εχτές στο super market μου συνέβει το εξής:
Βγαίνοντας από το ασανσέρ, στο πάτωμα, στην μέση ενός μπουλουκιού πελατών, 6-7 ατόμων που είχανε "συμφοριστεί", είδα ένα πεσμένο 50ευρω. Καθώς η συμφόρηση διελύετο και οι πελάτες πήραν τον δρόμο του ο καθένας, διαπίστωσα με μεγάλη έκπληξη ότι... κανείς δεν είχε δει το πενηντάευρω και ότι επιπλεόν δεν το είχε πάρει πρέφα ούτε ο υπάλληλος του τμήματος τυριών που ακριβώς μπροστά από τον πάγκο του ήταν πεσμένο το χαρτονόμισμα. Ομαγκόντ!!
Με έπιασε αδρεναλίνη και ενοχή και αίσθηση παρανομίας. Λες και το είχα κλέψει το πενηντάρικο. Και ένταση, να προλάβω να κάνω τα 5 βήματα και να σκύψω να το πάρω πριν εμφανιστεί κάποιος άλλος. Έσκυψα, το πήρα, προετοιμασμένος να ακούσω κανένα "εεεεεεεεεεεεεεεπ, τι κάνεις εκεί!" πίσω από την πλάτη μου, λες και έκανα κάτι κακό, λες και ήμουν εγώ υπέυθυνος για την απώλειά του, το έβαλα στην τσέπη μου κ προχώρησα. Με άγχος.
Αλλά κανείς δεν ήρθε από πίσω μου να με σκουντήσει στον ώμο. Και κανέναν δεν είδα να τρέχει πάνω κάτω πανικόβλητος διότι είχε χάσει τα λεφτά του. Τουλάχιστον όση ώρα ήμουν στο super market.
Μετά από μερικά λεπτά άρχισα να "ηρεμώ". Συνειδητοποίησα ότι ακόμα και αν κάποιος εμφανιζόταν να ζητήσει τα χρήματα (άρα, να με κάνει ρεζίλι που τα είχα μαζέψει χωρίς να τα παραδώσω) δεν θα μπορούσε να αποδείξει ότι ήταν δικά του. που θα πει ότι μπορούσα πια να θεωρώ το 50άρι ένα μικρό ευχάριστο μουσικό διάλειμμα, ένα αναπάντεχο δώρο...
Γαμώ την ευαισθησία μου όμως γαμώ. Μόλις μου πέρασε το άγχος για την εύρεση, με έπιασε άλλο άγχος.
Το 50ευρω ήταν τσαλακωμένο, τυλιγμένο, σαν κάποιος να το κρατούσε στο χέρι του πολύ πολύ σφιχτά. Πως φαντάζεσαι ένα παιδάκι που η μαμά του το στέλνει για ψώνια και του δίνει τα χρήματα λέγοντάς του "τα λεφτά και τα μάτια σου;" και εκείνο πηγαίνει όλο τον δρόμο έχοντας στην χούφτα του το χαρτονόμισμα, σφιχτά σφιχτά, σα να κρατά τον κόσμο όλο; Ε, κάπως έτσι ήταν τσαλακωμένο το χαρτονόμισμα που βρήκα.
Και άρχισα να ανησυχώ : αν το πενηντάευρω το έχασε ένα παιδάκι; και το δείρει η μαμά του; ok ok, ομολογώ, ήξερα ότι αυτό δεν παίζει, χρόνια τώρα οι μαμάδες φοβούνται να στείλουν τα παιδάκια τους μόνα στο super market. Όμως θα μπορούσε το πενηντάευρω να είναι τα μόνα χρήματα που έχει κάποιος για να περάσει το μήνα του, τις επόμενες μέρες μέχρι να πληρωθεί την πρώτη του μηνός. Και ακόμα... αν αυτός ο κάποιος που έχασε τα χρήματα παίρνει το βασικό μισθό; ...με αυτήν την απώλεια έχασε το 10 τοις εκατό του εισοδήματός του!
Χριστέ μου τι αγωνία. Στο δρόμο από το super market στο σπίτι επαναλάμβανα από μέσα μου μάντρα.... "ας μη το έχασε κάποιος που είχε μεγάλη ανάγκη, ας μην το έχασε κάποιος που το είχε μεγάλη ανάγκη, ας μην το έχασε κάποιος που το είχε μεγάλη ανάγκη". Προσευχή. (παρένθεση: για κάτι τέτοια μόνο προσεύχομαι πια....)
