Thursday, January 10, 2008

η τέχνη και γλυκά φιλιά στο στόμα, να γιατί είμαστε ζωντανοί ακόμα

Τις προάλλες συζητούσα με ένα φίλο.

είναι κυνικούρας και ψιλομαλάκας και ενώ είμαι στο όριο να του δώσω τα παπούτσια της φιλίας στο χέρι, του τη χαρίζω γιατί είναι ωραίο γκομενάκι και στο παρελθόν με έχει αφήσει να τονε χρησιμοποιήσει για να ξεχαρμανιάσω σε στιγμές αγαμίας χωρίς stings attached.

δεν θέλω να είμαι αχάριστος με ανθρώπους που έχω κάνει σεξάκοι.

Το θέμα της συζήτησής μας ήταν ...η τέχνη. Μην φρικάρεις και μην πεθάνεις από βαρεμάρα πληζ. Εκείνος έλεγε ότι η τέχνη σε περιόδους κρίσης είναι άχρηστη, ότι "τι νόημα έχει να απολαμβάνεις την ζωή και την ομορφιά γύρω σου όταν είσαι σε φάση που πρέπει να σώσεις τον κώλο σου...".

εγώ καρακατάδιαφωνούσα. Πιστεύω ότι η τέχνη είναι κομμάτι της ζωής μας και της καθημερινότητάς μας κάθε στιγμή, ακόμα και την στιγμή της μεγάλης κρίσης. Μπορεί να την βιώνεις αλλιώς την στιγμή της κρίσης από το πως την βιώνεις όταν τα πράγματα είναι smooth αλλά πάντως την βιώνεις...

Συζήτ συζήτ εντατίκ, λοιπόν, με το φιλαράκο μου.

επιμένει.

επιμένω πίσω.

επιμένει!

επιμένω πίσω...

Αλλά δυστυχώς φαίνεται ότι ο τύπος μου ρίχνει στα αυτιά. Κάπως σαν να έχω μειωμένα συζητόνια και πεσμένα επιχειρηματόνια εκείνη τη μέρα και δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια ικανά να τον ρουμπώσουν αυτό που το ένστικτό μου ΞΕΡΕΙ ότι είναι απόλυτη αλήθεια:

Ότι δηλαδή η Τέχνη είναι ένα από τα δύο τρία πράγματα που κάνουν την ζωή μας λίγο πιο ζωή.

Κλαψ λυγμ.

Στεναχωριέμαι γιατί δεν θέλω να ηττηθώ σε αυτή την κουβέντα, αισθάνομαι ότι μιλάω εκ μέρους της τέχνης, κάπως σαν να την υπερασπίζομαι (ψευδαισθήσεις μεγαλείου, ναι, το ξέρω, so shoot me!).

Θέλω να νικήσω το κυνικό πουτανάκι ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ, που θα τολμήσει να μου πει εμένα ότι η τέχνη είναι άχρηστη.

Σνιφ σνιφ. Χρειάζομαι το ένα, εκείνο, δραματικό "επιχείρημα" που θα του κάνει την μούρη κιμά.

Ικετεύ Ικετεύ εντατίκ... και μου έρχεται!!!

Θυμάμαι το περιστατικό:

Είμαι το καλοκαίρι των Ολυμπιακών στην Νέα Υόρκη. Είναι 16 ή 17 Αυγούστου. Βρέχει. Κάθομαι μαγεμένος από την Νεοϋορκίλα σε ένα παγκάκι στη Washington Square και ακούω μουσική με τα ακουστικά μου.

Είμαι έξω από τον εαυτό μου: η βροχή, το ταξίδι, η Νέα Υόρκη, η μοναξιά, η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών μας που έχει γίνει θριαμβευτικά αποδεκτή από όλα τα αμερικάνικα μέσα...

και τότε αρχίζει το επόμενο τραγούδι στο cd player, ένα τραγούδι που με χώνει πιο πολύ στην μαγεία... (το Here is The House των Depeche Mode από το Black Celebration)...

