Ξαναβγήκε αυτές τις ημέρες, σε μία πολύ ωραία έκδοση, κ οριστική, το πιο καλοπουλημένο ελληνικό βιβλίο των τελευταίων 50 ετών, το Τρίτο Στεφάνι του Κώστα Ταχτσή.
Θα το έχεις σίγουρα δει σε κάποιο βιβλιοπωλείο, ίσως να το έχεις αγοράσει κιόλας... (ελπίζω τουλάχιστον, μην είσαι κάγκουρας είναι κλάσικ της ελληνικής λογοτεχνίας αυτό το έργο, τέλος λέμε, όλο κόσμογκέρλ κ βαβούρα είσαι, άντε!)
Με αφορμή την έκδοση, γίνεται από εδώ κ από εκεί λόγος για το βιβλίο, αλλά, αναπόφευκτο, κυρίως και περισσότερο για τον συγγραφέα του.
Λέω "αναπόφευκτα" διότι ο Ταχτσής, για άπειρους των απείρων λόγους, τραβούσε τα φώτα της δημοσιότητας - κ ακόμα τα τραβάει.
Αδελφή, παρενδυτικός, δολοφονημένος (ανεξιχνίαστα κιόλας), ερειστικός, φωνακλάς, ντάμα κουήν, ταλαντούχος, θρυλικός, τρυφερόφατσα... Όλα τα συστατικά ενός καλού μύθου τα είχε ο μακαρίτης, πως να μην ασχολιόμαστε μαζί του; Είναι κ λίγο "ειρωνικό" αν το σκεφτείς. Αν ο Ταχτσής ζούσε σήμερα θα ήταν μεγάλη πηγή δυνατού υλικού για τις κουτσομπολίστικες εκπομπές. Με την ζωή που έκανε... Φαντάσου τώρα αυτό όλο, 20 χρόνια πριν, που οι άνθρωποι είμασταν πολύ λιγότερο εξοικειωμένοι με τις έννοιες "αδελφή, τραβεστί, ψωνίζεται"...
Διαβάζω, λοιπόν, στο Κυριακάτικο ΒΗΜΑ νομίζω της προηγούμενης βδομάδας, ένα κομμάτι για το βιβλίο...
Μόνο που δεν είναι για το βιβλίο... καθόλου. Κ σίγουρα δεν είναι κριτική.
Με τον κίνδυνο να γίνω λίγο ερειστικούλης, αν μου ζητούσαν να περιγράψω κάπως το κομμάτι στο ΒΗΜΑ θα το έλεγα "κάποιος που προσπαθεί με κάθε τρόπο να μην πει καλό λόγο για έναν συγγραφέα, προσπαθώντας όμως και να μην πει κ κακό γιατί, αφ' ενός θα ήταν τόσο uncool κ αφ' ετέρου, ε όσο κ να 'ναι, πόσο μπορείς πια να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, μέχρι ενός σημείου μπορείς να φτάσεις".
Ο αρθρογράφος ξεκινάει το κομμάτι με την διαπίστωση ότι όταν γνώρισε τον Ταχτσή τον απογοήτευσε.
Μετά συνεχίζει λέγοντας πόσο επίσης απογοητευτικά ήταν όλα τα βιβλία του Ταχτσή που βγήκαν μετά το ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ.
Μετά, λέει ότι το βιβλίο ναι μεν δεν είναι σκουπίδι, αλλά όμως από την άλλη είναι υπερεκτιμημένο, κ μετά αρχίζει διάφορες αναλύσεις, μεσοβέζικες. Λίγο κατά του βιβλίου, λίγο υπέρ.
Όταν φτάνουμε στο σημείο όπου επιχειρείται μία ανάλυση/συσχέτιση του γραψίματος του ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ με την ζωή του συγγραφέα... ε εκεί πια, εγώ ο ταλαιπωρημένος αναγνώστης, χάνω εντελώς την μπάλα.
