Thursday, December 06, 2007

Ανατομία ενός ειδώλου...

Γνωστός και μη εξαιρετέος blogger με κατηγόρησε ότι χορεύω Αλέξια στα gay clubs που πηγαίνει (αναρωτιέμαι ΓΙΑΤΙ άραγε αυτός πάει σε gay clubs; άραγε το γυαλίζει το σοβατεπί; ...η απάντηση στο χείλη σου αναγνώστα)!

Όμως τι ανόητος! Έπεσε στην παγίδα του!

Γιατί εγώ ο λόγος που ξέρω απ' έξω την δισκογραφία της Αλέξιας είναι ότι όταν σπούδαζα κοινονιωλογία στο Harvard χρειάστηκε να κάνω μία thesis με θέμα την Αλέξια. Η thesis μου πήρε βραβείο και δημοσιεύτηκε στο εφημεριδάκι του Χαρβαρντιανού φοιτητή.

Για του λόγου το αληθές στην παραθέτω. Enjoy:

Πολλά μπορείς να καταλάβεις για μία εποχή από τα εξώφυλλα των δίσκων των μεγάλων ειδώλων της. Το στήσιμο, τα χρώματα, το lay out, η φωτογραφία, το styling, αποτελούν μία πρώτης τάξεως ένδειξη για τον χαρακτήρα της, την αισθητική και την εικόνα της.

Όμως πολλά μπορείς να καταλάβεις και για το είδωλο το ίδιο! Αν θέλεις, βέβαια! Στην περίπτωση της Αλέξιας, φυσικά, θέλεις σαν τρελός. Ας δούμε τι μας λένε για την αγαπημένη καλλιτέχνιδα τα εξωφυλλά της και η εξέλιξή τους στο χρόνο. Φύγαμε:

Πρώτος δίσκος "Αλέξια" 1988 Τι μας λέει; το εξής:
Είμαι ένα κυπριωτάκι
τσαχπίνικο και ζουζουνάκι
το βυνίλιο ν' αγοράσεις
και να ξέρεις δεν θα χάσεις!
Αυτό το μήνυμα πέρναγε στο κοινό το πρώτο major εξώφυλλο της Αλέξιας. Το κοινό την πίστεψε και μάλιστα πολύ. 180 χιλιάδες άνθρωποι αγόρασαν αυτόν τον δίσκο που "περιέχει τις επιτυχίες" (θυμάσαι την φράση; χεχεχε) "τα κορίτσια ξενυχτάνε", "το ξέρω το ξέρω" και το θρυλικό ντουέτο "κανένας δεν μας σταματά aka nothing is gonna stop us now" μεταξύ άλλων.

Δεύτερος δίσκος "Ένα δύο τρία" 1989Τι μας λέει: Αγαπώ το τούλι, αγαπώ το ημιδιάφανο γάντι, με έχει γαμήσει ο αυχένας μου πρέπει να έχω πάθει ψύξη, σου έχω πει μου την σπάει να κάνουμε φωτογράφηση με ανοιχτό παραθύρι, ζήτω ο φραμπαλάς και το μαύρο ροζ. Το κοινό είχε ήδη αρχίσει να διαμορφώνει μία κάπως καλλίτερη αισθητική από παλιότερα με αποτέλεσμα να μην αγαπήσει τόσο το δίσκο. Μόνο 45 χιλιαρικάκια πούλησε, αν και περιείχε το uber αγαπημένο μου ROCK Heavy Metal τραγούδι όλων των εποχών, το "Γιατί όλοι θέλουνε να ξεχωρίζουν, για το ίδιο προσπαθώ, μην μου λες ότι κινδυνεύω, δεν μπορώ να το δεχτώ...".

Τρίτος δίσκος "Έλα μία νύχτα" 1990 Μετά την σχετική αποτυχία του προηγούμενου επιστρέφουμε σε συνεργασία με τον Χαριτοδιπλωμένο που έγραψε το πρώτο μας uber επιτυχημένο δισκάκι. Το εξώφυλλο μας λέει: Στο έχω μανιάτικο που δεν αγόρασες το προηγούμενό μου, να το ξέρεις. Όμως δεν θα το κάνω θέμα, αρκεί να αγοράσεις αυτή την δουλειά. Α, και μία που σε πέτυχα αγαπημένε ακροατή, έχε υπόψη σου ότι σιγά σιγά σοβαρεύω κι εγώ και σε περιμένουν διάφοροι ντουβρουτζάδες στο μέλλον.... Δυστυχώς, παρά το ομολογουμένως ωραίο εξώφυλλο (δεν κάνω πλάκα, μου αρέσει - σκέψου! είναι του 1990 και βλέπεται ακόμα) ο δίσκος δεν περιείχε μεγάλη επιτυχία και δεν τράβηξε: μόλις 55 χιλιάδες αντίτυπα. Όμως το "ορκίσου να μην χωρίσουμε, ποτέ ποτέ ξανά, ορκίσου να μην χωρίσουμε ποτέ μωρό μου στα παλιάααααααα" είναι τραγούδι που έχει αγαπηθεί από γενιές και γενιές μικρών gay που το αφιερώνουν στον πρώτο κωλομπαρά τους με μεγάλη αγάπη. ..δεν ξέρουν τα κακόμοιρα... Α, ο δίσκος περιέχει και το τραγούδι με την μουσική του πρωινάδικου του Antenna!

