Thursday, October 16, 2008

Ας σταματήσουμε να count our blessings. Και ας κοιτάξουμε την άβυσσο. (...λέω τώρα...)


Ζούμε σε μία εποχή που είναι ευκολότερο από ποτέ να βρούμε τρόπους να «νιώσουμε καλύτερα», να μην αφήσουμε τίποτε να μας πάρει από κάτω.

Δόξα τω Θεώ, εμείς οι άθρωπες του πρώτου κόσμου έχουμε πολλά πράγματα διαθέσιμα για να ασχοληθούμε όταν θελήσουμε να θάψουμε προβλήματα και να κάνουμε μαλλί στο κομμωτήριο.

Κάποιοι από εμάς, ακολουθούν την τακτική "θάψε την υπαρξιακή σου ανησυχία κάτω από τόνους διασκέδασης, κατανάλωσης, γουρκαχολισμού", γιού νέημ ητ.

Άλλον έχουν λογική πιο "καλλιεργημένη"… αντιμετωπίζουν το σκοτάδι δημιουργώντας ένα προσωπικό σύμπαν, έναν δικό τους κόσμο που αποτελείται π.χ. από τα βιβλία τους, την συμπεριφορά τους που είναι αντίθετη με όλα αυτά που μισούν γύρω τους, τους ανθρώπους τους και τις περιστασιακές δόσεις αποξένωσης και απομάκρυνσης από το καβουρδιστήρι-κοινωνία. Αλλά και αυτό, δεν αλλάζει πολλά πράγματα συνολικότερα. Το μόνο που κάνει ίσως είναι να δημιουργεί γοητευτικά μικροσύμπαντα που όμως πολύ λίγη δυνατότητα έχουν να κάνουν τον πόνο γύρω μας λιγότερο…

Και υπάρχει και ακόμα μία κατηγορία… εκείνων που όλο αυτό το χάος γύρω μας το αντιμετωπίζουν με το να προσπαθούν να βρουν μικρά πράγματα να πιαστούν και να χαμογελάσουν: έναν όμορφο προβατάκο που σου χαμογελά στο μετρό, μία ωραία γωνία πτώσης μίας ηλιαχτίδα πάνω σε ένα μπωλ με εσώρουχα, ένα γλυκό φθινοπωρινό απόγευμα με σεξάκοι με την αγάπη σου.

Μην μακρηγορώ.

Μηχανισμοί επιβίωσης υπάρχουν πολλοί. Ο κάθε ένας έχει τον τρόπο του να αποφύγει να κοιτάξει την άβυσσο. Φαίνεται κάπως κάπου μέσα μας έχει γραφτεί ανεξίτηλα αυτό που είπε ο μεγάλος φιλόσοφος, ότι δηλαδή "αν κοιτάξεις την άβυσσο, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να η άβυσσος να σε κοιτάξει πίσω"…

[Και η ρημάδα η άβυσσος έχει πολλά πρόσωπα. Πολλά είναι εσωτερικά, έχουν να κάνουνε με τα ψυχολογικά μας. Τέτοια βασανίζουν σε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό όλους.

Άλλα έχουν να κάνουν με την κατάσταση του κόσμου μας. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω γιατί δεν ζούμε καλά. Αν θες κοίτα γύρω σου και θα βρεις εκαττομύρια οφορμές να βάλεις την κασσέτα "είμαι θλιμμένος σήμερα".]

Άλλα μία σκέψη με βασανίζει τον τελευταίο καιρό. Γουάτ ήφ;

Τι θα γινόταν αν κοιτούσαμε πολλοί από εμάς, και οργανωμένοι (…η κόρη μου η σοσιαλίστρια) αποφασίζαμε να αντικρύσουμε την άβυσσο;

Αρονό… μπορεί να γράφω και τρελές μπουρδολογίες. Αλλά σκέφτομαι… αν, για παράδειγμα, αποφάσιζα ότι δεν θέλω να ασχολούμαι με δουλειές χωρίς όραμα και ουσία… Ή ότι δεν θέλω να δηλητηριάζομαι από κουλά θεάματα και τροφίματα και ότι δεν θέλω να ζω σε μία πόλη γεμάτη γκρίζο…

Μήπως θα έμενα καθαρός και ανεπηρέαστος και έτσι θα είχα πιο μεγάλη ικανότητα να προτείνω κάτι άλλο; Να δώσω λύσεις ή τουλάχιστον να μην συντηρήσω το σύστημα;

Και τι θα γινόταν αν πολλοί από εμάς, οργανωμένα, και στηρίζοντας ο ένας τον άλλο αποφασίζαμε να κοιτάξουμε την άβυσσο της μοναξιάς και της απομάκρυνσης από όλα αυτά που τώρα προσπαθούμe με φιλότιμες και αρκετά επιτυχημένες προσπάθειες να ωραιοποιήσoυμε;

Άραγε η άβυσσος θα μας ανταπέδιδε το βλέμμα; Ή μήπως θα μας οδηγούσε προς το φως;

Μήπως θα κάναμε το δάκρυ μας χαρά; Και τον καημό μας του γυαλού μαργαριτάρι; ε;

(...αχ νιώθω άβολα να γράφω τέτοια πράγματα… τέλος πάντων, τα βγάζω από το στομάχι μου αν μη τι άλλο. χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ)

22 comments:

Provato said...

