Σκέφτηκα να κάνω ένα πόστ το οποίο θα ξεκινούσε με την φράση...
"η ελπίδα είναι τόσο απαραίτητη στον άθρωπα, ώστε καμία φορά, οι άνθρωποι υποσυνείδητα τρικλοποδεύουν τα πράγματα της ζωής τους και τα καταστρέφουν! Έτσι ώστε να έχουν μετά κάτι να ελπίζουν (την βελτίωση αυτού που χάλασαν εν προκειμένω)".
ύστερα , θα έκανα την φράση πάρα πολύ ελάμπορέητ, με παραδείγματα από διάφορους τομείς της ζωής διαφόρων, πολλών, γνωστών και φίλων - πολλά παραδείγματα, επαγγελματικά, οικογενειακά και φυσικά γκομενικά.
ύστερα, θα έλεγα ότι πολλές φορές οι άνθρωποι παγιδευόμαστε σε μία εικόνα για το πως πρέπει να είναι τα πράγματα. Με αποτέλεσμα όταν μετά τα βιώνουμε και βλέπουμε ότι δεν είναι όπως τα έχουμε φανταστεί να τραβάμε μεγάλη απογοήτευση και ίσως γι αυτό να κάνουμε διαδικασίες του τύπου π.χ. "παρατάω τον γκόμενο που με μισοικανοποιεί, προτιμώ να γυρνάω στα καπηλειά μέσα στην μοναξά σαν τον Ορέστη Μακρή, γιατί τουλάχιστον έτσι έχω την ελπίδα ότι θα γνωρίσω κάποιον που θα είναι όπως το έχω φανταστεί..."
μετά, θα έγραφα μερικά κλασικά σκεψ σκεψ εντατίκ, κανά δύο αρονό, ένα γουανταφάκ...
και θα τελείωνα με το συμπέρασμα "τελικά, το πρώτο μεγάλο βήμα που μπορεί να κάνει ο άθρωπας προς την ισορροπία είναι να αποτοξινώσει το μυαλό του από τις μη ρεαλιστικές εικόνες σχετικά με τον έρωτα, την δουλειά, τους γκόμενους, το σεξ, την ζωή. Και ύστερα να ανακαλύψει την δική του εκδοχή όλων αυτών. Για να μην σου πω κιόλας ότι κανείς καλό είναι και να αμφισβητήσει ακόμα και την ύπαρξη την ίδια των τομέων αυτών στην ζωή του."
τέτοια σκεφτόμουνα - και πάνω που άρχισαν να φλερτάρω με τον μηδενισμό και τον σχετικισμό, ήρθε από μηχανής θεός... χτύπησε το τηλέφωνο και έπρεπε να πάω σε μια συνάντηση, όπου με περίμεναν..
αρονό.
9 comments:
Πάλι καλά που δεν το έκανες δηλαδή!
Η επαφή με την πραγματικότητα είναι πικρή, πάντα θα το λέω!
Αφήστε μας να ζήσουμε στην ψευδαίσθηση! Στον δικό μας κόσμο!
Ας είναι καλά ο από μηχανής θεός που σε επανέφερε :P
μεγάλες και βαρύγδουπες σκέψεις έκανες αγαπητό πρόβατο. κάτω οι ταινίες του χόλλυγουντ που υπαγορεύουν τον ένα και μοναδικό έρωτα! είδα πρόσφατα μια ταινία με την ούμα θέρμαν, που παρατάει στα σχεδόν καλά του καθουμένου τον επί χρόνια αραβωνιάρη, για να παντρευτεί τον εδώ και 3 μέρες σύζυγο-από-παρεξήγηση. το βλέπει η μαρία, με το καμμένο από οξυζενέ μαλλί, και λέει, δεν μπορεί κάπου υπάρχει η αγάπη μου, θέλω και εγώ το άλλο μου μισό, ο μπάμπής δεν μου κάνει. μα παρατάς τον άντρακλα και ιπτάμενο τζέντλεμαν κόλιν φερθ για τον ημινεάτερνταλ-σωσία του χαβιέ μπαρδέμ τζέφρι ντιν μόργκαν; που για να βρω το όνομα του έπρεπε να κάνω τσεκ στο imdb; παραλήρημα. αντονό ρίλι.
Ακριβώς αυτή τη συζήτηση είχα χθες βράδυ.
Είμαστε πλέον τόσο πεπεισμένοι ότι δεν θα βρούμε τον σύντροφο της ζωής μας, που αναλωνόμαστε στο να τον βρούμε και όχι στο πως θα το κάνουμε να δουλέψει το θέμα.
Με την πρώτη στραβή, άντε βία τη δεύτερη, ουστ..
Πρόσφατα άκουσα ότι μια σχέση, χτίζεται στον ζωτικό χώρο ανάμεσα σε δυο άτομα. Αν κανένας απ' τους δυο δεν αφήνει λίγο απ' αυτόν τον χώρο του ελεύθερο, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο, πως δεν πρόκειται να δουλέψει τίποτα.
Τα φιλιά μου
appare άμα ζεις στην ψευδαίσθηση, δεν ζεις! (είπε αυτός και έβαλε ένα μολτ) μπεε
φλο αρονό άηδα... αρονό.
ανήλικε σωστά τα λέει αυτός που άκουσες, σωστά! Ρησπέκτ! μπεε καλή χρονιά φιλαράκο! χρόνια πολλά!
σερ λε μουτόν καλή χρονιά!
σωστά όλα αυτά, το μυαλό μας λέει ότι δεν υπάρχει το ρημαδοσόουλμεϊτ, αλλά μετά πάμε κι ακούμε το wild is the wind-bowie-respect και λιώνουμε, θέλουμε να το τραγουδήσουμε σε κάποιον, στον έναν.
ούτε εγώ ρονό...
φιλί.
αυτο που στις ταινιες παρατανε τα τεκνα και πανε στα μπαζα δε το καταλαβαινω!!μαλλον φαντασιωσεις του σκηνοθετη εξυπηρετουν .το θεμα ειναι οταν παρατας καποιον να το κανεις επειδη πρεπει (με επιχειρηματα που στεκουν) και οχι απο βλακειες.και φυσικα πρεπει να υπαρχει ζωτικος χωρος ελευθερος
provate ασε τα παραμυθια οτι αυτες ειναι δικές σου σκέψεις. εχω φάει την μέση ηλικία μου να διαβάζω περι των "ψευδών στόχων" τους οποίους ποτέ δεν θα μπορέσουμε να υλοποίησουμε για να μην αποκαλυφτεί αυτο ακριβώς. Το οτι δηλαδη ειναι ψευδείς.
τους παρατάμε στη μέση , για να μη το πολυκαταλάβουμε κιόλας και μετά, πρεπει να ΄"πέσουμε" σ΄αυτο που λες "σκεψ σκεψ εντατίκ"!
αυτο θέλει χρόνο!! κι ο χρονος ειναι??????
χρήμα!!!!
κανα ρισπέκτ δεν είπες όμως ;)
tina ωραία τα λες... αχ βαχ.
γκάηντλάην ο έρωτας ρε συ δεν είναι επιχειρήματα... παρατάς ή συνδέεσαι επειδή το νιώθεις, όχι επειδή το υπολογίζεις. χμφ χμφ χμφ
ανώνυμε καλά μωρέ μην φωνάζεις, και δικές σου σκεψεις είναι όχι μόνο δικές μου. :-)
κούνελε ρησπέκτ που το παρατήρησες. λολ
Post a Comment