Κ αρχίζω κ αναρωτιέμαι, ακεψ σκεψ εντατίκ:
Γιατί χρειάζεται να αναλύσουμε τόσο πολύ το γύρω γύρω από ένα βιβλίο; Δεν θα ήταν πιο "κανονικό" να αναλύσουμε το βιβλίο; Αυτό διαβάζει ο αναγνώστης, όχι κάτι άλλο!
Γιατί όλοι, μα όλοι, οι άνθρωποι του συγγραφικού συναφιού, όταν αναφέρονται στον Ταχτσή κ το Στεφάνι του, παθαίνουν ένα μπλοκάρισμα τέτοιου είδους; Τι είναι αυτό που δεν τους αφήνει να πουν "γιου γκο μπόη, το βιβλίο αυτό είναι εξαιρετικό, το πιάνεις κ δεν θέλεις να το αφήσεις, έχει πλοκή, έχει χρώμα κ χαρακτήρες, έχει ένταση κ ψυχή"; Είναι ζούλεια; Είναι αντιπάθεια προς τον άθρωπα που το έγραψε; είναι κάτι που δεν μας λένε;
Με συγχωρείτε πάρα πολύ άλλα πιστεύω ότι το ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ έχει 12232685580577963256924562923525706 θετικά πράγματα για να του αναλύσεις κ να του αφιερώσεις άρθρα, μη σου πω κ βιβλία ολάκερα!
Τι είναι αυτό που κάνει τόσους κ τόσους πολλούς να αποφασίζουν να επικεντρωθούν όταν αναφέρονται σε αυτό στο ότι "ο συγγραφέας δεν κατάφερε να γράψει κάτι εφάμιλλο"; ή στο ότι "ο Ταχτσής ήταν ξυνή" ή στο ότι "ο κόσμος που περιγράφει ο Ταχτσής, δεν υπάρχει πια...";
Ας μην έγραψε κάτι εφάμιλλο. χέστηκα. Την στιγμή που το έχω το βιβλίο στα χέρια μου κ το χαίρομαι κ το απολαμβάνω ΜΠΙΓΚ ΤΑΗΜ, γιατί τόσο καλό είναι το τρίτο Στεφάνι, δεν με νοιάζει αν υπάρχει άλλο του ταχτσή να διαβάσω!!!
Ας ήταν ξυνή ο Ταχτσής. Το βιβλίο διαβάζουμε, δεν πάμε για καφέ μαζί του για να μας σπάσει τα νεύρα με την ξυνίλα "Μωρή που με έφερες για καφέ, χάλιά είναι εδώ σταδγιάλα, πάμε αλλού, δεν έχει τεκνά καθόλου" κλπ κλπ
Όσο για το αν υπάρχει ο κόσμος που περιγράφει ο Ταχτσής, πουρλήζ κορίτσα!! Συνέλεθετε λίγο! Μήπως είναι ακόμα ζωντανός ο κόσμος του Τσέχωφ; Του Παπαδιαμάντη; της Τζάκι Κόλινζ ο κόσμος μας αφορά, για να ανοίξω λίγο το ερώτημα:Κι όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι τα βιβλία τους είναι άκυρα!!!!
Κ, τέλος, επειδή το διάβασα κ αυτό, αν η γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Ταχτσής είναι ξεφωνηματική, κ γυναικουλίστικη κ θυμίζει τη σύγχρονη υστερία της τηλεόρασης... ε όχι, δεν είναι αυτό ελλάτωμα του βιβλίου, προτέρημα είναι. δηλαδή έλεος. Τι ήθελες, ένα βιβλίο που περιγράφει 3 διαλυμένους γάμους στην Ελλάδα των αρχών του 20αι να έχει γλώσσα πχιότητας κ οξφόρδης;
Επίσης, επειδή του το καταλογίζουν αυτό του ταχτσή, αν η λογοτεχνική "παράδοση" που ξεκίνησε με αυτό το βιβλίο, δεν συνεχίστηκε από κανένα, αυτό δεν είναι πρόβλημα του βιβλίου... γκρ γκρ γκρ γκρ
Λύσσα πια! Με το ζόρι κάτι πρέπει να αναλυθεί, κ επειδή πρέπει κ το κείμενο της ανάλυσης να είναι μεγάλο, φτάνουμε να γράφουμε πράγματα που είναι εντελώς άσχετα με την ουσία!
