Tuesday, June 16, 2009

Με δυσκολεύει!


Κάθε φορά που πηγαίνω κάποια εκδρομή και μετά επιστρέφω στην πραγματικότητα, έχω πολύ μεγάλη δυσκολία προσαρμογής.

Η οποία όσο μεγαλώνω γίνεται όλο και πιο έντονη σαν δυσκολία. Ας πούμε, πέφτω το βράδυ, αφού έχω γυρίσει από εκδρομή, να κοιμηθώ για να σηκωθώ την άλλη μέρα να πάω δουλειά και με πνίγει ένα άγχος και μία αγωνία.

Και αφού πάω στην δουλειά, χρειάζομαι τουλάχιστον ένα διήμερο να προσαρμοστώ και να συνέλθω. Δηλαδή, γουανταφάκ μπιτς!!! Αν είναι να τραβάω όλη αυτή την ταλαιπωρία, να σταματήσω να πηγαίνω διακοπές (or not!!!).

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι παράλογο που για να συνέλθω γίνεται το κούγκι το ψυχολογικό, αν σκεφτείς ότι στα τριήμερα έρχομαι σε επαφή με μία άλλη εκδοχή ζωής που είναι πολύ πιο κανονική (όπου "κανονική" σημαίνει πιο ταιριαστή με την προσωπικότητά μου).

Μην φανταστείς ότι τεμπελιάζω και ότι όλη μέρα πίνω καφέδες και κάνω κραιπάλη (που είναι το ιδανικό του να περνάς τις διακοπές σου, όπως μας λέει η πρωτεύουσα κουλτούρα της εποχής...). Κάθε άλλο.

Απλά κάνω πράγματα που με γεμίζουν περισσότερο. Διαβάζω σαν τυφλός βιβλιοθηκάριος που μετά από χρόνια ξαναβρήκε το φως του, σελίδες επί σελίδων, τόμους επί τόμων, άρθρα επί άρθρων και περιοδικά επί περιοδικών (βαβούρα, μπλεκ κλπ)! Επίσης μου συμβαίνει και ένα πολύ σέξυ εν κουλ πράγμα:

Eίναι σαν να φεύγει ένα σκληρό στρώμα από πάνω από όλες τις αισθήσεις μου - και ξαφνικά γίνονται πιο αξυμένες, πιο ικανές να αισθανθούν και να καταλάβουν τα σημαντικά και τα πραγματικά σπουδαία.

Πράγμα που μου επιτρέπει βέβαια να διακρίνω στον περίγυρό μου αποχρώσεις, κινήσεις, σκέψεις, βλέματα, χειρονομίες... που γίνονται μετά εμπνεύσεις, και ιδέες για ιστορίες! χμφ χμφ χμφ (θα σε πήξω στο χμφ χμφ χμφ σε αυτό το ποστ, στο λέω).

Για να καταλάβεις, πήγα το Σάββατο μονοήμερη εκδρομή στην Λίμνη Ευβοίας. Πήγα μέσα στην πίεση... έφυγα αργά από την Αθήνα και εκτός προγράμματος, με νοικιασμένο αυτοκίνητο που είχα τρελό άγχος να μην το χτυπήσω, και που σαν να μου φαίνεται ότι μου έπιασαν τον κώλο με την τιμή του, και στημ διαδρομή όχι μόνο χάθηκα αλλά επιπλέον πλακωθήκαμε και με το γκομενάκι (ενννείται ότι φιλιώσαμε μέσα σε πέντε λεπτά, αλλά δυστυχώς χωρίς σεξάκι επανασύνδεσης, how uncool is that λυγμ). Γενικά όλο το ταξίδι είχε διάφορους στρεσογόνους παράγοντες...

Όμως... Το πράσινο δεξιά και αριστερά από το δρόμο, το πανέμορφο δάσος, και η αίσθηση του γλυκού προορισμού με έκαναν μέσα σε μερικές ώρες να μπω σε μία κατάσταση εμπνευστικής νιρβάνας και ηρεμίας και χαλάρωσης πολύ τέλεια. 5 (ωραίες) ιδέες για γραψίματα έγραψα στο μαγικό σημειωματάριου το τρίτου Έλληνα Νομπελίστα (έντερ πρόβατο) μέχρι να επιστρέψω την Κυριακή το απόγευμα...

