Tuesday, November 10, 2009

δεν ξέρω εσύ, εγώ πάντως δεν Αλμοδοβαρ-έθηκα Κ Α Θ Ο Λ Ο Υ

Οκ, το τι τραγικά κ δραματικά είχα ακούσει για τις Σπασμένες Αγκαλιές του Πέδρο Αλμοδοβάρ δεν λέγεται...

Τι "έκλαιγα το οχτάευρω για το εισιτήριο σνιφ σνιφ" άκουσα

τι "το πιο χαοτικό σενάριο που έχω δει ποτέ λυγμ λυγμ" άκουσα

τι "πάει η γριά ισπανίδα έχασε το ταλέντο της εντελώς σομπ σομπ" άκουσα

και, να, όλοι να σουρομαδιούνται κ να κλαίνε κλαψ κλαψ για την μεγάλη αποτυχία του Αλμοδοβάρ...

Κ πήγα, λοιπόν, εχτές ο άθρωπας να το δω το έργο.

Τι να πω... ένα μόνο. Ουαί κ πέσεις σε χαζή αδελφή να σου κρίνει έργο!!!! Την πούτσισες για τα καλά!

ειδικά, δε, όταν η χαζή αδελφή, θεωρεί ότι έχει αυξημένο δικαίωμα να κρίνει κάτι γιατί, ας πούμε, ο σκηνοθέτης είναι επίσης γκεουλάκης... εκεί πια μιλάμε για την καταστροφή του Δράμαλη.

Λοιπόν, για να τελειώνουμε. Μακάρι όλα τα μέτρια έργα που κυκλοφορούν στις αίθουσες να είναι σαν τις Σπασμένες Αγκαλιές! Μακάρι!

Το στόρη του έργου, καταρχήν δεν είναι καθόλου μπερδευτικό. Εκτός κ αν έχεις λειτουργικό αναλφαβητισμό ή είσαι "σκάσε ηλίθια" κ δεν μπορείς να καταλάβεις το σχήμα "α ίσον με β κ β ίσον με γ άρα α ίσον με γ". Ναι, αν είσαι τέτοια, θα μπερδευτείς με το σενάριο. Όπου, ντρόπ ον γιου, εννοείται. Να μην πηγαίνεις σινεμά, να κάθεσαι σπίτι να παρακολουθείς αλ τσαντίρ.

Επίσης, ναι, η ιστορία δεν είναι από τις πιο εμπνευσμένες του Πέδρο. Όμως είναι μία χαρά ιστορία, πιστευτή, χορταστική, με ανατροπές κ γυριστές κ βέβαια με την κλασική δόση του Αλμοδοβαρικού μελό.

Δεν λέω πως δεν έχει τα αδύνατα σημεία του το έργο. Ας πούμε η τύπισα που παίζει την ατζέντισα είναι ΦΡΙΚΤΗ ηθοποιός. Κ επίσης η υπο-ιστορία σχετικά με το ποιος είναι πατέρας του γιου της θα μπορούσε να λείπει χωρίς να στερηθεί τίποτε το έργο. Κ ακόμα, σε παρακαλώ ρε Πέδρο κάνε κάτι με το κάστηγκ σου - όλοι οι αντρικοί σου ρόλοι είναι με ηθοποιούς πιο γκέη κ από το νεσεσέρ της Πάρις Χίλτον. Πλήζ, μπόη, διάλεγε κ κανένα στρέητ, τουλάχιστον όταν είναι να παίξει τον ρόλο του γαμιά!!! πουρλήζ!

Α, κ κάτι ακόμα. Οι διάλογοι σου μερικές φορές σάκ μπηγκ τάημ. Μα είναι δυνατόν να λέει κατά την ώρα του πρωϊνού η μάνα στο γιό της "η χθεσινή κάθαρση μου έκανε καλό"; Δηλαδή, αυτά δεν γίνονται ούτε σε ταινίες του Αλμοδοβάρ! Πρόσεχε τον διάλογό σου, πουρλήζ!

Κ πάλι όμως τα μικρά ελαττώματα δεν αρκούν για να δικαιολογήσουν να μην δεις την ταινία σέξη βγιούερ. δηλαδή μην τρελαθούμε κ τελείως! Νομίζω ότι αυτό που τρώει τον Πέδρο στην προκειμένη ταινία είναι ότι τον έχουμε για πολλά πολλά κ σπουδαία. Κ όταν βγάζει κάτι απλά καλό, τότε φρικάρουμε. Αλλά, αυτό σημαίνει ότι η ταινία είναι για πέταμα; Ούτε κατά διάνοια! Ούτε κατά διάνοια! (έξαλλος γκρ γκρ γκρ).

Να πας, θα περάσεις καλά. Κ ναι, η Πενέλοπε είναι θεά!

Λεζάντα: Αγαπημένε αναγνώστη είμαι η Πενέλοπε (duh...). Μην ξεχάσεις να πάρεις μέρος στο διαγωνισμό Σουπιέρα Της Γιαγιάς, οπού μπορείς να κερδίσεις 2 υπέροχα εισιτήρια για τους Pet Shop Boys

6 comments:

Hfaistiwnas said...

Καλησπέρα!
Για το έργο θα σου πω όταν το δω, η Πενέλοπε είναι πολύ όμορφη!

Provato said...

καλησπέρα Ηφαιστιωνάκο μας! xxxx

θα σου αρέσει το έργο, είμαι σίγουρος

Anonymous said...

hey u, to ergo einai miaaaaa xara tha sumfwnisw mazi sou!!!!
(poses pithanothtes exw na kerdisw ta tickets???)glyps glyps
love k.

Katsiki said...

Καλημέρα!
Το έργο δεν το θεώρησα πατάτα, αλλά ούτε και τέλειο... Όποιος με ρωτούσε απλά του έλεγα να περιμένει να το δει σε dvd... και ναι η Πενέλοπε ήταν όλα τα λεφτά!!!

bunnysuicides said...

εμένα ακριβώς αυτοί οι άκυροι διάλογοι μ' αρέσουν στις ταινίες του αλμοδοβάρ προβατάκο! δε την είδα ακόμα, (κι εγώ τα χειρότερα έχω ακούσει) αλλά σκοπεύω να το κάνω σύντομα

Provato said...

k. polles pithanotites giati o kosmos den endiaferetai poli mou fainetai, xmf xmf xmf :-)

katsiki ε όχι κ στο dvd ρε συ! καλή αρχή στο blogging! :-))

Κούνελε είναι πήχτρα στον άκυρο διάλογο το έργο, θα το λατρέψεις τέρμα! xxx