Τέταρτος δίσκος "νερομπογιές" 1992Ο τέταρτος δίσκος μας βρίσκει μετά από 2 ολόκληρα χρόνια και σε καινούργια εταιρία - από την Polygram πήγαμε στην BMG. Είναι ο δίσκος "ήρθε η ώρα να κάνω στροφή στην καριέρα μου". Αυτό είναι και το μήνυμα του εξωφύλλου: ...σε παρακαλώ, αποδέξου με ως μη Pop, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, αποδέξου με, θα σκοτωθώ αν δεν με αποδεχτείς και το μόνο που θα έχεις να με θυμάσαι θα είναι μία φωτογραφία με κουλή κορνίζα, σε παρακαλώωωωωωω. Δυστυχώς, το κοινό δεν συγκινήθηκε από το plea και είπε στις νερομποΓΙΕΣ ένα ηχηρό νερομποΝΟΟΥ! χιχιχιχι χοχοχο χεχεχε. Ο δίσκος δεν είχε σουξέ, αν και χρησιμοποιείται ακόμα από μία μεγάλη εταιρία παραγωγής εξτένσιον αλογοουρών στις επίσημες εταιρικές εκδηλώσεις.

Πέμπτος δίσκος "H Αλέξια τραγουδά τα κλασικά" 1993"Αφού δεν μπορούμε να βρούμε καλό υλικό, ας τυμβορυχεύσουμε" είπαν οι υπεύθυνοι της εταιρίας και μάλλον είχαν δίκιο. Ο δίσκος έσκισε, πούλησε 100 χιλιάδες αντίτυπα. Ο μύθος λέει ότι η επιλογή των τραγουδιών έγινε σε συνεργασία με τον Μάκη Δελαπόρτα, η ηχογράφησή τους με την βοήθεια της συμφωνικής της Σόφιας (όπως Βουλγαρία) και είναι ο πρώτος δίσκος στην ιστορία της Κύπρου που έγινε πλατινένιος στο νησί. Όσο για το εξώφυλλο; Το μήνυμα είναι απλό, λιτό, μονοσήμαντο: Άμα κοτάς, τόλμα να ξαναπείς ότι φοράω εξτένσιονς - είδες τι έπαθε μία κότα που τόλμησε να το πει... την φοράω μπόα!!!! ΧΑ!. Ο δίσκος περιέχει το ντουέτο με τον Μπονάτσο "είσαι παιδί μου πειρασμός" και άλλα χιτάκια!

Δίσκος έκτος "Η Αλέξια τραγουδά Χατζηνάσιο" 1994 Τι μας λέει το εξώφυλλο: Αλέξια: Γειά! είμαι η αλέξια και τραγουδώ Χατζηνάσιο. Χατζηνάσιος: Γεια! Είναι η Αλέξια και τραγουδά Χατζηνάσιο!. Η τραγουδίστρια έχει τρελά νεύρα, ενώ ο μεγάλος συνθέτης αναπολεί την χρυσή εποχή που μελοποιούσε το "παιδί απ΄την Ανάβυσσο, με κρεμεζί πουκάμισο".

Έβδομος δίσκος "Αχαιών ακτή" 1996
τι μας λέει το εξώφυλλο: α, δεν θα μας πάρει την δουλειά ο Νταλάρας! ΕΓΩ θα κάνω περισσότερα για την Κύπρο!!! αρχίζω τώρα!

Όγδοος δίσκος "Αλέξια in a Jazz Mood" 1997
τι μας λέει το εξώφυλλο: μαύρη, μαύρη, μαύρη μου έχεις κάνει την ζωή μου, μαύρη, μαύρη, είμαι ποιοτική!!!. Πλάκα πλάκα όμως, πούλησε 19 χιλιαρικάκια. Και λένε ότι είναι ωραίο cdάκι.

