Monday, February 25, 2008

Όϊνκ όϊνκ

...τους βλέπω πολύ συχνά.

σε παραστάσεις προχωρημένων θεάτρων, να χειροκροτούν με μανία τον μεγάλο ηθοποιό, την ρηξικεύλευθη σκηνοθέτρια.

στις προβολές καλών έργων, με νόημα και περιεχόμενο.

στα μεγάλα βιβλιοπωλεία, να ξεφυλλίζουν τα καλά βιβλία, και να τα αγοράζουν κιόλας.

στους δρόμους να κυκλοφορούν με τα ακουστικά στα αυτιά, ακούγοντας ωραίες μουσικές.

στις συναυλίες έργων του Χατζιδάκι, του Κραουνάκη, στα κονσέρτα των μεγάλων ροκ σταρς.

τους κοιτάζω στα μεγάλα γουρουνίσια μάτια τους, παρατηρώ τις κάφρικες και κάλπικες συμπεριφορές τους, τις χυδαίες στάσεις του σώματός τους.

Και πάντα αναρωτιέμαι:

"μα καλά, όλα αυτά τα έργα τέχνης που βλέπουν, που ακούν, στα οποία πότε πότε συμμετέχουν κιόλας, δεν έχουν καμία επίδραση πάνω τους; δεν τους απογουρουνοποιούν καθόλου; δεν τους κάνουν καλύτερους ανθρώπους;"

την απάντηση την δίνω μόνος μου.

Όχι, όλη αυτή η τέχνη που καταναλώνουν οι χιλιάδες των ανθρώπων που γεμίζουν τα σινεμά, τα βιβλιοπωλεία, τα θέατρα δεν τους αλλάζει στο παραμικρό.

Δεν τους κάνει να γίνουν τρυφερότεροι με τον συνάνθρωπο, πιο συμπονετικοί με τον κόσμο αλλά κυρίως με τον εαυτό τους, πιο γλυκιοί απέναντι στην ζωή και το σύμπαν.

Γουρούνια είναι όταν αγοράζουν τα εισιτήρια, γουρούνια παραμένουν όταν βγαίνουν από το θέαμα που είδαν. Πάρα την επαφή με την υψηλή τέχνη...

Και αναρωτιέμαι... φταίει η τέχνη; δεν είναι αρκετά επιδραστική; η φταίει η παχυδερμία τους;

και ακόμα... γιατί μπαίνουν στον κόπο; θέλω να πω, αν αγκάλιαζαν την χυδαιότητά τους ίσως να ήταν πιο αξιόμαχοι να αλλάξουν τον κόσμο.

χμφ χμφ χμφ...

21 comments:

Marvin said...

καναμε μια κουβεντα το Δεκεμβρη για το τι ολοι αυτοι αντιλαμβανονται σαν τεχνη και για ποιους λογους τρεχουν πισω απο διαφορα δρωμενα χωρις να ξερουν γιατι... θυμασαι;

ΗarryTsopanos said...

Αχ ρε Μπεουλη πες τα

mahler76 said...

Προβατέ μου, νομίζω την απάντηση τη δίνεις ο ίδιος.
Οι άνθρωποι που περιγράφεις ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΝ όπως λές την τέχνη, όπως θα καταναλώσουν το φαγητό που θα τους σερβίρουν, για να το χωνέψουν και να το χέσουν μετά λίγες ώρες.
Την τέχνη πρέπει να την ΒΙΩΣΕΙΣ για να σε αλλάξει ως άνθρωπο, έτσι νομίζω. Πρέπει να την αποζητήσεις να την νιώσεις ως ανάγκη σου σχεδόν βιολογική και όχι απλά να πάς γιατί είδες το διαφημιστικό στην τάδε free press εφημερίδα (άρα θα είναι in), ή επειδή σου έστειλαν πρόσκληση.
ένας καθηγητής μου στη σχολή μας είχε πεί μια φορά "δίνετε 30 και 40 ευρώ για να αγοράζετε βιβλία και γεμίζετε τις βιβλιοθήκες σας με αδιάβαστους τόμους που γερνάνε χωρίς να έχουν γεννηθεί ποτέ. Καλύτερα αγοράστε ένα μόνο βιβλίο, διαβάστε το, τσαλακώστε το γεμίστε το σημειώσεις και μετά προχωρήστε στην αγορά του επόμενου. Και ας είναι μικρότερη η βιβλιοθήκη σας, θα είναι όμως διαβασμένα τα βιβλία της". Τώρα, έτσι, ή κάπως έτσι το είπε το νόημα όμως το πιάνεις και νομίζω αφορά όλα τα είδη της τέχνης.