Και ύστερα, αφού έγινε το ταξίδι, που δεν ήταν και τίποτα απίστευτα ιδιαίτερο απλά ήταν χωρίς το αγχός και την αγωνία για τα ασήμαντα, έπρεπε να επιστρέψω... στο άγχος και στην αγωνία για τα ασήμαντα. Ουφ.

Και αναρωτιέμαι; Γιατί να πρέπει να περνάω (εγώ, εσύ, όλοι μας) το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου γινόμενος παραγωγικός μεν, αλλά με πράγματα που με πιέζουν και μου προκαλούν αγωνία και άγχος;

Γιατί να μην μπορώ αυτό που μου αρέσει τόσο πολύ να κάνω, να παρατηρώ δηλαδή τον κόσμο γύρω μου και να γράφω ωραίες βλακείες και ιστορίες και διάφορα άλλα παλαβά; Και γιατί να μην μπορώ να ζήσω από αυτό (με δεδομένο κιόλας ότι αποδεδειγμένα υπάρχουν άνθρωποι που το απολαμβάνουν και τους αρέσει - εδώ μπαίνεις εσύ πιστέ αναγνώστη του προβατάκου σου και επιβεβαιώνεις!);

Αρονό. πραγματικά αρονό. Και πραγματικά χμφ χμφ χμφ.

Γενικά είναι πολύ μεγάλο θέμα όλο αυτό... και με προβληματίζει πάρα πολύ! Μου προκαλεί, δε, πολύ, πολύ αντιφατικά συνασθήματα... τα οποία, την πούτσισες σέξυ βιούερ, αλλά θα στα καταθέσω ευθύς αμέσως χεχε...

Ας πούμε, από την μία πλευρά, δεν μου αρέσει να είμαι αχάριστος με την δουλειά μου! Σε σχέση με πολλούς πολλούς πολλούς άθρωπες από τον περίγυρό μου, επαγγελματικά είμαι πάρα πολύ τυχερός (φοτυ γκάρλιξ) και γίνομαι ακόμα πιο τυχερός αν σκεφτείς από που ξεκίνησα... Όμως, (συνήγορος διαβόλου mode on) επειδή είσαι καλύτερα από πολλούς, σημαίνει και ότι είσαι καλά; ειδικά όταν το στομάχι σου σου λέει ότι δεν είσαι;

Επίσης δεν θέλω να ξεχνώ και κάτι ακόμα... ότι αν μπορώ να πηγαίνω σούπερσέξυκουλ μονοήμερα στην Λίμνη Ευβοίας είναι διότι δουλεύω εκεί και όπως δουλεύω... Όμως, τι νόημα έχει μία ζωή όπου ανταλλάσεις 5 μέρες για να 2; Από μόνο του αυτό ακούγεται ανισόροπο έστω και με αριθμητικούς όρους.

Από την άλλη, δεν μπορώ παρά να το ομολογήσω... αυτό που κάνω θεωρώ ότι είναι κατώτερο των δυνατοτήτων μου. Αυτό δεν το εννοώ με συμπλεγματικό τρόπο, δεν το υποτιμώ δηλαδή, Θεός φυλάξοι! Κατώτερο το λέω με την έννοια του ότι δεν με βοηθά καθόλου να "αυτοεκπληρωθώ". Και η ανάγκη για αυτοεκπλήρωση, να κάνεις δηλαδή το μέγιστο των δυνατοτήτων σου, είναι εξίσου σημαντική με άλλες ανάγκες, όπως να αγαπάς και να αγαπιέσαι, ή να έχεις ασφάλεια... (ναι ακούγεται περίεργο αλλά είναι αλήθεια αληθινή...).

Πράγμα που σημαίνει ότι είναι ίσως λογικό να πιέζομαι και να νιώθω αγωνία και να με πιάνει υπαρξιακό ότι χάνω τον χρόνο μου και την ζωή μου - αφού δεν εκπληρώνω αυτό που μπορώ να κάνω... χμφ χμφ χμφ χμφ...