Ένατος δίσκος "Αλέξια - Μίκης Θεοδωράκης"
τι μας λέει το εξώφυλλο: γιατί όλοι θέλουνε να ξεχωρίζουν, για το ίδιο προσπαθώ, μη μου λες ότι κινδυνέυω, δεν μπορώ να το δεχτώωωω. Τι να πω, αν μη τι άλλο περιέχει ωραία επιλογή τραγουδιών του Μίκη.

Φυσικά η Αλέξια έχει βγάλει και άλλα cd. Μία ιδέα για κάποια από αυτά πάρε σε αυτήν την φωτογραφία medley. Αυτό λοιπόν ήταν το thesis μου. Πως σου φάνηκε; δεν ήταν τέλειο;

τέλος, δύο πρόσφατα νέα της Αλέξιας, για να κλείσουμε γιατί σε ζάλισα...

Πριν από μερικές μέρες την είδα στην Mystic Pizza στα Εξάρχεια. Καθόμαστα τρία τέσσερα τραπέζια διαφορά. Ήταν πολύ ευχάριστη και καλόαυρη. Επίσης έχει παχύνει.

Τέλος, υποτίθεται ότι αυτές τις μέρες βγάζει ή εβγαλε ένα τύπου jazz experimental cd με δικές της συνθέσεις! μάλλον εδώ, στην επίσημη σελίδα της καλλιτέχνιδος στο Myspace (στην οποία η ίδια χαρακτηρίζει τον εαυτό της ως experimental και alternative!!!) μπορείς να μάθεις πληροφορίες.

33 comments:

Marvin said...

To 88 πολυ καλο για την εποχη του, αλλα αυτο το 89, μοντιε... Και μαρεσει αυτο στο κεντρο της μεγαλης φωτο, με το αναγραμματισμενο ονομα, τη χαρα του δυλεκτικου...Μα τα σκεφτονταν;

ΗarryTsopanos said...

που τα βρισκεις ολα αυτα θα ηθελα να ξερω.

BLUEPRINTS said...

πολύ καλή η thesis σου, αλλά ποιά η θέση σου στις κατηγόριες ότι χορεύεις Αλέξια τελικά; οκ, την δισκογραφία της την ξέρεις πολύ καλά, έκανες ολόκληρη σπουδή πάνω στην καλλιτέχνιδα, αλλά και να την χορεύεις; (επίσης ακούγεται ακόμη σε clubs?)

Slourp!!! said...

ax pou tha vro ekini ti diafimisi tou anapsiktikou hbh me thn alexia na xtipiete se apotiximeni version tis Madonna sto virgin tour kai na tragouda to ksipna o allos mou eaftos ah ah aaaah aaaah ksanagenimeni ksipnaei o allos mou eaftos!!! ?
den nomizo na sou ksefige afto apo to thesis sou eee provatiko? milame gia simio orosimo stin kariera tis! mi mou peis pos i britney diavase to thesis sou kai to de plano karieras ...les?

xipasmenos said...

Οχουυυυυυ, αγαπημένες μου φίλοι και οι δύο, αγαπηθείτε πάλι και μην με κάνετε να χωρίζω την καρδια μου στα 2.....

bill g. said...

Σας το έχω πει ότι η νονά μου μοιάζει πολύ με την Αλέξια; Ε; Δε σας το έχω πει. Σας το λέω λοιπόν, η νονά μου μοιάζει πολύ με την Αλέξια. Προβατούκο, η νονά μου δουλεύει Εξάρχεια, μπορεί αυτήν να είδες στο Mystic Pizza. Εξάλλου, η Αλέξια δε θα έπρεπε να μένει στην Κύπρο σαν καλή Κύπρια; Όχι;

sikia said...

Βρε προβατούκο μου διόρθωσε το spelling στη κοινωνιολογία (που το έχεις γράψει κοινονιωλογία και μας βγάζει το μάτι).
Επίσης να τονίσω ότι όσο εσύ έκανες το thesis σου στην Αλέξια, με είχες εμένα να πλένω σκάλες και να κάνω τη μπέιμπι σίτερ για να τα βγάλουμε πέρα....

alienlover said...

PREPEI NA VRO TO HITAKI ME TON MAKARITI. poios kalos anthrwpos tha mou to steilei ??? e?? agapimenoi mou subloggers??

cobden said...

Το ΕΛΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ήταν από τις πρώτες κασέτες που είχα αγοράσει (μαζί με το "Behaviour" των Pet Shop Boys).Αυτή η πολυσυλλεκτικότητα μου, με τρομάζει ώρες ώρες...

Sound Of Freedom said...

