Tuesday, March 10, 2009

Ο θάνατος του drama queen

"Σήμερα το πρωί σηκώθηκα και πήγα να κάνω κακά μου και μετά που κοίταξα τις κουράδες που είχα κάνει είδα ότι ήταν και οι δύο γεμάτες αίματα, αίματα, αίματα ΑΙΜΑΤΑ!!!

ΟΧΙ ΘΕΕ ΜΟΥ! ΑΑΑΑΧΟΥ ΑΑΑΑΑΧΟΥ... :-((


Αμέσως κατάλαβα τι έχει συμβεί. Στην οικογένειά μου υπάρχει μακρύ ιστορικό καρκίνου για πολλές γενιές, από αυτό έχουν πεθάνει προπαπούδες και προπρογιαγιάδες και από τις δύο πλευρές, αλλά και η μάνα μου, οπότε τι τα ήθελα, είχε έρθει η ώρα να πληρώσω κι εγώ το χρέος μου στην επάρατο..... ΑΧΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟ ΠΕΘΑΙΝΩΩΩΩΩΩΩΩΩ... :-((

Για μερικά λεπτά έμεινα πάνω από την λεκάνη να κοιτάζω τις ματωμένες κουράδες και να κλαίω με μαύρο δάκρυ. Θυμόμουν τον παππού μου από την μεριά της μάνας μου που πέθανε από καρκίνο του παχέος εντέρου, θυμόμουν πόσο είχε υποφέρει, θυμόμουν που του είχαν βάλει παρα φύσι ποπουλίνο, παρά φύσι παρά φύσι και έκλαιγα, έκλαιγα... :-((

Μετά θυμήθηκα την μάνα μου και ένα άρθρο που είχα διαβάσει ότι ο καρκίνος είναι κληρονομικός και πάει από μάνα σε κόρη... και άρχισα να κλαίω ακόμα πιο βουβά... (εντάξει, δεν με λες ακριβώς κόρη αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ...).

Λίγο μετά το γκομενάκι μου που κοιμόταν στο δωμάτιο ξύπνησε και ήρθε κατουρήσει... ευτυχώς είχα προλάβει να σκουπίσω τα δάκρυα μου τα καυτά, και έτσι δεν προδόθηκα. Βλέπεις είχα ήδη αποφασίσει να αντιμετωπίσω μα αξιοπρέπεια το όλο δράμα μου, να μην το πω σε κανέναν, να μείνω κιουρία με Q κιουφαλαίο...

Τράβηξα το καζανάκι, αποχαιρέτησα τα ματωμένα σκατά, τις φρικτές αυτές Κασσάνδρες (ή μήπως να τις πω κακά-σσάνδρες) και βγήκα από την τουαλέτα...

Έσφιξα τα δόντια και χρησιμοποίησα όσο κουράγιο μου είχε απομείνει για να χαιρετήσω χαρωπά τον Αντρέα μου...

- Καλημέρα Ανδρέα... είπα πονώντας βουβά από μέσα μου.
- Καλημέρα Μιχάλη μου απάντησε αυτός... Νυστάζω τρελά, εχτές τελείωσα 4 και από το μαγαζί... Θα κοιμηθώ ακόμα.

Τον κοίταξα με πόνο ψυχής (που όμως αυτός δεν τον κατάλαβε, επίτηδες το έκανα) και πήγα στην κουζίνα. Έβγαλα το γκαζάκι από του ντουλάπι για να κάνω ένα καφέ... χάιδεψα το μπρίκι, χάιδεψα το Gossip Girl themed μπολ με την ζάχαρη, χάιδεψα το πλαστικό δοχείο του ελληνικού καφέ (αχ, θυμήθηκα που το είχα φέρει στο κεφάλι ενός γκόμενου σε ένα καυγά πριν από καιρό...) για να τα αποχαιρετήσω τώρα που θα πέθαινα με φριχτούς πόνους.

