Thursday, March 13, 2008
Φλερτάροντας με τον σχετικισμό...
Σήμερα η μητέρα μου θα έκλεινε τα 61 αν ζούσε.
Σκέφτομαι πως το να θυμάσαι τους νεκρούς σου είναι μεγάλη μαγκιά αλλά και μεγάλη παγίδα. Αλλά ίσως πάλι να μην έχει και κανένα νόημα.
Εσύ τυχερός είσαι στην τελική. Ο νεκρός είναι που δεν μπορεί να δει τον ήλιο και να μυρίσει τα λουλούδια. θα μου πεις, μπορεί να έχει πάει σε άλλη διάσταση, να ζει καλύτερα, να, να, να, να... αλλά το ξέρουμε αλήθεια αυτό; χμφ...
Χμφ χμφ χφμ.
Σκέφτομαι ακόμα πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος. Σαν χτες θυμάμαι τον θάνατο της μαμάς, και όμως έχουν περάσει περισσότερα από 14 χρόνια. Εγώ είμαι πια κοντά να με πεις μεσήλικα, η οικογένεια έχει καινούργιο ανήψι στους κόλπους της, στο μεταξύ πέθαναν κι άλλοι άνθρωποι αλλά και γεννήθηκαν κι άλλοι... η συνέχεια του κύκλου...
τι τα θες. η ζωή είναι το μεγαλύτερο μυστήριο από όλα. και ο θάνατος επίσης, ως κομμάτι της.
για αυτό ίσως δεν έχει και νόημα να τα σκέφτεσαι όλα αυτά.
εκτός βέβαια και αν σε κάνουν να ζεις την ζωή σου κάπως αλλιώς, λίγο πιο συνειδητοποιημένος και χαρούμενος για αυτά που έχεις. Αν, δηλαδή, σε βοηθάν να είσαι πιο ευθύς με τους άλλους και τον εαυτό σου, πιο θετικός, πιο ολιγαρκής, πιο γνήσιος, πιο συνεπής με το εγώ σου, πιο αξιόπιστος και πιο προσεκτικός.
...αλλά και πάλι τι να το κάνεις. αν είναι να πρέπει να πεθάνει κάποιος για να να μάθεις εσύ να ζεις καλύτερα, για να μάθεις να χρησιμοποιείς το μυαλό και την καρδιά σου... χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι.
χμφ χμφ χμφ.
(άντε, πάλι ασυναρτησίες άρχισα. φακ, η φιλοσοφία δεν είναι το φόρτε μου).
Καλό παράδεισο να έχει η μαμά. όπου και αν είναι ας είναι καλά.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
15 comments:
Aγκαλιά!!!!!!!!!!!!
Είσαι γλύκας όταν λες ασυναρτησίες φιλαράκι μου γλυκό......
Άμα ξεκολήσει ο Παύλος απο πάνω σου θα σου κάνω και γω μια αγκαλιά!!!
Συλλυπητήρια για τη μαμά μου καλέ μου πρόβατε. Δεν έχει σημασία πότε έφυγε από τη ζωή, σημασία έχει ότι εσύ τη θυμάσαι. Σε νιώθω πάντως με τις φιλοσοφικές αναζητήσεις. Σήμερα έμαθα ότι χωρίζει ο αδερφός μου έπειτα από δέκα χρόνια γάμου και τρία χρόνια κόρης. Πολύ στεναχωρήθηκα...
δεν είναι ασυναρτησίες όταν μιλάει η καρδιά ... α μπιγκ χαγκ φρομμ μι ... καλό απόγευμα.
Δεν μπορώ τις αγκαλιές αλλά my heart goes out for you. Καλό παράδεισο στους αγαπημένους αναχωρήσαντες και καλή καθημερινότητα στους εναπομείναντες. Επίσης το κάρμα μου είπε να σου πω ότι σήμερα έχει γενέθλια και ο αδελφός μου. Τι να προσθέσω...
Να ζήσεις να τη θυμάσαι. Μια μεγάλη αγκαλιά -έτσι κι αλλιώς- και μια συμ-πάθεια.
Οι άνθρωποι πεθαίνουν πραγματικά μόνο όταν τους ξεχνάμε προβατάκι μου...
φιλί μόνο για απόψε
pavlo Μου γλυκέ μου. (αλλά γιατί φιλί μόνο γι απόψε; τι εννοείς;) μπεεε :-)
ξιπάκο :-))
tsok αχ λυπάμαι για τον αδελφό... λυγμ. ελπίζω να είναι για το καλύτερο. xx
παvlos σε ευχαριστώ πολύ... :-)
ν. μπεεεε ουάου! αυτό με τον αελφό σου με σπούκαρε λίγο. τι να πω... xxx
epidemie σε ευχαριστώ πολύ. :-)
fevis γλυκειά μου χαίρομαι που συνεχίζεις το γραψ. σε ευχαριστώ πολύ για την σωστή σου παρατήρηση. φιλιά πολλά! :-)
δεν έχω λόγια...
εγώ σκέφτομαι τα ίδια στις 2 Ιουνίου κάθε χρονιάς, για τον πατέρα μου.
επειδή το εχω πρόσφατο σου λέω αγαπημένε ότι δεν έχει σημασία να το σκεφτόμαστε. το μάταιον του όλου θέματος..μόνο να μοιράζουμε καλό και χαμόγελα όποτε μπορούμε. πίστεψέ με αυτά μένουν. Η στεναχώρια στα μάτια των φίλων του πατέρα μου ή το πως κάνανε όταν ακούσανε ότι πέθανε αυτό είναι η κληρονομιά που αφήνουμε πίσω μας. That's what we're all about. Καλό παράδεισο να έχει η μαμά σου. Και ο μπαμπάς μου.)
ώρες ώρες είσαι ΠΟΛΥ γλυκούλης.
τα ποστ σου που βγάζουν τέτοια συναισθήματα, είναι πολύ αγαπημένα μου!
(την αγάπη μου)
Δεν έχει νόημα να σκέφτεσαι, αλλά έχει νόημα να θυμάσαι.
Post a Comment