταν ερθεις Θεσσαλονικη εσυ και το mp3 player σου....προειδοποιουμε ε?


Φιλι αγχωμενο

nikisot said...

ws fanatikh xrhsths ipod me agxwnei to shuffle ( na mhn 3erw ti me perimenei), an kai h zwh etsi einai..
ontws.sou erxetai kati pou de to perimeneis kai anatrepei ta panta.epishs to keimeno sou mou 8umise thn ataka apo to 2046 oti h agaph den einai 8ema na breis to swsto an8rwpo alla kai sto swsto xrono
anyway, malakies niaourizei pali ih gata dont mind me
filia kai niaou

Anonymous said...

"Αλλά ακόμα αυτό και αν συμβεί, τουλάχιστον θα πάω φιλοσοφημένος στον άλλο κόσμο. ...υπάρχει τίποτε καλύτερο από αυτό;" εεεμ ..το να μην πας στον αλλο κοσμο , ενεδεχομενως? :-)

repeatable said...

Πόσο δίκαιο έχεις...

xomeritis said...

In the long run, όλα ισοαφαρίζουν - για τους τυχερούς, βέβαια, που θα προλάβουν το the long run.

Ο Θεός βλέπει 6 ft under και τρώει αφηρημένα από την πιατέλα φυστίκια. Τα φυστίκια είμαστε εμείς.

Anonymous said...

swsta ta les....pants kane ligo pio entona ta grammata...psilozalistika...

Anonymous said...

OK για τα τραγούδια.Μετά την Γιαννάτου θα άκουγα ευχάριστα Καζαντζίδη και ακολούθως την λίμνη των κύκνων του Τσαικόφσκι ή οτιδήποτε άλλο.Αλλά με την καρδιά
τι κάνουμε;Τι σχέση να προγραμματίσεις ρε προβατάκο όταν
-για ορισμένους τουλάχιστον- δεν
υπάρχει καμμιά ελπίδα πραγματοποίησης της.

Anonymous said...

Συγνώμη,ξεχασα.Τάδε έφη

Υπερμίκης