μαγεμένος, μαγεμένος.

Σε μία έκρηξη ενθουσιασμού, σηκώνομαι από το πέτρινο παγκάκι, πηγαίνω σε ένα πανέμορφο γκομενάκι στην ηλικία μου που κάθεται κάπου απέναντι του και, μη δίνοντάς του περιθώριο να αντιδράσει, ενώ του λέω "listen to this... listen how wonderful it is!!!" του βάζω τα ακουστικά στα αυτιά για να ακούσει το τραγούδι που με έχει μαγέψει.

Ναι, το ξέρω, ο τυπάκος θα μπορούσε να είχε βγάλει κανένα όπλο να με πυροβολήσει, ή να με αρχίσει στις κλωτσιές έτσι τσιτωμένοι που είναι όλοι οι Αμερικάνοι με τον προσωπικό ζωτικό τους χώρο. δεν το έκανε όμως.

Αντί για αυτό, βρεθήκαμε κάπου χωμένοι σε μία απόμερη γωνιά να φιλιόμαστε στο στόμα για κανένα δεκάλεπτο. Ακόμα θυμάμαι την περίεργη γλυκιά γεύση που είχε το στόμα του και πόσο μου άρεσε η αίσθηση από το μουσάκι του πάνω στο πρόσωπό μου...

Και ύστερα έπρεπε να επιστρέψει στο γραφείο του.

Αυτό το περιστατικό διηγήθηκα στον φίλο μου. Και συνέχισα:

"Βλέπεις πως τελικά η τέχνη δεν είναι κάτι θεωρητικό για να συζητιέται μόνο και να αναλύεται αλλά ότι πρακτικά επηρεάζει θετικά την ζωή μας;

Βλέπεις πως δημιουργεί συνδέσεις και συνάφειες ανάμεσα στους ανθρώπους;

Πως μας παρέχει κοινή γλώσσα; (νο παν ιντέντεντ)

Πως ομορφαίνει την ζωή μας;

Πως μας φέρνει τον παράδεισο στο εδώ και το τώρα;

...και αν δεν χρειαζόμαστε κοινή γλώσσα και συνάφειες τις εποχές της κρίσης, πότε χρειαζόμαστε;" ρώτησα τον φιλαράκο μου...

πιστεύω κατάφερα να τον ρουμπώσω. ητ μπλάκ πούση εν ντάη! χεχε!

29 comments:

xipasmenos said...

Music makes the people cum together.

Patrick said...

Ευτυχώς που έχεις πλούσιο σεξουαλικό βιογραφικό για κάτι τέτοιες περιπτώσεις...
Τον ρούπωσες τον μαλάκα.
Υ.Γ.Στείλε μου το τηλεφωνό του,αφού λες πως κάνει καλό σεξάκι.

bill g. said...

Καλά, άμα είχα φτάσει να φιλάω έναν άγνωστο επί 10 λεπτά στη Νέα Υόρκη, όχι μόνο δε θα το είχα ξεχάσει (ώστε να χρειαστεί να καταβάλω προσπάθεια για να το θυμηθώ) αλλά θα το είχα σημειώσει στην πρώτη σελίδα των απομνημονευμάτων μου. Φαίνεται θα είχες πολλές πολλές πολλές περισσότερες εμπειρίες που την επισκίασαν ευτούνη την αθώα και ρομαντική, ε προβατίνι;

maria λεμονατη! said...

αμε!

toymaker said...

Α! θα έπρεπε να ήμουν εγώ παρών σε αυτή τη συζήτηση. Η τέχνη είναι το μοναδικό και τελευταίο ίσως πράγμα που μας κάνει να διαφέρουμε από τα υπόλοιπα έμβια όντα. Δεν έχει εποχή, δεν έχει σύνορα, δεν έχει όρια, άλλωστε ακόμα και η κρίση γεννάει τέχνη...
πολλά φιλιά προβατάκο

alienlover said...

έτσι έτσι, γιατί τελικά τη διαφορά την κάνουν αυτά που ζούμε!

mahler76 said...