Και μετά σκέφτηκα ότι έπρεπε να φυλάξω σκοπιά στα ταμεία του market και να δω μήπως και γίνει κανένα μικρό "δραματάκι"τύπου να είναι κάποιος έτοιμος να πληρώσει και να μην βρίσκει τα χρήματα του και να φρικάρει και να αρχίσει να πηγαίνει πάνω κάτω στο super market και τότε....
εμφανίζομαι εγώ από μηχανής θεός με υπέροχα βουρτσισμένα αφράτα φτερά που μυρίζουν μαλακτικό ειδικό για ευαίσθητα και λευκό κοστούμι φεραγκάμο και του λέω με άφατη καλωσύνη και προσήνεια...
- χάσατε κάτι; ενώ τα υπονοουμενόνια στο αίμα έχουν χτυπήσει κόκκινο.
- ναι, ναι.... με κοιτάζει εκείνος με ελπίδα και μεγάλη απορία....
- τιιιιιιι... χάσατε; κάνω τσεκάρισμα τάχα μου, για να μου πει την αξία του χαρτονομίσματος και να επιβεβαιώσω ότι είναι όντως αυτός ο που το έχασε..
και εκείνος/εκείνη γυρίζει και μου λέει
- 50 ευρώ... ήταν στην τσέπη μου... 50 ευρώ... δεν κατάλαβα πως....
και τότε εγώ τον κόβω και βγάζω και του δίνω το πενηντάρι, ψύχραιμος, και δεν τον αφήνω να μου πει πολλά πολλά ευχαριστώ, δεν χρειάζονται, απλά από τον ουρανό έχουν κατέβει τεράστια ηχεία που καθώς διασχίζω την υποδοχή του super market παίζουν το "you are so vain, you probably think this song is about you" ενώ ένας σχετικά απλός προβολέας φωτίζει τα βήματά μου και μετά χάνομαι σιωπηλός στο σκοτάδι, ένας φτωχός και μόνος καουμπόης...
και γυρίζω στο σπίτι χαρούμενος ότι έκανα το σωστό, και χωρίς αυτήν την αγωνία που με έχει φάει, "ποιού θα του λείψουν τα χρήματα;"
γυρίζω σπίτι χωρίς αυτά τα 50 ευρώ, χωρίς τα 50 αχ που έχω πει από χθες το απόγευμα...
31 comments:
Ασε, εχω βρεθει και εγω στην ιδια θεση, με ενα κινητο που ειχα βρει σε μια συναυλια, και δεν εκανα τον κοπο να το δωσω στον Μαλαμα να το αναγγειλει απο μικροφωνου.
Βεβαια, μια φορα που ημουν παιδακι, συναντησα μια γραμμη 10-15 μετρων στον δρομο απο κερματα, κατοσταρικα, πενηνταρικα, εικοσαρικα, και τα μαζεψα ολα. Στο τελευταιο γαμημενο κερμα ομως, ενιωσα αυτο το χτυπημα στην πλατη που λες :)
Με την αδερφη μου δεν ειχα ιδιαιτερο προβλημα. Της εκλεβα τα λεφτα απο τον κουμπαρα της με τσιμπιδακι χωρις κανεναν ενδοιασμο :ΡΡΡ
Τι καλά που έκανες πρόβατε παιδί μου, προσωπικά επικροτώ την κίνησή σου, αν είχες φύγει απλά με το 50άρικο στην τσέπη δεν θα κοιμόσουν το βράδυ, κάποτε (πρέπει να ήταν το 1821), είχα βρεί ένα πορτοφόλι με 250.000 δρχ. μέσα. Πήγαινα Λύκειο ακόμα και αυτά τα λεφτά ήταν πάρα πολλά... Σκέφτηκα να τα κρατήσω αλλά δεν άντεχα στη σκέψη κάποιος να τα είχε ανάγκη και να του δημιουργούνταν πρόβλημα. Μέσα είχε και ταυτότητα. Βρήκα το σπίτι, χτύπησα το κουδούνι και βγήκε ένας τύπος μεσ στην πρέζα. Τρόμαξα και του έδωσα το πορτοφόλι. Με έβρισε που τον ξύπνησα μου το άρπαξε απ τα χέρια και μου βρόντηξε την πόρτα στα μούτρα...
Δεν το μετάνοιωσα που το έδωσα παρόλα αυτά, κοιμήθηκα καλά το βράδυ!
δηλαδή τελικά τα κράτησες!
sourotiri η αδελφή σου το έμαθε ποτέ; αχ να δω το μάλαμα να κάνει τελεμέρκετινγ κ τι άλλο!