Επιπλεόν (το ξέρω το γμσ πάλι το θέμα), όσο και αν ακούγεται περίεργο, με ενοχλεί και απέναντι στους εργοδότες μου να υπάρχει εντός μου αυτή η περίεργη αίσθηση απέναντι στην δουλειά μου. Δεν θέλω ρε παιδί μου να αισθάνομαι ότι βγάζω τα προς το ζειν κάνοντας κάτι που με πρήζει, το βρίσκω λίγο "ανειλικρινές" και χαζό και στραμπουληγμένο. Θέλω να μπορώ να πω ότι είμαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στην δουλειά μου, καθόλου, καθόλου, καθόλου, από πιτσιφρίκι ακόμα τρυφερό, δεν μου άρεσε το σχήμα "κάνε την ανάγκη φιλοτιμία, και κάνε τον μαλάκα και πρόσφερε τα λιγότερα που μπορείς, μην σπαταλιέσαι και δεν βαριέσαι, ωχ μωρέ αδερφέ....".

Όμως από την άλλη υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα... Η πολύ "τιμιότητα" του τύπου "δεν τρελλαίνομαι για την δουλειά μου άρα φεύγω, πάω να γίνω δεξί χέρι του ερημίτη μέχρι να βρω το τέλειο", θέλει γερά νεύρα και μεγάλο θάρρος και ίσως να προκαλεί πολλές ταλαιπωρίες. Πως θα πληρωθεί το νοίκι; Ε; Άσε που είναι και ανώριμος τρόπος σκέψης...

Επιπλέον, και αυτό είναι πολύ σημαντική παράμετρος, όταν είσαι με άδειο στομάχι δεν έχεις πολλές ιδέες για κείμενα και γραψίματα γιατί πρέπει να σκεφτείς ιδέες να το γεμίσεις. Ο γιες, το έχω ζήσει και ξέρω!

Ουφ μπλέξιμο. σκεψ σκεψ εντατίκ, σκεψ σκεψ ακόμα πιο εντατίκ, περισυλλόγ περισυλλόγ, αλλά καμία άκρη.

Τίποτε, η λύση είναι να καταφέρω να κάνω την μετάβαση στο επίπεδο του ανθρώπου που ζει όχι απλά γράφοντας αλλά γράφοντας πράγματα που του αρέσει να γράφει και που τον βοηθούν να εκπληρώσει αυτό που μπορεί να κάνει... δύσκολο ε;

φυσικά, πολύ δύσκολο. στην χώρα μας δε, που είναι μικρή αγορά και πονηρούλα και περίεργη κουλουπού κουλουπού, ακόμα πιο δύσκολο. χμφ χμφ χμφ

Όμως μάλλον αξίζει τον κόπο και την προσπάθεια!

Και μέχρι να το καταφέρω, καταρχήν δεν θα ξεχνάω να λέω και ένα ευχαριστώ για ότι έχω κατεκτημένο και, το κυριότερο, θα ρουφάω οξυγόνο, όσο μπορώ περισσότερο, βουλιάζοντας σε Λίμνες (Ευβοίας). σνιφ αισίοδοξο

20 comments:

sCaTterBraiN said...

χμφ, χμφ, ιντήντ! δλδ, πόσα λεφτά θα χρειαζόσουν για να ζήσεις απλώς ΟΚ από υλικής άποψης;

υπολόγισε περιορισμένες ανάγκες (π.χ. βγάλε έξοδα για ψυχοφάρμακα-ηρεμιστικά, ίμπαλς πέρτσασες γιατί κάπως πρέπει να ξεσκάσεις, ακριβές διακοπές γιατί δεν προλαβαίνεις, γυμναστήριο-σκραμπ-μασάζ-καλλυντικά γιατί η πολλή δουλειά σε γερνάει, ρούχα για το γραφείο, βενζίνες, κλπ.)
αλλά βάλε και κάτι έξτρα γιατί και ο ελεύθερος χρόνος έχει έξοδα

aKanonisti said...

