Οι ομόκεντροι κύκλοι, η Ρένα Βλαχοπούλου κ ο Ted Keneddy

Σκεφτόμουν με αφορμή αυτήν την εβδομάδα τον θάνατο του Ted Kennedy.

Ο τύπος ήταν η μοναδική ελπίδα της οικογένειας του για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά από τις δολοφονίες των δύο αδελφών του, του JFK κ του Robert. Και την είχε σίγουρη στο τσεπάκι του... όταν ένα βράδυ του 1969 οδηγώντας μεθυσμένος μαζί με μία 28χρονη, έριξε το αυτοκίνητο του σε ένα χαντάκι. Μετά το ατύχημα, εγκατέλειψε την κοπέλα, η οποία πέθανε (δεν ξέρουν αν όταν την εγκατέλειψε είχε πεθάνει ή ακόμα όχι...). νεκρή κοπέλα:
Ο Ted πήγε στο σπίτι του κ ενημέρωσε για το ατύχημα μετά από πολλές ώρες. Ξέσπασε μεγάλο σκάνδαλο. Γίνανε ανακρίσεις, μπλεχτήκανε αστυνομίες... το αποτέλεσμα ήταν οι ελπίδες του Ted για την προεδρία να πνιγούν μαζί με την κοπέλα στο χαντάκι. Αλλά κ πάλι, φτηνά τη γλύτωσε, βλέπεις ήταν Keneddy, η βασιλική οικογένεια των Αμερικάνων, έχει το ελευθέρας!

Να σου πω την αλήθεια, διαβάζοντας τις νεκρολογίες, κυρίως υμνητικές, για τον μακαρίτη, σε όλα τα αμερικάνικα περιοδικά (time, newsweek, βαβούρα) θύμωνα. Μα καλά, έλεγα, είναι δυνατόν να υμνούν έτσι έναν άνθρωπο που κατά πάσα πιθανότητα ευθύνεται για τον θάνατο μίας 28χρονης;

Τι αδικία είναι αυτή; Δεν φτάνει που ο τύπος την γλύτωσε επειδή ήταν Kennedy, ούτε φυλακή μπήκε, ούτε τίποτε, ενώ αν ήταν κάποιος κοινός θνητός ξέρεις πολύ καλά για πόσο καιρό θα σάπιζε στα μπουντρούμια (κ μάλλον δικαίως) , επιπλεόν να μου τον βγάζεις κ άγιο; Ε όχι, δεν το δέχομαι αυτό, δεν το δέχομαι!

Κ συνεχίζω να διαβάζω τα άρθρα. Κ λένε όλοι ότι ο μακαρίτης μετά από αυτό το γεγονός σαν να έπαθε μία εσωτερική μεταμόρφωση κ μετετράπη σε έναν εξαιρετικό νομοθέτη. Ήταν για άπειρα χρόνια μέλος της Γερουσίας, με έργο πολύ κ σημαντικό.

Κ με αφορμή αυτό, σκέφτομαι για αυτούς τους περίεργους ομόκεντρους κύκλους. Όπου μία ενέργεια είναι:
a - ασύλληπτη τραγωδία για κάποιους (την κοπέλα ας πούμε κ τους γονείς της),
b - μετά ανοίγει κ γίνεται μεγάλη ανατροπή για κάποιους άλλους (την οκογένεια Keneddy)
c - κ μετά ανοίγει κ άλλο κ γίνεται "ευλογία" για έναν λαό (τον αμερικάνικο που έχασε έναν πρόεδρο αλλά κέρδισε έναν μεγάλο κ σπουδαίο φιλελεύθερο νομοθέτη).

ένα ατύχημα μίας βραδιάς του 1969. κ πόσες πολλές διαφορετικές εκφάνσεις μπορεί να έχει. χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ, αν μην τι άλλο, σε κάνει να σκέφτεσαι!

προσπαθώ ταυτόχρονα να σκεφτώ αν υπάρχουν κ στη δική μου ζωή τέτοια γεγονότα.

ξέρω πάντως ότι υπάρχουν στην ζωή της Ρένας Βλαχοπούλου, που όταν πέθανε ο θείος, πέθανε ο θείος, πέθανε ο θείος, τον κληρονόμησε, χεχε, είμαι σίγουρος θυμάσαι την ταινία με το μαύρο φόρεμα το εξώπλατο - έτσι είναι το πρόβατο, εν τω μεταξύ, καταφέρνει να συνδυάσει την Ρένα κ τον Ted Keneddy μία χαρά στο ίδιο ποστ