σουρικάτεεεεεεεε, τα κράτησα τα λεφτά τα κράτησα (αλλά τουλάχιστον δεν είχαν επάνψ στοιχεία ταυτοποίησης) xxxx
πόντις, ε φυσικά τα κράτησα, φυσικά.... xxx
Καλημέρα Προβατάκο!!
Σε καταλαβαίνω.....Και γω έτσι θα αισθανόμουν. Έχω έρθει στην θέση αυτού που χάνει τα λεφτά και είναι μεγάλη πίκρα!!! Από την άλλη, μόνο 5ευρω (ή πεντακοσάρικο παλιότερα) έχω βρει στο δρόμο και δεν το συζητώ, τα κράτησα!
Φιλιά
Σοφία
Σοφία καλημέρα, ναι ρε γμτ είναι μεγάλη πίκρα να χάνεις λεφτά, σπαστικό πολύ.... ποπο φαντάσου να είχα βρει αντί για 50άρικο 500άρι! θα είχα τρελαθεί από τις τύψεις (και την χαρά χιχιχιχι σε ένα άλλο επίπεδο) xxxx
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα τέρας, πήρα τη φαντασίωση για πραγματικότητα!!!!!
χεχεχε όπως έχει πει κ ο ποιητής, μην περιμένεις να δεις για να πιστέψεις, πίστεψε και θα δεις!!! χοχοχο
(καλά, πήρεςγια πραγματικότητα και τα φτερά και το κουστούμι φεραγκάμο; αυτό ήταν, σε λάτρεψα, λετς μπη φρέντζ χεχεχε)
Μα έχω μια αδυναμία στα Φεραγκάμο, οπότε θα προτιμούσα να είναι αυτή η πραγματικότητα, άσε που με τα χάλια που έχω σήμερα δεν πολυκαταλαβαίνω τι διαβάζω
Το παλιό το πεντακοσάρικο καλέ! Που αγόραζες 5 κουλούρια?? Εκείνο με τις δραχμές!
Αν είχα βρει 500ευρω, δεν το συζητώ.....3ήμερο σε νησί θα γινόταν!!!
Σοφία
Εχμ.. να σου πω κατι που μπορει να σε ξεφρακαρει συναισθηματικα;
Οταν χανω κατι, λεω απο μεσα μου οτι καποιος αλλος θα το χρειαζοταν περισσοτερο απο μενα αυτο που εχασα!
Εισαι σιγουρος οτι αυτο το 50ευρο που βρηκες δεν το χρειαζεσαι; :)))
Καλά έκανες Προβατάκι! Αυτό να σκέφτεσαι!!!
μάζεψα κάποτε 5ευρα και 10ευρα στη σειρά στο δρόμο...κοίταξα γύρω-γύρω μπας και είναι κάποιου που είναι κοντά...ψέλλισα ερώτηση σε κάποιον που ήταν όντως κοντά αλλά δεν μου έδωσε σημασία...και τα κράτησα!
Ήταν 45 ευρό. Έκανα το τραπέζι στον καλό μου με αυτά ;)
Χωρίς ενοχές πια!
Πριν κανά πεντάρι χρόνια, βρήκα κι εγώ ένα 50άρικο! Ακούστε να δείτε πως έγινε:
Έτρωγα μπουγάτσα στο Βενέτη της Πατησίων, λίγο πριν αυτή σκάσει στην Ομόνοια.
Εκεί που πήγα να παραγγείλω και δεύτερη μερίδα, είδα το κολλαριστό πορτοκαλένιο χαρτονόμισμα, κολλημένο σχεδόν στη βιτρίνα των στριφτών. Στην αρχή νόμισα ότι ήταν από τη μέσα μεριά, αλλά δεν έβγαζε νόημα. Μετά σκέφτηκα ότι θα ήταν από ο πρώτος λογαριασμό-σεφτέ του καταστήματος, όπως συνηθίζουν σε κάτι καφενεία στα χωριά. Ούτε αυτό έπαιζε μάλλον.
Όταν δε, κατάλαβα ότι ήταν ξαπλωμένο στην επικλινή τζαμαρία από την έξω μεριά, οι χτύποι μου ανέβηκαν (εκζάκτλι λάικ γιορς) και με μια κίνηση αστραπιαία το άρπαξα και το έβαλα στα πόδια σέρνοντας τη Ν. από το χέρι.
Δεν θέλω να δικαιολογηθώ, αλλά προφανώς παράπεσε από κανέναν πελάτη και πες ότι εγώ το έδινα στην πωλήτρια. Πόσο τοις εκατό δίνεται να του το επέστρεφε αν ερχόταν ένα μισάωρο μετά, αναζητώντας το; Το ποσοστό που έδωσα εγώ καταλάβατε πόσο είναι!