και μόνο για το "ητ μπλάκ πούση εν ντάη!" και τα γέλια που έριξα σου βάζω άριστα 10.

Tanila said...

Λοιπόν, εγώ σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τον φίλο σου, εν μέρει επειδή είμαι κι εγώ κυνική, εν μέρει επειδή εκιά στη Νέα Υόρκη που ήσουνα, δε νομίζω ότι διένυες καμιά κρίση.
Ψωλαρμένιζες στα παρκάκια, δεν προσπαθούσες να σώσεις τον κώλο σου από κάτι.
Παρ'όλ'αυτά εμένα η τέχνη μου έχει φανεί πολύ χρήσιμη στο να σώζω, κυριολεκτικά, τον κώλο μου. Βάζω τα ακουστικά στα λεωφορεία και δεν επιτρέπω έτσι σε κανέναν να μου πιάσει την κουβέντα, ούτε σε καμιά γρια να μου ζητήσει να σηκωθώ για να κάτσει.
Παρεπιπτόντως, εσύ βλέπω τον έβγαλες στη φόρα (τον κώλο).

revqueer said...

Μα ειδικά σε φάσεις 'που πρέπει να σώσεις το κώλο σου' βοηθάει η Τέχνη!! Όταν είσαι μες στη τρελή χαρά τι να τη κάνεις; Πάντως, ο Νεοϋορκέζος δε σου έκατσε λόγω Τέχνης αλλά επειδή προφανώς είσαι ωραίος! Εγώ σε παρόμοια περίπτωση θα εισέπραττα κλωτσιά στους όρχεις.

xomeritis said...

Νομίζω ότι με το συγκεκριμένο φίλο έπρεπε να ενεργοποιήσεις τα αδιαφορόνια σου. Και τι σκας που δε σκάει; Ιδιαίτερα από τη στιγμή που η τέχνη έδρασε με αποτελεσματικότητα για την ενεργειακή γέφυρα ενδοψυχονίων μεταξύ σου και του αμερικανού.

Ενδοψυχόνια;... η λύση εναντίων των aliens μήπως πρόβατο;

nikisot said...

anti8etws ,pisteyw oti se dyskoles periodous h texnh apotelei th die3odo, ton tropo fyghs apo thn asxhmia tou shmera, thn elpida oti yparxei kati pio omorfo ekei e3w, kati gia to opoio a3izei na zeis kai na mox8eis oso asxhma kai n aeinai ta pragmata

sikia said...

Συγγνώμη αλλά η ιστορία στη Νέα Υόρκη δεν αποδεικνύει τη δύναμη της ποίησης και της μουσικής και την αλληλεπίδραση τέχνης και κοινωνικού γίγνεσθαι, απλά αποδεικνύει ότι είσαι μεγάλος πουτανάκος και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού!

Μετά τιμής
sikia

Provato said...

xipaki lol!

patrick είσαι τρελός που θα σου στείλω το τηλέφωνό του; νο γουαίη μαν! το κρατάω καβάτζα.

bill g. άσε τις ερωτήσεις παγίδα! χεχε. όσον αφορά το αν θυμόμουν το περιστατικό... χμ χμ χμ. ασφαλώς και δεν το είχα ξεχάσει στιγμή - αυτό που δεν είχα στο μυαλό μου όμως ήταν η σύνδεση που θα μπορούσα να κάνω με την συζήτηση που είχα με τον φίλο μου. μπεε

μαρία αμέ!! :-)

toymaker πές τα χρυσόστομε. πολλά φιλιά! :-)

alien xxxx. αυτά που ζούμε κάνουν την διαφορά. τι άλλο. να σου πω ρε συ, θυμάσαι την νέα διέυθυνση των greekz? για ρίχτηνα!