Ο ποπός μου είχε ήδη αρχίσει να με τρώει, ο φρικτός καρκίνος :-(( ΑΑΑΑΑΧΟΥΟΧΟΥΟΧΟΥΤΟΧΟΟΧΟΟΧΟΥΧΟΥΟΧΟΥΟΧΟΥ :-(( ήδη μου έκοβε το νήμα της ζωής λυγμ λυγμ.

Μέχρι να πιω τον καφέ μου, ο Ανδρέας είχε ξαναπέσει στο κρεβάτι και τον έπαιρνε κανονικά. Έτσι βρήκα την ευκαιρία που ήθελα...

Πήγα στο δωμάτιο-γκαρνταρόμπα μου, πήρα μία μαύρη μαντήλα, την έδεσα στο κεφάλι και έγειρα πάνω από το κοιμισμένο γκομενάκι μου για να το αποχαιρετήσω (έτσι το έχουμε εμεείς από την Μάνη να δίνουμε φωνή στο μοιρολόι μας). Για να μπω στο μούντ εβαλα και τα ακουστικά για να μη το ξυπνήσω... Επέλεξα Μαρινέλλα ΑΑΑΑΑΑΧΟΥΧΟΥΟΧΟΟΧΟΥΤΟΧΟΟΥΟΧΥΟΧΟΥΟΧΟΥ άνοιξε πέτρα ΑΑΑΑΑΑΑΝΟΙΞΕ ΠΕΤΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ενώ εγώ θρηνώντας βουβά χάιδευα με λυγμό τον αέρα πάνω από το κεφάλι του Αντρέα.

Την ώρα ακριβώς που έπνιγα ένα κλαυθμό δαγκώνοντας τα χείλη μου ο ΠΑΠΑΡΑΣ ξύπνησε. Με είδε λοιπόν με μαύρη μαντήλα, με ακουστικά, μα δακρυσμένα μάτια να δαγκώνω τα χείλη μου και να χαιδέυω τον αέρα πάνω από το κεφάλι του... ΜΑΛΑΚΑΣ, δεν μπορούσε να μην ξυπνήσει ασταδγιάλα....

- Μιχάλη... τι κάνεις; μου λέει...

Τι να του πω τώρα μου λες; Τι να πω; Ότι έχω μερικά εικοσιτετράωρα ζωής; Ότι πεθαίνω τώρα που είμαι έτοιμος να κάνω ανταύγειες; Ότι ζβήνω, χάνομαι τώρα που μόλις κατέβασα τον τελευταία κύκλο των Απελπισμένων; ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΘΕ ΜΟΥ, ΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ; ΑΑΑΑΑΑΧΟΥ ΑΧΟΥ είναι νέο παιδί, πως θα αντέξει ότι ΧΑΝΟΜΑΙ ΣΒΗΝΩ ΧΑΝΟΜΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ! είναι νέο παιδί θέμου, γιατί έπρεπε να του συμβεί και αυτό; γιατί ΓΙΑΤΙ. :-((

Ο Ανδρέας εν τω μεταξύ τώρα που δεν του απαντούσα κιόλας είχε αρχίσει όντως να ανησυχεί...

- Τι γίνεται ρε πούστη μου πάλι;

Αυτό ήταν, έσπασα εκείνη την στιγμή. Έχασα τον κόσμο από τα μάτια μου... απ' τα νεύρα.

- ΠΑΛΙ; ΠΑΛΙ; τι εννοείς "πάλι", Ανδρέα, ε; ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΟΥΟΑΑΑΑΧΟΥ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΘΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΜΙΑ ΥΣΤΕΡΙΚΙΑ ΠΟΤΕΕΕΕΕ ΘΕΜΟΥ ΘΕΜΟΥ ΘΑ ΧΑΘΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΣΟΥ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, (βαθιά ανάσα) ΑΛΛΆ ΑΑΑΑΑΑΧΟΥΟΧΟΥΟΧΟΥΧΟΥΟΧΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟ ΕΓΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΝΕΚΡΗ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΕΚΡΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΩ (βαθιά ανάσα) ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΠΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΠΙΣΩ ΟΣΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ.

