Μερικές παρατηρήσεις από ένα καταπληκτικό, και μάλλον gay, bar στο Βελιγράδι

• Ο κύριος στην πόρτα μας ρώτησε πριν μπούμε αν έχουμε όπλο! Γουανταφάκ; Φυσικά είπαμε όχι. επειδή δεν είχαμε. Αλλά, από τότε, ακόμα αναρωτιέμαι. Αν είχαμε όπλο και του λέγαμε ναι, τι θα γινόταν;
  
• Γενικά τα μπαρ στο Βελιγράδι μου έδωσαν πολύ έντονα την αίσθηση ότι εκεί οι άνθρωποι δίνουν σημασία στους άλλους άνθρωπους.... όχι στην μουσική, όχι στα ρούχα που φορά ο άλλος, όχι στα φασίλιτης του μαγαζιού. Τέλειο; ναι, τέλειο! Αυτό βέβαια έχει και την αρνητική του πλευρά: φθαρμένες μοκέτες, βρώμικοι τοίχοι, διάδρομοι που μυρίζουν κλεισούρα...
• Για να μπεις σε ένα μπαρ, πληρώνεις 6 ευρώ περίπου, 500 δηνάρια δηλαδή. Εκτός και αν δώσεις το παλτό σου στην γκαρνταρόμπα. Σε αυτή την περίπτωση πληρώνεις 2 ευρώ και τίποτα για την είσοδο σου! Όμως σε καμία από τις δύο εκδοχές της εισόδου δεν παίρνεις ποτό...
  
• 1 κόκα, 1 Χάηνεκαιν, 1 Τζώνη 35 γραμμαρίων κάνουν 8 ευρώ. Αλλά η δόση Τζώνη δεν σου φτάνει ούτε για να βρέξεις το μέσα του στόματός σου (μου ήθελα και τζώνη η βλαχάρα, δεν μπορούσα να πάρω μία μπύρα σαν άθρωπας, καλά να πάθω)
• Και τώρα το ζουμί. Το μπάρ λέγεται TOKSIK και βρίσκεται κάτω από μία γέφυρα. Έχει 3 stages - ένα που παίζει gay κλάσιξ, ένα που παίζει σέρβικα σουξέζ, και άλλο ένα που πας για να κάνεις μπάφο (έτσι τουλάχιστον μου είπε ο ένας από την παρέα που έφτασε ως εκεί εξερευνώντας το χώρο).
• Φυσικά, ο γιώρζ τρούλη πέρασε όλη την βραδιά του στο στέητζ με τα σέρβικα χιτάκια. Ήταν εκείνο που είχε τον περισσότερο κόσμο, την πιο πολύ καύλα στην ατμόσφαιρα, τον απόλυτο μη εξαερισμό και τον μεγαλύτερο χαμό.
  
• Επίσης είχε και μεγάλη οθόνη όπου προβάλλονταν βίντεο κλήπ μεγάλων σέρβικων επιτυχιών! Ιτ γουόζ α μπλαστ...
• ...και από που να αρχίσω. χμ χμ χμ σκεψ σκεψ εντατίκ, α το βρήκα! Θα ξεκινήσω με το βίντεο στο οποίο συνηπήρχαν γκέτες φοσφοριζέ και μπλουζάκια Τσέ Γκεβάρα.
• Η Σέρβικη μουσική, αυτή τουλάχιστον που παίζουν στο τόκσηκ είναι κάτι ανάμεσα σε επικό άνθεμ και γλέντι γενίτσαρου, με μπητ που θα έστελνε τον Armin Van Buren να κλαίει με μαύρη πίκρα ότι δεν είναι καθόλου μπιτάτος!
  
• Ελλάδα Σερβία συμμαχία, όταν έβαλε την σέρβικη εκδοχή του Ασπιρίνα. Αισθάνθηκα μεγάλη περηφάνια που ένα τραγούδι που εστελνε ρίγη και ανατριχίλες στα χιλιάδες σερβάκια το έχει επιλέξει να το πει ελληνικά η Άντζι Σαμίου! Χάου κουλ ηζ δατ!
  
