Στεναχωρήθηκα

Έμαθα πριν από λίγο ότι πέθανε ένα από τα πιο γνωστά behind-the-camera ονόματα της νιότης μου, ο σκηνοθέτης video clip Γιώργος Σοφούλης. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 και για καμία δεκαριά χρόνια το όνομά του ήταν σε κάθε ελληνικό σπίτι, ή kind of αφού είχε σκηνοθετήσει άπειρα clips. Μεταξύ αυτών μερικά σούπερ αγαπημένα:

Θα μελαγχολήσω - Καίτη Γαρμπή:

Πήχτρα στο γκομενάκι, κουκλάρα η Καιτούλα, ένα τραγούδι από την εποχή που ακόμα και το εμπορικό τραγούδι είχε μερικά στάνταρτς ποιότητας. Το λατρεύω...

...αλλά όχι τόσο πολύ όσο αυτό εδώ. Το καλύτερο τραγούδι του Φοίβου και ένα από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών. Επίσης, μου θυμίζει τον πρώτο Ά εθνικής γκόμενο που είχα ποτέ, έναν από τους πιο επιδραστικούς και ωραίους ανθρώπους στην ζωή μου (Α. μωρό μου όπου κι αν είσαι ελπίζω να είσαι ευτυχισμένος - μου έδωσες απίστευτα πολλά, περισσότερα από όσα αξίζουν σε έναν άθρωπα και σου αξίζουν τα καλύτερα. και βέβαια θεγκζ και για το τέλειο σεξάκοι). Χαμένα, αγαπημένε viewer. Δικό σου και της Καιτούλας:


Ο μακαρίτης (καλό παράδεισο να έχει) επίσης είχε σκηνοθετήσει και το τραγούδι με το οποίο ρίχνουμε χυλόπιτα σε όσους κάναμε σεξάκοι στο νησί και όταν γυρίσουμε Αθήνα αναρωτιόμασταν "μα καλά, τόσο πολύ είχα πιει και πήγα μέχρι και με ΑΥΤΟΝ!!!; πόσο πια σαβουρογάμης είμαι, πόσο μπόμπα ήταν η γαμημένη η μαργαρίτα...". Σοφία Αρβανίτη, μη μου μιλάς για καλοκαίρια, λατρεμένο κλάσικ:


φυσικά ο Σοφούλης είχε και την μεγάλη τύχη να γνωρίσει την θεία Ευριδίκη (θεία όπως divine όχι όπως aunt) από κοντά αφού την σκηνοθέτησε στο μεγαλύτερο video clip της, το μόνο που θυμάμαι. Απόλαυσε


Όπως βλέπεις είχε πολύ δικό του στιλ, διακριτό και ιδιαίτερο, παρά το ότι τα περισσότερα clip βρίθουν κλισέ. Αυτό θα πει να είσαι δημιουργικός.

Ο Σοφούλης κατά πολλούς χρεώνεται με την "ανακάλυψη" της Ελένης Μενεγάκη. Είχε δει ότι γράφει και την είχε πρωτοχρησιμοποιήσει σε ένα clip του Ρακιντζή. The rest is history.

Πέθανε από aids μόνο 51 ετών. Τα τελευταία χρόνια είχε ταλαιπωρηθεί πολύ λένε οι γνωστοί του, είχε αποσυρθεί από την τέχνη του και μάλλον ο θάνατος ήταν λύτρωση. Τι να πω, πέρα από το ότι στεναχωρήθηκα και Θεός σχωρέστον; τίποτε...