Ανοιχτή επιστολή στο Θανάση Αλευρά

Ο Θανάσης Αλευράς είναι ένας νέος ηθοποιός ο οποίος για το παίξιμο του στην επιθεώρηση "ΗΡΩΕΣ", στο Μικρό Παλλάς, πήρε το φετεινό βραβείο "Δημήτρη Χόρν" που είναι ούμπερ χλιδάτο!


Αγαπητέ Θανάση!

Γεια. ελπίζω να είσαι καλά. Τι ρωτάω, σίγουρα θα είσαι καλά, δεν είναι και μικρό πράγμα να κερδίζεις το σούπερ χατ βραβείο Χορν - και εσύ το κέρδισες πριν από ούτε καν 10 μέρες, άρα οι χαρές και τα πανηγύρια καλά κρατούν.

Πάει πια σχεδόν ένας μήνας που είδα την παράσταση που "έκλεψες" και για την οποία έμελε λίγο μετά να πάρεις το βραβείο. Πρέπει να σου πω ότι εκείνο το βράδυ ο τρόπος που έπαιζες ξεχώριζε και εγώ και η φίλη με την οποία είχαμε έρθει να δούμε το έργο σε σταμπάραμε σχεδόν με το που βγήκες στην σκηνή.

Σου γράφω αυτό το γράμμα καταρχήν για να σε συγχαρώ για το βραβείο σου. Δεν είδα τους συνυποψήφιους σου, αλλά πιστεύω ότι το αξίζεις. Μπράβο ΜΠΡΑΒΟ και πάλι μπράβο. Κλαπ κλαπ εντατίκ. επικρότ επικρότ εντατίκ. συγχ συγχ.

Επίσης σου γράφω γιατί θέλω να σε ενημερώσω για κάτι - το βράδυ που σε είδα να παίζεις αυτό που μας άρεσε σε σένα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο δεν ήταν ούτε η τεχνική σου, ούτε η ερμηνεία σου. Και φυσικά, δεν είχε να κάνει ούτε και με τα νούμερα σου (αν και αυτό με το "δεύτερο επίπεδο των λαϊκών τραγουδιών" ήταν εξαιρετίτσεσκιι).

Αυτό που με συνεπήρε ήταν το πως "ζούσες" αυτό που αναπαριστούσες, και όλο αυτό που γινόταν. Μου άρεσε η φιλοδοξία που ξεχύλιζε από τα μάτια σου και η χαρά που έπαιρνες από το χειροκρότημα και το γέλιο μας. Μου άρεσε το κέφι που είχες για αυτό που έκανες.

Θέλω λοιπόν να σου δώσω μία συμβουλή (τι εννοείς "με ποιο δικαίωμα και ποια ιδιότητα;" με το δικαίωμα του άθρωπα που δικό του είναι το www.provato.gr, ότι θέλω το κάνω, άμα θέλω του βάζω φωτιά και το καίω, και την ιδιότητα του θεατή που θα αναζητήσει να σε ξαναδεί στην επόμενη παράσταση που θα παίξεις!!! χα! ητ μάη ντάστ νάου!).

Η συμβουλή μου είναι η εξής: Προσπάθησε με νύχια και με δόντια να μην χάσεις το κέφι που έχεις για αυτό που κάνεις. Προσπάθησε να μην αφήσεις την τεχνική να σε βάλει σε mood διεκπαιρέωσης των ρόλων σου.

Ξέρεις, αυτό μπορεί να συνεπάγεται ότι για να καταφέρνεις να προσεγγίζεις την ιδιότητα σου ως ηθοποιός με παιδικότητα, να πρέπει να μπαίνεις σε φάση ανασφάλειας. να εγκαταλείπεις δηλαδή τρόπους και τεχνικές και μανιέρες ώστε να ανακαλύπτεις μετά καινούργια και να μπορείς να βλέπεις πάντα την όλη διαδικασία με κέφι.

Πως, πιχι, πολλοί συγγραφείς αφού έχουν κατακτήσει και είναι επιτυχημένοι σε κάποιο είδος αρχίζουν να γράφουν ένα άλλο ώστε να "πιάσουν" ξανά την τέχνη τους με την ματιά του αρχάριου και την φρεσκάδα με την οποία προσεγγίζει τα πράγματα; Ε, έτσι και εσύ, ίσως κάποια σαιζόν να χρειαστεί να αναθεωρήσεις, στο μέσον της λόγου χάρη, το πως αγγίζεις έναν ρόλο ή να αλλάξεις είδος, εμφάνιση, και οτιδήποτε άλλο.

Πως η Madonna κάνει reinvented her self; ε, αυτό.
(και όχι, δεν σε αποκάλεσα μόλις, Μαντάνα της ηθοποιήας).

Α επίσης θέλω να σου πω ότι την επομένη της μέρας που σε είδα στην σκηνή ήμουν για φαγητό με ένα φίλο στο Πασάζι και σε είδα να παιρνάς για να πας στην παράσταση και φαινόσουν πολύ κουλ και κανονικός και συμπαθητικός και ίσα που κρατήθηκα να μην έρθω να αρχίσω να ουρλιάζω μέσα στο αυτί του συγχαρίκια και να ζητάω ότογκραφ. μου άρεσεw πολύ. είσαι μόνο 29 χρονών. έμπαινε.

Λοιπόν, άντε μην σε κουράζω άλλο. Και πάλι μπράβο, συγχαρητήρια και πάντα με κέφι και χαρά σαν τα τρελά πουλιά. :-)