Πέταξα το μαντήλι και βγήκα από το δωμάτιο πατώντας πάνω στα καλλυντικά που είχα πετάξει στο πάτωμα την ώρα του τάντρουμ μου. Δεν με ένοιαζε όμως, δεν μπορούσα άλλο να ανεχτώ εμένα ένα τόσο ήρεμο άτομο να με αντιμετωπίζουν σαν να είμαι καμία υστερικιά.

Πήγα στο σαλόνι προσπαθώντας να ελέγξω την θλίψη μου για τον επικείμενο χαμό μου αλλά και τα νεύρα μου για την αχαριστία του Ανδρέα...

Κοίταξα γύρω μου και είδα τα βιβλία μου και τα σιντι μου και μία μαχαιριά μου πάγωσε την καρδιά... πως θα αποχαιρετούσα όλα αυτά τα βιβλία; πως θα έλεγα τα γκούντμπάηζ μου σε όλα αυτά τα σιντί; Η Χρύσπα μου τραγουδούσε από ένα σιντοεξώφυλλο "στον άλλο κόσμο που θα πας κοίτα μην γίνεις σύννεφο" ενώ ο Μαρκόπουλος μου κουνούσε το μαντήλι στο ρυθμό του "κουρασμένο παλληκάρι"... ΑΑΑΑΑΧΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟ ΠΕΘΑΙΝΩ ΘΕ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΝΕΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ ΤΟΣΟ ΑΓΝΗ....

Το ποπουλίνο μου με πονούσε πια πολύ... δι ντεθ τολ είχε γίνει δη ντεθ κολ.

Σκεφτόμουν αν και πως θα το πω στους φίλους μου και στους δικούς μου... Για μια στιγμή σκέφτηκα να δώσω μονάχος μου τέλος στην ζωή μου για να γλυτώσω από τον πόνο και την οδύνη και τον εαυτό μου αλλά και όσους αγαπώ... ΑΑΑΑΧΟΥΧΟΥΟΧΟΥΧΟΥΧΟΥΧΟΥ ΔΥΣΜΟΙΡΗ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΟΥ! αλλά τελικά η λογική πρυτάνευσε και αποφάσισα να δώσω την μάχη μου...

έκατσα στον καναπέ και χαίδεψα το ριχτάρι... αγαπημένο μου, που να ήξερες ότι ο κωλαράκος που τόσο σε είχε τιμήσει θα είχε τέτοια κατάληξη....

- Να σου πω... τι έχεις πάθει; Μιλάς και με τον καναπέ τώρα;ο Ανδρέας είχε έρθει στο σαλόνι... έξυσε το κεφάλι του και συνέχισε... Καλά, να σου πω τι κουλό που φάγαμε παντζάρια εχτές στην ταβέρνα... έχεσα και τα κακά μου ήταν κατακόκκινα. Ή μήπως να τα έλεγα ΚΑΚΑκόκκινα, χεχεχε...."

31 comments:

Hfaistiwnas said...

xaxa το έχω πάθει και εγώ Πρόβατε, μικρός βέβαια! λολολολ! είδες πόσο μπορντό είναι; σκατοκουβέντα πιάσαμε..

Anonymous said...

Άψογο.
Αμφίς.

Anonymous said...

σκασμένο πρόβατο!!
εγώ νόμιζα πάλι οτι θα έλεγες για αιμοροϊδες.
Το ειχα ακούσει σε εκδοχή , "λερώθηκε το παντελόνι μου το άσπρο εκει που ημουν ραντεβου με γκομενίτσα" (καλα να παθεις μαλάκα τέτοιος που εισαι!!!)
Καλο παιδι ο Αντρέας ομως!!! Σε ανέχεται!
Ενω εμας, τις γυναίκες εννοώ, μας πετάνε εξω με την πρώτη υστερία αγάπη μου. Οι μαλάκες οι στρέιτ!
Που να ξέρουν αυτοι απο γυναίκες!
d.o.w.

φάβα said...