Σημερα... κάτι αγάμητοι, τρισάθλιοι συνάδελφοι..λέγανε τις καθημερινές παπαριές τους....
Και σαν αστείο..(γάμα με)... έθεσαν το κρίσιμο ερωτημα..."αν θα κάναμε οι γυναίκες μία πίππα σε έναν άγνωστο σιχαμένο... για 2 εκατομμυρια ευρω"
Ολες ειπαν... όχι....
Εγώ είπα ναι....
και πάνω που με κρίνανε οι καριόλες..
Είπα..."με 2 εκατομμύρια... δεν θα ξαναδούλευα.. ούτε θα σας ξαναέβλεπα..."
Τότε... όλοι άνδρες και γυναίκες...
σιωπήσανε...και ψάχνανε κανένα κορόιδο...να του πάρουν πίππα....

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχχαα

Είναι ζόρικη η γαμω-βιοπάλη....πατριώτη....

:-))))))

alienlover said...

αν και ακούς τα αγόρια του πετ σοπ ο γενικότερος συλλογισμός σου μου αρέ. (δηλαδή χάου λέημ ιτ ιζ να έχεις συγκρότημα με αυτό το όνομα, από την άλλη όμως εντάξει, δεν μπορείτε όλοι να είστε τέλειοι, τι να κάνετε τώρα.)

Μπορείς βέβαια για να νιώσεις εκπλήρωση και μούμπλε μούμπλε να αφήσεις το σπίτι σου στην Αθήνα και να πας να ζήσεις στις ερημιές, όπου και δεν θα αγχώνεσαι με την καθημερινότητα και δεν θα χρειάζεσαι τόσα πολλά για να νιώσεις ικανοποιημένος. Σκέψου το.

Θυμάμαι επίσης σε ένα παλαιότερο ποστ σου που έλεγες πως κάθε φορά που καταθέτεις το νοίκι σου στην τράπεζα, βγαίνοντας από αυτήν κάνεις το σταυρό σου που κατάφερες για ακόμα ένα μήνα να είσαι υγειής και να δουλέψεις και να μπορέσεις για ακόμα ένα μήνα να μείνεις στο σπίτι σου, με φαγητό και νερό και όλα τα καλά του Θεού.

Έκτοτε, όταν καταθέτω κ εγώ το δικό μου, σταυροκοπιέμαι, που ο μπαμπάς μου και η μαμά μου είναι καλά και δουλεύουν και μου παρέχουν το νοίκι μου, τις σπουδές μου, και ναι, την ντόλτσε βίτα μου, και που δεν χρειάστηκε μέχρι στιγμής να παρατήσω τις σπουδές μου για να δουλέψω.
Και αυτό το λέω, γιατί κάνω κάτι που εύχομαι και ελπίζω, όταν με το καλό βγω στον εργασικά στίβο να με γεμίζει ακόμα όσο και τώρα, να νιώθω καθημερινή εκπλήρωση και χαρά με αυτό που κάνω και κάθε μα κάθε μέρα να κοιμάμαι ήσυχη ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να βοηθήσω τους γύρω μου κι εμένα και ως αποτέλεσμα, να γίνω ένας καλύτερος άνθρωπος.

Υ.Γ.1: όταν είσαι σκεφτικός και παρατηριτικός είσαι απολαυστικός. όταν βάζεις μουσικές εδώ δε είπαμε, είσαι...κλάφτα Χαράλαμπε

Υ.Γ.2: Σχόλιο σεντόνι Πειραϊκή - Πατραϊκή, τόορρρυυυυ!!!

ΦΟΥΛΗ said...

Εντάξει μωρέ,τι να πούμε και μεις στο νησί.....χμφ χμφ χμφ
Κάθε μέρα δουλεία , μπάνιο στη θάλασσα, και το βραδάκι; εκεψ σκεψ
α ναι, τίποτα ιδιαίτερο σε κάνα ουζερί,ψιλοπράματα..ρουτίνα...
Σκατοζωή για μας τους νησιώτες.χαχαχα
Και δεν μπορείτε να αναπνεύσετε;; λιγμ λιγμ κλαψ κλαψ
Και κάνετε μπάνιο στον ιδρώτα σας!!
ξανά μανά κλαψ σνιφ ρουφ σνιφ
Την καλησπέρα μου από την όμορφη φουρτουνιασμένη Σύρο

Hfaistiwnas said...