• Νομίζεις ότι έχει δει θηλυπρεπή αδελφή; χαχαχαχαχα! Δεν έχεις δει τίποτε αν δεν έχεις δει κόρτσοπον στο Βελιγράδι. Δεν ξέρω, ίσως να φταίει ότι συνέκρινα την αδελφή Σερβίας με κάτι παλικάρια σαν τα κρύα τα νερά που ήταν λίγο παραδίπλα...
• Τα ρούχα της πιο συντηρητικά ντυμένης Σέρβας ζυγίζουν λιγότερο από όσο ζυγίζει η ψεύτικη βλέφαρίδα μίας ελληνίδας θεάς της πίστας. Τόσο λίγο ύφασμα έχουν. Επίσης κάνουν την δική μας Άντζελα να μοιάζει με θεά του μίνιμαλ και του αφαιρετικού και του λιτού. Τέλεια!
  
• Γενικά τα ντυσίματα... αχ τα ντυσίματα, αυθόρμητα, παλιακά, αταίριαστα. Πόσο μου άρεσε αυτή η ξαφνική απελευθέρωση από την δικτατορία του στάηληγκ και του branding και του καρμπόν!
  
• Πέρασα ένα σαββατόβραβο γεμάτο από τα ωραιότερα, πιο γλυκά και πιο απαλαγμένα από δεύτερες σκέψεις χαμόγελα που έχω δει ποτέ. Υπέροχο το αίσθημα.
  
• Μην ανησυχείς. Αν και δεν έπεσε σεξάκοι, ως έλληνας στο εξωτερικό εκπροσώπησα τα ένδοξα χρώματα των ελληνικών σώβρακων με δόξα και τιμή! Και τις γνωριμίες μας τις κάναμε, και τα ποτάκια μας τα κεράσαμε, και τις προσκλήσεις μας τις κερδίσαμε από κάτι παλλουκάρια σαν τα κρύα τα νερά (άσχετο αν έπρεπε να τις αρνηθούμε)... γενικότερα δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο δεν αποφασίζει το υπουργείο τουρισμού να χρηματοδοτήσει μία τουρνέ μου στα μεγάλα gay club του εξωτερικού. Εκεί να δεις αύξηση στον αριθμό τουριστών στην χώρα. Και μάλιστα gay τουριστών που έχουν λεφτά, αλλά και τα ξοδεύουν κιόλας! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;
• Το Βελιγράδι είναι η μόνη πόλη στα ευρύτερα Βαλκάνια που η ενέργειά της και η ζωή της και η ομορφιά της και η ιδιαίτερότητά των κατοίκων της μπορεί να συγκριθεί με την Αθήνα. Να το επισκεφτείς ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!
• Ναι, ισχύει αυτό που λένε για την ομορφιά των Σέρβων. Ο πιο μέτριος από αυτούς σε στέλνει αδιάβαστο με την ομορφιά και την γοητεία του!
  
• Στο κέντρο του Βελιγραδίου υπάρχουν ακόμα βομβαρδισμένα κτίρια από τον πόλεμο του 1999. Περιτριγυριζόμαστε από τον πόλεμο. Από παντού. Τα έχει πει και ο Ηράκλειτος... Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή. Αλλά όσοι πόλεμοι και να γίνουν, όσες σφαγές, ο άνθρωπος τα "Σάββατα", ακα όποτε υπάρχει αφορμή για γιορτή, θα θέλει να "βγαίνει", aka να διασκεδάζει και να γλεντά παρέα με άλλους ανθρώπους! Αυτή, πιστεύω, η επιθυμία μας για χαρά και ζωή, είναι η μόνη ελπίδα που έχουμε ως είδος.