χαχαχα, καλα ρε Προβατε, με πεθανες! χαχα, εχω λιωσει, εχω λιωσει, ωχ μανα μου, δεν μπορω να σχολιασω, οχι οχι, δεν μπορω LOOOOOL

jg said...

xaxaxaaaaaaaa
poly kako-kouventa twra teleutaia

aKanonisti said...

Είσαι απίστευτος!!!
Πρώτη φορά διαβάζω κάτι που έχει μέσα την λέξη καρκίνος....(εκτός από αστρολογία...) και με πιάνουν τα γέλια...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Ο Σ!!!!!!!!!

Να είσαι καλά... γέλασα με την ψυχή μου.....

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Lina said...

"κακασσάνδρες" ;;;;;;;


αααχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχα!!

να σαι καλά βρε προβατέλι και το χρειαζόμουν!

Anonymous said...

αν και αρκετά αηδία... ένα έχω να πω:

θα είναι αμαρτία να μη βγάλεις βιβλίο κάποια στιγμή.

ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ !!

:))

bunnysuicides said...

τι αηδία ποστ μπλιιιιιιιιιιιιιιχ!
λες κ δεν ξέραμε *ήδη* αρκετά, έπρεπε να μάθουμε κ για το χρώμα!
ευτυχώς δεν έτρωγα, έλεος! :-Ρ

Soraya said...

eisai kakoooooo provato!:P

Leni said...

Terastio LOL!!
(an kai me kopsoxoliases pros stigmis..)
xx

Anonymous said...

ma toso problepsimo...
TOSO PROBLEPSIMO!

kai toso ahdia!

please, behave!

-fcuk

Tanila said...

Ηθικό δίδαγμα του κειμένου: καλό παιδί ο Αντρέας, να τον κρατήσεις.
Εγώ έτσι και ξύπναγα και σ'έβλεπα από πάνω μου με μαυρο μαντίλι και ακουστικά ή θα σ'άρχιζα στις μάπες ή θα φώναζα την αστυνομία ή θα μετανάστευα στην Υεμένη.

fieryfairy said...

LOL!!!!!!

Anonymous said...

Πρόβατε είσαι Θεός!

Άσε το είχα πάθει και εγώ, και έφτασα μέχρι τον φίλο μου το Χρήστο, που είναι γιατρός όπου μου λέει: "Πριν πάμε για εξετάσεις, μήπως έφαγες μπατζάρια βρε μαλάκα χτες;"

Καλό παιδί ο Ανδρέας όντως...! ;-D

Anonymous said...

Provate xasamizese afto einai to sigouro...min xaramisteis edw pigene katefthian HBO i estw SHO (ki ena NBC kalo einai...)
Pera apo to Drama Queen omws...ki egw kataperiodous, mia moudiazei to xeri mou, mia pathenw eggefaliko, pote trexw sta epigonta gia emfragma... :-))
Se douleia na vriskomaste

YO!Reeka's said...

ήξερα την απάντηση από την πρώτη γραμμή... άσε, όλοι το έχουν πάθει (όχι το κομμάτι με τις υστερίες, αυτό είναι αποκλειστικά δικό σου)

Provato said...

hfaistiwna εγώ δεν το έχω πάθει ποτέ, ούτε μικρός λολ

αμφίς "άψογο"; ... ... ...

dow κατάφερα να σε αιφνιδιάσω

φάβα μην φωνάζεις στο αυτί μου λολ ΛΟΛ

POV πες μου ΤΩΡΑ πόσο σε αγαπώ, όχι πες. :-)

Provato said...

akanonisti thanks a lolt! hehe.

αχ λινάκι όταν με λες προβατέλι με ανάβεις καυτά. χιχιχι

ανώνυμε δεν με αφήνει ο Τσέχωφ, χιχιχιχι χεχεχε

στιφαδούλη μπλιχ στα μούτρα σου ρεμάλι αλήτη. λολ

βιβί πολύ κακό σου λέω, πολύ κακό και κόκκινο, χεχεχε

Provato said...