Είδες τι μας κάνει το σύστημα; χαχα!
Έλα ντε που έχουμε ανάγκες!!!

@ΦΟΥΛΗ, Βρε Συριανή κοπελιά! Τι πανέμορφο νησί έχεις!!! Μια χαρά είστε! Μην το συζητάς!!!

κόκκινο μπαλόνι said...

1ον Η αΚανόνιστη είναι η μούσα μου! Θα πάω να βρω κάποιον να κάνω 1 πίπα των 2 μύριων και θα την πάρω να πάμε γαλλική πολυνησία!!!
2ον Η Φούλη δεν πρέπει να λέει τέτοια σε μας τα παιδιά της πόλης...είμαστε και σε κρίσιμη ηλικία!
3ον και σημαντικότερον, αγαπημένε προβατίσιους θέτεις μεγάλα ζητήματα τον τελευταίο καιρό. Αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι ανησυχώ για αυτή την ενδοσκόπηση που κάνεις, θέλω να σου πω πως μόλις φτάσουμε στο σημείο που:
α)όλοι θα κάνουμε τη δουλειά που αγαπάμε
β)θα πληρωνόμαστε ικανοποιητικά ωστε να ζούμε με άνεση
γ)θα δουλεύουμε 4 μέρες και θα καθόμαστε 3 και
δ)θα αισθανόμαστε δημιουργικοί,
ε τότε αγαπημένο πρόβατο θα είμαστε σε άλλο σύστημα παραγωγής και το υπάρχον θα έχει καταρρεύσει!
τουτέστιν, κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε εδώ και λέμε όλα αυτά που λες μπας και πειστεί κανάς άλλος/άλλη, που βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από μας, και κουνηθεί μαζί μας να το ρίξουμε το κωλοσύστημα!
υ.γ. αντίσιοναλι, πάρε σχετικόν βίδεο: http://www.youtube.com/watch?v=NER306ogPzE
ΣΜΟΥΤΣ

aKanonisti said...

Στη γαλλική πολυνησία...λοιπόν αδερφές μου.... στην γαλλική πολυνησία....

Χαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

tsok said...

Θα σου θυμίσω τον αγαπημένο σου Καβάφη (σε early unabridged non-provaticious version) και το φιλοσοφικό του σύστημα περί ταξιδιού αντί προορισμού (λέγε με και Ιθάκη). Αν δεχθούμε τη σκέψη του Αλεξανδρινού ως ισχύουσα τότε οι προβληματισμοί που θέτεις είναι μάνι-μάνι ένα γενναίο βήμα προς την "αυτο-εκπλήρωση", "αυτο-πραγμάτωση", "αυτο-ολοκλήρωση" όπως θες πες το.
Και θα επαναλάβω τη δική μου θεωρία περί κουκουτσιού και φρούτου: έχει απόλυτο νόημα να ανταλλάσσεις 5 μέρες για 2, γιατί αν δεν υπήρχαν οι 5 δεν θα απολάμβανες τόσο πολύ τις 2. Καλώς ή κακώς το θεωρητικό μας σύμπαν είναι δομημένο σε αντιθετικές βάσεις και εισπράττουμε τα πάντα ετερο-αναφορικά (όποιος αντιμετωπίζει τη ζωή απόλυτα αυτο-αναφορικά έχει βρει το ζεν και θέλω να γίνει γκουρού μου...)
Και (τελειώνω, promise) ποιός σου είπε ότι είσαι έτοιμος για το μέγιστο ακόμη; Δεν σε πήραν δα και τα χρόνια...

celsius33 said...

α ρε προβατούλη σε καταλαβαίνω και νοιώθω μία από τα ίδια πολλάκις.
Η λύση έρχεται μόνη της πιστεύω, καθαρή καρδούλα που λένε και οι ντίβες του ελληνικού τραγουδιού που σ αρεσουν και που θα πάει, θα σου σκάσει όπως θες και το αντέχεις το πακέτο.

mariw said...