Γράφτε σχόλια μαλακισμένα ότι έχω δίκιο και ότι είναι τέλειο ποστ μη γαμήσω κανένα κωλαράκι.

ασταδγιάλα.


μπρος είπα.

Provato said...

μην δείτε ποστ με πχιότητα, αμέσως να το αγνοήσετε.

ΓΡΑΦΤΕ ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΠΑ.


ΤΩΡΑ!

ΣΧΟΛ ΣΧΟΛ ΕΝΤΑΤΙΚ!

fevis said...

Έχεις δίκιο!!! Είναι τέλειο το ποστ!!!! Τέλειο όμως!!! (Αλήθεια)

Provato said...

ντροπ ον γιου! ψευτρού!


ΝΤΡΟΠ ΟΝ ΓΙΟΥ!

(αλλά τι να περιμένω από κολλητάρι της Sikias και υποστηρικτή... να έχει πχιότητα;)

γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ

Jimmy Rose said...

τέλειο, super, μοναδικό post!!!!

(τρόμαξα από τις απειλές στο πρώτο σχόλιο και αφήνω το δικό μου χωρίς καν να έχω διαβάσει το κείμενο. Θα επανέλθω όταν το διαβάσω)

υ.γ. πάντα αυτό κάνω, προτού διαβάσω το κείμενο ψάχνω τα σχόλια για να πάρω μια ιδέα της υποδοχής που έχει από τον κόσμο... Σχιζοφρενές; Μπορεί. Δεν το έκρυψα άλλωστε.

alienlover said...

έλα ρε μωρό μου τι τέλειο ποστ, δηλαδή γουάουυυυ πω πω πω πόσο περίφανη είμαι που σε ξέρω, μι λαβζ γιου κις κις

Hfaistiwnas said...

Βρε Πρόβατε τώρα τελευταία δεν σε καταλαβαίνω κάτι έχει αλλάξει... σε σένα!
Πως να την κοιτάξουμε όλοι μαζί; Άμα βρεις τον τρόπο είμαι μέσα!!

uberbastard said...

κατι εχει αλλαξει πραγματι...but we love you anyway

Anonymous said...

mhpws eisai erwteumenos?(ektos meta tou eautou sou ennow).

Anonymous said...

εγω παντως,παρακολουθω ειδησεις στο star κι ειμαι καλα.Βαρεθηκα να ακουω για σκανδαλα,ανεργια,φτωχεια κι ολα τα κακα του κοσμου.Αμα θελω να ενημερωθω διαβαζω δυο-τρια sites ειδησεων κι ειμαι ok.Ζητω το νεανικο δελτιο!!

PN said...

Ρε πρόβατε...σε διαβάζω δεν ξέρω και εγώ πόσους μήνες. Να πω μια αλήθεια; Δεν σου το είχα αυτό το κείμενο. Με κατέπληξες!! Ευχάριστα πάντα!!! Μπράβο!!!

Τι θα γίνει ρε φίλε αν κοιτάξουμε την άβυσσο; Έχει μάτια η άβυσσος να μας κοιτάξει πίσω; Μπορεί και να έχει!! Τι να πω!!!

Την έχεις ποτέ κοιτάξει για να πάρεις απάντηση; Πιστεύω ότι με παρέα, όλοι μπορούμε να την κοιτάξουμε και να μην πάθουμε τίποτα. Ξέρω κάτι; Όχι βρε!!! Πέστο διαίσθηση. Πέστο κληρονομικό χάρισμα. Πέστο αισιοδοξία!!!!

Μπράβο!!!! Ξέρεις εσύ!!!

sikia said...

"....μπορεί να γράφω και τρελές μπουρδολογίες "
μπορεί? ΜΠΟΡΕΙ? ΜΠΟΡΕΙΙΙΙ?

ουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Anonymous said...

ax vre provatako, gt mou to kaneis afto? gt me vazeis na diavazo afta prospatho na min skeftomai? na sai kala pantos ...

tovenito said...

κυρήσσεις επανάσταση πρόβατος;

μηχανισμοί άμυνας είναι όλοι αυτοί. ο καθένας χρησιμοποιεί τους δικούς του για να μην του πέσει η άβυσσος στο δόξα πατρί.

εγώ που είμαι σοβαρός άνθρωπας (έλα αλέκο) πάντα σχολιάζω τα σοβαρά σου ποστ! μην έχεις παράπονο!