Μόνο φτάνοντας στο Λουμίδη αισθάνθηκα ασφαλής. Κέρασα τη Ν., αγοράσαμε βλακείες, να 'ταν κι άλλο το 50άρικο! Δεν έπιασε τόπο, μόνο την αδρεναλίνη μου ανέβασε. Ελπίζω να μην το είχε ανάγκη πάντως ο πρώην κάτοχός του. Άλλωστε, δεν ήταν τσαλακωμένο, ούτε καν λίγο ιδρωμένο:)
Και εκει που συγκινήθηκα και σκέφτηκα "αχ! πόσο το αγαπάω το μικρο μου το προβατίδιο, τι καλό ,τι γλυκό, το λατρεύω!... " διαβάζω και τη τελευταία φράση και όλα γκρεμιζονται μέσα μου...
Φτού σου πενηνταροκλέφτη!!!
οκ, μπορούσες να περιμένεις μήπως τα ζητήσει κανείς, αλλά σκέψου ότι αν δεν τα έπαιρνες εσύ, θα τα έπαιρνε άλλος.
Εγώ, όταν ήμουν μικρούλα, βρήκα ένα διπλωμένο πεντακοσάρικο κάτω (τι ωραία που ήταν τα 500ρικα...). Μεγάλη προίκα για ένα 7χρονο, αν λάβεις υπόψη ότι το κουλούρι έκανε 35 δραχμές στο κυλικείο. Δεν το πήρα ομως, γιατί νόμιζα ότι θα ήταν η Κάντιτ Κάμερα =ΡΡΡ
Ίδια ολόιδια σκεφτόμαστε Προβατούκο... Ακριβώς... Και μου θύμισες κάτι που μου συνέβει... Ίσως το δεις μίνι διήγημα... Θα σε ευχαριστήσω από το blog όταν και αν γίνει κάτι τέτοιο...
Δώσε πίσω το πενηντάρικό [μου]...!!!
α) Ἐγὼ ὅταν εἴχα λεφτὰ γιὰ νὰ χάσω καὶ ἔχανα, εὐχόμουνα νὰ τὰ βρεῖ κάποιος σωστὸς καὶ ὄχι κανένα καθήκι.
β) Ἐγὼ θὰ σοῦ πρότεινα ἂν δὲν τὰ ἔχεις ἀνάγκη γιὰ νὰ σοῦ φύγουνε καὶ οἱ τύψεις νὰ τὰ δώσεις κάπου ποὺ νομίζεις ὅτι τὰ ἔχουνε ἀνάγκη, ἢ θὰ μποροῦσες νὰ τὰ κάνεις 50 μονά ἢ 100 πενηντάλεπτα καὶ στὸ ἐξῆς νὰ δίνεις στὸν κάθε ζητιάνο, (μὴν τὰ λυπᾶσαι δὲν ξοδεύεις δικά σου), ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς νὰ μὴν εἶναι ἀπατεώνας τοῦ ἔχεις κάνει μεγαλύτερο δῶρο, ἄσε ποὺ δίνοντας στοὺς ἄλλους τεμπέληδες βοηθᾶς στὸ νὰ μὴν γίνουνε κλέφτες.
γ) Μήπως μὲ τὸ νὰ κάνεις αὐτὲς τὶς σκέψεις καὶ τὸ νὰ προσευχηθεῖς γιὰ ἕναν ἄγνωστο ἤτανε τὸ πραγματικό κέρδος;
Ἄλλωστε λέει πὼς θὰ κριθοῦμε ὄχι μόνο γιὰ τὶς πράξεις μας ἀλλὰ καὶ τὶς σκέψεις μας. Μπορεῖ κάποιος νὰ θέλει νὰ κάνει κακό σὲ κάποιον ἢ κακό καὶ νὰ μὴν τὸ κατορθώσει ἐπειδὴ δὲν μποροῦσε, εἶναι ὅμως σὰν νὰ τὸ ἔκανε. Ἐσὺ πέρασες ὅλα αὐτὰ τὰ καλὰ συναισθήματα ἄρα... ἤδη εἶσαι κερδισμένος.
giati ta 50arika den einai petsetakia??? ee?? GIATI??
Είσαι τόσο μα τόσο μα τόσο μα τόσο καλόοοοοοοοοοοοοοοος!!!! Σμμμμμμμμουτς!!!!
Μόνος σου το είπες: "[...]στην μέση ενός μπουλουκιού πελατών [...], κανείς δεν είχε δει [...]. Don't feel guilty, feel special!