€lisavet said...

u know "δήθεν"? that's why.

Anonymous said...

Kale exo tetoious geitonoys... ta blepoyn, ta diabazoyn kai ta akoyn ola ayta opos forane prada papoutsia, pane stin Araxoba ktl. gia na apoxtisoun akribothorito status kale, ola ayta ta kanoyn sto plaisio tou 8ea8hne. An to kaloskefteis tous kalyteroys kai pio alh8hnoun an8ropous sigoura den tous exeis gnorisei se tetoia merh, alla kapou poy den to pianei to mato ton pollon...

Ιφιμέδεια said...

Κυρίες και κύριοι,

ο χαμένος αδελφός μου!!! Μά πόσο πολύ δίκιο έχεις αγαπημένε;

Το ίδιο αναρωτιέμαι από το βράδυ ως το πρωί και τούμπαλιν -ειδικά με όσους καταναλώνουν θέατρο!!!

Θα ήθελα να φωνάξω: είστε δήθεν ρε! Και τίποτα μα τίποτα δεν θα το αλλάξει αυτό!

Sound Of Freedom said...

Η τέχνη συνήθως προβάλλει το ωραίο, το καλαίσθητο. Είναι λογικό να μην τους επηρεάζει, αφού ποτέ δεν θα καταφέρουν να προσεγγίσουν κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα. Απ'την άλλη ναι, δεν δικαιολογούνται τέτοιες συμπεριφορές. Προφανώς είναι και αυτοί αρκετά απαισιόδοξοι! Μπορεί να ισχύει και κάτι άλλο όμως, ίσως θέλουν απλά να ενημερωθούν για τα καλλιτεχνικά! Ποτέ δεν ξέρεις!

Φαίη said...

Χμ...

Εγώ πάλι, αναρωτιέμαι πότε είναι οι στιγμές που γίνομαι κι εγώ παχύδερμο, και τότε καταλαβαίνω.

Aphrodite said...

Acid test όμως για σένα αν πας να δεις κάτι, και την ίδια στιγμή που βουρκώνεις και χαμηλώνεις το κεφάλι, μη σε πάρουν και τα ζουμιά ολόκληρο γαιδούρι, καταλαβαίνεις τον συνοδό σου ή ακόμη και κάποιους μερικά καθίσματα πιο κάτω να ψάχνουν για χαρτομάντηλο.

Για κάτι τέτοιες τιγμές που αγαπάς όλον τον κόσμο, αφήνεις και τους γουρουνοποιημένους να ζήσουν.

(και λεώ γουρουνοποιημένους κι όχι γουρούνια, γιατί όλοι μας γεννιόμαστε αγγελάκια. Στην πορεία είναι που δουλεύουν πολλοί να μας κάνουν υλικό για μπέηκον...)
:ΡΡΡ

Λοιπόν, αρκετά φλώρικα έγραψα, γιααααα περάστε από Bacaro παρακαλώ πολύ, για περάστε!

Aphrodite said...

Στιγμές, όχι... τιγμές, τα έχω παίξει τέτοιαν ώρα πάλι να ετοιμάζω ποστ γι'αύριο!!!

nikisot said...

koita
poly dh8enia paizei pantou
oi 8ea8hnai texnofiloi koitane tous pinakes me toso aplanes blemma kai gia tosh wra pou nomizeis oti epa8an egkefaliko
ask xipaki gia th symperifora mou mprosta se pinaka pou de mou aresei

Αρης Δαβαράκης said...

Αχ, αν το έργο τέχνης κατάφερνε να αλλάξει, να μεταμορφώσει τον "καταναλωτή" του, θα μπορούσαμε να ελπίζουμε ακόμα και στον επίγειο παράδεισο. Οχι πως δεν συμβαίνει καμμιά φορά, συμβαίνει. Κάποιοι άνθρωποι μπροστά σε κάποιο έργο για κάποιο περίεργο λόγο ανοίγονται και μετά δεν είναι πιά οι ίδιοι. Αλλά αυτό είναι σπάνιο. Το συνηθισμένο είναι να μπαίνεις και να βγαίνεις ίδιος κι' απαράλαχτος, συνήθως κρίνοντας κι' επικρίνοντας αυτό που είδες κι' ακουσες όχι με δικά σου λόγια αλλά με του περιοδικού που διαβάζεις στην τουαλέττα. Η σκληρή αλήθεια τρυφερό μου πρόβατο...

tsok said...