Anorgymous said...

Ρε προματο εγω νομιζω οτι οταν δεν εχω ανοιχτα τα ματια αυτη με κοιταει ,δεν με νοιαζει ομως εγω την αγνοω μεχρι να φυγει.Δεν με απασχολει ο ισκιος μου αλλα ο ηλιος που με ζεσταινει.Και αν δεν ειναι αυτο δυνατο τοτε και οι 3 τροποι που ανεφερες πιανουν τους εχω δοκιμασει.

stella said...

provate, βγαλε την κουδουνα κι ελα ν'αγαπηθουμε νταρλινγκ!
Κι οταν σου ξαναρθουν τετοιες ανοησιες στο μυαλο(?)
ελα βρες με .
Νομιζω πως χρειαζεσε σεξ(εκτος αν εισαι κουλη,)
Ασε την αβυσσο κι ελα να σε πεταξω ως παραδεισο.

Α!διαβασε και τα παλαιοτερα ποστσ μου

BLUEPRINTS said...

άντε πάμε μαζί στον αγώνα, μη μένεις με τις απορίες όμως, σήκωσε τη σημαία καλύτερα
υ.γ.: όλα τα είχε αυτό το ποστ, εύγε

Tanila said...

1.Δεν είσαι ο Λάβκραφτ.
2. Δεν είσαι αβυσαλέος
3.Πάρε μια ασπιρίνη και ξάπλωσε και όλο αυτό θα σου περάσει

Provato said...

μαρή τανίλα άσε τις φιγουρατζίδικες αναφορές σε συγγραφείς και άντε να φας κανένα διπλόπιτο για πρωϊνό. :-P

στέλλα θέγκ γιου σούπερ γκέρλ αλλά από σεξ και γάμο είμαι καλυμένος. λολ :-)

uber λοβ γιου του ρε...

φιλιά σε όλους, χεχε :-)

(κυρίως σε αυτούς που προσπάθησαν να καταλάβουν...) σμουτς.

lee said...

Στανταρ ανηκω στην τριτη κατηγορια, υπαρχουν πολλα πραγματα γυρω μας που μπορουν να μας κανουν ευτυχισμενους και δεν εχουν καθολου να κανουν με τα χρηματα. Οσον αφορα το ομαδικο πεσιμο στην αβυσσο, συμφωνω. Ο καθενας ας βρει δυο τρεις αξιολογους φιλους να μοιραστει την αβυσσο του και εκεινοι θα τον κρατησουν απο το χερι να ριξει εκεινο το θαρραλεο βλεμμα...
Φιλακια Προβατουκο!

tsok said...

Καλέ μου πρόβατε, επειδή είμαι κομμάτι μπαστουνοκατάπιους και σοβαρέντζω όταν παίζουν φιλοσοφικά ζητήματα στο τραπέζι, θα σου θυμίσω ποροηγούμενο ποστ περί gay pride και λοιπών ομοφυλοφιλικών δράσεων, όπου είχες τις (σεβαστές) διαφωνίες σου περί συλλογικού αγώνα. Υποστήριζες μάλιστα ότι τέτοιου είδους διεκδίκησεις κερδίζονται με την αξιοπρεπή καθημερινή καθενός εξ ημών των queers (απουσία καλύτερης λέξης) στα κοινωνικά fora. Εφόσον, λοιπόν, αυτή είναι η στάση σου σε ένα θέμα διακδίκησης δικαιωμάτων που έχει να κάνει με τη σεξουαλικότητα, τότε, υποθέτω, η ίδια θα πρέπει να είναι και σε θέματα πιο αφορούν σε πιο "ολιστικές" πτυχές της ζωής του. Αν θέλεις την προσωπική μου άποψη, θα επαναλάβω ό,τι είχα πει και στο προηγούμενο θέμα. Το ιδανικό στο δικό μου ρο μυαλό είναι ο συνδυασμός ατομικής και συλλογικής διεκδίκησης. Είτε η διεκδίηση αφορά στη διεκδίκηση κοινωνικών δικαιωμάτων είτε λιγότερες λακκούβες στους δρόμους και πράσινες ταράτσες. Αν το βάρυνα πολύ ζητώ ταπεινά συγγνώμη, blame τη ρημάδα τη Φιλοσοφική που έφαγα τα νιάτα μου εκεί μέσα! Καλημέρα.

Provato said...

Lee νομίζω έχεις δίκιο.

tsok δεν είχα αντιρρήσεις ρε για τον συλλογικό αγώνα. είχα αντιρρήσεις για τον συλλογικό αγώνα που δεν έπεται προσωπικού. και αυτό λέω ότι ίσως είναι μία λύση και εδώ... πρώτα κάνουμε τα κουμάντα μας στην ζωή μας και μετά οργανωνόμαστε. ...φιλιά πολλά! :-)