Τέλος, έχω καταλήξει! Ο Ταχτσής για κάποιο λόγο κάνει τους ανθρώπους κάπως περίεργους. Σαν να θέλουν να βγουν από τον δρόμο τους για να του την πουν. Γιατί; Δεν ξέρω, κ ούτε κ έχω όρεξη να ψάξω.
εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι σαν σύνολο το βιβλίο αυτό είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις ολοκληρωμένου καλλιτεχνικού δημιουργήματος στην ελληνική κουλτούρα. Οι χαρατκτήρες αν κ πολύ ιδιαίτεροι δεν γίνονται καρικατουρέ, η φωνή τους είναι σε απόλυτη συνάφεια με αυτά που τους συμβαίνουν κ τους έχουν διαμορφώσει, κ γενικότερα το βιβλίο είναι σούπερ κουλ.
Άντε γιατί τα πήρα πολύ άσχημα, στο τσακ είμαι να το ξαναδιαβάσω!!! ή μάλλον, ΘΑ το ξαναδιαβάσω μόλις τελειώσω αυτό που διαβάζω τώρα. Τα πήρα χοντρά σου λέω.
Εσύ αγαπημένε αναγνώστη, να μην επηρρεάζεσαι από όλα αυτά. Να το διαβάσεις το βιβλίο, να το ξαναδιαβάσεις κ μετά να το διαβάσεις ξανά! Κάθε φορά θα σου αρέσει κ περισσότερο.
26 comments:
To έχω διαβάσει 3 φορές :)
Είναι από τα πιο ωραία και ζωντανά βιβλία που έχω διαβάσει.
Είχα φάει αντίστοιχη φρίκη με σένα όταν καθηγητής μου στο Λύκειο είχε σχολιάσει για τον Καβάφη, ότι ναι μεν καλός ποιητής, αλλά και gay. Δηλαδή τώρα πες μου εσύ! Μαζί με τα ποιήματα του σου δίνουν και ένα βαζάκι βαζελίνη; αν όχι τι σε νοιάζει ρε μεγάλε; κι είναι λογοτεχνική κριτική η ερωτική προτίμηση;
Μάλλον ο Ταχτσής δεν πρέπει να ήταν κι ο καλύτερος στο PR και υπάρχουν ατομάκια που βγάζουν ακόμη χολή. Φαντάσου όμως τι ήττα τρώνε με την επανέκδοση του βιβλίου!
wilma κ εγώ 3 το έχω διαβάσει. την δεκαετία του 00, χιχιχι! μα το απολαμβάνω τόσο πολύ ώστε έχω φτάσει στο σημείο να το διαβάζω μέσα σε ένα απόγευμα, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο!
ναι, χαίρομαι με την ήττα που τρώνε! λολ :-))
Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια..
Επίσης ο τίτλος ταιριαστότατος!
Δεν το έχω διαβάσει, αλλά σκοπέυω..
δεν το έχεις διαβάσει ηφαιστιωνάκο; χάνεις, πραγματικά, θα το κατακαραδιασκεδάσεις!!! μπεεε
:-)
Μαζί σου!
(Μετά από αυτή σου την ανάρτηση, σε συνδυασμό με εκείνη σχετικά με το βιβλίο της Ζ.Ζ., θα εμπιστεύομαι το γούστο σου για επόμενες "κριτικές")...
Θα το διαβάσω γιατί μου είχε κάνει εντύπωση και η σειρά! Είναι στα μελλοντικά!!!
Απο τα αγαπημένα μου βιβλία, το είχα διαβάσει όταν ήμουν 18 χρονών πρώτη φορά και απο τότε σίγουρα καμιά δεκαριά φορες ακόμα. Είχε ενα ωραίο αφιέρωμα στη Μηχανή του χρόνου για τον Ταχτσή.Ωραίος συγγραφέας υπέροχος νατουραλιστής.
Καλά το σήριαλ του Δαλιανίδη κατωτάτου.