Ο τσίρκας όλους αυτούς που πάνε με το συρμό, κοιτάνε μονάχα τον κώλο τους και πιθηκίζουν πράγματα και καταστάσεις του λέει "κομμένες κεφαλές". Δεν είναι απίστευτη η έκφραση?

Dr_MAD said...

Πόσο χαίρομαι που είμαι trash! Δεν έχουμε κανέναν δήθεν στα λημέρια μας!

Χαζοχηνα said...

Να σας πω πως παει το πραγμα (και μιλαω ως εντελως γουρουνοποιημενη γουρουνα). Η τεχνη θελει να μας αγγιξει και καμια φορα το καταφερνει κιολας, βλεπουμε το εργο, το βιωνουμε ισως-οχι παντα-καμια φορα. Αλλα μεχρι εκει! Μετα σοβαρευομαστε και δεν αφηνουμε την καθε τεχνη να μας αλλαξει τα μυαλα! Ο κυνισμος και η κακια θελουν γερα νευρα! Χρειαζεται συνεχης επαγρυπνηση γιατι η τεχνη και η ομορφια παραμονευουν σε καθε μας βημα. Ετσι και'γω σημερα αγριοκοιταξα μια κυρια που μου χαμγελασε στο τρενο-οχι τιποτε αλλο αλλα να μην νομισει οτι θα με κανει πιο συμπονετικια με τον εαυτο μου!

Provato said...

θυμάμαι marvin, θυμάμαι την κουβέντα μας... αλλά ακόμα η απορία ζωντανή μένει εντός μου...

χάρη yo!

mahler έχεις δίκιο. αν δεν βιώσεις κάτι πως να σε αλλάξει; πως να σε κάνει καλλίτερο. και έτσι που τρέχουμε όλο μέσα στο άγχος να δούμε το ένα και το άλλο και το τρίτο χάνουμε την μπάλα... χμφ

elisavet yes indeed. that's right!

ανώνυμε ισχύει απολύτως αυτό που λες για τους "πιο αληθινούς" ανθρώπους. δεν τους βρίσκεις σε εκθέσεις και σε θέατρα...

Provato said...

...λυγμ ρε αδελφούλα. Τίποτε δεν θα το αλλάξει αυτό; γμτ. xxx

μπέμπη όσο και να προσπαθείς να μου εξηγείς, άκρη δεν βρίσκω. κλαψ. :-)

φαίη ναι, έχεις απόλυτο δίκιο, Point taken. αλλά άλλο είναι να είσαι άθρωπας και γίνεσαι πότε πότε παχύδερμο, και άλλο να είσαι παχύδερμο και να γίνεσαι πότε πότε άθρωπας... χμφ ξανά. :-)

aphro ευτυχώς που υπάρχουν και οι εκλεκτές συγγένειες! xxx μπεεευχαριστούμε για την πρόσκληση!

εμένα μου λες ότι δηθενιά παίζει παντού; της κολάσεως γίνεται! να σου πω,γιατί δεν θες να μου τα πεις απαυεθείας τα χαήρια σου στις εκθέσεις ε; μπεεε :-))

Provato said...

σκληρή η αλήθεια φίλε μου ΤρυφεριΆρη, αλλά αλήθεια... λυγμ σνιφ. :-)

tsok τέλεια έκφραση! τέλεια. μπεευχαριστώ που μας την μετέφερες!

Γειά σου ρε mad με τα ωραία σου! :-)

χαζοχήνα, άντε που ψαρεύεις κοπλιμέντα! εσύ δεν είσαι γουρούνα καθόλου! xxxxx

nikisot said...

mporei na sou epibebaiwsei to xipaki kai na to zhseis apo konta oti thn epefta se tekno thn wra pou blepame klimt.
epomenh stash escher
ennoeitai an den exeis paei pame

Anonymous said...

Δεν πειράζει λέω 'γω. Όσο βλέπω τουλάχιστον τέχνη, μπορεί και να ξεστραβωθώ, όσο δε βλέπω δεν υπάρχει καμία πιθανότης.

Anonymous said...

Yates, "Easter 1916"? am I right or what!