εγώ πάλι τι να πω!είμαι τεκνό άλλης γενιάς και δεν την άκουγα!και να ήθελα, ήμουν πολύ μωρό για να την ακούω!

Anonymous said...

νερομποΝΟΟΥ!...ζωγραφισες προβατε!!

anorymous

Υπερμίκης said...

Στα χέρια μου έπεσε (ναι, στην παγωμένη ξενιτιά..χεχεχε-αυτοσαρκασμός;) μόνο ο δίσκος με τα 27 τραγούδια του Μίκη.Η επιλογή είναι όντως ωραία.Η διάρκεια κάθε τραγουδιού είναι διπλή ή τριπλή απο
αυτήν της πρώτης εκτέλεσης!Πειραματισμοί;Η Αλέξια με τον τρόπο
που τα ερμηνεύει, δυσκολεύεται κανείς να αναγνωρίσει τα γνωστά τραγούδια του Θεοδωράκη.Σαν να ήταν καινούργια τραγούδια ειδικά φτιαγμένα για την φωνή της και την περσόνα της... very experimental indeed!!!
Όσο για την thesis σου,άξιος,όπως θα'λεγε και ο Μίκης.

YO!Reeka's said...

το άσπρο-μαύρο πότε το είχε βγάλει;;;

revqueer said...

Πόσο χαίρομαι να βλέπω σπουδαγμένα άτομα...

tsok said...

Το "Έλα μια νύχτα" το έχω σε κασέτα (μωρ' τις θυμάστε αυτές?), την οποία άκουσα σχετικά πρόσφατα κιόλας σε ταξίδι με (ομολογουμένως παλιό) αυτοκίνητο. Εκτός του "Ορκίσου" να σας θυμίσω ότι περιείχε το έπος "Έχω δίιιιιιιλημμα ποιό δρόμο να διλέεεεεεξω, η απόφαση ποιά ειναι η σωστήηηηηηη" καθώς και το τραγούδι - καταπέλτης εναντίον των ναρκωτικών "σταμάτα να ψάχνεις έναν ψεύτικο κόσμο, έναν κόσμο που σβήνει και μόνο σ' αφήνει κάθε πρωί". Ναι, είμαι τόσο φρικιό που θυμάμαι τους στίχους. Καλημέρα σας και καλό σου-κου.

Constademon said...
This comment has been removed by the author.
Constademon said...

ΧαΧαΧα ... που την θυμήθηκες καλέ;;; Ζει αυτή;;; Στα 90'ς οντως ειχε κάνει σχετική επιτυχία.

@YO!Reeka's : Το "Ασπρο-Μαυρο" ήταν η συμμετοχή της κύπρου στην Eurovision του 87 (πήρε 80 βαθμους και πήρε την 7η θέση) και το συμπεριέλαβε στον πρώτο της δίσκο "Αλέξια"

enteka said...

μιλάμε για σούπερ διατριβή!! δέκα με τόνο!

Anonymous said...

ΝΕΡΟΜΠΟΝΟΟΥ !!!!!!!!! ΤΕΛΕΙΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ

Είδωλο said...
This comment has been removed by the author.
Είδωλο said...

Experimental και alternative
Χριστε μου εχω κατουρηθει απο το γελιο...

Ωστοσο ηταν εκεινα τα χρονια η επανατασταση του 2πλου κασσετοφωνου που εριξε τις πωλησεις! Μη το ξεχναμε αυτο, οποτε μετα τα "κοριτσια ξενυχτανε" ητανε λογικο
Επισης οι νερομπογιες ειχανε μεσα και το ΧΙΤ "ματια μου" και ητανε αρκετα ωραιος δικος, την ιδια χρονια ητανε που ειχε βγαλει ο Δαντης το "ΑΜΑΝ" και τους ειχα αγορασει μαζι.

Η αληθεια δεν ειναι πως απλως εχει παχυνει, βουβαλα εχει γινει
Την χαζη... με το Jazz ριαλια 'εν εχει!

ethanandthecity said...

αγαπάμε Αλέξια, thumbs up για το ποστ και πέρα από πλάκα είναι μια από τις τραγουδίστριες που πραγματικά έχει αφήσει το σημάδι της στην ελληνική δισκογραφία και νομίζω λείπει σε όλους μας.....
Κατά τα άλλα τι θήσις και θείες μου τσαμπουνάς? Αφού το ξέρουμε ότι ήσουν γκρούπι της! :-D

igkros said...