λένι ζετέμ θεγκζ! xxxx

"προβλέψιμο" ανώνυμη; τότε μαρή λάϊκα τι μπαίνεις στον κόπο να σχολιάσεις, ε;

τανίλα είδες σκατά και ήρθες να πάρεις μεζεδάκι ε σταφιδιασμένη μύγα;

fieryfairy :-))

ανώνυμε καλό παιδί ο αντρέας, να τον είχα γνωρίσει κιόλας λολ

Provato said...

γιάννη μου μου έχουν κανει προτάσεις από όλα αυτά τα κανάλια αλλά δεν ήθελα να φύγω από την ελλάδα λολ λολ θέγκζ ρε, χεχε! (αγαπώ τους κατά φαντασίαν ασθενείς, με κάνουν και γελώ τόσο πολύ).

yo!reeka ερμ, ερμ... εγώ βασικά ΔΕΝ το έχω πάθει, χαχαχα, πόσο αφηρημένος μπορεί να είσαι για να σου συμβεί αυτό χεχεχε

Anonymous said...

Αχ ρε πρόβατό μου, πόσο σ' αγαπώ να ήξερες...

Πειράζει που είχα σκάσει στο γέλιο την ώρα που διάβαζα το δράμα σου; Δεν είναι ότι είμαι γουρούνα, αλλά να ξέρεις... Αυτά τα πράγματα σου φέρνουν αμηχανία..

Μα "άνοιξε πέτρα" ρε αθεόφοβε;;;

Πι Ες: Παντζάρια rule!

ProFyLaKtiKo said...

ήξερα ότι συμβαίνει με το σπανάκι αλλά δεν ήξερα πως συμβαίνει και με τα παντζάρια. good to know..

Anonymous said...

Υπερβολικό, ε;
Αμφίς.

Anonymous said...

@ProFyLaKtiKo, βάφονται κόκκινα τα κακά όταν τρως σπανάκι; αχρωματοψία θα είναι. μην ανησυχείς.
Αμφίς

tsok said...

κωλο-κατάσταση...

Ναυτίλος said...

Ασταδιάλο μωρή τρελή κι’ αλλοπαρμένη!!! Που το πίστεψα πως πεθαίνεις και τρόμαξα! Ασταδιάλο μωρή υστέρο!!! Έ υστέρο!!!

Υ.Γ.: Μπλιαχ! Δεν τα παω με τίποτα τα παντζάρια...

Anonymous said...

Το ενδεχομενο να σε ξεκωλιασε ο Αντρεας δεν παίζει ε?
μα τι προβατο εισαι με κανες και επεσα κατω απο τα γελια ηλιθιο ζωντανο!
σαγαπαω πολυ μαλακισμενο!

Anonymous said...

Εισαι υστερικια μαρηηηηηηηηηηηη. Αλλα αυτα κανεις και ζω για να σε διαβαζω.
πι εσ: Υπαρχει περιπτωση να γινεις στρεητ? Σε θελωωωωωωωωω

Provato said...

olivia γι αυτό ρε αγάπη το έγραψα για γέλιο όχι για να κλάψουμε λολ. χεχεχε (α λόβ παντζάρια του)

Προφ με έστειλες. με το σπανάκι; εννοείς μάλλον ότι κάνει τα κακά πράσινα ε; χεχε

αμφίς, ναι... και ψεύτικο... as usual. (αμέσως να την πεις στον προφ, είσαι πολύ ποντικομαμή τελικά, δεν είπε ότι βάφονται κόκκινα, ότι βάφονται είπε, άντε φωστήρα, ε φωστήρα)

Provato said...

τσοκ κωλοκατάσταση αλλάτουλάχιστον έχω φωστήρες βιούερζ χεχε

ναυτίλε σούπερ λολ. στην έφερα λολ!

θεία είσαι πολύ αλήτης, άκου εκεί! λολ κι εγώ αγάπη μωρό μου εσύ!

ανώνυμη ξέχνα το. αν και ίσως να μοιάζεις με άντρα οπότε.... χεχε