Provato said...

mahler μπεεε! (έμαθα ότι μας αρέσουν ίδιες μουσικές και πολύ χάρηκα).

tanila ο μόνος λόγος που ακούς τέχνη στα λεωφορεία είναι διότι θες να μπορείς να ισχυριστείς ότι εσύ είσαι υπεύθυνη που ποτέ κανείς δεν πρόκειται να σου πιάσει κουβέντα έτσι ξυνίλα που είσαι.

revάκο ο νεοϋορκέζος (που μάλλον για οκλαχωμιότης μου έκανε αλλά τέσπα) δεν μου έκατσε λόγω τέχνης σίγουρα. Μου έκατσε γιατί είναι θεός στο σεξάκοι... όμως η τέχνη είναι που με έκανε εμένα να reach out for him... κατάλαβες πονηρό αγόρι που ψαρεύεις κοπλιμέντα; χιχιχι!

thomas δεν μπορούσα να εκπέμψω αδιαφορόνια στο φίλο μου γιατί θέλω να νομίζει ότι με ενδιαφέρει η γνώμη του ώστε να τον έχω καβάτζα για σεξάκοι. ...ενδοψυχόνια ε; ναι, είναι η λύση πιστεύω.

moody έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες. μπεε

sikia πήγα να σε πάρω στα σοβαρά αλλά μετά θυμήθηκα το περιστατικό με τους Modern talking και συνήλθα. ...βοήθησε λίγο και αυτό το μετά τιμής... xxx

Constademon said...

Κι εγω θα συμφωνήσω οτι η τέχνη ειναι αυτή που μας ηρεμεί σε μεγάλες στιγμές κρίσης. Για παράδειγμα οταν εγω ειμαι σε κρίση και κατσαδίαζω τον ανηψιό μου που γράφει το πανεπηστήμιο στα τέτοια του, αυτος βαζει το mp3 στ' αυτία και απλά με κοιτάει. Εγω τα λέω, ξεθυμαίνω και η κρίση περνάει !!!!

Provato said...

έτσι, έτσι constademon!!! λολ! :-)

Anonymous said...

Α ρε Πρόβατε, της Tanila και λίγα της λες, ωστόσο, μέσα στη χυδαιόητά της, ένα δίκιο το έχει. Σκέψου μόνο ότι στον σεισμόπληκτο προσφέρεις αντίσκοινα κι εβαπορέ, στον ναυαγό σωσίβιο και στον λιμοκτονούντα ψωμί. Αν προσφερθείς ν' απαλύνεις τον πόνο τους (που δεν είναι καν πόνος, είναι σκέτη λύσσα για επιβίωση) με cd και λογοτεχνία, μην εκπλαγείς αν αντί για ευχαριστώ εισπράξεις ροχάλα. Σε αληθινές καταστάσεις κρίσης, δεν έχεις χρόνο, δεν έχεις καθαρό μυαλό, δεν έχεις "χώρο" για ελεύθερη δράση παρά μόνο γι αντανακλαστική άμυνα. "Απανθρωποίηση του ανθρώπου" λέγεται αυτό, κι εκεί η τέχνη (όπως και η φιλοσοφία, όπως κι η κάθε είδους πνευματική εκδήλωση)είναι απλώς άχρηστη. Τώρα, Νέα Υόρκη και παγκάκια και φιλάκια, πλάκα έχουν, μόνο που είναι παντελώς άσχετα με το θέμα που συζητούσες με τον φίλο (;) σου.
Θα μου πεις "και τι έγινε;". Τίποτα. Έτσι, κουβέντα να κάνουμε... Χαιρετώ σας

revqueer said...

AAAA, τώρα κατάλαβα...

mahler76 said...

Αγαπητέ πρόβατε όταν λές για τις ίδιες μουσικές αναφέρεσαι στην Όπερα, στη Eurovision ή και στα 2????
Λές από φέτος οι βραδιές στο Μέγαρο να αποκτήσουν άλλη αξία???

alienlover said...

baby μου, δεν έχω ιδέα που έχει μεταναστεύσει το λατρεμένο σάιτ και έχω πάθει σύνδρομο στέρησης. Άμα βρεις άκρη λετ μι νόου!

alienlover said...

