Σκέψεις για το σεξουαλικό πρόβλημα του ελληνικού πληθυσμού.

Το τελευταίο διάστημα συνεργάζομαι με μία πολύ όμορφη νέα κοπέλα, ξένη. Έχουμε αναλάβει ένα εγχείρημα μαζί.

Ανάμεσα στα άλλα, συχνά πηγαίνουμε και τρώμε μαζί τα μεσημέρια, και γενικότερα περνάμε αρκετή ώρα μαζί σε διάφορες περιστάσεις.

Έχω προσέξει ένα πράγμα που μου κάνει πολύ εντύπωση. Ο τρόπος που την κοιτάζουν οι Έλληνες άντρες.

Όπως προείπα η κοπέλα είναι όμορφη - όχι τίποτα να την βγάλεις και να την παίζεις ΑΜΕΣΑ στις τουαλέτες του εστιατορίου, αλλά συγκαταλέγεται στο κορυφαίο 15% του γυναικείου πληθυσμού. Επιπλεόν είναι σούπερ φανερό ότι είναι και ξένη...

Ε λοιπόν, τα ελληνάκια παλικάρια την κοιτάζουν λες και είναι φαντάρια που έχουν να δουν γυναικείο σώμα 1131314341445889948475636452 δεκαετίες.

Ή σαν έχουν να γαμήσουν 21241242141424567899865 χρόνια. κελ λιγούρ!

Πολλοί δε από αυτούς είναι νέοι, όμορφοι, λεβέντηδες, με θεληματικό πηγούνι και δασύτριχο στέρνο και γκρίζους κροτάφους... ο τελευταίος άθρωπας που θα περίμενες να είναι λιγούρι του σεξ!!!

Μα τι σταδγιάλα; αναρωτιέμαι. Τόση πια σεξουαλική πείνα, τόσος πόθος αστείρευτος και ανικανοποίητο λίμπιντο;

Θέλω να πω, ζούμε σε μία χώρα από τις πιο όβερ σέξντ, όπου και να κοιτάξεις βλέπεις ένα βυζί όξω, ένα κρανκ να σε χαιρετά χαρούμενο, μία χαράδρα στήθους που σου χαμογελά, ένα ζευγάρι ρόγες έτοιμες να γνωριστούν καλύτερα μαζί σου.

Είναι που το ξένο μας καυλώνει; Είναι που ακριβώς επειδή βλέπουμε τόσο πολύ βυζί εμείς τα στρ8 αγοράκια είμαστε μόνιμα με το πουλί στο χέρι και φερόμαστε σαν λιγούρια; Είναι που οι ελληνίδες γκόμενες δεν το ρισκάρεις να τις κοιτάξεις καυλωμένος γιατί έχουν γίνει τρελά σακαφιόρια, οπότε άμα δεις ξένη, σαν την συνεργάτη μου του δίνεις και καταλαβαίνει; Είναι που η Μαριάντα Περίδη έχει καιρό να βγάλει σηντή; αρονό.

Ίσως είναι που το έχουμε τόσο ενοχοποιημένο το σεξάκοι πια στο μυαλό μας ώστε δεν κάνουμε με την γκόμενά μας όλα όσα θα θέλαμε να κάνουμε... Η αλήθεια είναι ότι οι γκόμενες έχουν γίνει πολύ αυστηρές; (π.χ. - ντρόπ ον γιου Μανώλη να μου ζητάς να στον γλύψω, εγώ δεν κάνω τέτοια, εγώ είμαι κόρη Καθηγητού! ή ακόμα χειρότερα τι είπες βρε κατσαπλιά που θες να με πηδήξεις από πίσω, τώρα που σε παντρεύτηκα κι σε έχω δέσει για τα καλά, όχι κώλο δεν θα δεις, αλλά και μουνί μία φορά το μήνα και πολύ σου είναι - να τα ξεχάσεις αυτά που ήξερες μέχρι πριν παντρευτούμε, τώρα σε τύλιξα και ξέχνα το κοκό και άντε να πλύνεις τα πιάτα γιατί έχω να πάω μανικιουρία. ...Είναι η μοίρα του άντρα να τον ταλαιπωρεί μία γυναίκα που δεν του κάθεται σύμφωνα με τις καύλες του).

Εν τω μεταξύ, σκέφτομαι ότι το θέμα έχει σαφέστατη εθνική σημασία. Διότι αν εγώ το παρατηρώ αυτό που είμαι παράπλευρη απώλεια, φαντάσου εκείνη, η συνάδελφός μου, πως το αισθάνεται. Που είναι η λεβεντιά η ελληνική η περηφάνεια που κάποτε έρχονταν εδώ οι ξένες και μας παρακαλάγαν να τις πηδήξουμε;

που;

ντροπ ον ασ!

τι να πω.


δεν έχω να προτείνω λύσεις. το μόνο που κάνω είναι ότι κρούω τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοπειώ

ΤΟ ΓΑΜΗΣΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΑ
ΕΝΑΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΣ ΚΩΛΟΣ ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΦΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ

(σόρη δεν μου ερχόταν τώρα καλλίτερο ηθικό δίδαγμα - άμα σου έρχεται εσένα σε θερμοϊκετεύω να το συνεισφέρεις για να το βάλω στο ποστ)