Την συμπαθώ την Αλέξια. Έχει πει μερικά πολύ ωραία ελαφρά τραγούδια (εϊτίλα αγάπη μου!) και επίσης τόλμησε να κάνει και την ποιοτική στροφή της (άσχετο αν στο Ελλάντα έχουμε συνηθίσει να βάζουμε σε κάδρο τους τραγουδιστές - μια φορά σκυλάς πάντα σκυλάς- και γενικότερα τους ανθρώπους. Έτσι την πάτησε και η Νατάσα Θεοδωρίδου και μετά γύρισε πανικόβλητη στα τσιφτετέλια!).

One Big DJ said...

Αγαπάμε Αλέξια...Αχ ανατριχιάζω τόσο ποθητά όταν διαπστώνω οτι οι φίλοι μου έχουν παιδεία....σνιφ. Ριγ. Ανατριχιλ.

xomeritis said...

Μια μικρή ιστορία: Ήταν η 70η, 90η, 120η επέτειος των γενεθλίων του Μίκη Θεοδωράκη – δε θυμάμαι. Είχε και πυροτεχνήματα πάντως. Με το φίλο μου το Δήμο προσπαθήσαμε να μπούμε στο Καλλιμάρμαρο, αλλά που; Το αδιαχώρητο. Καθόμαστε λοιπόν έξω στο πεζούλι έτοιμοι να βάλλουμε τα κλάματα. Η σεμνή τελετή είχε αρχίσει μέσα στο στάδιο, όταν ξαφνικά βλέπουμε ένα ταξί να σταματάει, να πετάγεται έξω η Αλέξια αλαφιασμένη, να τρέχει προς το στάδιο και από πίσω μια κυρία, κάπως κοντούλα (η μαμά της;), να κρατάει ψηλά μια κρεμάστρα μ΄ ένα φόρεμα και να τρέχει να την προλάβει.

Ελπίζω οι καλλιτέχνες να μην εμφανίστηκαν με αλφαβητική σειρά.

Χαζοχηνα said...

Μια φορα την ειδα στο Heathrow. Περιμενα την φιλη μου και ποιος βγαινει απο την πτηση? Η Αλεξια. Εμοιαζε με τις φωτογραφιες της και ειχε και την ιδια τραβηχτή αλογουρα.

kukuzelis said...

Την ξέρω. Δεν την έχω ακούσει ποτέ προσεκτικά. Ανέκαθεν υποψιαζόμουν ότι έχει ενδιαφέρον. Thesis εξαιρετική. A+.

Moutsakos said...

Πρόβατε,

συγχαρητήρια για την εμβριθέστατη ανάλυση. Έχω μόνο τον τρίτο προσωπικό δίσκο (σε κασσέτα), δε θυμάμαι το λόγο και την αιτία αλλά το βέβαιο είναι ότι την αγάπησα (όπως όλοι νομίζω) με το Άσπρο Μαύρο για το οποίο νομίζω ότι επιβάλλεται ένα ποστ με λεπτομερή ανάλυση.

Τα σέβη μου

Provato said...

σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια! ήμουν σίγουρος ότι η θήσης μου θα αναγνωριστεί προ θανάτου.


χαίρομαι που όλοι συμπαθούμε (to say the least) την Αλέξια.

χαίρομαι που και άλλο σαν και μένα έχουν σε κασέτα το "έλα μία νύχτα" ντρεπόμουν να το αποκαλύψω.. χιχιχι

ethan Και sikia γκρ γκρ γκρ!!!!

bill g η Αλέξαι ζει στην Αθήνα. είμαι σίγουρος ότι ήταν αυτή γιατί άκουσα να την φωνάζουν με το όνομά της. Με την αλέξια κάποτε ήμασταν γείτονες ξέρεις, όταν έμενε στην Γλυφάδα τις εποχές της παντοδυναμίας της. είδα τις σέλίδους όλες και μου αρέσουν πολύ. μπεεε

xomeriti έγραψες πάλι με την ιστορία σου και το περί αλφαβητικής σειράς!

codben και εγώ είχα πάρει το behaviour σε κασέτα εκτός από το έλα μία νύχτα! χεχεχε

Provato said...

Προβατοφιλιά σε όλους είπα; δεν είπα... μπεε

Anonymous said...

άκουσες τα τραγούδια της Αλέξιας στο ΜΥSPACE?
einai kai alternative kai experimental..

Anonymous said...

toulaxiston einai i moni pou eixe ta kotsia ki ekane ti strofi apo apopsi ki oxi epeidi itan dithen..

kai malista i moni pou tin kratise.

oles oi alles to paizane koyltouriares kai molis patosane oi poliseis tous, amesos etrexan kai pali sta laikopop tragoudia!

Xilaren said...

35 χρόνια επιτυχίες είσαι βρε προβατάκι! και μου έχεις λείψει! ματς και μουτς απο λοντον