BAGGELH!!!

esu koimasai kai i tuhi sou ( diladi ego) douleuei.

tsimpa : http://www.greekzlive.com/

Anonymous said...

γκουερνικα

Neverlandean said...

Γκερνίκα είναι το σωστό ΣΤΑΔΓΙΑΛΑ!

Δύσκολη ερώτηση ειδικά για σένα:
τέχνη ή σεξάκη; :P

Εγώ πάντως και πόλεμο να είχαμε αν είχα το ΜP3άκι μου τιγκαρισμένο με τραγούδια καλά θα ήμουν - γκοτ μάη πώοιντ;;

Iliaxtida said...

καλα ε,τελειο σκηνικο!!ουτε σε ταινια να επαιζες... :)) ρομαντικο αλλα ταυτοχρονα σεξυ :> (ζηλευω;;;μαλλον..)

Provato said...

τι έγινε ρε παιδιά, μην λες μπούρδες. Το περιστατικό το ανέφερα ως παράδειγμα του πως η τέχνη μας ωθεί να είμαστε αυθόρμητοι και επικοινωνιακοί και να κάνουμε get toghether - πως δηλαδή μας δίνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για να ξεπεράσουμε τις κρίσεις και να μην απανθρωποιηθούμε. Που να φανταστώ ο έρμος ότι θα κόλλαγες στις περιστάσεις και όχι στο ίδιο το γεγονός. Μην ξαναγίνει σε παρακαλώ ξέρεις περισσότερα than that. thanx για το φρούτφλουλ σχόλιο πάντως. (α, και άσε τους σχετικισμούς τύπου "και τι έγινε" - για αυτό γράφουμε για να έχουμε και διάλογο μεταξύ άλλων):-)

revάκο μπε

mahler αναφέρομαι στα σχόλια που έχει αφήσει στο blog των πρωϊνάδων του τρίτου. μπεε φιλαράκο :-) (όχι ότι και η γιουροβίζιον δεν μα ενώνει δηλαδή...χεχεχε)

alien ρεσπέκτ ρεσπέκτ ρεσπέκτ είσαι θεά του sex και της ομορφιάς και όλα. και σου εύχομαι να γίνει επικεφαλής σε τρελάδικο ακόμα πιο γρήγορα από θέλεις. ναι!

ανώνυμε πες τα χρυσόστομε!

neverάκο σταμάτα μωρέ να είσαι αυστηρός. και γω γκουέρνικα την λέω έτσι είναι εξελληνισμένη η λέξη. xxxxx

iliaxtida ωράια ήταν! άντε, άντε, και στα δικά σου σύντομα. είσαι μικρή ακόμα και θα κάνεις πολλά τέτοια και εσύ... :-)

Stylianee said...

Επίσης η τέχνη --σε κάθε της έκφανση-- υπάρχει για να της δίνονται και να ξεχαρμανιάζουν όταν δεν υπάρχει κανας άλλος αξιόλογος εύκαιρος να του δοθούν. Δε βλέπω να το μνημονεύετε αυτό και είναι η σημαντικότερη προσφορά της τέχνης:P

Anonymous said...

Η Τέχνη οφείλει να εκφράζει τη ζωή. Και όταν η ζωή είναι γεμάτη πόνο, πρέπει να βρεθεί κάποιος να το δείξει αυτό.
Πράγμα που με παραξενεύει γιατί δεν έχω δει ακόμα τίποτα από Ιρακινή Τέχνη (π.χ.).

Anonymous said...

Θέλω να φιλήσω πρόβατο τώρα!!!

Provato said...

estelle έχεις τόσο μα τόσο μα τόσο δίκιο!!!! χεχεχε!

epsoir αλλά το γεγονός ότι εμείς δεν έχουμε δει κάτι δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κιόλας!

bibi δέχομαι. κανόνισε τόπο και ώρα! xxxxx σμουτς! :-) (άμα θες κάνουμε ΚΑΙ σεξάκοι. έξτρα μπόνους μόνο για σένα).