Πολύ καλό βιβλίο. Το χω διαβάσει κι εγώ.
Εντωμεταξύ, κι ο Βιστωνίτης είναι απ' τα 'κεφάλια' της νεοελληνικής κουλτούρας - γνωστός ποιητής κλπ. Το βιβλίο το είχα διαβάσει φοιτήτρια και δεν μου άρεσε, για τελείως υποκειμενικούς λόγους. Το είχα διαβάσει απνευστί, πάντως. Και ναι, είναι μια καταπληκτική ηθογραφία, ό,τι και να λένε. Και η γλώσσα του είναι ΥΠΕΡΟΧΗ (κι εμείς οι μεταφραστές τα εκτιμάμε αυτά, λολ).
Go provato, go! Πες τα!
το διάβαζε το μωρό φέτος στις διακοπές, αλλά έπεσε σε κακοτυπωμένο αντίτυπο (ναι, της τελευταίας έκδοσης) αφού το προτείνεις και εσύ, θα το διαβάσω (από την παλιά έκδοση, που είχε ο μπαμπάς και έχει όλες τις σελίδες).
το βιβλίο ειναι παρα πολύ καλό
και κάποιες μεταφράσεις του
μπορει αν ζούσε να έγραφε κάτι πολύ καλό
τώρα το πως ήταν σαν άνθρωπος (διότι λένε να μην και γω τι) ειναι ασχετο με το εργο
1.O Tαχτσής μπορεί να ήτανε ξυνή μπορεί και να μην ήτανε. Ο καθένας μεταφέρει τη δική του πραγματικότητα και πραγματικότητες υπάρχουν όσα και ζευγάρια μάτια. Μπορεί και γι'αυτό να έγραφε καλά. (Χε, χε κι εγώ ξυνή είμαι)
2. Για το βιβλίο έχει γραφτεί επανηλειμμένως και από διάφορους ότι πρόκειται για το κουτσομπολιό 2 γυναικών πάνω από τα μπουγαδόνερα. Ναι είναι. Και είναι υπέροχο. Μάλλον πολλοί έχουν σκάσει που δικά τους φιλολογικά πονήματα του κώλου πήγαν άπατα μπροστά στα "μπουγαδόνερα", αφού το μόνο που έχουν να προσάψουν στο βιβλίο είναι αυτό.
Πόσο δίκιο έχεις. Διάβασα και εγώ το άρθρο στο Βήμα και κάτι με ενοχλούσε. Εχοντας διαβάσει το βιβλίο πριν πολλά πολλά χρόνια και έχοντας εν τω μεταξύ διαβάσει αρκετά βιβλία με προτίμηση σε έλληνες συγγραφείς, πιστεύω ότι είναι από τα ωραιότερα βιβλία που έχουν γραφτεί στα ελληνικά. Τελικά θέλει αρχίδια και το διάβασμα. Συγγνώμη κορίτσια! ο απέναντι
πες τα προβατούλη, σαν κόρη οφθαλμού το χω το βιβλιο στη βιβλιοθήκη μου, το ξαναδιάβασα πέρυσι και δεν μπορούσα να τ αφήσω απτα χέρια μου. Είναι μεγαλείο το τρίτο στεφάνι όλα τα υπόλοιπα χάρισμα του κουτσομπολιού και των΄μελετητών. Απότι ξέρω γράφτηκε εξολοκλήρου στην Αυστραλία, ο Ταχτσής ήταν πολύ ταξιδεμένος άνθρωπος. Και έπιασε την ψυχή της ελλάδας μόνο μακριά από αυτή.
Και μένα μου άρεσε πάρα πολύ τότε που το διάβασα και νομίζω μόλις με έκανες να το ξαναδιαβάσω :) Νομίζω τελικά το πρόβλημα είναι το πόσο πολύ μη politically correct ήταν αυτός ο άνθρωπος. Και όλοι αυτοί θεωρούν πως πρέπει μαζί με το βιβλίο να κρίνουν και τον συγγραφέα. Είναι στον Ταχσή που κολλούν και όχι στο στεφάνι του. Κακό δικό τους...
