Το τέλος μίας εποχής, το κλείσιμο ενός κεφαλαίου, λευκή σελίδα

(τέλος πάντων κατάλαβες τι εννοώ)

Χτες τελείωσα από την μαμά εταιρία κατά τις 7 και μίση και είπα να πάω μία βόλτα στο mall να χαζέψω κανένα ψωνάκι, να φάω κάτι και, αν μου κάτσει, να δω και κανένα σινεμαδάκι (μαλάκα τόσες μέρες δεν έχω καταφέρει να δω Bride Wars και αυτό είναι Α ΠΑ ΡΑ ΔΕ ΚΤΟ. Ασταδγιάλα, πάω και βλέπω όλες τις Μέρυλ και τους Φίντσερ και δεν βλέπω την ΜΙΑ ταινία που κανείς οφείλει να δει φέτος άμα ο άθρωπας δεν έχει τάση για την τέχνη από μικρός όσο και να διαβάσει μεγαλώνοντας κάγκουρας μένει τισκ τισκ τισκ - κλείσιμο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ παρένθεσης εδώ)

Τελικά δεν μου έκατσε το σινεμαδάκι, "δεν πειράζει" λέω εσωτερικό μονόλογο "ητσοκέη, νοπράμπλεμ, θα κάτσω να φάω λίγη πχιότητα στο Κεντάκοι Φράηντ Τσίκεν (υγιεινή διατροφή είναι το μότο μου) και θα πάω να χαζέψω κανένα βιβλίο".

Και όντως. Πήρα βραστά μπρόκολο, καρότα και σπανάκι, ψάρι βρασμένο στον ατμό εννοείται χωρίς πέτσα και γιαούρτι με μέλι από το KFC (γκούχ γκούχ, γκουχ σταδγιάλα κωλόβηχας) και αφού έφαγα έκανα μία βόλτα στα μαγαζία.

Και τι δεν είδα.

Cd που ζαχαρώνω καιρό, σε μισή τιμή (το limited best των Radiohead 10 ευρώ για παράδειγμα) βιβλία τέλεια σε προσφορά, όπως το λεύκωμα για το περιοδικό butt της Taschen, dvd του Αιζενστάιν (η τέχνη στο σινεμά που λέγαμε πιο πάνω). Και όλα αυτά, μόνο σε ένα μαγαζί...

Στο Glou είχε κάτι τέλεια καθημερινά πουλοβεράκια για την δουλειά που θα με έκαναν λεβέντη καλοντυμένο και χωρίς πολλές επιτηδεύσεις!

Στο Johnston's κάτι γαμώ τα πουκάμισα που αναδεικνύουν το σέξι κοιλάκι (έχω ακόμα ένα τέτοια πουκάμισο και το τι σεξάκοι έχει προκαλέσει δεν λέγεται)

Στο Intersport, δε, είχε τα ανδρικά μαγιό σε προσφορα (για την πισίνα).

Και όλα αυτά δε σε τιμές 50 τοις εκατό ή 40 έκπτωση, χμφ χμφ χμφ.

όμως... όμως.... όμως... λυγμ

ο παρατηρητικός διαβάτης της ζωής, θα έβλεπε ότι φεύγοντας από το μολ δεν κρατούσα τίποτε στα χέρια μου εκτός από το κράνος και την τσάντα μου.

Ούτε μία σακούλα. Ούτε ένα μικρό πακετάκι. Ούτε ένα απλό κατιτίς. ούτε κάν ένα διαφημιστικό...

Αν, δε, με πλησίαζε κανείς θα άκουγε πολλά κλάματα από την τσέπη που βρισκόταν το πορτοφόλι μου. Κλάματα λυγμώδη και έντονα.

Από ποιον; Από τις πιστωτικές μου κάρτες, οι οποίες δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ούτε μία φορά! Και σου θυμίζω ότι ήμουν στο mall. Πόσο πια πιο θιγμένη να νιώσεις, αν είσαι πιστωτική κάρτα, από αυτό; Εγώ αν ήμουν βίζα δεν θα την άντεχα τέτοια απόρριψη.

Δεν μπορούσα παρά να αναρωτηθώ... Γιατί δεν αγόρασα τίποτε αν και μου γυάλισαν τόσα πολλά πράγματα; Γιατί; E; τι ήταν αυτό που με έκανε να πιάνω διάφορα ωραία πράγματα και τελικά να μην προχωράω προς το ταμείο;

σκεψ σκεψ εντατίκ. ενδοσκόπ ενδοσκόπ εντατίκ.

τι μου συμβαίνει, εγώ που κάποτε με κοιτάγανε οι βιτρίνες και πεταρίζαν τα βλέφαρα από τον πόθο γιατί θυμόντουσαν τι πάρτυ κατανάλωσης είχαμε κάνει μαζί, εγώ που έχουν στενάξει μώλζ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, την λεβεντομάνα του μωλ, με τις επιδόσεις μου στο γκαρνταρόμπινκγ;;;!!!

σούπερ σνιφ. σούπερ λυγμ.

τι μου συμβαίνει θέμου; Γιατί δεν μπορώ να αγοράσω; γιατί;

και μην βιαστείς να πεις ότι ήταν θέμα χρημάτων, κάθε άλλο, δόξα τω Θεώ! Από μετρητό ίσως να έχομε ένα lack, αλλά οι κάρτες μου έχουν περίπου 25 τοις εκατό περιθώριο κάθε μία.

Άρα τι ήταν γαμώτη μου τι; Δυνατότητα να ξοδέψω ύπηρχε... ωραία πράγματα που μου γυάλισαν βρήκα...

θέμου τι μου συμβαίνει; είναι ωριμότητα; είναι ρεαλισμός; είναι σοβαρότητα και προύντεντ σκέψειν;

...Xριστέ μου αν υποψιαστώ ότι αρχίζω και ωριμάζω θα φρικάρω εντελώς!!!

Θέμου, τώρα που θα βρίσκω χαρά αν όχι στην κατανάλωση; ΑΑΑααααργκ ααααργκ, θα πρέπει να κάνω ουσιαστικές σχέσεις με τους άλλους, όχι θέμου θέμου όχι όχιιιιιιιιιιιι όχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι



(χεχε, σε ένα βαθύ, αλλά ΠΟΛΥ βαθύ επίπεδο, ικανοποιήθηκα λίγο, αλλά ΠΟΛΥ λίγο, με την όλη φάση, χεχεχεχε :-)))