Αν και ζω σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, αν και η φύση στην περιοχή είναι πανέμορφη για να αποτελεί έμπνευση (οι θεές της έμπνευσης, οι μούσες ντε, δεν ζούσαν τυχαία εδώ) αν και η δουλεία μου με αρέσει… αυτή τη στιγμή νιώθω τεράστια πίεση!!! Δεν έχω πληρωθεί ακόμα!!! Και χρωστάω: Ενοίκιο, δόση αυτοκινήτου, τηλέφωνο, ΔΕΗ, νερό… ουφ! Όχι μονοήμερη εκδρομή δεν με χαλαρώνει στη κατάσταση μου…. Ούτε ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες…. Τα είπα και ξεθύμανα (λίγο)… γι’ αυτό σε λέω, χαλάρωσε! Μια χαρά είσαι.-

guideline said...

Καλα αυτο με την επαναφορα απο τις εκσρομες /διακοπες το χω και γω.παντα μεσ στη μουντρουχια επιστρεφω.ΜΙΑ ΧΑΡΑ ειναι η πιπα για 2εκ ευρω.

Μυαλά με Θέα said...

θα σου θυμίσω εκείνο το παλιό που έλεγε ότι δουλεύουμε μια ζωή σαν τα σκυλιά για να φτάσουμε στο σημείο να καθόμαστε (με όλες τις ωραίες προεκτάσεις που αναφέρεις στο ποστ), που είναι ακριβώς το σημείο απ' όπου ξεκινήσαμε.

Καλό ακούγεται, αλλά είναι κι αυτοί οι λογαριασμοί στη μέση...

veteks said...

akanonisti kai loipoi: tha sas thimiso tin tainia indecent proposal me demi moore. na sas do meta ti tha lete

ston siggrafea: i pantrepsou ena paidi me spiti/spitia oste na liseis to oikonomiko i metakomise stin eparxia kai asxolisou me tin kalliergia viologikon proionton.kai fevgis apo tin routina kai niothis allos antropos konta sti fisi.

Soraya said...

το θέμα δεν είναι αν θα παίρναμε πίπες για κατομύρρια...το θέμα είναι που θα βρούμε κανένα μαλάκα να μας κάνει την προσφορά...
είμαι μια διεφθαρμένη άι νόου...:)

[Geranos] said...

Πληρωνω με εκατομύρια ινδικες ρουπίες (για οποια ενδιαφερεται)

ΦΟΥΛΗ said...

Κράτα τα λεφτά σου κουβαρντά Gerane,δεν αξίζουν μια......

aKanonisti said...

Καλά που έχουμε την ΦΟΥΛΗ... θα μας ξεγελούσαν!!!!!!

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

[Germanos] said...

ξαναβρηκα το Μ νομίζω

KIMON BERLIN said...

ANTI GIA MPLEK KAI MANINA, DIAVASE TO "he 4-Hour Work Week: Escape 9-5, Live Anywhere, and Join the New Rich" tou Ferriss, de xerw an kykloforei sta ellhinika...

...kai gw ap th diaghmish erxomai kai efaga o,ti trws. alla to phra apofash na allaxw kai to kana, ka8olou anwrimh skepsh! anwrimo einai na xereis ti 8eleis kai na kwlwneis! ;)

to vivlio me boh8hse poly na kanw thn anagkh gia allagh pragmatikothta... kai guess what... it WORKS!

filakia

KIMON BERLIN said...

ANTI GIA MPLEK KAI MANINA, DIAVASE TO "he 4-Hour Work Week: Escape 9-5, Live Anywhere, and Join the New Rich" tou Ferriss, de xerw an kykloforei sta ellhinika...

...kai gw ap th diaghmish erxomai kai efaga o,ti trws. alla to phra apofash na allaxw kai to kana, ka8olou anwrimh skepsh! anwrimo einai na xereis ti 8eleis kai na kwlwneis! ;)

to vivlio me boh8hse poly na kanw thn anagkh gia allagh pragmatikothta... kai guess what... it WORKS!

filakia