αυτή τη φορά δεν μπορώ να μην συμφωνήσω - ίσως και λίγα λες
Ο αρθρογράφος ξεκινάει το κομμάτι με την διαπίστωση ότι όταν γνώρισε τον Ταχτσή τον απογοήτευσε.
kati tetoia ipotithetai controversial arthara ta kanei kai i guardian dithen taxa mou gia na tholosei ta nera kai na mezepsei readers. einai i nea sxoli tou journalism/writing.
Το "Τρίτο Στεφάνι" είναι ένα σπουδαίο βιβλίο. Τελεία.
πολυ ωραιο βιβλίο!το χα διαβάσει παλια παραλληλα σχεδόν με το σήριαλ.πολύ ωραίο και το σηριαλ του Δαλιανίδη .Υπέροχοι χαρακτήρες όλοι τους (Εκάβη Νίνα )και πολύ καλό το καστ στο σηριαλ.Ουφ πια πηξαμε με τους ειδήμονες πια!!
sstamoul πολύ χαίρουμαι που συμφωνούμε, κ ευχαριστώ για τα καλά λόγια, ελπίζω να μην σε απογοητεύσω (χιχιχι, μην ανησυχείς έχω καλό κ πχιοτικό κριτήριο στο διάβασμα)
ηφαιστιωνάκο, οπωσδήποτε να το διαβάσεις λέμε
ερμή αν δεν ήταν η πρωταγωνίστρια η Λήδα το σήριαλ θα ήταν εντελώς για πέταμα. μεγάλη αδικία για τον Ταχτσή, μεγάλη
bear χαίρομαι που συμφωνούμε! :-)
Litanie ίσως θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο κεφάλι αν αντί να καλιαρντεύει αφιέρωνε τον χρόνο του να παράγει... τι να πω. φιλιά πολλά!
kukuzeli! σαν να υποδέχομαι τον χαμένο αδελφό μου, τι χαρά, εμφανίστηκες!
scatter, να πάρεις το κακέκτυπο να το πας στον εκδοτικό οίκο ή εκεί που το αγόρασες να τους το δώσεις πίσω για να σου δώσουν ένα καινούργιο καλό, θα το κάνουν - κ ναι να το διαβάσεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ θα ξετρελαθείς! xxxx
pisoglendi έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες!
Τανίλα αυτό για τα μουγαδόνερα νομίζω το είπε ο Κοτζιάς, αν κ πολύ λένε ότι το είπε η Αλεξίου... Συμφωνώ με αυτά που λες, ειδικά με το ότι είσαι ξυνή λολ
απέναντι, τι συγγνώμη, ελεύθερα χριστιανέ μου, κάνε το κουμάντο σου! φιλιά!!!
celsius33 πολύ, πολύ με έβαλε σε σκεψ αυτό που έγραψες για την Αυστραλία κ ότι έπιασε ο ταχτσής την ψυχή της Ελλάδας ότανΤήταν μακριά από αυτή... ποπο.... xxxxx
Ωραία Ελένη ακριβώς, κακό δικό τους αν κολλούν στο δέντρο κ όχι στον καρπό! xxxx
blueprints λίγα, λίγα! :-)
wetex ο θεός να μας φιλά, λολ
ανώνυμε ΝΑΙ! ΣΠΟΥΔΑΙΟ! τελειά κ θαυμαστικό! λολ
guideline το σήριαλ του Δαλ δεν ήταν ρε συ καλό! εντάξει, κόλλαγες γιατί η πλοκή λόγω βιβλίου ήταν πέρφεκτ, αλλά σαν παραγωγή ήταν χάλια... χάλια, και με εξαίρεση την Λήδα οι άλλοι ηθοποιή ήταν άστα να πάνε. Άξιζε πιστεύω καλλίτερη τύχη σε ένα τόσο σημαντικό βιβλίο!
πες τα!!!
καρδιά μου τί να σε κεράσω;
kihli xxxxx :-)
τσοκ, τι ρωτάς; σουβλάκιααααα! :-)
Post a Comment