Καταχραστή!!!!
χαχαχοχιχοχιχαχαχα!
χαχαχοχιχοχιχαχαχα!
χαχαχοχιχοχιχαχαχα!
χαχαχοχιχοχιχαχαχα!
χαχαχοχιχοχιχαχαχα!
χαχαχοχιχοχιχαχαχα!
έλα μωρέ δες καμιά ελληνική ταινία..με τα χωρατά της,τα τραγούδια της,τα χορευτικά της...και θα σου περάσει!
προς Βούδα όμως! μη βάλεις Μάρθα Βούρτση...προτίμησε Μάρθα Καραγιάννη!
Οταν ειχα βρει 50αρικο μπροστα απο μια σταση βραδυ,στο παγγακι της στασης καθονταν μια κυρια και πραγματικα θα της εδινα το μισο επειδη ηταν μπροστα,
εκεινη ομως ηταν πολυ λαρτζ και μου ειπε "ειναι το τυχερο σου κρατα το"
και το κρατησα
απλα εδωσα 5 ευρω σ'εναν ζητιανο αμεσως μετα
γιατι πιστευω οτι το χρημα φερνει κι αλλο χρημα
Τωρα πια δεν μπορεις να το επιστρεψεις αλλα μπορεις να προσεξεις που θα το φας
αν δε το φαγες ηδη δηλαδι
Σε φιλω
σουρικάτε μας πως να μην έχεις αδυναμία στο φεραγκάμο κ εγώ αγαπώωωωω
Σοφία αν βρεις και άλλο 500άρι να με καλέσεις στο νησί η μάνα σου εγώ κ εσύ
Ροδιά μου αγαπημένη, φτου γκάρληξ όλοι χρειαζόμαστε ένα 50άρι, το θέμα είναι να μην το έχουμε μεγάλη ανάγκηηηηη! xxxx
Ηφαιστιωνάκο τι έκανα καλά παιδί μου, κατάφερα να σε μπερδέψω κ εσένα ε; χιχιχιχιχι
κόκκινο μπαλόνι, καλά έκανες, αφού ρώτησες κιόλας είσαι διπλά καλυμένη, έχεις δίκιο πάντως, κάτω οι ενοχές, ασταδγιάλα πια xxxx
angelis τι λες ωρέ, τον καλύτερο τόπο έπιασε το πενηντάρι που το έκανες χαζομάρες με την Ν. χουέλ ντάν! χουέλ ντάν λέω!
Dorian ε όχι και κλέφτης, αφού το βρήκα σε λέω δεν το άρπαξαααααα λυγμ λυγμ με αδικείς λυγμ
Lina ααααααρκγ και τι απέγινε το 500άρι; έμαθες ποτέ; μάλλον το πήρε άλλος, να αυτά παθαίνεις να βλέπεις τηβή και να μην διαβάζεις βιβλία πχιότητας
Drmakspy άντε άντε γράψε το! να το διαβάσουμε να το απολάυσουμε! xxxxxx
gremiii μολών λαβέεεεε χεχεχεχε
Ανώνυμε πολύ με άρεσε το σχόλιο σου με έκανε σκεψ σκεψ εντατίκ να πω μόνο ότι δεν συμφωνώ πως "σκέψη ίσον αμαρτία" υπάρχει διαφορά του σκέφτομαι κάτι και το κάνω.... ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
τσούτσουρε σε αγαπώ
kwlogria είμαι είμαι, ειδικά στο σεξ! χεχεχε xxxx
maraki αυτό ακριβώς, α φηλ σπέσαλ! γιου γκό γκέρλ γιου γκο μπόη
chris απαπαπαπαπαπαπ αυστηρότητα χεχεχεχε xxxx
amalthia λέω να δω πίπη, τι λες; xxxxx
cesnak, το πενηντάρικο το έφαγα για να πάρω κρασιά και γλυκά για τους φίλους μου που είχα καλεσμένους κείνο το βράδυ, βασικά θα έπαιρνα τα πράγματα και να μην το είχα βρει το 50άρη αλλά με το που το βρήκα δεν μου φάνηκε το έξοδο! Πολύ λάρτζ η γιαγιά όντως, σε φιλώ πολύυυυυ xxxxxxxx
εγώ προσκυνάω για το τραγούδι (άσχετο το ξέρω)
είναι λίγο κάπως να αισθάνεσαι self-conscious με κάτι που ξέρεις ότι κάνεις για καλό, αλλά τελικά να αμφισβητείς τα ελατήριά σου. ενδιαφέρον...
Post a Comment